Isaias 47:1-15
Ang Paglaglag sa Babilonia
Miingon ang Ginoo, “Maglingkod ka sa yuta, Babilonia. Maglingkod ka nga walay trono. Ikaw nga sama sa putli nga babaye, dili ka na tawgong maloloy-on ug hinhin. Ulipon ka na karon, busa pagkuhag galingan ug paggaling ug trigo. Hukasa ang imong belo, ug isaha ang imong bisti aron makita ang imong mga paa samtang nagatabok ka sa suba. Makita ang imong pagkahubo ug maulawan ka. Manimalos ako kanimo ug dili ko ikaw kaloy-an.”
Ang atong Manluluwas, kansang ngalan Ginoo nga Makagagahom, mao ang Balaang Dios sa Israel.
Miingon pa gayod ang Ginoo, “Babilonia, lingkod nga malinawon sa ngitngit nga dapit. Kay dili ka na tawgong rayna sa mga gingharian. Nasuko ako sa katawhan nga akong gipanag-iyahan, ug gisalikway ko sila. Busa gitugyan ko sila sa imong mga kamot, ug wala mo sila kaloy-i. Bisan gani ang mga tigulang kanila imong gidaog-daog. Miingon ka pa nga ang imong pagka-rayna walay kataposan! Busa wala mo hunahunaa kining imong gihimo ug kon unsa ang mahimong sangpotan niini. Busa karon pamatia kini, ikaw nga mahigugmaon sa kalipay ug nagahunahuna nga dili matarog. Nagaingon ka sa imong kaugalingon nga ikaw ang Dios, ug wala nay lain gawas kanimo. Nagahunahuna ka nga dili ka gayod mabalo o mawad-ag mga anak.47:8 Nagahunahuna ka… mawad-ag mga anak: Tingali ang buot ipasabot, nagahunahuna siya nga dili siya mawalaan ug tigpanalipod ug katabang. Apan sa kalit lang, mahitabo kini kanimo. Mabalo ka ug mawad-ag mga anak. Mahitabo gayod kining tanan kanimo bisag daghan ka pag nahibaloang pagpamarang ug gamhanang mga lamat. Nagsalig ka sa imong pagkadaotan, kay nagahunahuna ka nga walay nakakita kanimo. Ang imong kaalam ug kahibalo nagpahisalaag kanimo, ug nagtukmod kanimo sa pag-ingon, ‘Ako ang Dios, ug wala nay lain gawas kanako.’ Busa moabot kanimo ang katalagman ug dili ka mahibalo kon unsaon mo kini pag-abog pinaagi sa imong salamangka. Moabot kanimo ang kalamidad nga dili mo mabayran aron moundang. Sa kalit lang moabot kanimo ang kalaglagan nga wala mo damha. Sige, padayon sa imong pagpamarang ug mga lamat-lamat nga imong gihagoan sukad sa bata ka pa. Basin pag magmadaogon ka, o malisang ang imong mga kaaway. Gipul-an ka na sa imong daghang plano. Patabanga kanimo ang imong mga tawo nga nagtuon mahitungod sa mga bitoon, ug nagatagna matag bulan sa mga butang nga mahitabo kanimo. Sa pagkatinuod, sama lang sila sa dagami nga dali rang masunog. Dili gani sila makaluwas sa ilang kaugalingon gikan sa kalayo. Dili kini kalayo nga makahatag ra ug igong kainit sa ilang lawas, kay labihan kini kainit. Ingon ra niana ang mga tawong gipangayoan mo ug tambag sukad sa imong pagkabata. Ang matag usa kanila nahisalaag ug dili sila makaluwas kanimo.
Isaias 48:1-22
Gahig Ulo ang mga Israelinhon
“Pamati kamong mga kaliwat ni Jacob, kamong gitawag ug Israel, ug naggikan sa tribo ni Juda. Nanumpa kamo sa ngalan sa Ginoo, ug nagtawag kamo sa Dios sa Israel. Apan dili kini kinasingkasing, kay dili matarong ang inyong kinabuhi. Gitawag pa ninyo ang inyong kaugalingon nga mga lumulupyo sa balaang siyudad ug nagaingon nga nagsalig kamo sa Dios sa Israel, nga ang ngalan Ginoo nga Makagagahom.” Nagaingon siya kaninyo, “Giingon ko na kaniadto kon unsa ang mahitabo sa umaabot. Ug sa kalit lang gituman ko kini. Nahibalo ako kon unsa kamo kagahig ulo. Ang inyong liog sama kagahi sa puthaw, ug ang inyong agtang sama kagahi sa bronsi. Busa gisulti ko nang daan kaninyo ang akong buhaton. Sa wala pa kini mahitabo gipahibalo ko na kini kaninyo, aron dili kamo makaingon nga ang inyong mga dios-dios nga hinimo gikan sa kahoy ug metal mao ang nagbuhat ug nagtuman niini. Nadungog ninyo ang akong gipangbuhat ug nakita ninyo ang katumanan niini, apan dili kamo modawat nga ako ang nagbuhat niini. Sukad karon sultihan ko kamo sa bag-ong mga butang nga wala ko pa ipadayag kaninyo, ug wala pa ninyo masayri. Karon ko pa lang kini himoa, ug wala pa ninyo kini madunggi kaniadto, aron dili kamo makaingon nga, ‘Ah! Nasayod na kami niana!’ Wala kamo makadungog o makasabot niining mga butanga kay sukad pa kaniadto nagpabungol-bungol na kamo. Nasayod ako kon unsa kamo kamaluibon. Kay sukad pa sa inyong pagkatawo, mga masupilon na kamo. Alang sa akong kadungganan, pugngan ko ang akong kasuko kaninyo, aron dili kamo malaglag. Pamati! Gihinloan ko kamo apan dili sama sa pagputli sa plata. Gihinloan ko kamo pinaagi sa pagpaantos. Himuon ko kini alang sa akong kadungganan. Dili gayod ako motugot nga maulawan ako ug ang mga dios-dios ang mapasidunggan.
“Pamati kamo kanako, kamong taga-Israel nga akong pinili. Ako ang Dios; ako ang sinugdanan ug ang kataposan sa tanan. Ako mismo ang nagbutang sa pundasyon sa kalibotan ug nagbukhad sa kalangitan. Kon magmando ako kanila, motuman sila.
“Duol kamong tanan ug pamati. Kinsang dios-dios ang nagtagna nga sulongon sa akong higala48:14 higala: Tingali si Haring Cyrus. ang Babilonia aron sa pagtuman sa akong plano batok niini nga nasod? Wala gayod! Ako mismo ang nagsulti ug nagtawag kaniya. Sugoon ko siya ug magmadaogon siya sa iyang himuon. Duol kamo kanako ug pamatia kini: Sukad sa sinugdanan wala ako magsulti diha sa tago, ug sa panahon nga nahitabo ang akong mga gisulti, anaa ako.”
Ug karon ang Ginoong Dios ug ang iyang Espiritu nagpadala kanako aron sa pagsulti niini nga mensahe, “Miingon ang Ginoo nga inyong Manluluwas, ang Balaang Dios sa Israel: Ako ang Ginoo nga inyong Dios nga nagtudlo kaninyo kon unsa ang maayo alang kaninyo ug nagtultol kaninyo sa hustong dalan. Kon nagtuman lang unta kamo sa akong mga sugo, sama unta sa suba nga modagayday ang mga kaayohan diha kaninyo, ug magsunod-sunod lang unta ang inyong mga kadaogan48:18 kadaogan: o, pagkamatarong. sama sa mga balod nga nagalapya sa baybayon. Ang inyong mga kaliwat mahisama unta kadaghan sa balas nga dili maihap, ug dili gayod unta sila malaglag o mahanaw sa akong atubangan.”
Biya kamo sa Babilonia! Imantala ninyo nga malipayon sa tibuok kalibotan48:20 tibuok kalibotan: sa literal, kinatumyan sa kalibotan. nga giluwas sa Ginoo ang iyang alagad, ang katawhan sa Israel.48:20 ang katawhan sa Israel: sa Hebreo, nga si Jacob. Wala sila uhawa sa dihang gipangulohan sila sa Dios didto sa mga kamingawan, kay gipatubod niya ang tubig alang kanila gikan sa bato. Gisiak niya ang bato ug mibuhagay ang tubig. Apan ang mga daotan dili makaangkon ug kalinaw sumala sa Ginoo.
Isaias 49:1-7
Ang Israel sama sa Suga sa Kanasoran
Pamati kamo kanako, kamong anaa sa mga isla. Sa wala pa ako matawo gitawag na ako sa Ginoo nga moalagad kaniya. Gihimo niya ang akong mga pulong nga sama kahait sa espada. Gipanalipdan niya ako sa iyang gahom. Gihimo niya ako nga sama sa sinaw nga pana nga andam nang gamiton. Miingon siya kanako, “Israel, ikaw ang akong alagad. Pinaagi kanimo, pasidunggan ako sa mga tawo.” Apan miingon ako, “Ang akong paghago nakawang; giusikan ko ang akong kusog sa mga butang nga walay hinungdan.” Apan gitugyan ko lang kini sa Ginoo nga akong Dios; siya na ang mahibalong moganti kanako.
Ang Ginoo naghimo kanako diha sa sabakan sa akong inahan nga mahimong iyang alagad aron magtigom ug dad-on pagbalik ang mga Israelinhon ngadto kaniya. Gipasidunggan ako sa Ginoo ug siya nga akong Dios mao ang naghatag kanakog kusog. Miingon siya, “Ikaw nga akong alagad, may dako pa akong buluhaton nga ipabuhat kanimo, gawas sa pagpabalik sa mga Israelinhon nga akong gipanalipdan. Himuon ko ikaw nga sama sa suga ngadto sa mga kanasoran aron maluwas ang tibuok kalibotan.49:6 tibuok kalibotan: sa literal, kinatumyan sa kalibotan.”
Miingon ang Ginoo, ang Manluluwas ug Balaang Dios sa Israel, ngadto sa tawo nga gikalagotan ug gitamay sa mga nasod, ug alagad sa mga pangulo, “Makita sa mga hari kon kinsa gayod ikaw ug manindog sila sa pagtahod kanimo. Ang mga pangulo moyukbo sa pagpasidungog kanimo. Mahitabo kini tungod kanako, ang Ginoo nga matinumanon, ang Balaan nga Dios sa Israel. Ako ang nagpili kanimo.”
