Isaias 38:1-22
Nagsakit si Hezekia
(2 Hari 20:1-11; 2 Cro. 32:24-26)
Niadtong higayona nagsakit si Hezekia ug himalatyon na. Miadto kaniya si Propeta Isaias nga anak ni Amos ug miingon, “Nagaingon ang Ginoo nga himuon mo na ang angay mong himuon kay dili ka na maulian gikan sa imong sakit—mamatay ka na.”
Pagkadungog ni Hezekia niini, miatubang siya sa bongbong ug nagaampo sa Ginoo. Ingon niya, “Ginoo, hinumdomi kon giunsa ko pagkinabuhi nga matinumanon kanimo ug sa pag-alagad nga kinasingkasing gayod, ug kon giunsa ko paghimo ang maayo sa imong atubangan.” Ug midanguyngoy.
Unya giingnan sa Ginoo si Isaias nga mobalik kang Hezekia ug isulti kini: “Mao kini ang giingon sa Ginoo, ang Dios sa imong katigulangan nga si David: Nadungog ko ang imong pag-ampo ug nakita ko ang imong mga luha. Dugangan ko pag 15 ka tuig ang imong kinabuhi. Luwason ko ikaw ug kining siyudara gikan sa kamot sa hari sa Asiria. Panalipdan ko kini nga siyudad. Mao kini ang timailhan nga akong ihatag sa pagpamatuod nga tumanon ko kining akong saad: Pabalikon ko ug napulo ka lakang ang landong sa adlaw sa orasan nga gipahimo ni Ahaz.” Ug natuman kini.
Mao kini ang gisulat ni Hezekia nga hari sa Juda sa dihang naulian na siya sa iyang sakit: Abi kog mamatay na ako nga batan-on pa, ug magpabilin sa dapit sa mga patay sa walay kataposan. Abi kog dili ko na makita ang Ginoo dinhi sa kalibotan sa mga buhi, o dili ko na makita ang mga tawo niining kalibotana. Hapit nang mahanaw ang akong kinabuhi sama sa tolda sa magbalantay sa karnero nga gipalid. Abi kog maputol na ang akong kinabuhi sama sa tela nga giputol sa maghahabol. Gikan sa buntag hangtod sa gabii naghulat ako nga tapuson mo na ang akong kinabuhi. Mapainubsanon ako nga naghulat hangtod sa kabuntagon nga nagahunahuna nga mamatay ako; morag gidugmok sa liyon ang akong mga bukog. Gikan sa buntag hangtod sa kagabhion naghulat ako nga tapuson mo na ang akong kinabuhi. Nagpakitabang ako nga ang tingog daw langgam nga sayaw o talabon. Nagaagulo ako nga ang tingog daw salampati. Gikapoy ang akong mga mata sa paghangad sa langit. Ginoo, tabangi ako niini nga kalisod.
Apan unsa may akong ikasulti? Gitubag niya ako ug siya mismo ang nagaayo kanako. Magakinabuhi ako nga mapainubsanon tungod sa kaguol nga akong naagian.
Pinaagi niini, Ginoo, molig-on ang kinabuhi sa tawo, ug ako mismo nalig-on. Giayo mo ako ug gitugotan nga mabuhi. Tinuod nga ang akong pag-antos alang sa akong kaayohan. Tungod sa imong gugma, giluwas mo ako sa kalaglagan ug gipasaylo mo ang akong mga sala. Kay unsaon ko pa man pagdayeg kanimo kon patay na ako? Ang mga patay dili na makadayeg kanimo o makalaom sa imong pagkamatinumanon. Ang mga buhi lang ang makadayeg kanimo sama sa akong ginahimo karon. Ang matag henerasyon magasugilon sa mosunod nga henerasyon sa imong pagkamatinumanon. Ginoo, luwason mo gayod ako. Busa sa tibuok namo nga kinabuhi, magaawit kami diha sa imong templo dinuyogan sa mga instrumento.
Sa wala pa maulii si Hezekia, giingnan siya ni Isaias nga pahampolan niya sa iyang mga sulugoon ang iyang hubag-hubag ug binulad nga igos aron maayo siya. Unya nangutana si Hezekia, “Unsay timailhan nga magpamatuod nga maulian ako ug makaadto ako sa templo sa Ginoo?”
Isaias 39:1-8
Ang mga Mensahero gikan sa Babilonia
Niadtong panahona nabalitaan ni Merodach Baladan sa Babilonia nga naayo na si Hezekia sa iyang sakit. Busa nagpadala siyag mga sulat ug regalo alang kang Hezekia. Giabiabi pag-ayo ni Hezekia ang mga mensahero ug gipakita niya kanila ang sulod sa iyang tagoanan sa bahandi—mga pilak, mga bulawan, mga panakot, mga maayong matang sa lana, mga armas ug uban pa niyang mga bahandi. Wala gayoy bisan usa nga anaa sa iyang palasyo o gingharian nga wala niya ipakita kanila.
Unya, miadto si Propeta Isaias kang Haring Hezekia ug nangutana, “Diin gikan kadtong mga tawhana, ug unsay ilang tuyo?” Mitubag si Hezekia, “Gikan sila sa layong dapit, sa Babilonia.” Nangutana pa gayod ang propeta, “Unsay ilang nakita dinhi sa imong palasyo?” Mitubag si Hezekia, “Nakita nila ang tanan dinhi sa akong palasyo. Wala gayoy bisan usa sa akong bahandi nga wala ko ipakita kanila.” Unya miingon si Isaias kang Hezekia, “Pamatia kining mensahe sa Ginoo nga Makagagahom: Moabot gayod ang panahon nga dad-on ngadto sa Babilonia ang tanang butang sa imong palasyo, ang tanan nga natigom sa imong mga katigulangan nga anaa pa hangtod karon. Wala gayoy mahibilin, ingon sa Ginoo. Ug ang uban sa imong umaabot nga mga kaliwat pagabihagon, ug mahimo silang mga alagad sa palasyo sa hari sa Babilonia.” Naghunahuna si Hezekia nga may kalinaw ug walay katalagman nga moabot sa iyang panahon. Busa miingon siya kang Isaias, “Maayo kanang mensahe sa Ginoo nga gisulti mo kanako.”
Isaias 40:1-31
Ang Paglipay sa mga Katawhan sa Dios
Miingon ang Dios, “Lipaya ninyo ug dasiga ang akong katawhan. Sultihi ninyo nga may kalumo ang katawhan sa Jerusalem. Ibalita kanila nga human na ang ilang pag-antos ug ang ilang mga sala napasaylo na. Kay nadawat na nila ang daghang silot alang sa tanan nilang mga sala.” May nagasinggit sa kamingawan, “Pag-andam ug agianan alang sa Ginoo diha sa kamingawan. Paghimog tul-id nga dalan alang sa atong Dios. Ang matag dapit nga nalupyak tambakan, ug ang matag bukid ug bungtod patagon. Ang libaong ug liko-liko nga agianan ayohon ug tul-iron. Unya ipadayag ang gamhanang presensya sa Ginoo, ug makita kini sa tanang katawhan. Kay ang Ginoo mismo mao ang nagaingon niini.”
May nagaingon kanako, “Pagwali!” Mitubag ako, “Unsa ang akong iwali?” Miingon siya, “Iwali nga ang tanang mga tawo sama sa sagbot, ug ang ilang pagkainila sama sa bulak sa kaumahan. Ang sagbot malaya ug ang iyang bulak mangahulog tungod kay huypon kini sa hangin nga ipadala sa Ginoo. Tinuod nga ang tawo sama sa sagbot. Ang sagbot malaya ug ang iyang bulak mangahulog, apan ang pulong sa atong Dios magpadayon hangtod sa kahangtoran.”
Kamong mga tigmantala sa maayong balita sa Jerusalem,40:9 Jerusalem: Sa Hebreo makita usab ang pulong nga Zion, nga mao ang laing ngalan sa Jerusalem. tungas kamo sa tag-as nga bukid, ug isinggit ninyo sa makusog ang Maayong Balita. Ayaw kamo kahadlok sa pagsinggit. Sultihi ninyo ang mga lungsod sa Juda nga ania na ang ilang Dios. Oo, miabot na ang Ginoong Dios nga gamhanan, ug maghari siya. Moabot siya dala ang ganti. Atimanon niya ang iyang katawhan sama sa pag-atiman sa usa ka magbalantay sa iyang mga karnero: kugoson niya ang mga gagmayng karnero ug giyahan niya uban sa kalumo ang mga inahan.
Kinsay makatakos sa tubig sa dagat pinaagi sa iyang kamot, ug makasukod sa langit pinaagi sa pagdangaw niini? Kinsay makasulod sa tanang yuta sa taksanan o makatimbang sa mga bukid ug mga bungtod? Kinsa ba ang nahibalo sa hunahuna sa Ginoo o makatudlo kaniya kon unsay angay niyang buhaton? Kinsay gipangayoan niyag tambag aron makasabot siya? Kinsa ba ang nagtudlo kaniya sa hustong dalan? Kinsa ang naghatag kaniya sa kahibalo o nagtultol kaniya ngadto sa dalan sa kaalam? Ang tinuod, ang mga nasod sama lang sa usa ka tulo sa tubig diha sa timba, o abog sa timbangan. Alang sa Dios, ang mga isla sama lang kagaan sa abog. Ang kahayopan sa Lebanon dili igo nga ihalad ngadto kaniya, ug ang mga kakahoyan niini dili paigo nga isugnod sa mga halad. Dili makatupong ang mga nasod kon itandi kaniya. Walay bili ang mga nasod alang kaniya. Busa kang kinsa ninyo ikatandi ang Dios? O sa unsa ba ninyo siya ipakasama? Sa dios-dios ba nga hinimo lang sa panday, ug gihaklapan ug bulawan ug gidekorasyonan ug kadena nga plata? O sa mga dios-dios ba nga kahoy nga dili daling magabok ug gipahimo sa kabos nga tawo ngadto sa maayong mopanday aron dili matumba?
Wala ba kamo masayod o makadungog? Wala bay nagsulti kaninyo kon giunsa pagbuhat sa kalibotan? Gihimo kini sa Dios nga nagalingkod sa iyang trono ibabaw sa kalibotan, ug ang katawhan sa ubos mora lang ug mga apan-apan. Gibuklad niya ang langit sama sa kurtina. Gibuklad niya kini nga daw sama sa tolda aron puy-an. Gikuhaan niyag gahom ug bili ang mga pangulo sa kalibotan. Sama sila sa tanom nga bag-o pa lang gitisok, ug halos wala pa gani makapanggamot sa dihang gihuyop sila sa Ginoo, ug nalaya sila, unya gipalid sila sa alimpulos nga daw tahop.
Miingon ang Balaang Dios, “Kang kinsa ninyo ako ipakasama? Aduna bay sama kanako?”
Hangad kamo sa langit! Kinsa man ang naghimo nianang mga bitoon? Ang naghimo niana mao ang Dios. Gitagsa-tagsa niya sila pagpatunga ug ginatawag niya sila sa ilang mga ngalan. Tungod sa iyang gahom walay usa kanila nga nawala. Kamong mga katawhan sa Israel nga mga kaliwat ni Jacob, nganong nagareklamo kamo nga ang inyong mga plano40:27 plano: o, paghago. ug katungod gipakawalay-bili sa Dios? Wala ba kamo masayod o makadungog nga ang Ginoo mao ang walay kataposan nga Dios nga nagbuhat sa tibuok kalibotan?40:28 tibuok kalibotan: sa literal, kinatumyan sa kalibotan. Dili siya bation ug kakapoy o maluya, ug walay makatugkad sa iyang hunahuna. Gihatagan niyag kusog ang mga maluya ug ang mga gikapoyan. Bisan ang mga batan-on kapoyan, mangaluya, ug mangatumba, apan ang mga nagsalig sa Ginoo makaangkon pag-usab ug kusog. Mahisama sila sa nagalupad nga agila; kon managan sila dili sila kapoyon; kon manglakaw sila dili sila maluya.
