Saamu 80
Fún adarí orin. Tí ohùn “Lílì Ti Májẹ̀mú.” Ti Safu. Saamu.
1Gbọ́ tiwa, ìwọ olùṣọ́-àgùntàn Israẹli;
ìwọ tí ó darí Josẹfu bí ọ̀wọ́ ẹran.
Ìwọ tí o jókòó lórí ìtẹ́ láàrín Kérúbù,
tàn jáde 2níwájú Efraimu, Benjamini àti Manase.
Ru agbára rẹ̀ sókè;
wá fún ìgbàlà wa.
3Mú wa padà bọ̀ sípò, ìwọ Ọlọ́run;
jẹ́ kí ojú rẹ kí ó tan ìmọ́lẹ̀ sí wa,
kí a bá à lè gbà wá là.
4Olúwa Ọlọ́run alágbára,
ìbínú rẹ̀ yóò ti pẹ́ tó
sí àdúrà àwọn ènìyàn rẹ?
5Ìwọ ti fi oúnjẹ bọ́ wọn
ìwọ ti mú wọn wa ẹkún mu ní ẹ̀kúnrẹ́rẹ́.
6Ìwọ sọ wá di ẹlẹ́yà fún àwọn aládùúgbò wa,
àwọn ọ̀tá wa sì ń yọ̀ wá.
7Tún wa yípadà, ìwọ, Ọlọ́run alágbára;
jẹ́ kí ojú rẹ tàn sí wa,
kí a ba à lè gbà wá là.
8Ìwọ mú àjàrà jáde láti Ejibiti;
ìwọ lé àwọn kèfèrí jáde, o sì gbìn ín.
9Ìwọ ṣí ààyè sílẹ̀ fún un,
ìwọ sì mu ta gbòǹgbò jinlẹ̀
ó sì kún ilẹ̀ náà.
10A bò àwọn òkè mọ́lẹ̀ òkè pẹ̀lú òjìji rẹ̀,
ẹ̀ka rẹ̀ dàbí kedari Ọlọ́run.
11O yọ ẹ̀ka rẹ̀ sínú Òkun,
ọwọ́ rẹ̀ sí odò ńlá nì.
12Èéṣe tí ìwọ fi wó odi rẹ̀
tí àwọn ènìyàn tí ó ń kọjá fi ń ṣa èso rẹ̀?
13Ìmàdò láti inú igbó ń bá a jẹ́
àti ẹranko igbó ń jẹ ẹ́ run.
14Yípadà sí wa, àwa ń bẹ̀ ọ́, Ọlọ́run alágbára!
Bojú wolẹ̀ láti ọ̀run kí o sì wò ó!
Kí o sì bẹ àjàrà yìí wò,
15gbòǹgbò èyí tí ọwọ́ ọ̀tún rẹ ti gbìn,
àti ẹ̀ka tí ìwọ ti mú lágbára fún ara rẹ.
16A gé àjàrà rẹ lulẹ̀, a ti fi iná sun ún;
ní ìfibú, àwọn ènìyàn rẹ̀ ń ṣègbé.
17Jẹ́ kí ọwọ́ rẹ kí ó wà lára ọkùnrin tí ó wà ní ọwọ́ ọ̀tún rẹ,
ọmọ ènìyàn tí ìwọ tí gbé kalẹ̀ fún ara rẹ.
18Nígbà náà àwa kí yóò yípadà kúrò lọ́dọ̀ rẹ;
mú wa yè, àwa o sì máa pe orúkọ rẹ.
19Tún wa yípadà, Olúwa Ọlọ́run alágbára;
kí ojú rẹ̀ kí ó tan ìmọ́lẹ̀ sí wa,
kí á ba à lè gbà wá là.
دعا برای احيای قوم
1-2ای شبان اسرائيل، به صدای ما گوش ده! ای كه قبيلهٔ يوسف را مانند گلهٔ گوسفند رهبری میكنی، جلال و شكوه خود را بنمايان! ای خدايی كه بر فراز فرشتگان جلوس فرمودهای، قدرت خود را بر قبايل افرايم، بنيامين و منسی آشكار ساز! بيا و ما را نجات ده!
3ای خدا، ما را به سوی خود بازآور و به ما توجه فرما تا نجات يابيم. 4ای خداوند قادر متعال، تا به كی بر قوم خود خشمگين خواهی بود و دعاهای آنها را اجابت نخواهی كرد؟ 5تو به ما غصه دادهای تا به جای نان بخوريم و كاسهای پر از اشک تا به جای آب بنوشيم! 6سرزمين ما را به ميدان جنگ قومها تبديل كردهای و ما را مورد تمسخر دشمنان ساختهای.
7ای خداوند قادر متعال، ما را به سوی خود بازآور! بر ما نظر لطف بيفکن تا نجات يابيم.
8ما را همچون يک درخت مو از مصر بيرون آوردی و در سرزمين كنعان نشاندی و تمام قومهای بتپرست را از آنجا بيرون راندی. 9اطراف ما را از بيگانگان پاک كردی و ما ريشه دوانيده، سرزمين موعود را پر ساختيم. 10سايهٔ ما تمام کوهها را پوشاند و شاخههای ما درختان سرو را فرا گرفت. 11تمام سرزمين موعود را تا به دريای بزرگ و رود فرات در برگرفتيم. 12اما اكنون ديوارهای ما را فرو ريختهای؛ هر رهگذری دستش را دراز میكند و خوشهای میكند! چرا، ای خدا، چرا؟ 13گرازهای جنگل، ما را پايمال میكنند و حيوانات وحشی، ما را میخورند.
14ای خدای قادر متعال، روی خود را به سوی ما بازگردان و از آسمان بر اين درخت مو نظر كن و آن را نجات ده! 15از اين نهالی كه با دست خود آن را نشاندهای، و از فرزندی كه بزرگش كردهای، محافظت فرما، 16زيرا دشمنان آن را مانند هيزم میسوزانند. خدايا، بر دشمنان غضب فرما و آنها را نابود كن. 17از قومی كه برای خود برگزيده و چنين قوی ساختهای، حمايت كن! 18ما ديگر از تو روی گردان نخواهيم شد. ما را زنده نگاه دار تا نام تو را ستايش كنيم. 19ای خداوند قادر متعال، ما را به سوی خود بازآور و به ما توجه فرما تا نجات يابيم.