Joẹli 1 – YCB & TCB

Bíbélì Mímọ́ Yorùbá Òde Òn

Joẹli 1:1-20

1Ọ̀rọ̀ Olúwa tí ó tọ Joẹli ọmọ Petueli wá.

Ìṣígun Eṣú

2Ẹ gbọ́ èyí ẹ̀yin àgbàgbà;

ẹ fi etí sílẹ̀ gbogbo ẹ̀yin ènìyàn ará ilẹ̀ náà.

Ǹjẹ́ irú èyí ha wà ní ọjọ́ yín,

tàbí ní ọjọ́ àwọn baba yín?

3Ẹ sọ ọ́ fún àwọn ọmọ yín,

ki àwọn ọmọ yín sọ fún àwọn ọmọ wọn,

ki àwọn ọmọ wọn sọ fún àwọn ìran mìíràn.

4Èyí tí eṣú tí agénijẹ jẹ kù

ní ọ̀wọ́ eṣú ńlá ńlá ti jẹ,

èyí tí ọ̀wọ́ eṣú ńlá ńlá jẹ kù

ní eṣú kéékèèké jẹ,

èyí tí eṣú kéékèèké jẹ kù

ni eṣú apanirun mìíràn jẹ.

5Ẹ jí gbogbo ẹ̀yin ọ̀mùtí kí ẹ sì sọkún

ẹ hu gbogbo ẹ̀yin ọ̀mu-wáìnì;

ẹ hu nítorí wáìnì tuntun

nítorí a gbà á kúrò lẹ́nu yín.

61.6: If 9.8.Nítorí orílẹ̀-èdè kan ti ṣígun sí ilẹ̀ mìíràn

ó ní agbára púpọ̀, kò sì ní òǹkà;

ó ní eyín kìnnìún

ó sì ní èrìgì abo kìnnìún.

7Ó ti pa àjàrà mi run,

ó sì ti ya ẹ̀ka igi ọ̀pọ̀tọ́ mi kúrò,

ó ti bò èèpo rẹ̀ jálẹ̀, ó sì sọ ọ́ nù;

àwọn ẹ̀ka rẹ̀ ni a sì sọ di funfun.

8Ẹ pohùnréré ẹkún bí wúńdíá

tí a fi aṣọ ọ̀fọ̀ dí ni àmùrè, nítorí ọkọ ìgbà èwe rẹ̀.

9A ké ọrẹ jíjẹ́ àti ọrẹ mímu

kúrò ní ilé Olúwa.

Àwọn àlùfáà ń ṣọ̀fọ̀,

àwọn ìránṣẹ́ Olúwa.

10Oko di ìgboro, ilẹ̀ ń ṣọ̀fọ̀,

nítorí a fi ọkà ṣòfò:

ọtí wáìnì tuntun gbẹ, òróró ń bùṣe.

11Kí ojú kí ó tì yín, ẹ̀yin àgbẹ̀;

ẹ pohùnréré ẹkún ẹ̀yin olùtọ́jú àjàrà,

nítorí alikama àti nítorí ọkà barle;

nítorí ìkórè oko ṣègbé.

12Àjàrà gbẹ, igi ọ̀pọ̀tọ́ sì rọ̀ dànù;

igi pomegiranate, igi ọ̀pẹ pẹ̀lú,

àti igi apiili, gbogbo igi igbó ni o rọ.

Nítorí náà ayọ̀ ọmọ ènìyàn gbẹ kúrò lọ́dọ̀ wọn.

Ìpè fún ìrònúpìwàdà

13Ẹ di ara yín ni àmùrè,

sí pohùnréré ẹkún ẹ̀yin àlùfáà:

ẹ pohùnréré ẹkún, ẹ̀yin ìránṣẹ́ pẹpẹ:

ẹ wá, fi gbogbo òru dùbúlẹ̀ nínú aṣọ ọ̀fọ̀,

ẹ̀yin ìránṣẹ́ Ọlọ́run mi, nítorí tí a dá ọrẹ-jíjẹ àti ọrẹ

mímu dúró ní ilé Ọlọ́run yín.

14Ẹ yà àwẹ̀ kan sí mímọ́,

ẹ pe àjọ kan tí o ní ìrònú,

ẹ pe àwọn àgbàgbà,

àti gbogbo àwọn ará ilẹ̀ náà

jọ sí ilé Olúwa Ọlọ́run yín,

kí ẹ sí ké pe Olúwa.

15A! Fún ọjọ́ náà,

nítorí ọjọ́ Olúwa kù sí dẹ̀dẹ̀,

yóò de bí ìparun láti ọwọ́ Olódùmarè.

16A kò ha ké oúnjẹ kúrò níwájú

ojú wá yìí,

ayọ̀ àti inú dídùn kúrò nínú ilé

Ọlọ́run wá?

17Irúgbìn bàjẹ́ nínú ebè wọn,

a sọ àká di ahoro, a wó àká palẹ̀;

nítorí tí a mú ọkà rọ.

18Àwọn ẹranko tí ń kérora tó!

Àwọn agbo ẹran dààmú,

nítorí tí wọ́n kò ni pápá oko;

nítòótọ́, àwọn agbo àgùntàn jìyà.

19Olúwa, sí ọ ni èmi o ké pè,

nítorí iná tí run pápá oko tútù aginjù,

ọwọ́ iná sí ti jó gbogbo igi igbó.

20Àwọn ẹranko igbó gbé ojú sókè sí ọ pẹ̀lú,

nítorí tí àwọn ìṣàn omi gbẹ,

iná sí ti jó àwọn pápá oko aginjù run.

Tagalog Contemporary Bible

Joel 1:1-20

1Ito ang mensahe ng Panginoon na ipinahayag niya kay Joel na anak ni Petuel.

Sinira ng mga Balang ang mga Tanim

2Kayong mga tagapamahala ng Juda at ang lahat ng inyong mamamayan, pakinggan ninyo ang sasabihin ko sa inyo. Wala pang nangyari na katulad nito noong kapanahunan ng inyong mga ninuno o sa panahon ninyo ngayon. 3Kailangang isalaysay ito sa bawat henerasyon ng inyong lahi.

4Sunud-sunod na sumalakay ang mga pulutong ng balang. Ang mga naiwan na tanim na hindi naubos ng unang pulutong ay kinain ng sumunod na pulutong hanggang sa naubos ang mga tanim.1:4 Maaari rin na ang sinasabi ng talatang ito ay ang apat na klaseng balang o ang apat na “stages” ng paglaki ng balang.

5Kayong mga lasenggo, bumangon kayo at umiyak nang malakas! Sapagkat wala na kayong maiinom; wala nang bunga ang mga ubas na gagawing alak. 6Ang lupain ng Panginoon1:6 lupain ng Panginoon: sa literal, aking lupain, na siyang Juda. ay sinalakay ng napakaraming balang.1:6 napakaraming balang: sa literal, mga bansa. Maaaring ang mga balang na ito ay kumakatawan sa mga bansang sasalakay sa Juda. Matalas ang kanilang mga ngipin na parang mga ngipin ng leon. 7Sinira nila ang mga tanim na ubas ng Panginoon at ang kanyang mga puno ng igos. Nginatngat nila ang mga balat nito hanggang sa mamuti ang mga sanga.

8Umiyak kayo katulad ng isang dalaga1:8 dalaga: o, birhen. na nakadamit ng sako1:8 nakadamit ng sako: tanda ng pagluluksa. na namatayan ng binatang mapapangasawa. 9Sapagkat wala nang butil o inumin na maihahandog sa templo ng Panginoon, kaya nalulungkot ang mga paring naglilingkod sa kanya. 10Nasira ang mga bukirin na parang taong nagdadalamhati. Nasira na ang mga trigo, at wala na ang katas ng ubas at langis.

11Kayong mga magsasaka, dapat kayong malungkot! Kayong mga tagapangalaga ng ubasan, umiyak kayo nang malakas! Sapagkat nasira ang aanihing mga trigo at sebada. 12Nalanta ang mga tanim na ubas at ang lahat ng puno, pati na ang mga igos, pomegranata, palma, at mansanas. Talagang nawala ang kaligayahan ng mga tao.

Panawagan ng Pagsisisi

13Kayong mga pari na naglilingkod sa altar ng aking Dios, magsuot kayo ng sako at pumunta sa templo at umiyak buong magdamag. Sapagkat wala nang butil o inumin na ihahandog sa templo ng inyong Dios. 14Sabihin ninyo sa mga tagapamahala ng Juda at sa lahat ng kanyang mamamayan na pumunta silang lahat sa templo ng Panginoon na inyong Dios at mag-ayuno. Humingi sila ng tulong sa Panginoon.

15Naku! Malapit na ang araw ng pagpaparusa ng Panginoong Makapangyarihan. 16Nakita natin mismo kung paano tayo nawalan ng pagkain at kung paano nawala ang kagalakan sa templo ng Dios. 17Namatay ang mga binhi sa tigang na lupa. At dahil natuyo ang mga butil, wala nang laman ang mga bodega, kaya nagiba na lamang ang mga ito. 18Umaatungal ang mga hayop dahil sa gutom. Gumagala ang mga baka na naghahanap ng makakain, pati ang mga tupa ay nahihirapan na rin.

19Nanalangin si Joel: Panginoon, nananawagan po ako sa inyo, dahil natuyo na ang mga pastulan at ang lahat ng punongkahoy sa bukirin, na parang nilamon ng apoy. 20Maging ang mga hayop sa gubat ay dumadaing sa inyo, dahil tuyong-tuyo na ang mga ilog at mga sapa, at tuyo na rin ang mga pastulan, na parang nilamon ng apoy.