โยบ 10 – TNCV & NRT

Thai New Contemporary Bible

โยบ 10:1-22

1“ข้าเกลียดชีวิตของข้าเสียจริง

ฉะนั้นข้าจะพร่ำบ่นตามอำเภอใจ

จะระบายความขมขื่นในวิญญาณของข้า

2ข้าจะทูลพระเจ้าว่าขออย่าทรงตัดสินว่าข้าพระองค์ผิดเท่านั้น

โปรดบอกด้วยว่าพระองค์ทรงตั้งข้อหาอะไรต่อข้าพระองค์

3ทรงพอพระทัยหรือที่จะบีบคั้นข้าพระองค์

และไม่ไยดีผู้ที่เป็นหัตถกิจของพระองค์

ในขณะที่ทรงยิ้มให้แผนการของคนชั่วร้าย?

4พระองค์ทรงมีพระเนตรอย่างตาของคนหรือ?

พระองค์ทรงเห็นอย่างมนุษย์หรือ?

5วันของพระองค์เหมือนวันของมนุษย์หรือ?

ปีของพระองค์เหมือนปีของมนุษย์หรือ?

6พระองค์จึงต้องค้นหาความผิดของข้าพระองค์

และขุดคุ้ยบาปของข้าพระองค์

7ทั้งๆ ที่ทราบว่าข้าพระองค์ไม่ได้ทำผิด

และไม่มีใครสามารถช่วยข้าพระองค์จากเงื้อมพระหัตถ์ของพระองค์ได้

8“พระหัตถ์ของพระองค์ทรงสร้างและทรงปั้นข้าพระองค์มา

บัดนี้กลับจะทรงทำลายข้าพระองค์หรือ?

9ขอทรงระลึกว่าพระองค์ทรงปั้นข้าพระองค์ขึ้นมาจากดิน

บัดนี้จะทรงเปลี่ยนข้าพระองค์กลับไปเป็นธุลีดินอีกหรือ?

10พระองค์ไม่ได้ทรงเทข้าพระองค์ลงเหมือนเทน้ำนม

และกวนข้าพระองค์เหมือนเนยแข็งหรือ?

11ทรงห่อหุ้มข้าพระองค์ด้วยเนื้อกับหนัง

และทรงถักร้อยข้าพระองค์เข้าด้วยกันโดยกระดูกกับเส้นเอ็นไม่ใช่หรือ?

12พระองค์ประทานชีวิตให้ และทรงสำแดงความกรุณาแก่ข้าพระองค์

และในการจัดเตรียมของพระองค์ ทรงเฝ้าพิทักษ์รักษาจิตวิญญาณของข้าพระองค์

13“แต่นี่คือสิ่งที่พระองค์ซ่อนไว้ในพระทัย

และข้าพระองค์รู้ว่าพระองค์ทรงดำริเช่นนี้

14คือหากข้าพระองค์ทำบาป พระองค์ทรงเฝ้าดูอยู่

และไม่ปล่อยให้ข้าพระองค์ลอยนวลไปได้

15หากข้าพระองค์ทำผิด วิบัติก็เกิดกับข้าพระองค์!

ถึงแม้ข้าพระองค์ไม่ผิด ข้าพระองค์ก็ยังไม่อาจโงหัวขึ้นมาได้

เพราะข้าพระองค์รู้สึกอัปยศอดสูยิ่งนัก

และจมอยู่ใน10:15 หรือและตระหนักถึงห้วงความทุกข์ทรมานของข้าพระองค์

16หากข้าพระองค์เงยหน้าขึ้น พระองค์ก็ทรงย่างเข้าหาเหมือนราชสีห์

และแสดงฤทธิ์อำนาจอันน่าครั่นคร้ามของพระองค์ต่อข้าพระองค์

17พระองค์ทรงเบิกพยานใหม่ๆ มากล่าวหาข้าพระองค์

และกริ้วข้าพระองค์มากยิ่งขึ้น

กองกำลังของพระองค์ถาโถมเข้าใส่ข้าพระองค์ซ้ำแล้วซ้ำเล่า

18“ถ้าเช่นนั้นพระองค์ทรงนำข้าพระองค์ออกมาจากครรภ์มารดาทำไม?

ข้าพระองค์อยากจะตายตั้งแต่ยังไม่มีใครเห็น

19ถ้าเพียงแต่ข้าพระองค์ไม่เคยเกิดมาเป็นตัวเป็นตน

หรือพอออกจากครรภ์มารดาก็ตรงดิ่งไปสู่หลุมฝังศพเลย!

20ชีวิตสั้นๆ ของข้าพระองค์ใกล้จะดับแล้วไม่ใช่หรือ?

ขอทรงหันไปจากข้าพระองค์เถิด เผื่อข้าพระองค์อาจจะมีเวลาชื่นใจสักชั่วขณะหนึ่ง

21ก่อนจะไปสู่ที่ที่ไปแล้วไม่ได้กลับมาอีก

สู่ดินแดนแห่งความหม่นหมองและเงามืดมิด10:21 หรือและเงาแห่งความตายเช่นเดียวกับข้อ 22

22ดินแดนแห่งค่ำคืนอันมืดสนิท

มีแต่เงามืดมิดและความวุ่นวาย

ที่ซึ่งแม้แต่ความสว่างก็ยังเหมือนความมืด”

New Russian Translation

Иов 10:1-22

Иов обвиняет Бога в несправедливости

1Мне опротивела жизнь;

дам волю моей жалобе,

в горечи души буду говорить.

2Я Богу скажу: «Не осуждай меня.

Скажи же, что Ты против меня имеешь?»

3Или Тебе нравится быть жестоким,

презирать создание Твоих рук,

одобряя замыслы нечестивых?

4Разве плотские у Тебя глаза?

Разве смотришь Ты, словно смертный смотрит?

5Разве Твои дни, как дни смертных,

и года, как у человека,

6что Ты торопишься найти мою вину

и выискать мой грех –

7хоть и знаешь, что я невиновен?

Никто меня от Тебя не спасет.

8Руки Твои вылепили и создали меня,

а теперь Ты губишь меня?

9Вспомни, что Ты вылепил меня, как из глины.

Неужели ныне вернешь меня в прах?

10Не Ты ли излил меня, как молоко,

и сгустил меня, как творог;

11одел меня кожей и плотью,

скрепил костями и жилами?

12Ты мне жизнь даровал и явил мне милость,

и Твоей заботой хранился мой дух.

13Но вот то, что Ты в сердце Своем сокрыл,

и я знаю, что Ты это задумал:

14если я согрешу, Ты выследишь

и не отпустишь мне грех.

15Если я виновен – горе мне!

Но если и прав, мне головы не поднять,

потому что горю от стыда

и пресыщен бедствием.

16Если голову подниму,

Ты бросаешься на меня, как лев,

вновь и вновь устрашая меня Своей силой.

17Приводишь новых свидетелей против меня,

умножаешь против меня Свой гнев,

и все новые и новые войска бросаешь на меня.

Иов просит Бога отступить от него

18Зачем Ты вывел меня из чрева?

Лучше бы я умер, и никто не увидел бы меня.

19Как бы я хотел никогда не жить,

сразу из утробы перенестись в могилу!

20Разве дни моей жизни не кратки?

Отступи от меня, чтобы утешиться мне на миг,

21прежде чем в путь безвозвратный отправлюсь,

в край мрака и смертной мглы,

22в землю кромешной ночи,

в тот неустроенный край смертной мглы,

где сам свет подобен тьме.