เอเสเคียล 36 – TNCV & APSD-CEB

Thai New Contemporary Bible

เอเสเคียล 36:1-38

คำพยากรณ์แก่ภูเขาทั้งหลายของอิสราเอล

1“บุตรมนุษย์เอ๋ย จงพยากรณ์แก่ภูเขาทั้งหลายของอิสราเอลว่า ‘บรรดาภูเขาของอิสราเอลเอ๋ย จงฟังพระดำรัสขององค์พระผู้เป็นเจ้า 2พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตตรัสดังนี้ว่า ศัตรูกล่าวถึงเจ้าว่า “อะฮ้า! ที่สูงโบราณทั้งหลายตกเป็นกรรมสิทธิ์ของเราแล้ว” ’ 3ฉะนั้นจงพยากรณ์ว่า ‘พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตตรัสดังนี้ว่า เนื่องจากพวกเขาทำลายล้างและตามล่าเจ้าจากทุกด้านจนเจ้าตกเป็นกรรมสิทธิ์ของประชาชาติทั้งหลาย และเป็นเป้าของการนินทาว่าร้ายของผู้คน 4ฉะนั้นบรรดาภูเขาของอิสราเอล จงฟังพระดำรัสของพระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิต พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตตรัสแก่ภูเขาน้อยใหญ่ ลำห้วย และหุบเขาทั้งหลาย แก่ซากปรักหักพังและบรรดาหัวเมืองอันเริศร้างซึ่งถูกปล้นชิงและเย้ยหยันโดยชาติต่างๆ ที่อยู่รายรอบ 5พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตตรัสดังนี้ว่า เรากล่าวประณามชนชาติทั้งหลายและเอโดมทั้งปวงด้วยความเดือดดาลของเรา เพราะพวกเขายึดดินแดนของเราเป็นกรรมสิทธิ์ด้วยความลิงโลดและใจชั่วร้าย และเพราะพวกเขาได้ปล้นทุ่งหญ้าเลี้ยงสัตว์นั้น’ 6ฉะนั้นจงพยากรณ์เกี่ยวกับดินแดนอิสราเอลและกล่าวแก่ภูเขาน้อยใหญ่ ลำห้วย และหุบเขาทั้งหลายว่า ‘พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตตรัสดังนี้ว่า เราพูดด้วยอารมณ์เดือดดาลเนื่องจากพวกเจ้าต้องทนการดูหมิ่นดูแคลนจากชนชาติต่างๆ 7ฉะนั้นพระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตตรัสดังนี้ว่า เราชูมือขึ้นปฏิญาณว่าบรรดาชนชาติล้อมรอบเจ้าก็จะทนรับการดูหมิ่นดูแคลนเช่นเดียวกัน

8“ ‘ส่วนเจ้า บรรดาภูเขาของอิสราเอลเอ๋ย เจ้าจะแตกกิ่งก้านและออกผลเพื่ออิสราเอลประชากรของเรา เพราะไม่ช้าพวกเขาจะคืนถิ่น 9เราห่วงหาอาทรเจ้าและจะเฝ้าดูเจ้าด้วยความโปรดปราน เจ้าจะได้รับการไถพรวนและหว่านพืช 10เราจะทวีจำนวนประชากรของเจ้าคือพงศ์พันธุ์อิสราเอลทั้งหมด เมืองต่างๆ จะมีคนอยู่อาศัยและซากปรักหักพังจะได้รับการสร้างขึ้นใหม่ 11เราจะทวีจำนวนคนและสัตว์เหนือเจ้า พวกเขาจะมีลูกเต็มบ้านมีหลานเต็มเมืองและกลับมีจำนวนมากมาย เราจะให้ผู้คนมาตั้งรกรากอยู่เหมือนในอดีต และจะทำให้เจ้ารุ่งเรืองยิ่งกว่าแต่ก่อน เมื่อนั้นเจ้าจะรู้ว่าเราคือพระยาห์เวห์ 12เราจะให้ชนชาติอิสราเอลประชากรของเราอาศัยอยู่บนเจ้า เขาจะครอบครองเจ้าและเจ้าจะเป็นกรรมสิทธิ์ของเขา ลูกหลานของเขาจะไม่ถูกพรากไปจากเจ้าอีกเลย

13“ ‘พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตตรัสดังนี้ว่า เนื่องจากผู้คนพูดกับเจ้าว่า “เจ้ากลืนชีวิตผู้คนและพรากลูกหลานไปจากชนชาติของเจ้า” 14ฉะนั้นเจ้าจะไม่กลืนชีวิตผู้คน หรือทำให้ชนชาติของเจ้าไร้ลูกหลาน พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตประกาศดังนั้น 15เราจะไม่ให้เจ้าได้ยินคำเยาะเย้ยถากถางของชนชาติต่างๆ อีก เจ้าจะไม่ต้องทนการดูหมิ่นของชนชาติทั้งหลายอีก และเราจะไม่ให้ชนชาติของเจ้าล่มจมอีก พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตประกาศดังนั้น’ ”

16พระดำรัสขององค์พระผู้เป็นเจ้ามาถึงข้าพเจ้าอีกครั้งหนึ่งว่า 17“บุตรมนุษย์เอ๋ย เมื่อประชากรอิสราเอลอาศัยอยู่ในดินแดนของตน พวกเขาก็ทำให้แผ่นดินเป็นมลทินโดยความประพฤติและการกระทำของพวกเขา ความประพฤติของพวกเขาเป็นเหมือนมลทินของประจำเดือนผู้หญิงในสายตาของเรา 18ฉะนั้นเราจึงระบายโทสะลงบนพวกเขา เพราะเขาทำให้เกิดการนองเลือดในดินแดนนั้น และทำให้แผ่นดินเป็นมลทินด้วยรูปเคารพทั้งหลาย 19เราทำให้พวกเขากระจัดกระจายไปตามชนชาติต่างๆ และไปยังนานาประเทศ เราพิพากษาลงโทษพวกเขาตามความประพฤติและการกระทำของพวกเขา 20และไม่ว่าพวกเขาไปที่ไหนในท่ามกลางประชาชาติต่างๆ พวกเขาก็ทำให้นามศักดิ์สิทธิ์ของเราเสื่อมเสีย เพราะผู้คนกล่าวถึงพวกเขาว่า ‘คนเหล่านี้เป็นประชากรขององค์พระผู้เป็นเจ้า ถึงกระนั้นก็ยังต้องจากประเทศของตนมา’ 21เราห่วงนามอันศักดิ์สิทธิ์ของเราซึ่งวงศ์วานอิสราเอลทำให้เสื่อมเสียท่ามกลางชนชาติต่างๆ ที่พวกเขาไปอยู่

22“ฉะนั้นจงกล่าวแก่พงศ์พันธุ์อิสราเอลว่า ‘พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตตรัสดังนี้ว่า พงศ์พันธุ์อิสราเอลเอ๋ย ที่เราจะทำสิ่งเหล่านี้ไม่ใช่เพราะเห็นแก่เจ้าหรอก แต่เพราะเห็นแก่นามอันศักดิ์สิทธิ์ของเรา ซึ่งเจ้าทำให้เสื่อมเสียท่ามกลางชนชาติต่างๆ ที่เจ้าไปถึง 23เราจะสำแดงความศักดิ์สิทธิ์ของนามอันยิ่งใหญ่ของเราซึ่งต้องเสื่อมเสียท่ามกลางชนชาติทั้งหลาย นามซึ่งเจ้าทำให้มัวหมองท่ามกลางพวกเขา แล้วชนชาติต่างๆ จะรู้ว่าเราคือพระยาห์เวห์เมื่อเราสำแดงความบริสุทธิ์ของเราผ่านทางเจ้าต่อหน้าพวกเขา พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตประกาศดังนั้น

24“ ‘เพราะเราจะพาเจ้าออกจากชาติต่างๆ เราจะรวบรวมเจ้าจากทุกประเทศและนำกลับสู่ดินแดนของเจ้า 25เราจะประพรมน้ำชำระลงบนเจ้า แล้วเจ้าจะสะอาด เราจะชำระล้างเจ้าจากมลทินโสโครกทั้งปวง และจากรูปเคารพทั้งปวงของเจ้า 26เราจะให้จิตใจใหม่แก่เจ้าและใส่วิญญาณใหม่ในเจ้า เราจะขจัดใจหินออกจากเจ้าและให้เจ้ามีใจเนื้อ 27เราจะใส่วิญญาณของเราไว้ในเจ้า โน้มนำเจ้าให้ปฏิบัติตามกฎหมายของเรา และใส่ใจรักษาบทบัญญัติของเรา 28เจ้าจะเลี้ยงชีพอยู่ในดินแดนซึ่งเรายกให้บรรพบุรุษของเจ้า เจ้าจะเป็นประชากรของเราและเราจะเป็นพระเจ้าของเจ้า 29เราจะช่วยเจ้าให้พ้นจากมลทินทั้งปวง เราจะระดมเมล็ดข้าวและทำให้มันอุดมสมบูรณ์ และจะไม่นำการกันดารอาหารมายังเจ้า 30เราจะทวีผลของต้นหมากรากไม้และพืชพันธุ์ธัญญาหารเพื่อเจ้าจะไม่ต้องทนอับอายในหมู่ประชาชาติเพราะการกันดารอาหารอีกต่อไป 31เมื่อนั้นเจ้าจะสำนึกในวิถีบาปและการประพฤติชั่วร้ายของตน เจ้าจะเกลียดตัวเองเพราะบาปและการกระทำอันน่าชิงชังต่างๆ 32เราประสงค์ให้เจ้ารู้ว่า เราทำการนี้ไม่ใช่เพราะเห็นแก่เจ้า พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตประกาศดังนี้ พงศ์พันธุ์อิสราเอลเอ๋ย! จงอัปยศอดสูและละอายใจในความประพฤติของเจ้า

33“ ‘พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตตรัสดังนี้ว่า ในวันที่เราชำระเจ้าจากบาปทั้งปวง เราจะให้เมืองของเจ้ามีคนอยู่อาศัย และซากปรักหักพังต่างๆ จะได้รับการสร้างขึ้นใหม่ 34ดินแดนอันเริศร้างจะถูกไถหว่านและเพาะปลูก แทนที่จะถูกทิ้งร้างต่อหน้าคนทั้งปวงที่ผ่านไปมา 35คนทั้งหลายจะกล่าวว่า “ดินแดนแห่งนี้ซึ่งถูกทิ้งร้างกลับกลายเป็นเหมือนสวนเอเดน เมืองต่างๆ ซึ่งเป็นซากปรักหักพัง ถูกทิ้งร้าง และทำให้ย่อยยับป่นปี้ บัดนี้มีปราการเข้มแข็งและมีผู้คนอยู่อาศัย” 36เมื่อนั้นชนชาติต่างๆ ที่ยังเหลืออยู่รอบเจ้า จะรู้ว่าเราผู้เป็นพระยาห์เวห์ได้สร้างสิ่งที่ถูกทำลายย่อยยับแล้วขึ้นใหม่ และได้ปลูกพืชพันธุ์ในดินแดนที่ถูกทิ้งร้างอีกครั้งหนึ่ง เราผู้เป็นพระยาห์เวห์ได้ลั่นวาจาไว้และเราจะทำตามนั้น’

37“พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตตรัสดังนี้ว่า เราจะยอมตามคำอ้อนวอนของพงศ์พันธุ์อิสราเอลอีกครั้งหนึ่ง เราจะทำสิ่งนี้เพื่อเขา คือเราจะทำให้ประชากรของเขามีมากมายเหมือนฝูงแกะ 38มีอย่างเหลือเฟือเหมือนฝูงแพะแกะสำหรับถวายบูชาที่เยรูซาเล็มในช่วงเทศกาลต่างๆ ตามกำหนด ดังนั้นเมืองที่ปรักหักพังทั้งหลายจะกลับมีฝูงชนเนืองแน่น เมื่อนั้นพวกเขาจะรู้ว่าเราคือพระยาห์เวห์”

Ang Pulong Sa Dios

Ezekiel 36:1-38

Ang Mensahe ngadto sa mga Bukid sa Israel

1Miingon ang Ginoo, “Tawo, ingna ang mga bukid sa Israel, ‘O mga bukid sa Israel, pamatia ninyo ang mensahe sa Ginoo. 2Mao kini ang giingon sa Ginoo nga Dios: Miingon ang inyong mga kaaway nga maangkon nila ang inyong mga karaang simbahanan diha sa habog nga mga dapit.’

3“Busa, tawo, ingna ang mga bukid sa Israel nga ako, ang Ginoo nga Dios, nagaingon: Gisulong kamo sa mga nasod nga naggikan sa nagkalain-laing direksyon, ug karon gipanag-iyahan na nila kamo. Gibiaybiay nila kamo ug gipakaulawan. 4-5Busa, kamo nga mga bukid, mga bungtod, mga kapatagan, mga agianan sa tubig, mga dapit nga nangagun-ob, ug mga naawaaw nga lungsod nga gilaglag ug gibiaybiay sa mga nasod sa palibot, pamatia ninyo ang akong isulti. Ako, ang Ginoo nga Dios, nagaingon nga labihan gyud ang akong kasuko niana nga mga nasod labi na gyud ang Edom, kay giilog nila ang akong yuta uban sa tumang kalipay ug pagbiaybiay, kay buot gyud nila nga maangkon ang mga sabsabanan niini.

6-7“Busa, tawo, sultihi ang yuta sa Israel; ingna ang mga bukid, mga bungtod, mga agianan sa tubig, ug mga kapatagan nga ako, ang Ginoo nga Dios, nagaingon, ‘Nagaantos kamo sa pagpakaulaw kaninyo sa mga nasod sa inyong palibot. Busa tungod sa labihan kong kasuko, ako, ang Ginoo nga Dios, nanumpa nga mag-antos usab sa kaulaw kana nga mga nasora. 8Apan kamo, mga bukid sa Israel, manubo ang mga kahoy diha kaninyo, ug mamunga kini alang sa akong katawhan nga mga Israelinhon, kay hapit na silang mopauli. 9Pamati! Atimanon ko kamo. Daruhon ko ang inyong yuta ug tamnan. 10Padaghanon ko ang inyong mga nagpuyo—ang tibuok katawhan sa Israel. Tukoron pag-usab ang inyong mga lungsod nga nangaguba, ug puy-an kini sa akong katawhan. 11Padaghanon ko ang inyong mga tawo ug ang inyong mga mananap. Papuy-on ko pag-usab ang mga tawo diha kaninyo sama kaniadto, ug pauswagon ko kamo labaw pa kaysa kaniadto. Unya mahibaloan ninyo nga ako mao ang Ginoo. 12Ibalik ko ang akong katawhan nga mga Israelinhon diha kaninyo. Panag-iyahon nila kamo, ug dili na gyud ninyo kuhaon pag-usab ang ilang mga kabataan.’ ”

13Nagpadayon sa pagsulti ang Ginoo nga Dios, “Nagaingon ang mga tawo kaninyo nga ginapamatay36:13 ginapamatay: sa literal, ginapangaon. Mao usab sa bersikulo 14. ninyo ang inyong mga nagpuyo ug gipamuo ang mga kabataan sa inyong nasod. 14Apan sukad karon, dili na ninyo patyon ang inyong mga nagpuyo ug undangon na ang pagpamuo ug kabataan sa inyong nasod. Ako, ang Ginoo nga Dios, ang nagaingon niini. 15Dili ko na tugotan nga bugalbugalan kamo o pakaulawan sa uban nga mga nasod. Ug dili ko na tugotan nga malaglag ang inyong nasod. Ako, ang Ginoo nga Dios, ang nagaingon niini.”

16Miingon pa gyud ang Ginoo kanako, 17“Tawo, sa dihang nagpuyo pa ang mga Israelinhon sa ilang yuta, gihugawan nila kini pinaagi sa ilang mga binuhatan. Sa akong panan-aw, ang ilang gibuhat sama kahugaw sa babaye nga gidugo. 18Busa gipatagamtam ko kanila ang akong kasuko tungod sa ilang pagpamatay diha sa yuta sa Israel, ug tungod sa ilang pagsimba sa mga dios-dios nga nakahugaw niini nga yutaa. 19Gipatibulaag ko sila ngadto sa uban nga mga nasod. Gihimo ko kanila kon unsay angay sa ilang binuhatan. 20Bisan asang nasod sila moadto, ginapakaulawan nila ang akong balaan nga ngalan. Kay nagaingon ang mga tawo, ‘Mga katawhan sila sa Ginoo, apan gipapahawa niya sila sa ilang yuta.’ 21Nabalaka gyud ako sa akong balaan nga ngalan nga gipakaulawan lang sa katawhan sa Israel bisan asang nasod sila moadto. 22Busa ingna ang katawhan sa Israel nga ako, ang Ginoo nga Dios, nagaingon, ‘O katawhan sa Israel, pabalikon ko kamo sa inyong yuta dili tungod kay angayan kamo sa pagdawat niini. Himuon ko kini tungod sa akong balaang ngalan, nga inyong gipakaulawan bisan asang mga nasod kamo moadto. 23Ako, ang Ginoo nga Dios, nagaingon nga ipakita ko ang pagkabalaan sa akong dungganon nga ngalan nga inyong gipakaulawan diha sa mga nasod. Unya mahibaloan nianang mga nasora nga ako mao ang Ginoo kon ipakita ko kanila ang akong pagkabalaan pinaagi sa himuon ko kaninyo. 24Kay kuhaon ko kamo gikan sa nagkalain-laing mga nasod ug ibalik sa inyong kaugalingong yuta. 25Wisikan ko kamo ug limpyo nga tubig aron malimpyohan kamo sa tanang kahugaw, ug dili na kamo mosimba pag-usab sa mga dios-dios. 26Hatagan ko kamo ug bag-ong kasingkasing ug bag-ong espiritu. Ang gahi ninyo nga kasingkasing himuon kong matinumanon nga kasingkasing. 27Hatagan ko usab kamo sa akong Espiritu aron masunod ninyo pag-ayo ang akong mga tulumanon ug mga lagda. 28Magapuyo kamo sa yuta nga gihatag ko sa inyong mga katigulangan. Mahimo ko kamo nga katawhan ug ako mahimo nga inyong Dios. 29Limpyohan ko kamo sa tanan ninyong kahugaw. Hatagan ko kamo ug abunda nga trigo, ug dili na kamo mag-antos sa kagutom. 30Pabungahon kog daghan ang mga kahoy ug padaghanon ko ang inyong mga ani aron dili na kamo maulawan ngadto sa uban nga mga nasod tungod sa kagutom. 31Unya mahinumdoman ninyo ang inyong daotan nga mga gawi ug binuhatan, ug kangil-aran ninyo ang inyong kaugalingon tungod sa inyong mga sala ug mangil-ad nga mga buhat. 32Apan gusto kong mahibaloan ninyo nga wala ko kini himoa alang kaninyo. O katawhan sa Israel, angay kamo nga maulaw sa inyong pagbuhat. Ako, ang Ginoo nga Dios, ang nagaingon niini.’ ”

33Nagpadayon sa pagsulti ang Ginoo nga Dios, “Sa higayon nga malimpyohan ko na kamo sa tanan ninyong mga sala, papuy-on ko kamo pag-usab sa inyong mga lungsod, ug tukoron ninyo pag-usab ang mga nangaguba nga mga dapit. 34Ang yuta nga kaniadto awaaw, pagadaruhon na, ug ang tanang makakita niini 35magaingon, ‘Ang yuta nga kaniadto walay pulos, karon nahisama na sa tanaman sa Eden. Ang mga lungsod nga kaniadto nangaguba ug naawaaw, karon may mga paril na ug ginapuy-an na!’ 36Unya ang nahibilin nga mga nasod sa inyong palibot mahibalo nga ako, ang Ginoo, mao ang nagpatukod sa nangaguba ug nagpatanom sa mga naawaaw nga mga yuta. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini. Ug himuon ko gyud kini.”

37-38Nagpadayon pa gyud sa pag-ingon ang Ginoo nga Dios, “Dunggon ko usab ang pagpakilooy sa katawhan sa Israel, ug mao kini ang himuon ko kanila: Himuon ko silang sama kadaghan sa panon sa mga karnero nga ginahalad sa Jerusalem panahon sa pista. Busa ang nangaguba nga mga lungsod mapuno na pag-usab sa daghang mga tawo. Unya mahibaloan nila nga ako mao ang Ginoo.”