เยเรมีย์ 22 – TNCV & APSD-CEB

Thai New Contemporary Bible

เยเรมีย์ 22:1-30

การพิพากษาเหล่ากษัตริย์ผู้ชั่วร้าย

1องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า “จงไปที่วังของกษัตริย์ยูดาห์และประกาศว่า 2‘จงฟังพระดำรัสขององค์พระผู้เป็นเจ้าเถิด กษัตริย์ยูดาห์ผู้นั่งบนบัลลังก์ของดาวิด ตลอดจนข้าราชการและประชาชนของเจ้าที่ผ่านเข้าออกประตูเหล่านี้ 3องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนี้ว่า จงทำสิ่งที่ถูกต้องและเที่ยงธรรม ช่วยเหลือผู้ที่ถูกปล้นชิงให้พ้นจากเงื้อมมือของผู้ที่ข่มเหงรังแก อย่าทารุณหรือรังแกคนต่างด้าว ลูกกำพร้าพ่อ หรือหญิงม่าย และอย่าทำให้ผู้บริสุทธิ์ต้องหลั่งเลือดที่นี่ 4เพราะหากเจ้าใส่ใจปฏิบัติตามคำบัญชาเหล่านี้ กษัตริย์ที่นั่งบนบัลลังก์ของดาวิดจะได้นั่งรถม้าศึกหรือขี่ม้าผ่านเข้าออกประตูวังนี้ พร้อมด้วยข้าราชการและราษฎรทั้งหลาย 5แต่หากเจ้าทั้งปวงไม่ยอมเชื่อฟังคำสั่งนี้ องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศว่า เราขอสาบานในนามของเราเองว่า พระราชวังแห่งนี้จะกลายเป็นซากปรักหักพัง’ ”

6เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสเกี่ยวกับวังของกษัตริย์ยูดาห์ว่า

“แม้เจ้าจะเป็นเหมือนกิเลอาดสำหรับเรา

เหมือนยอดเขาแห่งเลบานอน

เราก็จะทำให้เจ้าเหมือนถิ่นกันดาร

เหมือนเมืองซึ่งไม่มีใครอยู่อาศัย

7เราจะส่งผู้ทำลายมาเล่นงานเจ้า

แต่ละคนถืออาวุธของตนมา

เขาจะรื้อคานสนซีดาร์ชั้นดีของเจ้าออก

และโยนเข้ากองไฟ

8“ผู้คนจากหลายชาติจะเดินผ่านซากปรักหักพังของกรุงนี้และถามกันว่า ‘ทำไมหนอองค์พระผู้เป็นเจ้าจึงทรงทำกับกรุงใหญ่ถึงเพียงนี้’ 9คำตอบที่จะได้ก็คือ ‘เพราะเหล่าประชากรละทิ้งพันธสัญญาของพระยาห์เวห์พระเจ้าของพวกเขาไปปรนนิบัตินมัสการพระอื่นๆ’ ”

10อย่าร่ำไห้ให้แก่กษัตริย์ที่ตายหรือคร่ำครวญถึงความสูญเสียของเขาเลย

แต่จงร้องไห้อย่างขมขื่นให้แก่บรรดาคนที่ตกเป็นเชลย

เพราะเขาจะไม่ได้กลับมา

เห็นบ้านเกิดเมืองนอนอีกแล้ว

11เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสถึงชัลลูม22:11 มีอีกชื่อหนึ่งว่าเยโฮอาหาสบุตรของโยสิยาห์ ผู้ครองราชย์ในยูดาห์ต่อจากโยสิยาห์ราชบิดาแต่ต้องไปจากสถานที่แห่งนี้ว่า “เขาจะไม่ได้กลับมาอีก 12เขาจะตายในที่ซึ่งถูกจับไปเป็นเชลย เขาจะไม่ได้กลับมาเห็นดินแดนนี้อีก”

13“วิบัติแก่เขา22:13 คือ กษัตริย์เยโฮยาคิมซึ่งสร้างวังของตนจากความอธรรม

และต่อเติมตำหนักชั้นบนจากความอยุติธรรม

เกณฑ์ให้พี่น้องร่วมชาติทำงานโดยไม่มีค่าตอบแทน

ใช้แรงงานพวกเขาโดยไม่มีค่าจ้าง

14เขาพูดว่า ‘เราจะสร้างวังของเราให้ใหญ่โต

มีตำหนักชั้นบนซึ่งกว้างใหญ่’

แล้วเขาก็เจาะหน้าต่างบานใหญ่

กรุด้วยไม้สนซีดาร์

ประดับประดาด้วยสีแดง

15“เจ้าได้เป็นกษัตริย์

เพราะเจ้าสะสมไม้สนซีดาร์มากๆ หรือ?

บิดาของเจ้ากินดีอยู่ดีไม่ใช่หรือ?

เขาได้ทำสิ่งที่ถูกต้องและยุติธรรม

เพราะเหตุนี้ เขาจึงอยู่เย็นเป็นสุข

16เขาได้ตัดสินคดีของคนยากไร้และคนขัดสนอย่างยุติธรรม

เขาจึงอยู่เย็นเป็นสุข

การรู้จักเราหมายความอย่างนั้นไม่ใช่หรือ?”

องค์พระผู้เป็นเจ้าประกาศดังนั้น

17“แต่ส่วนเจ้า ทั้งตาทั้งใจ

มุ่งอยู่ที่ผลกำไรทุจริต

อยู่ที่การทำให้ผู้บริสุทธิ์ต้องหลั่งเลือด

การกดขี่ข่มเหงและการรีดนาทาเร้น”

18ฉะนั้นองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสเกี่ยวกับเยโฮยาคิมโอรสกษัตริย์โยสิยาห์แห่งยูดาห์ว่า

“ผู้คนจะไม่ร่ำไห้อาลัยให้เขาว่า

‘อนิจจา พี่น้องของเรา!’

ผู้คนจะไม่ร่ำไห้อาลัยให้เขาว่า

‘อนิจจา นายเหนือหัว! อนิจจา ฝ่าพระบาท!’

19ศพของเขาจะถูกจัดการเหมือนลาตัวหนึ่ง

คือถูกลากออกไปโยนทิ้ง

นอกประตูเมืองเยรูซาเล็ม”

20“จงขึ้นไปบนภูเขาเลบานอนและป่าวร้อง

จงเปล่งเสียงในบาชาน

จงร้องออกมาจากอาบาริม

เพราะพันธมิตรทั้งปวงของเจ้าถูกบดขยี้หมดแล้ว

21เราได้เตือนเจ้าตั้งแต่ครั้งที่เจ้ายังรู้สึกมั่นคงปลอดภัย

แต่เจ้าตอบว่า ‘ข้าพระองค์จะไม่ฟัง!’

เจ้าเป็นแบบนี้มาตั้งแต่เด็ก

คือไม่ยอมเชื่อฟังเรา

22ลมจะพัดคนเลี้ยงแกะทุกคนของเจ้ากระจัดกระจายไป

และพันธมิตรของเจ้าจะตกเป็นเชลย

แล้วเจ้าจะอับอายขายหน้า

เพราะความชั่วช้าทั้งปวงของเจ้า

23เจ้าผู้อาศัยใน ‘ตำหนักเลบานอน22:23 คือ พระราชวังในเยรูซาเล็ม (ดู1พกษ.7:2)

ผู้พักสบายในเรือนไม้สนซีดาร์

เจ้าจะร้องครวญครางสักเท่าใด เมื่อความเจ็บปวดมาถึงเจ้า

เหมือนความเจ็บปวดของหญิงที่คลอดลูก!”

24องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า “เรามีชีวิตอยู่แน่ฉันใด ถึงแม้ว่าเจ้าเยโฮยาคีน22:24 ภาษาฮีบรูว่าโคนิยาห์เป็นอีกรูปหนึ่งของเยโฮยาคีนเช่นเดียวกับข้อ 28บุตรกษัตริย์เยโฮยาคิมแห่งยูดาห์เป็นแหวนตราประจำมือขวาของเรา เราก็ยังจะถอดเจ้าออกฉันนั้น 25เราจะมอบเจ้าให้แก่บรรดาผู้มุ่งเอาชีวิตของเจ้า ผู้ที่เจ้าหวาดกลัว คือกษัตริย์เนบูคัดเนสซาร์แห่งบาบิโลนและชาวบาบิโลน22:25 หรือชาวเคลเดียทั้งหลาย 26เราจะเหวี่ยงเจ้าและแม่ของเจ้าออกจากบ้านเกิดเมืองนอน และเจ้าจะตายในต่างแดน 27เจ้าจะไม่ได้กลับมายังดินแดนซึ่งเจ้าปรารถนาจะกลับมาอีก”

28เยโฮยาคีนผู้นี้เป็นหม้อแตกที่ถูกเหยียดหยาม

เป็นสิ่งที่ไม่มีใครต้องการหรือ?

เหตุใดเขากับลูกๆ จะถูกเหวี่ยงออกไป

ยังดินแดนที่พวกเขาไม่รู้จัก?

29แผ่นดินเอ๋ย แผ่นดินเอ๋ย แผ่นดินเอ๋ย

จงฟังพระดำรัสขององค์พระผู้เป็นเจ้าเถิด!

30องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า

“จงบันทึกถึงชายผู้นี้

ราวกับว่าเขาไร้ทายาท

เป็นผู้ที่จะไม่เจริญเลยตลอดชีวิต

เพราะไม่มีลูกคนไหนของเขาเจริญรุ่งเรือง

หรือจะได้นั่งบนบัลลังก์ของดาวิด

หรือปกครองในยูดาห์อีกต่อไป”

Ang Pulong Sa Dios

Jeremias 22:1-30

Ang Silot sa Ginoo sa mga Hari sa Juda

1Miingon ang Ginoo kanako, “Lakaw sa palasyo sa hari sa Juda ug isulti kini nga mensahe: 2‘Hari sa Juda, nga kaliwat ni David, paminawa kining mensahe sa Ginoo. Papaminawa usab ang imong mga opisyal ug ang imong katawhan nga gapangagi sa mga pultahan niining palasyo. 3Miingon ang Ginoo: Buhata ninyo ang husto ug matarong. Tabangi ninyo ang mga gikawatan; luwasa ninyo sila sa mga kamot sa nanglupig kanila. Ayaw ninyo daog-daoga o pasipad-i ang mga ilo, mga biyuda, ug ang mga langyaw nga nagapuyo uban kaninyo. Ayaw usab kamo pagpatay ug mga tawong inosente. 4Kay kon tumanon lang ninyo kini nga mga sugo, kanunay gayod nga may kaliwat ni David nga maghari dinhi sa Jerusalem. Padayon nga mosulod ug mogawas ang maong hari sa mga pultahan niining palasyo, sakay sa mga karwahe ug mga kabayo, kauban sa iyang mga opisyal ug katawhan. 5Apan kon dili ninyo tumanon kini nga mga sugo, ipanumpa ko sa akong kaugalingon nga malaglag kini nga palasyo.’ ”

6Kay mao kini ang gisulti sa Ginoo bahin sa palasyo sa hari sa Juda:

“Alang kanako, sama ikaw katahom sa Gilead o sa tumoy sa bukid sa Lebanon. Apan himuon ko ikaw nga sama sa disyerto, sama sa lungsod nga walay nagpuyo. 7Magpadala akog mga tawo nga moguba kanimo. Matag usa kanila may mga gamit, ug pamutlon nila ang pinili nga mga kahoyng sedro, ug ilabay sa kalayo. 8Ang mga tawo nga gikan sa nagkalain-laing mga nasod nga molabay niini nga siyudad magpangutan-anay sa usag usa, ‘Ngano kaha nga gihimo kini sa Ginoo niining bantogan nga siyudad?’ 9Ang mahimong tubag mao kini: ‘Tungod kay gisalikway nila ang kasabotan sa Ginoo nga ilang Dios, ug nagsimba sila ug nagaalagad sa ubang mga dios.’ ”

Ang Mensahe bahin kang Jehoahaz

10-11Mga katawhan sa Juda, ayaw na kamo paghilak ug pagbangotan alang kang Haring Josia nga patay na. Hilaki hinuon ninyo pag-ayo ang iyang anak nga si Jehoahaz, nga mipuli kaniya ingon nga hari sa Juda. Kay gibihag siya ug dili na gayod makabalik sa iyang yutang natawhan. Ang Ginoo mismo ang nagaingon, “Dili na siya makabalik. 12Mamatay siya didto sa dapit diin siya gibihag. Dili na niya makita pag-usab kini nga yuta.”

Ang Mensahe bahin kang Jehoyakim

13Alaot ikaw, Jehoyakim, nga nagpatukod sa imong palasyo sa dili matarong nga paagi. Ginapatrabaho mo ang imong isigka-tawo nga walay bayad. 14Miingon ka pa, “Magpatukod akog palasyo nga may dagkong mga kuwarto sa taas. Pabutangan ko kinig dagkong mga bintana ug pabongbongan ug kahoyng sedro, ug papintalan ug pula.”

15Naghunahuna ka ba nga mahimo kang bantogan nga hari kon magpatukod kag palasyo nga kahoyng sedro? Nganong dili ka mosunod sa imong amahan? Husto ug matarong ang iyang gihimo, busa nagmalampuson siya ug hamugaway ang iyang pagkinabuhi. 16Gipanalipdan niya ang katungod sa mga kabos ug mga timawa, busa miuswag siya. Mao kana ang kahulogan sa pagtahod kanako. 17Apan ikaw, wala kay laing gitinguha kondili ang pagpanikas, pagpamatay sa mga tawong inosente, pagpangdaog-daog, ug pagpanghuthot.

18Busa mao kini ang giingon sa Ginoo bahin kang Jehoyakim nga hari sa Juda, nga anak ni Josia, “Walay magbangotan alang kaniya inigkamatay niya. Ang iyang pamilya, mga opisyal, ug mga ginsakopan dili magbangotan alang kaniya. 19Ilubong siya sama sa usa ka patay nga asno; guyoron ang iyang patayng lawas ug ilabay sa gawas sa pultahan sa Jerusalem.”

20Katawhan sa Juda, panghilak kamo kay nalaglag na ang inyong kaabin nga mga nasod. Pangitaa ninyo sila sa Lebanon. Singgit ug tawga ninyo sila sa Basan ug sa Abarim. 21Gipasidan-an ko kamo sa dihang maayo pa ang inyong kahimtang, apan wala kamo mamati. Mao na gayod kanay inyong batasan sukad sa bata pa kamo; dili gayod kamo motuman kanako. 22Katagon ko ang tanan ninyong mga pangulo, ug ang inyong kaabin nga mga nasod pagabihagon. Maulawan gayod kamo tungod sa tanan ninyong daotang binuhatan.

23“Kamong nagpuyo sa palasyo nga hinimo sa mga kahoyng sedro nga gikan sa Lebanon, mag-agulo kamo kon moabot na ang mga kasakit kaninyo, sama sa pag-agulo sa usa ka babayeng nagabati.

Ang Mensahe bahin kang Jehoyakin

24“Ako, ang buhi nga Ginoo, manumpa nga isalikway ko ikaw, Jehoyakin nga hari sa Juda, nga anak ni Jehoyakim. Bisan pag ikaw ang simbolo sa akong gahom22:24 simbolo sa akong gahom: sa literal, singsing sa akong tuong kamot nga pangtimbre. kuhaan ko gayod ikaw niana nga katungod. 25Itugyan ko ikaw sa mga kamot sa nagatinguha sa pagpatay kanimo, nga imong gikahadlokan. Oo, itugyan ko ikaw kang Nebucadnezar nga hari sa Babilonia ug sa iyang mga sundalo.22:25 iyang mga sundalo: sa literal, mga Kaldeanhon. 26Ipabihag ko ikaw ug ang imong inahan ngadto sa dapit nga dili ninyo yutang natawhan, ug didto mangamatay kamong duha. 27Dili na kamo makabalik sa yuta nga inyong gihandom nga balikan. 28Jehoyakin, nahisama ka sa buak nga kolon nga gilabay kay dili na mapuslan. Mao kana ang hinungdan kon nganong ikaw ug ang imong mga kabataan bihagon ngadto sa dapit nga wala kamo masuheto.”

29O yuta sa Juda, paminawa ang pulong sa Ginoo. 30Kay mao kini ang iyang giingon, “Isulat nga kini si Jehoyakin walay anak. Kay walay bisan usa sa iyang mga anak nga molampos sa paglingkod sa trono ni David ingon nga hari sa Juda. Kining tawhana dili magmauswagon sa iyang kinabuhi.”