เพลงโซโลมอน 7 – TNCV & APSD-CEB

Thai New Contemporary Bible

เพลงโซโลมอน 7:1-13

1โอ ธิดาของผู้สูงศักดิ์!

เท้าของเธอที่อยู่ในรองเท้าสานนั้นช่างงามเสียนี่กระไร

ขาของเธอเรียวงามดั่งอัญมณี

ที่ช่างฝีมือเจียระไนไว้

2สะดือของเธอดั่งแก้วกลมงาม

ที่ไม่เคยขาดเหล้าองุ่นผสม

เอวของเธองามดั่งกองข้าวสาลี

ล้อมด้วยมวลหมู่ลิลลี่

3ทรวงอกของเธอเหมือนลูกกวางสองตัว

เหมือนลูกแฝดของละมั่ง

4ลำคอของเธอระหงดั่งหอคอยงาช้าง

ดวงตาของเธอใสเหมือนสระน้ำในเฮชโบน

ที่ส่องประกายอยู่ที่ข้างประตูบัทรับบิม

จมูกของเธองามดั่งหอคอยแห่งเลบานอน

ที่สามารถมองไปยังดามัสกัส

5ศีรษะของเธอทำให้เธองามสง่าเหมือนภูเขาคารเมล

ผมของเธองามประหนึ่งม่านปักในวังหลวง

ปอยผมของเธอเป็นบ่วงเสน่ห์มัดพระทัยกษัตริย์

6ที่รักจ๋า เธอช่างงาม น่าพิสมัย

น่าชื่นชมเสียนี่กระไร!

7เธอสูงโปร่งเหมือนต้นอินทผลัม

และทรวงอกของเธอเหมือนพวงผลไม้

8ผมพูดว่า “ผมจะปีนขึ้นต้นอินทผลัมต้นนี้

และกอดผลของมันไว้”

ขอให้ทรวงอกของเธอเหมือนพวงองุ่น

ให้ลมหายใจของเธอหอมเหมือนกลิ่นแอปเปิ้ล

9และปากของเธอเหมือนเหล้าองุ่นชั้นเยี่ยม

หญิงสาว

ขอให้เหล้าองุ่นนี้ไหลรินสู่ริมฝีปาก

และฟันของที่รักของดิฉัน7:9 หรือริมฝีปากของผู้นอนหลับ

10ดิฉันเป็นของที่รักของดิฉัน

และเขาปรารถนาดิฉัน

11มาเถอะ ที่รัก ให้เราออกไปกลางทุ่งด้วยกัน

ไปค้างแรมที่หมู่บ้าน7:11 หรือพุ่มดอกเทียนขาว

12ให้เราลุกขึ้นไปสวนองุ่นแต่เช้า

ดูว่าเถาองุ่นแตกหน่อหรือยัง

ดูว่าดอกองุ่นคลี่บานหรือยัง

และดูว่าดอกทับทิมผลิบานหรือยัง

ที่แห่งนั้น ดิฉันจะมอบความรักแก่คุณ

13ที่นั่น ต้นดูดาอิมส่งกลิ่นหอมอบอวล

และผลไม้เยี่ยมยอดที่สุดอยู่ที่ประตูของเรา

ทั้งผลเพิ่งสุกและผลสุกงอม

ซึ่งดิฉันได้เก็บรวบรวมไว้สำหรับคุณ

Ang Pulong Sa Dios

Awit ni Solomon 7:1-13

1O babaye nga dungganon, pagkatahom sa imong mga tiil nga may sandalyas. Pagkaanindot sa mga kurba sa imong mga paa. Daw mga alahas kini nga hinimo sa hanas nga artesano.7:1 artesano: Tawong hanas nga tigbuhat ug nindot nga mga butang sama sa mga alahas, tibod, ug uban pang mga butang nga hinimo gikan sa metal, mahalong bato, ug uban pa. 2Ang imong pusod daw kopa nga dili makabsan ug lami nga bino. Ang imong hawak daw binugkos nga trigo nga nalibotan sa mga liryo. 3Ang imong dughan daw kaluha nga lating lagsaw. 4Ang imong liog daw tore nga hinimo gikan sa mga bangkil sa elepante. Ang imong mga mata sama katin-aw sa kaligoanan sa Heshbon, sa may pultahan sa Bet Rabim. Ang imong ilong daw ang bantayanang tore sa Lebanon nga nagaatubang sa Damascus. 5Ang imong ulo sama katahom sa Bukid sa Carmel. Ang imong buhok sama kanindot sa mahalong panapton. Nabihag ang hari sa katahom niini.

6Pagkatahom mo, mahal ko. Makawili ka. 7Ang imong barog sama sa kahoy nga palma, ug ang imong dughan daw sa nagpungpong nga bunga niini. 8Miingon ako, “Mosaka ako sa palma ug mohawid sa mga bunga niini.” O, ang imong dughan daw sa pungpong sa ubas ug ang kahumot sa imong gininhawa sama sa mansanas. 9Ang imong halok sama katam-is sa duga sa ubas. Kini nga duga sa ubas nagadagayday sa hinay-hinay sa baba ug ngipon sa akong hinigugma.

Ang Babaye

10Iya ako sa akong hinigugma ug ako lang ang iyang ginahandom. 11Dali, mahal ko, moadto kita sa uma, ug matulog kita taliwala sa mga bulak nga henna.7:11 mga bulak nga henna: o, mga lungsod. 12Mamangon kitag sayo ug atong tan-awon kon nanalingsing na ba ang ubas, ug namukhad na ba ang mga bulak niini. Tan-awon ta usab kon namulak na ba ang pomegranata, ug didto ihatag ko kanimo ang akong gugma. 13Nangalimyon ang kahumot sa tanom nga mandragora, ug ibabaw sa atong pultahan anaa ang tanang piniling mga butang, daan ug bag-o nga gitagana ko alang kanimo, mahal ko.