อิสยาห์ 44 – Thai New Contemporary Bible TNCV

Thai New Contemporary Bible

อิสยาห์ 44:1-28

อิสราเอลที่ทรงเลือกสรรไว้

1“แต่บัดนี้ จงฟังเถิด ยาโคบ ผู้รับใช้ของเราเอ๋ย

อิสราเอลผู้ซึ่งเราได้เลือกสรรไว้

2นี่คือพระดำรัสขององค์พระผู้เป็นเจ้า

ผู้ทรงปั้นเจ้า ผู้ทรงสร้างเจ้าไว้ในครรภ์

ผู้จะทรงช่วยเหลือเจ้า ตรัสดังนี้ว่า

อย่ากลัวเลย ยาโคบผู้รับใช้ของเรา

เยชูรูนซึ่งเราได้เลือกสรรไว้

3เพราะเราจะเทน้ำลงบนดินที่แตกระแหง

ให้มีธารน้ำบนพื้นดินที่แห้งผาก

เราจะเทวิญญาณของเราลงเหนือวงศ์วานของเจ้า

และเทพรของเราให้ลูกหลานของเจ้า

4พวกเขาจะงอกงามเหมือนหญ้าในทุ่งกว้าง

เหมือนต้นปอปลาร์ริมธารน้ำ

5คนหนึ่งจะพูดขึ้นว่า ‘ฉันเป็นกรรมสิทธิ์ขององค์พระผู้เป็นเจ้า’

อีกคนหนึ่งจะเรียกตัวเองตามชื่อของยาโคบ

ส่วนอีกคนจะเขียนที่มือของตนว่า ‘เป็นขององค์พระผู้เป็นเจ้า’

และจะใช้ชื่ออิสราเอล

องค์พระผู้เป็นเจ้า

6“พระยาห์เวห์ผู้ทรงเป็นองค์กษัตริย์และพระผู้ไถ่ของอิสราเอล

พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ตรัสดังนี้ว่า

เราเป็นปฐมและอวสาน

นอกเหนือจากเราแล้วไม่มีพระเจ้าอื่นใด

7ใครเล่าเสมอเหมือนเรา? ให้เขาประกาศออกมา

ให้เขาประกาศและแจกแจงต่อหน้าเรา

ว่าเกิดอะไรขึ้นบ้างนับตั้งแต่เราสถาปนาประชากรเก่าแก่ของเรา

และจะเกิดอะไรขึ้นบ้าง

ให้เขาพยากรณ์ถึงสิ่งที่จะเกิดขึ้น

8อย่ากลัวเลย อย่าสั่นสะท้าน

เราไม่ได้ประกาศเรื่องนี้และทำนายไว้เมื่อนานมาแล้วหรอกหรือ?

เจ้าเป็นพยานของเรา มีพระเจ้าอื่นใดนอกจากเราหรือ?

ไม่มีเลย ไม่มีพระศิลาอื่นใดอีก เราไม่รู้จักสักองค์เดียว”

9บรรดาผู้ที่ทำรูปเคารพก็ไร้ค่า

สิ่งต่างๆ ที่เขาเทิดทูนก็เปล่าประโยชน์

บรรดาผู้ออกรับแทนพวกเขาก็ตาบอด

พวกเขาโง่เง่าและต้องอับอาย

10ใครปั้นเทวรูป ใครหล่อรูปเคารพ

ซึ่งไม่เป็นประโยชน์อะไรแก่ตน?

11เขากับพรรคพวกจะต้องอัปยศอดสู

ช่างฝีมือก็เป็นแค่มนุษย์

ให้พวกเขามาชุมนุมกัน ยืนอยู่ในที่ของตน

พวกเขาจะถูกทำให้ตกลงไปในความสยดสยองและความเสื่อมเสีย

12ช่างเหล็กหยิบเครื่องมือ

ง่วนอยู่กับรูปเคารพในเตาเผา

เขาใช้ค้อนแต่งเทวรูป

ทุบสุดกำลังแขน

เขาหิวและหมดกำลัง

เขาไม่ได้ดื่มน้ำและหมดแรง

13ช่างไม้ขึงเชือกวัด

ทำโครงสร้างหยาบๆ

ใช้กบไส

เอาวงเวียนขีด

แต่งให้เป็นรูปคน

มีลักษณะงามครบถ้วนอย่างมนุษย์

ให้อยู่ในสถานบูชา

14เขาโค่นสนซีดาร์ลง

บางทีก็ใช้สนไซเปรสหรือต้นโอ๊ก

เขาปล่อยให้มันโตขึ้นท่ามกลางต้นไม้ในป่า

บางทีก็ปลูกสน และฝนทำให้มันเติบโตขึ้น

15มันเป็นฟืนให้คนเผา

บางส่วนเขานำมาใช้ผิงกาย

เขาจุดไฟปิ้งขนมปัง

แต่ที่เหลือจากนั้นก็เอามาตกแต่งเป็นเทพเจ้าและนมัสการมัน

เขาสร้างให้เป็นรูปเคารพและก้มกราบมัน

16เขาใช้ไม้ครึ่งหนึ่งก่อไฟ

เตรียมอาหารย่างเนื้อกินจนอิ่ม

ทั้งใช้ผิงกายและพูดว่า

“เออ! อุ่นดี ข้าเห็นไฟแล้ว”

17ส่วนที่เหลือเขาใช้ทำเทวรูป เป็นรูปเคารพของเขา

แล้วเขาก็หมอบกราบนมัสการมัน

เขาอธิษฐานต่อมันว่า

“ช่วยลูกด้วย เทพเจ้าของลูก”

18พวกเขาไม่รู้ประสีประสา ไม่เข้าใจอะไร

ตาของเขาถูกปิดจึงมองไม่เห็น

ใจของเขาก็ถูกบังจึงไม่อาจเข้าใจ

19ไม่มีใครหยุดเพื่อคิด

ไม่มีใครรู้หรือเข้าใจที่จะพิเคราะห์ว่า

“เราใช้ไม้ครึ่งหนึ่งทำฟืน

เราปิ้งขนมปังบนถ่านไม้

เราย่างเนื้อกิน

ควรหรือที่เราจะเอาไม้ส่วนที่เหลือมาทำสิ่งที่น่าเกลียดชัง?

ควรหรือที่เราจะหมอบกราบลงตรงหน้าท่อนไม้?”

20เขายังชีพด้วยขี้เถ้า จิตใจที่ลุ่มหลงนำเขาหลงเจิ่นไป

เขาไม่อาจช่วยเหลือตัวเองหรือพูดว่า

“สิ่งที่อยู่ในมือขวาของเรานี้เป็นสิ่งหลอกลวงไม่ใช่หรือ?”

21“ยาโคบเอ๋ย จงจดจำสิ่งเหล่านี้

อิสราเอลเอ๋ย เพราะเจ้าเป็นผู้รับใช้ของเรา

เราได้สร้างเจ้ามา เจ้าเป็นผู้รับใช้ของเรา

อิสราเอลเอ๋ย เราจะไม่ลืมเจ้า

22เราได้กวาดล้างการละเมิดของเจ้าออกไปเหมือนเมฆ

ได้ลบล้างบาปของเจ้าเหมือนหมอกยามเช้า

จงกลับมาหาเรา

เพราะเราได้ไถ่เจ้าแล้ว”

23ฟ้าสวรรค์เอ๋ย จงร้องเพลงด้วยความยินดีเพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าได้ทรงทำการนี้

โลกเอ๋ย จงโห่ร้องให้กึกก้อง

จงร้องเพลงเถิด ภูเขาทั้งหลาย

ทั้งป่าไม้และพฤกษ์ไพรทั้งปวง

เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงไถ่ยาโคบแล้ว

พระองค์ทรงสำแดงพระเกียรติสิริในอิสราเอล

เยรูซาเล็มจะมีผู้อยู่อาศัย

24“พระยาห์เวห์พระผู้ไถ่ของเจ้า

ผู้ได้ทรงปั้นเจ้าในครรภ์มารดาตรัสดังนี้ว่า

“เราคือพระยาห์เวห์

ผู้สร้างสรรพสิ่งทั้งปวง

เราแต่ผู้เดียวคลี่ฟ้าสวรรค์ออกมา

เราเองเป็นผู้กางแผ่นดินโลกออก

25ผู้ทรงทำลายหมายสำคัญของผู้เผยพระวจนะเท็จ

และทำให้นักทำนายกลายเป็นคนโง่เง่า

ผู้ทรงคว่ำความรอบรู้ของคนฉลาด

และทรงเปลี่ยนมันเป็นสิ่งไร้สาระ

26ผู้ประทานถ้อยคำแก่ผู้รับใช้ของพระองค์

และให้การคาดคะเนต่างๆ ของทูตของพระองค์กลายเป็นจริง

“ผู้ทรงกล่าวถึงเยรูซาเล็มว่า ‘จะมีผู้อยู่อาศัย’

ทรงกล่าวถึงเมืองต่างๆ ของยูดาห์ว่า ‘จะถูกสร้างขึ้น’

และทรงกล่าวถึงความหายนะของพวกเขาว่า ‘เราจะฟื้นฟูขึ้นใหม่’

27ผู้ทรงกล่าวกับห้วงน้ำลึกว่า ‘จงแห้งไป

และเราจะทำให้สายธารทั้งหลายของเจ้าแห้งเหือด’

28ผู้ทรงกล่าวถึงไซรัสว่า ‘เขาเป็นคนเลี้ยงแกะของเรา

และจะทำทุกสิ่งให้สำเร็จตามที่เราพอใจ

เขาจะกล่าวถึงเยรูซาเล็มว่า “ให้สร้างมันขึ้นใหม่”

และกล่าวถึงพระวิหารว่า “ให้วางฐานรากของมัน” ’