อิสยาห์ 17 – TNCV & APSD-CEB

Thai New Contemporary Bible

อิสยาห์ 17:1-14

พระดำรัสกล่าวโทษดามัสกัส

1พระดำรัสเกี่ยวกับดามัสกัสมีดังนี้ว่า

“ดูเถิด ดามัสกัสจะไม่เป็นนครอีกต่อไป

แต่จะกลายเป็นซากปรักหักพัง

2นครต่างๆ ของอาโรเออร์จะถูกทิ้งร้าง

ทิ้งไว้ให้ฝูงแพะแกะซึ่งจะนอนลงที่นั่น

และไม่มีใครทำให้พวกมันตกใจกลัว

3เมืองป้อมปราการจะสาบสูญไปจากเอฟราอิม

และอำนาจของดามัสกัสจะสิ้นสุดลง

ชนที่เหลืออยู่ของอารัมจะเป็นเหมือนศักดิ์ศรีของอิสราเอล”

พระยาห์เวห์ผู้ทรงฤทธิ์ประกาศดังนั้น

4“ในวันนั้นศักดิ์ศรีของยาโคบจะโรยรา

ความอ้วนพีแห่งเรือนร่างของเขาจะหายไป

5จะเป็นเหมือนเวลาที่มีคนมาเกี่ยวข้าวที่ชูรวง

และแขนของเขาโอบฟ่อนข้าวไว้

เหมือนเวลาที่คนเก็บเศษรวงข้าวที่ตกอยู่

ในหุบเขาเรฟาอิม

6ถึงกระนั้นก็ยังมีบางส่วนเหลืออยู่

เหมือนเมื่อใช้ไม้ฟาดต้นมะกอก

ก็ยังมีเหลืออยู่สองสามผลบนยอดสูง

หรือสี่ห้าผลบนกิ่งผลดก”

พระยาห์เวห์พระเจ้าแห่งอิสราเอล

ประกาศดังนั้น

7ในวันนั้นคนทั้งหลายจะมุ่งมององค์พระผู้สร้างของตน

และหันมาจับตามองที่องค์บริสุทธิ์แห่งอิสราเอล

8พวกเขาจะไม่มุ่งมองแท่นบูชาต่างๆ

อันเป็นฝีมือสร้างของตน

พวกเขาจะไม่เคารพนับถือเสาเจ้าแม่อาเชราห์17:8 คือ สัญลักษณ์ของเจ้าแม่อาเชราห์

และแท่นเผาเครื่องหอมซึ่งตนสร้างขึ้นกับมือ

9ในวันนั้นนครต่างๆ ที่เข้มแข็งซึ่งพวกเขาทิ้งไว้เพราะชาวอิสราเอลจะเป็นเหมือนที่ร้าง และมีพุ่มไม้น้อยใหญ่ขึ้นรกไปหมด และทุกสิ่งจะถูกทิ้งร้าง

10เจ้าได้หลงลืมพระเจ้าองค์พระผู้ช่วยให้รอดของเจ้า

เจ้าไม่ได้ระลึกถึงพระศิลาผู้เป็นป้อมปราการของเจ้า

ฉะนั้นถึงแม้ว่าพวกเจ้าปลูกพืชพันธุ์ที่ดีที่สุด

และปลูกเถาองุ่นจากต่างแดน

11แม้เจ้าทำให้มันงอกในวันเดียวกับที่เจ้าปลูกได้

และทำให้มันผลิตาในเช้าวันที่เจ้าลงต้นได้

ถึงอย่างนั้นก็จะไม่ได้เก็บเกี่ยวสิ่งใด

ในวันแห่งโรคภัยและความเจ็บปวดที่เกินเยียวยาได้

12แน่ะ เสียงกระหึ่มของประชาชาติทั้งหลาย

กึกก้องดั่งทะเลคึกคะนอง!

เสียงคำรามของชนชาติต่างๆ ดังสนั่น

คล้ายกับทะเลคำราม!

13แต่ถึงแม้ว่าพวกเขาคำรามลั่นเหมือนเสียงน้ำบ่า

เมื่อพระเจ้าตรัสกำราบ พวกเขาก็หนีกระเจิดกระเจิง

เหมือนแกลบต้องลมบนเนินเขา

เหมือนหญ้าที่ถูกพายุพัดกระหน่ำ

14ในยามเย็นมีความสยดสยองฉับพลัน!

ก่อนรุ่งสางพวกเขาก็จากไปแล้ว!

นี่คือส่วนของผู้ที่ปล้น

และแย่งชิงของของเราไป

Ang Pulong Sa Dios

Isaias 17:1-14

Ang Mensahe bahin sa Damascus

1Kini nga mensahe bahin sa Damascus:17:1 Damascus: Ang Damascus mao ang kapital sa Syria ug nagarepresentar sa tibuok nasod sa Syria.

“Pamati! Dili na mahimong usa ka siyudad ang Damascus tungod kay magun-ob kini. 2Wala na gayoy mopuyo sa mga lungsod sa Aroer. Mahimo na lang kining puloy-anan sa mga mananap, ug walay motugaw kanila. 3Mangaguba ang pinarilan nga mga lungsod sa Israel,17:3 Israel: sa Hebreo, Efraim. Usa ka tawag sa gingharian sa Israel. ug mawala ang pagkagamhanan sa Damascus. Ang dangatan sa mga nahibiling mga taga-Aram17:3 Aram: o, Syria. mahimong sama sa gidangatan sa mga Israelinhon.” Ako, ang Ginoo nga Makagagahom, ang nagaingon niini.

4“Nianang panahona, mahanaw ang gahom sa Israel. Mahanaw ang iyang bahandi ug mahimo siyang kabos. 5Mahisama siya sa kaumahan sa Taga-Ephraim human kini maanihi. 6Gamay ra ang mahibilin sa iyang katawhan. Mahisama siya sa kahoyng olibo nga human mapupui, mabinlan lang ug duha o tulo ka bunga sa kinatumyan nga sanga, o upat o lima sa ubang mga sanga. Ako, ang Ginoo nga Makagagahom, ang nagaingon niini.”

7Nianang adlawa, modangop na ang mga tawo sa nagbuhat kanila, sa Balaan nga Dios sa Israel. 8Dili na sila modangop sa mga halaran nga ilang hinimo. Dili na nila panumbalingon ang mga poste nga simbolo sa diosa nga si Ashera, ug ang mga halaran nga sunoganan nila ug insenso, nga hinimo lang nila.

9Nianang adlawa, ang ilang lig-ong mga lungsod maguba ug biyaan na lang nila. Sama sa mga lungsod sa mga Amorihanon ug Hibihanon17:9 mga lungsod sa mga Amorihanon ug Hibihanon: Mao kini sa Septuagint. Sa Hebreo, kakahoyan ug mga bukid nga nahimong awaaw. nga ilang gipamiyaan sa dihang miabot ang mga Israelinhon.

10Mahitabo kini kaninyong mga taga-Israel, kay gikalimtan ninyo ang Dios nga inyong manluluwas ug ang inyong salipdanan nga bato. Busa bisan pag magtanom kamog maayo nga klase sa mga tanom sama sa ubas nga gikan pa sa ubang dapit, 11ug bisan pag motubo kini ug mamulak niana mismong adlawa nga gitanom ninyo kini, wala gayod kamoy bunga nga makuha kondili kalisdanan ug walay hunong nga kasakit.

12Ang kabanha sa daghang mga nasod sama sa haguros sa dagkong mga balod. 13Apan bisag mohaguros pa sila sama sa dagkong mga balod, mangikyas sila kon badlongon sila sa Dios. Sama sila sa tahop sa bukid nga gipalid sa hangin, ug sa dagami nga gisuyop sa alimpulos. 14Sa gabii manghasi sila, apan sa dili pa moabot ang kabuntagon mangahanaw sila. Mao kini ang mahitabo sa nanulong kanato ug nangilog sa atong mga kabtangan.