สดุดี 137 – TNCV & HTB

Thai New Contemporary Bible

สดุดี 137:1-9

สดุดี 137

1ที่ริมฝั่งแม่น้ำของบาบิโลน เรานั่งลงและร่ำไห้

เมื่อระลึกถึงศิโยน

2เราแขวนพิณของเราไว้

ที่ต้นปอปลาร์

3เพราะที่นั่น ผู้คุมขอให้เราร้องเพลง

ผู้ทรมานเราสั่งให้เราร้องเพลงแห่งความยินดี

พวกเขาพูดว่า “ไหนร้องเพลงแห่งศิโยนให้ฟังสักบทซิ!”

4เราจะขับร้องบทเพลงขององค์พระผู้เป็นเจ้า

ในดินแดนต่างด้าวได้อย่างไร?

5เยรูซาเล็มเอ๋ย หากเราลืมเจ้า

ขอให้มือขวาของเราลืมความชำนาญเถิด

6ขอให้ลิ้นของเราเกาะติดเพดานปาก

หากเราลืมเจ้า

หากเราไม่ได้ถือว่าเยรูซาเล็มเป็นสุดยอดแห่งความชื่นชมยินดี

7ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ขอทรงจดจำสิ่งที่ชาวเอโดมได้ทำ

ในวันที่กรุงเยรูซาเล็มแตก

พวกเขาโห่ร้องว่า “พังมันเลย”

“ทลายให้ถึงรากถึงโคนเลย!”

8โอ ธิดาแห่งบาบิโลน137:8 คือ ชาวบาบิโลนเจ้าจะพินาศย่อยยับ

ความสุขมีแก่ผู้ที่คืนสนองเจ้า

อย่างสาสมกับที่เจ้าได้ทำกับเรา

9แก่ผู้ที่จับลูกเล็กเด็กแดงของเจ้า

แล้วฟาดลงกับก้อนหิน

Het Boek

Psalmen 137:1-9

1Aan Babels stromen zaten wij schreiend Bij de gedachte aan Sion; 2En aan de wilgen, die daar stonden, Hingen wij onze harpen op. 3Ja, daar durfden onze rovers Ons nog liederen vragen; En onze beulen: “Zingt ons vrolijke wijsjes Uit de zangen van Sion!” 4Ach, hoe zouden wij Jahweh’s liederen zingen Op vreemde bodem! 5Jerusalem, zo ik u zou vergeten, Ik vergat mijn rechterhand nog eer; 6Mijn tong mag aan mijn gehemelte kleven, Zo ik u niet gedenk: Zo ik niet meer van Jerusalem houd, Dan van het toppunt van vreugde. 7Jahweh, reken de zonen van Edom De dag van Jerusalem toe; Die riepen: Smijt ze neer, smijt ze neer; Neer met haar op de grond! 8En gij, dochter van Babel, moordenares: Heil hem, die u vergeldt wat gij ons hebt gedaan; 9Heil hem, die uw kinderen grijpt, En tegen de rots te pletter slaat!