สดุดี 127 – TNCV & APSD-CEB

Thai New Contemporary Bible

สดุดี 127:1-5

สดุดี 127

(บทเพลงใช้แห่ขึ้นไปยังเยรูซาเล็ม บทประพันธ์ของโซโลมอน)

1หากองค์พระผู้เป็นเจ้าไม่ได้ทรงสร้างบ้าน

ผู้สร้างลงแรงไปก็เหนื่อยเปล่า

หากองค์พระผู้เป็นเจ้าไม่ได้ทรงพิทักษ์รักษานคร

คนยามยืนเฝ้าอยู่ก็เหนื่อยเปล่า

2เป็นการเหนื่อยเปล่าที่ท่านลุกขึ้นแต่เช้ามืด

ทำงานจนดึกดื่น

ตรากตรำเพื่อปากเพื่อท้อง

เพราะพระเจ้าทรงให้ผู้ที่พระองค์ทรงรักหลับสบาย127:2 หรือเพราะขณะที่เขาหลับอยู่ พระองค์ทรงจัดเตรียมให้

3บุตรทั้งหลายเป็นมรดกจากองค์พระผู้เป็นเจ้า

บุตรหลานเป็นบำเหน็จจากพระองค์

4บุตรที่เกิดแก่คนหนุ่มฉกรรจ์

เป็นเหมือนลูกศรในมือนักรบ

5ความสุขมีแก่

ผู้ที่มีลูกธนูอยู่เต็มแล่ง

เขาจะไม่ต้องอับอาย

เมื่อขับเคี่ยวกับศัตรูที่ประตูเมือง

Ang Pulong Sa Dios

Salmo 127:1-5

Salmo 127

Pagdayeg sa Kaayo sa Dios

1Kon wala ang tabang sa Ginoo sa pagtukod ug balay,

walay kapuslanan ang kahago sa nagtukod niini.

Kon dili panalipdan sa Ginoo ang siyudad,

walay kapuslanan ang pagtukaw sa guwardya.

2Walay kapuslanan ang pagmata ug sayo ug pagbilar sa gabii sa paghago aron may pagkaon,

kay ang Ginoo mohatag sa mga kinahanglanon sa iyang mga hinigugma, samtang natulog sila.

3Ang mga anak gasa ug panalangin gikan sa Ginoo.

4Ang mga anak nga natawo sa batan-on pa ang amahan sama sa mga pana diha sa mga kamot sa usa ka sundalo.127:4 mga pana… sundalo: Ang buot ipasabot, ang mga anak makaatiman ug makapanalipod sa ilang amahan kon tigulang na siya.

5Bulahan ang tawo nga may daghang mga anak,127:5 anak: sa literal, pana.

kay dili siya mapildi kon makig-atubang siya sa iyang mga kaaway sa hukmanan.