1به اين ترتيب آسمانها و زمين و هر چه در آنها بود، تكميل گرديد. 2با فرا رسيدن روز هفتم، خدا كار آفرينش را تمام كرده، دست از كار كشيد. 3خدا روز هفتم را بركت داده، آن را مقدس اعلام فرمود، زيرا روزی بود كه خدا پس از پايان كار آفرينش، آرام گرفت. 4به اين ترتيب آسمانها و زمين آفريده شد.
آدم و حوا
هنگامی كه خداوند آسمانها و زمين را ساخت، 5هيچ بوته و گياهی بر زمين نروييده بود، زيرا خداوند هنوز باران نبارانيده بود، و همچنين آدمی نبود كه روی زمين كشت و زرع نمايد؛ 6اما آب از زمين بيرون می‌آمد و تمام خشكی‌ها را سيراب می‌كرد.
7آنگاه خداوند از خاکِ زمين، آدم را سرشت. سپس در بينی آدم روح حيات دميده، به او جان بخشيد و آدم، موجود زنده‌ای شد.
8پس از آن، خداوند در سرزمين عدن، واقع در شرق، باغی به وجود آورد و آدمی را كه آفريده بود در آن باغ گذاشت. 9خداوند انواع درختان زيبا در آن باغ رويانيد تا ميوه‌های خوش طعم دهند. او در وسط باغ، «درخت حيات» و همچنين «درخت شناخت نيک و بد» را قرار داد. 10از سرزمين عدن رودخانه‌ای به سوی باغ جاری شد تا آن را آبياری كند. سپس اين رودخانه به چهار رود كوچكتر تقسيم گرديد. 11-12رود اول «فيشون» است كه از سرزمين حَويله می‌گذرد. در آنجا طلای خالص، مرواريد و سنگ جزع يافت می‌شود. 13رود دوم «جيحون» است كه از سرزمين كوش عبور می‌كند. 14سومين رود، «دجله» است كه به سوی شرق آشور جاری است و رود چهارم «فرات» است.
15خداوند، آدم را در باغ عدن گذاشت تا در آن كار كند و از آن نگهداری نمايد، 16-17و به او گفت: «از همهٔ ميوه‌های درختان باغ بخور، به‌جز ميوهٔ درخت شناخت نيک و بد، زيرا اگر از ميوهٔ آن بخوری، مطمئن باش خواهی مرد.»
18خداوند فرمود: «شايسته نيست آدم تنها بماند. بايد برای او يار مناسبی به وجود آورم.» 19آنگاه خداوند همهٔ حيوانات و پرندگانی را كه از خاک سرشته بود، نزد آدم آورد تا ببيند آدم چه نامهايی بر آنها خواهد گذاشت. بدين ترتيب تمام حيوانات و پرندگان نامگذاری شدند. 20پس آدم تمام حيوانات و پرندگان را نامگذاری كرد، اما برای او يار مناسبی يافت نشد.
21آنگاه خداوند آدم را به خواب عميقی فرو برد و يكی از دنده‌هايش را برداشت و جای آن را با گوشت پُر كرد، 22و از آن دنده، زنی سرشت و او را پيش آدم آورد. 23آدم گفت:
«اين است استخوانی از استخوانهايم
و گوشتی از گوشتم.
نام او ”نسا“2:23 «نسا» يعنی زن. باشد،
چون از انسان گرفته شد.»
24به اين سبب است كه مرد از پدر و مادر خود جدا می‌شود و به همسر خود می‌پيوندد، و از آن پس، آن دو يكی می‌شوند.
25آدم و همسرش، هر چند برهنه بودند، ولی احساس خجالت نمی‌كردند.
1Gani natapos tuga sang Dios ang kalangitan, ang kalibutan, kag ang tanan nga ara sa ila. 2Natapos niya ini sa sulod sang anom ka adlaw, kag sa ikapito nga adlaw nagpahuway siya sa tanan niya nga obra. 3Ginbendisyunan niya ang ikapito nga adlaw kag ginkabig niya nga isa ka pinasahi nga adlaw, tungod kay sa sina nga adlaw nagpahuway siya matapos niya tuga ang tanan. 4Amo ini ang estorya parte sa pagtuga sang kalangitan kag sang kalibutan.
Si Adan kag si Eva
Sang paghimo sang Ginoong Dios sang kalibutan kag sang kalangitan, 5wala pa sa kalibutan ang mga ginakultibar nga mga tanom sa latagon, kay wala pa niya pagpaulana kag wala sing tawo nga magaatipan sang duta. 6Pero bisan wala sing ulan, ang mga tuburan sa kalibutan amo ang nagapabasa sa duta.
7Dayon ginhimo sang Ginoong Dios ang tawo halin sa duta. Ginhuypan niya sa ilong ang tawo sang ginhawa nga nagahatag sang kabuhi. Gani ang tawo nangin buhi nga tinuga.
8Dayon naghimo ang Ginoong Dios sang katamnan sa Eden, sa sidlangan2:8 sidlangan: sa English, east. dampi, kag didto niya ginpaestar ang tawo nga iya ginhimo. 9Kag ginpatubo sang Ginoong Dios ang tanan nga klase sang mga kahoy nga manami tulukon kag ang ila mga bunga manamit kaunon. Sa tunga sang katamnan may kahoy didto nga nagahatag sang kabuhi, kag may kahoy man didto nga nagahatag sang ihibalo kon ano ang maayo kag ang malain.
10Sa Eden may suba nga nagailig, nga amo ang nagahatag sang tubig sa katamnan. Nagsanga ini sa apat ka suba. 11Ang ngalan sang premiro nga suba amo ang Pishon. Nagailig ini sa bug-os nga duta sang Havila, nga sa diin may mga bulawan. 12Puro gid ang mga bulawan didto. Kag makita man didto ang malahalon nga pahamot nga bediliyum, kag ang malahalon nga bato nga onix. 13Ang ngalan sang ikaduha nga suba amo ang Gihon. Nagailig ini sa bug-os nga duta sang Cush. 14Ang ngalan sang ikatatlo nga suba amo ang Tigris. Nagailig ini sa sidlangan sang Asiria. Kag ang ikaapat nga suba amo ang Eufrates.
15Ginpaestar sang Ginoong Dios sa katamnan sang Eden ang tawo nga iya ginhimo agod mag-atipan sini. 16Kag ginsilingan niya siya, “Makakaon ka sang bunga sang bisan ano nga kahoy sa katamnan, 17luwas lang sang bunga sang kahoy nga nagahatag sang ihibalo kon ano ang maayo kag ang malain. Kay sa tion nga kaunon mo ini, sigurado gid nga mapatay ka.”
18Dayon nagsiling ang Ginoong Dios, “Indi maayo nga nagaisahanon lang ang tawo, gani himuan ko siya sang kaupod nga magabulig sa iya kag bagay sa iya.” 19Ginhimo sang Ginoong Dios halin sa duta ang tanan nga klase sang mga sapat nga nagaestar sa duta pati ang tanan nga klase sang mga sapat nga nagalupad. Dayon gindala niya sila didto sa tawo agod tan-awon kon ano ang ipangalan niya sa ila. Kag kon ano ang tawag sang tawo sa ila amo na ina ang ila mga ngalan. 20Gani gin-ngalanan sang tawo ang mga sapat nga nagaestar sa duta pati ang mga sapat nga nagalupad. Pero wala gid sing bisan isa sa ila nga bagay nga mangin kaupod niya nga magabulig sa iya. 21Gani ginpatulog sang Ginoong Dios ang tawo sing mahamuok gid. Kag samtang nagakatulog siya, ginkuha sang Ginoong Dios ang isa niya ka gusok kag ginkipot dayon ang ginkuhaan sini. 22Ang gusok nga ginkuha sang Ginoong Dios sa lalaki ginhimo niya nga babayi, kag gindala niya siya sa lalaki. 23Dayon nagsiling ang lalaki,
“Ari na ang pareho sa akon! Tul-an nga ginkuha sa akon tul-an, kag unod nga ginkuha sa akon unod. Pagatawgon siya nga babayi, kay ginkuha siya halin sa lalaki.”2:23 Pagatawgon siya nga babayi, kay ginkuha siya halin sa lalaki: Ang Hebreo nga “isha” (babayi) naghalin sa pulong nga “ish” (lalaki).
24Amo ina ang rason nga bayaan sang lalaki ang iya amay kag iloy kag mag-upod sa iya asawa, kag sila nga duha mangin isa.
25Sadto nga tion, bisan hublas sila nga duha, wala sila mahuya.
