Isaias 41:1-29, Isaias 42:1-25 APSD-CEB

Isaias 41:1-29

Tabangan sa Dios ang Israel

Miingon ang Ginoo, “Kamong mga katawhan diha sa mga isla, paghilom kamo ug pamati kamo kanako. Kamo nga mga kanasoran, pagmalig-on kamo ug duol kamo kanako, ug isulti ninyo ang inyong mga reklamo. Magtigom kita ug ato kining husayon. Kinsa bay midasig sa tawo nga gikan sa sidlakan aron mag-alagad kaniya? Kinsa ang nagtugyan diha kaniya niining mga kanasoran ug mga hari? Gilaglag niya sila pinaagi sa iyang espada ug pana; nahisama sila sa abog ug sa tahop nga gipalid sa hangin. Gigukod niya sila ug walay mibabag kaniya, bisan sa mga dapit nga wala pa niya maadtoi. Kinsa ang naghimo niining tanan? Kinsa ang nagbuot sa tanang panghitabo sukad pa sa sinugdan sa mga henerasyon? Ako, ang Ginoo, nga anaa na sukad pa sa sinugdanan sa kalibotan ug anaa usab gihapon ako hangtod sa kataposan niini.

“Nakita sa mga tawo sa mga isla ang akong binuhatan ug nangahadlok sila. Hangtod ang mga tawo sa layong mga dapit nagkurog sa kahadlok. Nagtigom sila, nagtinabangay, ug nagdinasigay sa usag usa. Nagdinasigay sa usag usa ang mga panday, platero, ug uban pang mga trabahante nga nagapanghimo ug mga dios-dios, nga nagaingon, ‘Maayo ang atong trabaho.’ Unya gilansang nila ang dios-dios sa iyang butanganan aron dili matumba.

“Apan ikaw, Israel nga akong alagad ug pinili, nga ang imong katawhan mga kaliwat ni Abraham nga akong higala, gitawag ko ikaw ug gikuha gikan sa labing layo nga bahin sa kalibotan ug giingnan, ‘Ikaw akong alagad.’ Gipili ko ikaw ug wala ko ikaw isalikway. Ayaw kahadlok kay ako imong kauban. Ayaw kabalaka kay ako ang imong Dios. Lig-onon ug tabangan ko ikaw. Panalipdan ko ikaw pinaagi sa akong gahom nga mao ang makaluwas kanimo. Ang tanang nasuko kanimo sigurado gayod nga maulawan ug tamayon. Mangahanaw ang tanang may kapungot kanimo. Bisan pangitaon mo pa ang imong mga kaaway dili mo na sila makita. Sila nga nakiggira kanimo mangahanaw. Kay ako, ang Ginoo nga imong Dios, nagapalig-on kanimo ug nagaingon kanimo nga ayaw kahadlok kay tabangan ko ikaw. Bisan ug gamay ka lang ug luya,41:14 luya: sa literal, morag ulod. ayaw kahadlok kay ako mismo ang motabang kanimo. Ako, ang Ginoo, ang nagaingon niini. Ako ang imong Manluluwas, ang balaan nga Dios sa Israel. Pamati! Himuon ko ikaw nga sama sa gamit sa pagpanggiok nga bag-o ug may daghang hait nga ngipon. Giokon ug dugmokon mo ang mga bukid ug himuon mong daw mga tahop ang mga bungtod. Taphan mo sila ug ilupad sila sa hangin; ikatag sila sa alimpulos. Apan ikaw maglipay sa Ginoo; magadayeg ka sa Balaan nga Dios sa Israel.

“Kon ang akong katawhan nga mga kabos mangitag tubig ug wala silay makita, ug momala ang ilang tutunlan sa kauhaw, ako, ang Ginoo maoy motabang kanila. Ako nga Dios sa Israel dili mosalikway kanila. Padagaydayon ko ang mga suba sa taas nga mga dapit ug ang mga tuboran sa kapatagan. Himuon kong katubigan ang disyerto, ug ang malang yuta butangan kog mga tuboran. Patubuon ko sa disyerto ang mga kahoyng sedro, akasya, mirto, olibo, pino, enebro, ug sipres, aron makita, mahibaloan, ug masabtan sa katawhan nga ako, ang Ginoo, ang Balaan nga Dios sa Israel, mao ang naghimo niini.”

Walay Kapuslanan ang mga dios-dios

Miingon ang Ginoo, ang Hari sa Israel,41:21 Hari sa Israel: sa literal, Hari ni Jacob. ngadto sa mga dios-dios, “Sige, ipahayag ang inyong reklamo ug pangatarungan kamo! Duol kamo ug ingna kami kon unsa ang mahitabo sa umaabot. Isulti kanamo kon unsa ang mga butang nga nahitabo kaniadto aron matimbang-timbang namo ug mahibaloan kon unsay ilang sangpotan. Isulti kanamo kon unsay mahitabo sa umaabot aron mahibaloan namo nga mga dios kamo. Paghimo kamog maayo o daotan aron matingala ug mahadlok kami kaninyo. Apan ang tinuod, wala kamoy pulos, ug wala gayod kamoy mahimo. Ang mga nagpili sa pagsimba kaninyo angay kasilagan. Gipili ko nga modumala ang usa ka tawo nga gikan sa sidlakan. Modangop siya kanako; ug karon moabot siya gikan sa amihan. Laglagon niya ang mga tigdumala sama sa pagtamak sa magkukolon sa lapok nga himuon niyang kolon. Kinsa kaninyo ang nagpadayag kaniadto nga mahitabo kini aron mahibalo kami ug makaingon nga husto siya? Wala gayoy usa kaninyo nga nagpadayag niini, ug walay nakadungog nga may gisulti kamo. Ako, ang Ginoo, mao ang unang nagsulti niini sa Jerusalem.41:27 Jerusalem: Sa Hebreo makita usab ang pulong nga Zion, nga mao ang laing ngalan sa Jerusalem. Nagpadala ako sa Jerusalem ug usa ka mensahero aron sa pagsulti sa maayong balita nga anaa na ang motabang kanila. Gitan-aw ko kon may dios-dios ba nga makatambag, apan wala gayod akoy nakita. Wala gayoy usa kanila nga makatubag sa akong mga pangutana. Tanan sila walay pulos, ug wala gayod silay kapuslanan. Sama sila sa hangin nga lumalabay lang.”

Read More of Isaias 41

Isaias 42:1-25

Ang Alagad sa Ginoo

Miingon ang Ginoo, “Ania ang akong alagad nga akong gilig-on. Ako siyang gipili ug nalipay ako kaniya. Gamhan ko siya sa akong Espiritu, ug magdala siyag katarungan ug kaangayan sa mga nasod. Dili siya mosinggit o mosulti ug kusog diha sa mga kadalanan. Dili niya pasagdan ang mga maluya sa pagtuo,42:3 mga maluya sa pagtuo: o, mga gidaog-daog. kay tabangan niya ang tanan bisan ang gamay lang gayod ug pagtuo. Sa iyang pagkamatinumanon ipatuman gayod niya ang hustisya. Dili gayod siya moundang o mawad-ag paglaom hangtod nga mapatunhay niya ang hustisya ug kaangayan sa kalibotan. Ang mga tawo sa mga isla nagahulat sa iyang mga pagtulon-an.” Mao kini ang giingon sa Dios, ang Ginoo nga nagbuhat sa kalangitan nga iyang gibukhad nga daw tela. Gibuhat niya ang kalibotan ug ang tanang anaa niini. Siya usab ang naghatag ug gininhawa sa mga tawo ug sa tanang mga binuhat nga anaa sa kalibotan. Miingon siya sa iyang alagad, “Ako, ang Ginoo, mao ang nagtawag kanimo sa pagpakita sa akong pagkamatarong. Tabangan ug panalipdan ko ikaw, ug pinaagi kanimo mohimo akog kasabotan uban sa mga tawo. Himuon ko ikaw nga suga ngadto sa mga nasod, aron mobuka ang mga mata sa mga buta ug mahatagag kagawasan ang mga binihag nga nabilanggo sa mangiob nga bilanggoan. Ako mao ang Ginoo, mao kana ang akong ngalan! Dili ko ihatag ang akong pasidungog kang bisan kinsa o ang pagdayeg nga alang kanako ngadto sa mga dios-dios. Ang akong mga giingon kaniadto natuman na, ug karon ipadayag ko ang mga bag-ong mga panghitabo sa dili pa kini moabot.”

Awit sa Pagdayeg sa Ginoo

Pag-awit kamo ug bag-ong awit ngadto sa Ginoo! Pag-awit kamo ug mga pagdayeg kaniya, bisan kamo nga anaa sa pinakalayong bahin sa kalibotan. Dayga ninyo siya, kamo nga nagalawig sa dagat ug tanan kamong mga binuhat nga anaa niini, ug kamong nagapuyo sa mga isla. Dayga ninyo siya, kamong anaa sa mga lungsod sa kamingawan ug kamong mga lumulupyo sa Kedar. Pag-awit kamo sa kalipay, kamong mga katawhan sa Shela. Panghugyaw kamo gikan sa tumoy sa mga bukid. Pasidunggi ug dayga ang Ginoo, kamong anaa sa mga isla. Makig-away ang Ginoo sama sa usa ka sundalong kusgan ug isog. Mosinggit siya sa pagsulong, ug modaog siya batok sa iyang mga kaaway. Moingon siya, “Sa taas nga panahon naghilom lang ako ug gipugngan ko ang akong kaugalingon. Apan karon mosinggit ako sama sa usa ka babayeng gapanganak. Tumpagon ko ang mga bukid ug mga bungtod, ug palayaon ko ang mga tanom niini. Himuon ko ang mga suba nga malang yuta,42:15 malang yuta: sa Hebreo, mga isla. ug pahubsan ko ang mga katubigan. Agakon ko ang akong katawhan nga mga buta sa kamatuoran ngadto sa dalan nga wala nila masinati ug maagii. Himuon kong kahayag ang kangitngit sa ilang agianan, ug patagon ko ang mga libaong nga mga dapit nga ilang pagalaktan. Himuon ko kini ug dili ko sila isalikway. Apan kadtong nagsalig sa mga dios-dios ug nagaila sa tinunaw nga mga rebulto nga ilang dios-dios, mangikyas sa kaulaw.”

Ang Israel sama sa Bungol ug Buta

Miingon ang Ginoo sa iyang katawhan, “Kamong sama sa mga bungol ug buta, pamati kamo ug tan-aw! Alagad ug pinili ko kamo. Mga mensahero ko kamo, apan walay makalabaw sa inyong pagkabuta ug pagkabungol. Daghan na kamog nakita, apan wala ninyo tagda. Makadungog kamo, apan dili kamo mamati.”

Buot gayod sa Ginoo nga mapakita ang iyang pagkamatarong,42:21 mapakita ang iyang pagkamatarong: o, luwason ang iyang katawhan. aron ang iyang kasugoan mapasidunggan. Apan karon ang iyang katawhan gikawatan, giilogan sa ilang mga kabtangan, gipriso sa mga bangag o sa mga bilanggoan, ug wala gayoy nakatabang kanila. Kinsa kaninyoy buot mamati o mohatag ug pagtagad niining inyong nadunggan gikan karon? Kinsa ba ang nagtugot nga kawatan ug ilogan sa ilang kabtangan ang Israel? Dili ba ang Ginoo nga atong nasad-an? Kay wala nato sunda ang iyang mga pamaagi ug wala nato tumana ang iyang kasugoan. Busa gipakita sa Ginoo ang iyang hilabihan nga kasuko kanato pinaagi sa pagpaantos kanato sa kapait sa gira. Ang iyang kasuko sama sa kalayo nga milukop ug misunog kanato, apan wala nato kini gihunahuna ug gitagad.

Read More of Isaias 42