Miqueias 4 – OL & ASCB

O Livro

Miqueias 4:1-13

O monte do Senhor

(Is 2.2-4)

1Nos últimos dias,

o monte sobre o qual está a casa do Senhor

tornar-se-á no monte mais sublime,

na mais célebre elevação do mundo.

Gentes de todas as nações ali acorrerão.

2Muitos povos ali acorrerão e dirão:

“Venham! Vamos ao monte do Senhor,

à casa do Deus de Jacob!

Ele nos ensinará o que fazer e nós o faremos.”

Porque de Sião sairá a Lei

e de Jerusalém a palavra do Senhor.

3Ele julgará entre as nações;

será o árbitro nas disputas entre os povos.

Os povos converterão o seu equipamento de guerra

em instrumentos de trabalho,

as suas armas em ferramentas.

As nações não se levantarão mais umas contra as outras,

nem haverá mais escolas ou treinos de guerra.

4Cada um sentar-se-á sossegadamente no seu lar,

em paz e prosperidade, porque nada haverá a temer.

É mesmo o Senhor dos exércitos quem o promete!

5Por essa razão, ainda que todos os povos vivam

cada um de acordo com os seus deuses,

nós viveremos para sempre de acordo com o Senhor, nosso Deus!

O plano do Senhor

6Diz o Senhor: “Naquele dia que há de vir, reunirei os que tropeçam e ajuntarei os que sofreram o exílio e aqueles que eu mesmo castiguei duramente. 7Farei dos que tropeçam um remanescente fiel e dos dispersos uma nação forte. O Senhor reinará sobre todos no monte Sião, daquele dia em diante e para sempre! 8Ó povo de Sião, baluarte de vigia do povo de Deus, o teu poder real, a tua força, renascerá como dantes.”

9Para já, gritam de terror. Onde está o rei que vos dirige? Morreu! Onde estão os vossos sábios conselheiros? Foram-se todos embora! O sofrimento domina-vos, como uma mulher no parto. 10Torce-te e geme no teu terrível sofrimento, ó povo de Sião, porque terás de abandonar esta cidade e passar a viver nos campos; serás enviado para o exílio na Babilónia. Mas ali, o Senhor há de livrar-te das garras dos teus inimigos.

11É verdade que muitos povos se juntaram contra ti, exigindo o teu sangue, loucos por te destruir. 12Mas é que eles nada sabem dos pensamentos do Senhor; desconhecem inteiramente os seus planos. Há de vir o tempo em que o Senhor juntará todos os inimigos do seu povo como molhos na eira. Ficarão à mercê de Israel.

13“Levanta-te e esmaga as nações, ó filha de Sião! Dar-te-ei pontas de ferro e cascos de bronze, para poderes esmagar muita gente!”, diz o Senhor. As riquezas fraudulentamente obtidas por essas nações darás como ofertas ao Senhor; ao Deus de toda a Terra.

Asante Twi Contemporary Bible

Mika 4:1-13

Awurade Bepɔ No

1Nna a ɛdi akyire no mu no,

Awurade asɔredan bepɔ no bɛtim

sɛ mmepɔ no nyinaa ti;

ɛbɛgye din aboro nkokoɔ nyinaa,

na nnipa ahodoɔ bɛbɔ yuu akɔ hɔ.

2Aman bebree bɛba abɛka sɛ,

“Mommra mma yɛnkɔ Awurade bepɔ so,

Yakob Onyankopɔn efie.

Ɔbɛkyerɛ yɛn nʼakwan,

sɛdeɛ yɛbɛnante soɔ.”

Na mmara no bɛfiri Sion aba

Awurade asɛm bɛfiri Yerusalem aba.

3Awurade bɛdi amanaman ntam nsɛm

Aane ɔbɛsiesie ntawantawa ama aman a wɔyɛ den wɔ mmaa nyinaa.

Wɔde wɔn akofena bɛbɔ funtumdadeɛ

wɔde wɔn mpea bɛbɔ nsɔsɔwa.

Ɔman bi ntwe ɔman foforɔ so akofena,

na wɔrenyɛ ahoboa biara mma ɔko bio.

4Obiara bɛtena ne bobe

anaa ne borɔdɔma nnua ase,

na obiara remmɛhunahuna wɔn,

ɛfiri sɛ, Asafo Awurade akasa.

5Amanaman no nyinaa bɛtumi anante

wɔn anyame din mu,

na yɛn deɛ, yɛbɛnante Awurade,

yɛn Onyankopɔn Din mu daa daa.

Awurade Atirimpɔ

6“Saa ɛda no,” sɛdeɛ Awurade seɛ nie,

“Mɛboaboa mmubuafoɔ, atukɔfoɔ

ɛne wɔn a mede awerɛhoɔ aba wɔn so ano.

7Mɛma mmubuafoɔ ayɛ me nkurɔfoɔ wɔ asase no so,

atukɔfoɔ no bɛyɛ ɔman kɛseɛ.

Awurade bɛdi wɔn so ɔhene wɔ Sion bepɔ so

afiri da no akɔsi daa.

8Na wo, nnwankuo no abantenten,

Ao, Ɔbabaa Sion, abandenden,

wɔde wo tete tumidie no bɛsane abrɛ wo;

Ɔbabaa Yerusalem nsa bɛsane aka nʼahennie.”

9Ɛdeɛn enti na afei woresu denden,

wonni ɔhene anaa?

Wo futufoɔ ayera, na enti,

ɔyea aka wo sɛ ɔbaa ɔwɔ awokoɔ mu?

10Ɔyea enti, nukanuka wo mu, Ao Ɔbabaa Sion,

te sɛ ɔbaa a awoɔ aka no,

seesei ɛsɛ sɛ wofiri kuropɔn no mu

kɔtena ɛserɛ so.

Wobɛkɔ Babilonia;

na ɛhɔ na wɔbɛgye woɔ.

Ɛhɔ na Awurade bɛgye wo

afiri wʼatamfoɔ nsam.

11Seesei deɛ, aman bebree

aka abɔ mu atia wo.

Wɔka sɛ, “Wɔngu Sion ho fi,

na yɛmfa yɛn ani nhwɛ no!”

12Nanso, wɔnnim Awurade adwene.

Wɔnte nʼagyinatuo ase.

Wɔnnim sɛ ɔno na ɔboaboa wɔn ano te sɛ afiafi

de kɔ ayuporobea.

13“Sɔre, na pore, Ao Ɔbabaa Sion,

mɛma wo dadeɛ mmɛn;

mɛma wo kɔbere ntɔte

na wobɛbubu aman bebree mu nketenkete.”

Wode wɔn mfasodeɛ a wɔampɛ no ɛkwan pa so bɛbrɛ Awurade,

wode wɔn ahonyadeɛ bɛbrɛ asase nyinaa so wura.