Josué 2 – OL & APSD-CEB

O Livro

Josué 2:1-24

Raabe e os espias

1Então Josué enviou dois espiões, dali onde se encontravam, no campo israelita em Sitim, para passarem o rio e dar-se conta, secretamente, da situação no outro lado, especialmente em Jericó. Assim que chegaram a uma estalagem dirigida por uma mulher chamada Raabe, que era meretriz, e resolveram passar ali a noite.

2No entanto, alguém foi informar o rei de Jericó que alguns israelitas, suspeitos de serem espias, tinham chegado à cidade naquela noite.

3Imediatamente, o rei mandou avisar Raabe, para que os entregasse. “São espias”, explicaram-lhe eles. “Foram mandados pelos chefes israelitas para espiar toda a terra.”

4Mas ela tinha-os escondido e por isso disse: “Uns homens estiveram cá durante o dia, mas eu não sabia de onde eram. 5Deixaram a cidade ao anoitecer, quando as portas estavam a fechar-se, e não sei para onde foram. Se se despacharem talvez ainda os apanhem.” 6Na realidade ela tinha-os feito subir ao terraço da casa e estavam escondidos sob uns fardos de linho que ali estavam a secar. 7Assim, aqueles homens foram a correr até à beira do vale do Jordão, à procura deles, enquanto era dada ordem para que as portas da cidade se mantivessem fechadas.

8Raabe subiu para falar com os espias antes que se deitassem: 9“Sei muito bem que o Senhor já vos deu esta terra. Estamos todos com medo de vocês; 10basta só que o nome de Israel seja mencionado para ficarmos aterrorizados. Ouvimos como o Senhor vos abriu um caminho através do mar Vermelho, quando saíram do Egito. Sabemos o que fizeram a Siom e a Ogue, os dois reis amorreus, do outro lado do Jordão, e como os destruíram totalmente. Por essa razão, não é para admirar que estejamos com muito medo! 11Não há ninguém com ânimo para lutar, depois do que ouvimos, porque o Senhor, vosso Deus, é, na verdade, Deus supremo no céu e na Terra. 12-13Por isso, quero pedir-vos o seguinte: Jurem-me pelo Senhor que quando conquistarem Jericó, terão misericórdia para comigo e me deixarão com vida, assim como para com toda a minha família. Façam isso, atendendo à ajuda que vos estou a dar, e deem-me um sinal como garantia.”

14Os homens concordaram. “Se não nos atraiçoares faremos com que tu e a tua família não sofram dano; proteger-vos-emos, se for preciso, com a nossa própria vida”, prometeram. “Quando o Senhor nos entregar esta terra, usaremos de misericórdia e de fidelidade para contigo.” 15Seguidamente, visto que a casa estava construída sobre a muralha da cidade, desceu-os com uma corda, por uma janela. 16“Fujam para as montanhas!”, aconselhou. “Escondam-se lá durante três dias, até que os homens que andam à vossa procura tenham voltado. Depois então regressem.”

17Contudo, antes de partirem, os dois homens ainda lhe disseram o seguinte: “Não poderemos ser responsáveis por aquilo que possa vir a acontecer-te, 18se não deixares este fio escarlate suspenso na janela, e também se os teus parentes, o teu pai, a tua mãe, irmãos e outros familiares não estiverem escondidos dentro de casa. 19No caso de saírem para a rua, já não nos responsabilizamos por eles; mas juramos que seja quem for que estiver dentro de casa não será morto nem ferido. 20Além disso, se nos traíres, o nosso juramento também não nos obrigará a coisa nenhuma.”

21“Aceito essas condições”, replicou ela. E deixou o fio escarlate pendurado na janela. 22Os espias dirigiram-se para as montanhas e por lá ficaram três dias, até que aqueles que tinham ido no seu encalço tivessem voltado para a cidade, depois de os terem procurado, em vão, ao longo do caminho até ao Jordão. 23Só então os dois espias desceram das montanhas, atravessaram o Jordão e relataram enfim a Josué o que lhes tinha acontecido.

24“O Senhor vai com certeza dar-nos toda esta terra”, disseram eles, “porque as gentes dali morrem de medo por nossa causa.”

Ang Pulong Sa Dios

Josue 2:1-24

Nagpadala si Josue ug mga Espiya ngadto sa Jerico

1Unya, sekreto nga nagpadala si Josue ug duha ka tawo gikan sa kampo sa mga Israelinhon sa Shitim aron sa pagpangispiya didto sa yuta sa Canaan, ilabi na gayod sa lungsod sa Jerico. Sa dihang nakaabot sa Jerico ang duha ka espiya, didto sila midayon sa balay ni Rahab nga usa ka babayeng nagabaligya sa iyang dungog.

2Nakabalita ang hari sa Jerico nga may miabot niadtong gabhiona nga mga Israelinhon sa pagpangispiya kanila. 3Busa gipadala sa hari kining maong mando ngadto kang Rahab, “Pagawasa ang mga tawo nga midayon sa imong balay kay ania sila aron sa pagpangispiya sa atong dapit.”

4-6Miingon si Rahab, “Tinuod nga may mga tawo nga mianhi dinhi apan wala ako masayod kon taga-aha sila. Mibiya sila sa dihang kilomkilom na ug oras na sa tingsira sa pultahan sa lungsod. Wala ako makahibalo kon asa sila paingon, apan kon magdali kamo, basig maabtan pa ninyo sila.” (Apan ang tinuod gitago ni Rahab ang duha ka espiya didto sa atop sa iyang balay ug gitabonan niya sila ug mga pinutol nga tanom nga trigo nga iyang gibulad didto.) 7Busa gigukod sa mga sinugo sa hari ang duha ka espiya. Paggawas nila sa pultahan sa lungsod, gisirad-an dayon kini. Nakaabot sila hangtod sa tabokanan sa Suba sa Jordan.

8Sa wala pa makahigda ang duha ka espiya, misaka si Rahab sa atop ug 9miingon kanila, “Nasayod ako nga gihatag sa Ginoo kaninyo kining yutaa ug labihan gayod ang kahadlok sa mga tawo dinhi kaninyo. 10Nakadungog kami kon giunsa pagpamala sa Ginoo ang Pulang Dagat sa paggawas ninyo gikan sa Ehipto. Nakadungog usab kami kon giunsa ninyo paglaglag sa hingpit2:10 paglaglag sa hingpit: Ang Hebreo nga pulong nga gigamit dinhi nagkahulogan sa mga butang nga gihalad sa Ginoo pinaagi sa paghalad o paglaglag niini. ang duha ka hari sa mga Amorihanon didto sa sidlakang bahin sa Jordan nga si Sihon ug si Og. 11Nahadlok kami sa dihang nadungog namo kini ug nawad-an ug kaisog ang matag usa kanamo tungod kaninyo. Kay ang Ginoo nga inyong Dios mao ang Dios sa langit ug sa yuta. 12Busa karon, isaad sa ngalan sa Ginoo nga balosan ninyog kaayo ang akong panimalay maingon nga nagpakita man akog kaayo kaninyo. Hatagi ninyo ako ug garantiya 13nga dili ninyo patyon ang akong amahan, inahan, mga igsoon, ug ang tanan nilang panimalay.”

14Miingon ang duha ka espiya kang Rahab, “Igarantiya namo ang among kinabuhi alang kaninyo! Basta dili lang nimo itug-an ang among pagpangispiya dinhi, ipakita gayod namo kanimo ang among kaayo kon ihatag na sa Ginoo kining yuta kanamo.”

15Ang balay ni Rahab nakatapot sa paril sa lungsod, busa gitabangan niya ang duha ka espiya nga makakanaog sa bintana ginamit ang pisi. 16Miingon si Rahab kanila, “Adto kamo sa kabukiran aron dili kamo makita sa mga migukod kaninyo. Tago kamo didto sulod sa tulo ka adlaw hangtod nga makabalik sila dinhi. Pagkahuman, makapadayon na kamo sa inyong pagpauli.”

17Miingon ang duha ka espiya kang Rahab, “Tumanon namo ang among gisaad kanimo, 18apan kinahanglan nga himuon mo usab kini: Kon sulongon na namo ang inyong yuta, ihigot kining pula nga pisi sa bintana nga imong gipakanaogan kanamo. Tigoma dinhi sa imong balay ang imong amahan, inahan, mga igsoon, ug ang tanan nilang pamilya. 19Kon anaay usa kaninyo nga mogawas ug moadto sa dalan, wala na kamiy tulubagon kon mapatay siya. Apan may tulubagon kami kon may mamatay sulod sa imong balay. 20Apan kon itug-an mo ang among pagpangispiya, wala na kamiy tulubagon sa imong gipasaad kanamo.” 21Mitubag si Rahab, “Oo, mouyon ako sa inyong gisulti.” Unya gipalakaw niya sila. Ug gihigot niya ang pula nga pisi didto sa bintana.

22Sa dihang nakalakaw na ang duha ka espiya, miadto sila sa kabukiran. Didto sila mitago sulod sa tulo ka adlaw samtang gipangita sila sa mga sinugo sa hari diha sa mga kadalanan. Wala sila makit-i, busa mipauli na lang ang mga sinugo sa hari. 23Milugsong ang duha ka espiya ug mitabok sa suba ug mibalik kang Josue. Gisugilon nila kang Josue ang tanan nga nahitabo kanila. 24Miingon sila, “Tinuod gayod nga gihatag sa Ginoo ang tibuok nga yuta kanato. Ang tanang mga tawo didto nalisang kanato.”