Apocalipse 22 – OL & APSD-CEB

O Livro

Apocalipse 22:1-21

O rio da vida

1Finalmente o anjo mostrou-me o rio da água da vida, limpa e cristalina, que saía do trono de Deus e do Cordeiro, 2e que fluía pelo meio da rua principal da cidade. De cada lado do rio crescia a árvore da vida que produz doze colheitas de frutos, uma em cada mês do ano; as suas folhas são utilizadas para curar as nações.

3Ali não haverá mais maldição porque o trono de Deus e do Cordeiro ali estarão. Os seus servos o adorarão, 4e verão diretamente o seu rosto. Terão gravado nas testas o nome de Deus. 5Ali nunca mais haverá noite e não serão precisos candeeiros. E tão-pouco o Sol é necessário, porque o Senhor Deus é a sua luz. E eles reinarão com o seu Deus para sempre.

6O anjo disse-me: “Estas palavras são inteiramente dignas de confiança e verdadeiras. Deus, o Senhor, que inspirou os profetas que falaram em seu nome, foi quem enviou agora o seu anjo para mostrar, a todos aqueles que põem as suas vidas ao seu serviço, as coisas que hão de acontecer brevemente.”

Jesus vem!

7“Atenção, porque o meu regresso está próximo! Feliz é aquele que guarda no coração as palavras proféticas deste livro.”

8Eu, João, sou aquele que vi e ouvi todas estas coisas. E quando as vi e ouvi, lancei-me ao chão para adorar o anjo que me tinha mostrado tudo aquilo. 9Mas ele impediu-me: “Não, não faças tal coisa! Porque eu sou teu companheiro de serviço, assim como dos teus irmãos, os profetas, e de todos os que aceitam o que está revelado neste livro. Só a Deus deves adorar.

10Não mantenhas em segredo as palavras proféticas deste livro”, disse-me ele. “Porque já está próximo o tempo em que elas se vão cumprir. 11O que pratica a injustiça continue a praticá-la. O que é mau continue a ser mau. O que é justo continue a ser justo. O que é santo continue a santificar-se.”

12“Eu virei em breve, trazendo a recompensa que cada um merece de acordo com as suas obras. 13Eu sou o Alfa e o Ómega, o primeiro e o último, a origem e o fim.”

14Felizes são todos os que lavam as suas roupas, para que tenham direito a entrar na cidade pelas portas e comer do fruto da árvore da vida. 15Mas ficarão de fora os cães (os impuros e inimigos de Deus), assim como os que se dedicam à feitiçaria e ao ocultismo, e os que praticam imoralidade sexual, e os assassinos, e os que praticam idolatria, e todos os que mentem e amam a mentira.

16“Eu, Jesus, enviei o meu anjo para vos revelar todas estas coisas destinadas às igrejas. Eu sou a própria raiz e descendência de David! Eu sou a radiosa estrela da manhã!”

17O Espírito Santo e a esposa dizem: “Vem!” E quem ouvir este apelo diga também: “Vem!” Quem tem sede, que se aproxime. Que todo aquele que quiser beba de graça da água da vida. 18Eu declaro solenemente a todo aquele que ouvir as palavras proféticas deste livro que, se alguém lhes acrescentar alguma coisa, Deus o castigará com as pragas que nele estão escritas. 19E se alguém tirar, seja o que for, às palavras proféticas deste livro, Deus lhe retirará a sua participação na árvore da vida e na cidade santa, que estão descritas neste livro.

20Aquele que revelou estas coisas afirma: “Sim, em breve voltarei!”

Que assim seja! Pois vem, Senhor Jesus!

21Que Jesus Cristo, o Senhor, vos conceda a todos a sua graça. Amém!

Ang Pulong Sa Dios

Gipadayag 22:1-21

1Gipakita usab kanako sa anghel ang suba nga ang iyang tubig nagahatag ug kinabuhi. Nagagilak-gilak kini sama sa kristal, ug nagagikan sa trono sa Dios ug sa Karnero, 2ug midagayday kini sa tunga sa karsada sa siyudad. Sa isigka-daplin sa maong suba adunay kahoy nga nagahatag ug kinabuhi ug nagapamunga ug 12 ka higayon sulod sa usa ka tuig, kausa matag bulan. Ug ang mga dahon niini gigamit nga tambal alang sa tanang mga tawo. 3Wala nay bisan unsa nga tinunglo sa Dios nga makita niadto nga siyudad. Atua didto ang trono sa Dios ug sa Karnero, ug ang iyang mga alagad magsimba kaniya. 4Makita na nila ang iyang panagway, ug ang iyang ngalan isulat diha sa ilang mga agtang. 5Wala nay gabii didto, busa dili na nila kinahanglanon ang mga suga o ang kahayag sa adlaw, kay ang Ginoong Dios mao na ang ilang kahayag. Ug magdumala sila isip mga hari sa walay kataposan.

Ang Pagbalik ni Jesus

6Miingon ang anghel kanako, “Kini nga mga pulong tinuod ug masaligan. Ang Ginoong Dios nga nagsulti sa iyang mga propeta kon unsa ang mahitabo sa umaabot mao ang nagpadala sa iyang anghel aron sa pagpakita sa iyang mga alagad sa mga panghitabo nga hapit na moabot.”

7Miingon si Jesus, “Hapit na ako moabot! Bulahan ang mga tawo nga nagatuman sa mga gipang-ingon sa Dios nga nasulat dinhi niini nga libro.”

8Ako, si Juan, ang nakadungog ug nakakita gayod niining mga butanga nga akong gipangsulat dinhi. Human ko kini makita ug madungog, miluhod ako sa pagsimba sa anghel nga nagpakita kanako niining mga butanga. 9Apan miingon siya kanako, “Ayaw pagsimba kanako. Alagad lang usab ako sa Dios nga sama kanimo ug sa imong mga isigka-propeta, ug sa tanan nga nagatuman sa mga gi-ingon dinhi niini nga libro. Ang Dios lang ang angay nimong simbahon!” 10Midugang pa gayod siya sa pag-ingon kanako, “Ayaw itago sa katawhan ang mga panagna nga nasulat dinhi niini nga libro, tungod kay hapit na kining tanan mahitabo. 11Ang mga daotan magpadayon pa sa pagbuhat ug daotan, ug ang mga mahugawg hunahuna magpadayon pa sa paghunahuna ug mahugaw. Apan ang mga tawo nga matarong ug hinlo sa atubangan sa Dios magpadayon pa gihapon sa paghimo ug maayo.”

12Miingon si Jesus, “Paminaw kamo, sa dili madugay mobalik na ako! Ug dad-on ko ang ganti nga alang sa matag usa sumala sa iyang mga binuhatan. 13Ako ang Alpha ug ang Omega, nga ang buot ipasabot, ang kinaunahan ug ang kinaulahian, ang sinugdanan ug ang kataposan sa tanan.

14“Bulahan ang nagahinlo sa ilang mga bisti22:14 bisti: Tan-awa ang 7:14. tungod kay tugotan sila nga mosulod sa mga pultahan sa siyudad ug mokaon sa bunga sa kahoy nga nagahatag ug kinabuhi. 15Apan mahibilin sa gawas ang daotang mga tawo,22:15 daotang mga tawo: sa literal, mga iro. ang mga salamangkiro, ang mga nakighilawas gawas sa kaminyoon, ang mga mamumuno, ang mga nagasimba sa mga dios-dios ug ang tanang mga bakakon.

16“Ako, si Jesus, nagsugo sa akong anghel aron isugilon kanimo kini nga mga hitabo alang sa mga tumutuo sa Dios sa nagkalain-lain nga mga lugar. Kaliwat ako ni David ug ako ang mahayag nga kabugwason.”

17Miingon ang Espiritu Santo ug ang babaye nga kaslonon, “Dali!” Ug ang tanan nga naminaw moingon usab nga, “Dali!” Si bisan kinsa nga giuhaw ug gustong moinom moduol ug modawat sa tubig nga nagahatag ug kinabuhi. Wala kini bayad.

Ang Kataposang mga Pulong ni Juan

18Ako, si Juan, nagapasidaan gayod sa matag usa nga naminaw sa mga panagna nga gisulat dinhi. Si bisan kinsa nga magdugang sa mga gisulat dinhi, idugang usab sa Dios sa iyang silot ang mga katalagman nga nakasulat dinhi niining libro. 19Ug ang magkuha sa mga panagna nga gisulat dinhi niini, kuhaon sa Dios ang iyang bahin sa bunga sa kahoy nga nagahatag ug kinabuhi, ug dili siya pasudlon didto sa Balaan nga Siyudad, nga gipanghisgotan dinhi niini nga libro.

20Si Jesus mao ang nagapamatuod sa tanan nga nakasulat dinhi. Miingon siya, “Tinuod gayod nga hapit na ako mobalik.” Miingon usab ako, “Hinaut pa. Ginoong Dios, balik na.”

21Hinaut nga tanan kamo [nga mga katawhan sa Dios] panalanginan ni Ginoong Jesus.