Salmos 102 – NVI-PT & TNCV

Nova Versão Internacional

Salmos 102:1-28

Salmo 102

Oração de um aflito que, quase desfalecido, derrama o seu lamento diante do Senhor.

1Ouve a minha oração, Senhor!

Chegue a ti o meu grito de socorro!

2Não escondas de mim o teu rosto

quando estou atribulado.

Inclina para mim os teus ouvidos;

quando eu clamar, responde-me depressa!

3Esvaem-se os meus dias como fumaça;

meus ossos queimam como brasas vivas.

4Como a relva ressequida está o meu coração;

esqueço até de comer!

5De tanto gemer

estou reduzido a pele e osso.

6Sou como a coruja do deserto102.6 Ou pelicano,

como uma coruja entre as ruínas.

7Não consigo dormir;

pareço um pássaro solitário no telhado.

8Os meus inimigos zombam de mim o tempo todo;

os que me insultam usam o meu nome para lançar maldições.

9Cinzas são a minha comida,

e com lágrimas misturo o que bebo,

10por causa da tua indignação e da tua ira,

pois me rejeitaste e me expulsaste para longe de ti.

11Meus dias são como sombras crescentes;

sou como a relva que vai murchando.

12Tu, porém, Senhor, no trono reinarás para sempre;

o teu nome será lembrado de geração em geração.

13Tu te levantarás e terás misericórdia de Sião,

pois é hora de lhe mostrares compaixão;

o tempo certo é chegado.

14Pois as suas pedras são amadas pelos teus servos,

as suas ruínas os enchem de compaixão.

15Então as nações temerão o nome do Senhor

e todos os reis da terra a sua glória.

16Porque o Senhor reconstruirá Sião

e se manifestará na glória que ele tem.

17Responderá à oração dos desamparados;

as suas súplicas não desprezará.

18Escreva-se isto para as futuras gerações,

e um povo que ainda será criado

louvará o Senhor, proclamando:

19“Do seu santuário nas alturas o Senhor olhou;

dos céus observou a terra,

20para ouvir os gemidos dos prisioneiros

e libertar os condenados à morte”.

21Assim o nome do Senhor será anunciado em Sião

e o seu louvor em Jerusalém,

22quando os povos e os reinos

se reunirem para adorar o Senhor.

23No meio da minha vida ele me abateu com sua força;

abreviou os meus dias.

24Então pedi:

“Ó meu Deus, não me leves no meio dos meus dias.

Os teus dias duram por todas as gerações!”

25No princípio firmaste os fundamentos da terra,

e os céus são obras das tuas mãos.

26Eles perecerão, mas tu permanecerás;

envelhecerão como vestimentas.

Como roupas tu os trocarás

e serão jogados fora.

27Mas tu permaneces o mesmo,

e os teus dias jamais terão fim.

28Os filhos dos teus servos terão uma habitação;

os seus descendentes serão estabelecidos na tua presença.

Thai New Contemporary Bible

สดุดี 102:1-28

สดุดี 102

(คำอธิษฐานของผู้ตกทุกข์ได้ยาก ยามอับจน และระบายความในใจต่อองค์พระผู้เป็นเจ้า)

1ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้าโปรดสดับฟังคำอธิษฐานของข้าพระองค์

ขอให้เสียงทูลวิงวอนขอความช่วยเหลือของข้าพระองค์นั้นขึ้นไปถึงพระองค์

2ขออย่าทรงซ่อนพระพักตร์จากข้าพระองค์

เมื่อข้าพระองค์ทุกข์ยาก

ขอทรงเอียงพระกรรณสดับฟัง

เมื่อข้าพระองค์ร้องทูล ขอทรงตอบข้าพระองค์โดยเร็ว

3เพราะวันคืนของข้าพระองค์ลับหายไปประหนึ่งควัน

กระดูกของข้าพระองค์ถูกแผดเผาเหมือนถ่านลุกโชน

4จิตใจของข้าพระองค์ห่อเหี่ยวและเฉาไปเหมือนต้นหญ้า

ข้าพระองค์ลืมรับประทานอาหาร

5เพราะข้าพระองค์คร่ำครวญโหยไห้

จนผอมเหลือแต่หนังหุ้มกระดูก

6ข้าพระองค์เป็นเช่นนกฮูกในถิ่นกันดาร

เป็นเช่นนกฮูกท่ามกลางซากปรักหักพัง

7ข้าพระองค์ไม่อาจข่มตาให้หลับ

ข้าพระองค์เป็นเหมือนนกเดียวดายบนหลังคา

8ศัตรูของข้าพระองค์เย้ยหยันอยู่วันยังค่ำ

คู่อริใช้ชื่อข้าพระองค์เป็นคำแช่งด่า

9เพราะข้าพระองค์กินขี้เถ้าต่างอาหาร

และผสมน้ำตาลงในเครื่องดื่ม

10เนื่องด้วยพระพิโรธอันยิ่งใหญ่ของพระองค์

พระองค์ได้ทรงยกข้าพระองค์ขึ้นและเหวี่ยงข้าพระองค์ทิ้ง

11วันเวลาของข้าพระองค์เป็นเหมือนเงาในยามเย็น

ข้าพระองค์เหี่ยวเฉาไปดั่งต้นหญ้า

12ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า แต่พระองค์ประทับเหนือบัลลังก์ตลอดกาล

พระเกียรติของพระองค์เลื่องลือตลอดทุกชั่วอายุ

13พระองค์จะทรงลุกขึ้นและจะทรงเอ็นดูสงสารศิโยน

เพราะบัดนี้ถึงเวลาแล้วที่จะเมตตาเมืองนั้น

เวลาที่ทรงกำหนดมาถึงแล้ว

14เพราะก้อนหินของเมืองนั้นเป็นที่รักของผู้รับใช้ของพระองค์

และผงคลีดินของเมืองนั้นทำให้พวกเขาเกิดใจสงสาร

15ประชาชาติทั้งหลายจะเกรงกลัวพระนามพระยาห์เวห์

มวลกษัตริย์ของโลกจะยำเกรงพระเกียรติสิริของพระองค์

16เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงสร้างศิโยนขึ้นใหม่

และพระองค์จะมาปรากฏด้วยพระเกียรติสิริของพระองค์

17พระองค์จะทรงตอบคำอธิษฐานของคนสิ้นไร้ไม้ตอก

พระองค์จะไม่ทรงดูแคลนคำทูลวิงวอนของพวกเขาเลย

18ขอให้บันทึกเรื่องนี้ไว้เพื่อคนรุ่นหลัง

เพื่อคนที่จะเกิดมาจะได้สรรเสริญองค์พระผู้เป็นเจ้า

19องค์พระผู้เป็นเจ้าทอดพระเนตรลงมาจากสถานนมัสการเบื้องบน

จากสวรรค์พระองค์ทรงมองดูโลก

20เพื่อสดับฟังเสียงครวญครางของเหล่านักโทษ

และทรงปลดปล่อยผู้ต้องโทษประหาร”

21ดังนั้นพระนามขององค์พระผู้เป็นเจ้าจะถูกประกาศในศิโยน

และคำสรรเสริญพระองค์จะถูกประกาศในเยรูซาเล็ม

22ยามเมื่อชนชาติและอาณาจักรต่างๆ

มาร่วมชุมนุมเพื่อนมัสการองค์พระผู้เป็นเจ้า

23พระองค์ทรงตัดกำลังข้าพเจ้าทิ้งกลางคัน102:23 หรือทิ้งโดยอำนาจของพระองค์

ทรงบั่นทอนวันเวลาของข้าพเจ้าให้สั้นลง

24ข้าพเจ้าจึงร้องทูลว่า

“ข้าแต่พระเจ้าของข้าพระองค์ ขออย่าทรงเอาชีวิตของข้าพระองค์ไปกลางคัน

ปีเดือนของพระองค์ดำรงอยู่ทุกชั่วอายุ

25ในปฐมกาลพระองค์ทรงวางฐานรากของแผ่นดินโลก

และฟ้าสวรรค์เป็นพระหัตถกิจของพระองค์

26สิ่งเหล่านี้จะพินาศไป แต่พระองค์ทรงดำรงอยู่

ทั้งหมดนี้จะเก่าไปเหมือนเครื่องนุ่งห่ม

พระองค์จะทรงเปลี่ยนมันเหมือนเปลี่ยนเสื้อผ้า

พวกมันจะถูกโยนทิ้งไป

27แต่พระองค์เองยังคงเหมือนเดิม

และปีเดือนของพระองค์จะไม่สิ้นสุด

28พงศ์พันธุ์ของผู้รับใช้ของพระองค์จะดำรงชีวิตอยู่ต่อหน้าพระองค์

ลูกหลานของพวกเขาจะได้รับการสถาปนาไว้ต่อหน้าพระองค์”