Jó 22 – NVI-PT & HTB

Nova Versão Internacional

Jó 22:1-30

Elifaz

1Então, Elifaz, de Temã, respondeu:

2“Pode alguém ser útil a Deus?

Mesmo um sábio, pode ser-lhe de algum proveito?

3Que prazer você daria ao Todo-poderoso

se você fosse justo?

Que é que ele ganharia

se os seus caminhos fossem irrepreensíveis?

4“É por sua piedade que ele o repreende

e faz acusações a você?

5Não é grande a sua maldade?

Não são infindos os seus pecados?

6Sem motivo você exigia penhores dos seus irmãos;

você despojava das roupas os que quase nenhuma tinham.

7Você não deu água ao sedento

e reteve a comida do faminto,

8sendo você poderoso, dono de terras

e delas vivendo, e honrado diante de todos.

9Você mandou embora de mãos vazias as viúvas

e quebrou a força dos órfãos.

10Por isso está cercado de armadilhas

e o perigo repentino o apavora.

11Também por isso você se vê envolto em escuridão que o cega,

e o cobrem as águas, em tremenda inundação.

12“Não está Deus nas alturas dos céus?

E em que altura estão as estrelas mais distantes!

13Contudo, você diz:

‘O que sabe Deus?

Poderá julgar através de tão grande escuridão?

14Nuvens espessas o cobrem,

e ele não pode ver-nos quando percorre a abóbada dos céus’.

15Você vai continuar no velho caminho

que os perversos palmilharam?

16Estes foram levados antes da hora;

seus alicerces foram arrastados por uma enchente.

17Eles disseram a Deus: ‘Deixa-nos!

O que o Todo-poderoso poderá fazer conosco?’

18Contudo, foi ele que encheu de bens as casas deles;

por isso fico longe do conselho dos ímpios.

19Os justos veem a ruína deles e se regozijam;

os inocentes zombam deles, dizendo:

20‘Certo é que os nossos inimigos foram destruídos,

e o fogo devorou a sua riqueza’.

21“Sujeite-se a Deus, fique em paz com ele,

e a prosperidade virá a você.

22Aceite a instrução que vem da sua boca

e ponha no coração as suas palavras.

23Se você voltar para o Todo-poderoso, voltará ao seu lugar.

Se afastar da sua tenda a injustiça,

24lançar ao pó as suas pepitas,

o seu ouro puro de Ofir às rochas dos vales,

25o Todo-poderoso será o seu ouro,

será para você prata seleta.

26É certo que você achará prazer no Todo-poderoso

e erguerá o rosto para Deus.

27A ele orará, e ele o ouvirá,

e você cumprirá os seus votos.

28O que você decidir se fará,

e a luz brilhará em seus caminhos.

29Quando os homens forem humilhados

e você disser: ‘Levanta-os!’, ele salvará o abatido.

30Livrará até o que não é inocente,

que será liberto graças à pureza que há em você, nas suas mãos”.

Het Boek

Job 22:1-30

1Weer nam Elifaz van Teman het woord, en sprak: 2Handelt de mens soms ten bate van God? Neen, ten eigen bate is men wijs. 3Heeft de Almachtige er voordeel van, als ge vroom zijt, Of profijt, zo ge onberispelijk leeft? 4Bestraft Hij u soms om uw godsvrucht, Daagt Hij u daarom voor het gerecht? 5Is het niet om uw grote boosheid, Om uw fouten, zonder eind? 6Ja, zonder noodzaak neemt ge pand van uw broeders, En trekt de berooiden de kleren uit; 7Den dorstige geeft ge geen water, Den hongerige onthoudt ge zijn brood. 8Den man met de vuist moet het land toebehoren, En de gunsteling moet het bewonen; 9Maar de weduwen zendt ge zonder iets heen, De armen der wezen slaat ge stuk! 10En daarom zijt ge van strikken omringd, Plotseling verbijsterd van schrik; 11Is uw licht verduisterd, zodat ge niet ziet, Slaat de stortvloed over u heen! 12Woont God niet hoog in de hemel? Zie eens, hoe hoog de sterren staan! 13Maar gij besluit er uit: Wat kan God weten, Of richten door de wolken heen? 14Het zwerk is een sluier voor Hem, zodat Hij niet ziet, Hij wandelt rond op het hemelgewelf. 15Wilt ge de weg van vroeger bewandelen Die de boosdoeners hebben betreden: 16Die vóór hun tijd zijn weggesleurd, Toen de vloed hun grondvesten wegspoelde? 17Die tot God durfden zeggen: Weg van ons! Wat kan de Almachtige ons doen? 18Hij had hun huizen met voorspoed gevuld, En Zich niet met de plannen der bozen bemoeid. 19De vromen zien het met vreugde, De onschuldige drijft de spot met hen: 20“Waarachtig, hun have vernield, Hun overvloed door het vuur verteerd!” 21Verzoen u met Hem, dan leeft ge in vrede, Dan wordt uw rijkdom weer groot; 22Neem de onderrichting aan uit zijn mond, En bewaar zijn woord in uw hart. 23Wanneer ge vol ootmoed u tot den Almachtige bekeert, De ongerechtigheid uit uw tent verwijdert: 24Dan zult ge het goud als stof gaan schatten, Het Ofirgoud als kiezel der beken. 25Want de Almachtige zal het fijnste goud voor u zijn, En stapels van zilver; 26Dan zult ge u in den Almachtige verlustigen, En uw aanschijn verheffen tot God. 27Dan zult ge Hem roepen: Hij zal u verhoren, En ge zult Hem dankoffers brengen; 28Onderneemt ge iets, het komt tot stand, En het licht zal uw wegen bestralen! 29Want Hij vernedert de trots, Maar redt, wie de ogen neerslaat; 30Hij verlost den onschuldige: Door de reinheid uwer handen wordt ook gij dus verlost!