2. Јованова 1 – NSP & PCB

New Serbian Translation

2. Јованова 1:1-13

Уводни поздрав

1Од старешине изабраној госпођи и њеној деци, коју у истини волим. И не само ја, него и они који познају истину, 2због истине која живи у нама и биће са нама довека. 3Милост, милосрђе и мир од Бога Оца и Исуса Христа, Очева Сина, биће са нама у истини и љубави.

Живот у истини и љубави

4Веома сам се обрадовао што сам међу твојом децом нашао оне који живе у истини, управо онако како смо примили заповест од Оца. 5А сада те молим, госпођо: волимо једни друге. Ово ти не пишем као неку нову заповест, него заповест коју смо имали од почетка. 6А ово је љубав: да живимо по његовим заповестима. А заповест је она коју сте чули од почетка: да живите у љубави.

7Јер многе су се варалице појавиле у свету, који говоре да Исус Христос није дошао у телу. Ко год тако говори, он је варалица и антихрист. 8Пазите да не изгубите оно око чега смо се ми трудили, него да примите пуну плату. 9Ко не остаје у Христовом учењу, већ се удаљава од њега, нема Бога. Ко остаје у његовом учењу, он има и Оца и Сина. 10Ако неко дође к вама, а не доноси вам ово учење, не примајте га у своју кућу, нити га поздрављајте. 11Свако ко га поздравља, постаје саучесник у његовим злим делима.

Завршне речи

12Имам још много тога да вам саопштим, али то нећу учинити папиром и мастилом. Надам се да ћу доћи к вама и да ћу усмено разговарати са вама, да се наша радост употпуни.

13Поздрављају те деца твоје изабране сестре.

Persian Contemporary Bible

دوم يوحنا 1:1-13

سلام و درود

1از طرف «يوحنا»، رهبر روحانی كليسا

به بانوی گرامی و فرزندانش، كه نه فقط من، بلكه تمام كليسا نيز ايشان را از صميم قلب دوست دارند. 2اين محبت به خاطر آن حقيقتی است كه در وجود ما قرار دارد و تا ابد در ما خواهد ماند.

3فيض و آرامش و بركت از جانب خدای پدر و عيسی مسيح فرزند او به شما عطا شود، زيرا ما به او ايمان حقيقی داريم و يكديگر را واقعاً محبت می‌نماييم.

پيروی از حقيقت

4چقدر شاد شدم كه ديدم بعضی از فرزندان تو كه در اينجا هستند، از حقيقت پيروی می‌كنند و احكام خدا را نگاه می‌دارند.

5بانوی گرامی، غرض از نوشتن اين نامه اينست كه آن حكم قديمی را كه خدا از ابتدا به ما داد، به يادتان بياورم، و آن حكم اينست كه ما مسيحيان يكديگر را محبت نماييم. 6اگر خدا را دوست داريم، بايد حكم او را نيز اطاعت كنيم؛ و حكم او از ابتدا اين بوده است كه به يكديگر محبت نماييم.

7مراقب معلمين فريبكار باشيد، كه تعدادشان روز‌به‌روز زيادتر می‌شود. ايشان قبول ندارند كه عيسی مسيح به صورت يک انسان و با بدنی همچون بدن ما به اين جهان آمد. بلی، اينان مخالف حقيقت و مسيح هستند. 8بنابراين، از ايشان برحذر باشيد تا مانند آنان نشويد، مبادا اجر آسمانی خود را از دست بدهيد كه همه ما برای به دست آوردن آن، اينقدر تلاش كرده‌ايم. پس بكوشيد تا پاداش خود را تمام و كمال از خداوند دريافت داريد. 9زيرا اگر از تعاليم مسيح منحرف شويد، از خدا نيز منحرف خواهيد شد. اما اگر به تعاليم مسيح وفادار بمانيد، خدا را نيز خواهيد داشت. به اين ترتيب، هم «پدر» را خواهيد داشت و هم «پسر» را.

10اگر كسی برای تعليم دادن كلام خدا نزد شما آيد، اما به تعاليم مسيح ايمان نداشته باشد، او را به خانهٔ خود راه ندهيد و حتی به او سلام نكنيد، 11زيرا اگر با اين فاسدان معاشرت كنيد، مانند آنان خواهيد شد.

خاتمه

12مطالب بسياری برای گفتن دارم، اما نمی‌خواهم همه را در اين نامه بنويسم، زيرا اميدوارم بتوانم بزودی بيايم و شما را ببينم. آنگاه خواهيم توانست حضوراً گفتگو كنيم تا خوشی ما كامل شود.

13فرزندان خواهر گرامی‌تان، سلام می‌رسانند.