Иакова 2 – NRT & SZ-PL

New Russian Translation

Иакова 2:1-26

Будьте беспристрастны

1Братья мои, имейте веру в Иисуса Христа, нашего славного Господа, не оказывая предпочтения одним людям перед другими. 2Допустим, что на ваше собрание2:2 Собрание – букв.: «синагога». Вероятно, здесь имеется в виду собрание верующих в Иисуса иудеев. придет человек в богатой одежде и с золотым перстнем, и вслед за ним войдет другой, бедный и в грязной одежде. 3Если вы взглянете на человека в богатой одежде и скажете ему: «Проходи, пожалуйста, садись здесь», а бедному скажете: «Постой там» или же: «Садись здесь, у моих ног», 4то не проявляете ли вы несправедливость, становясь судьями с дурными мыслями?

5Послушайте, любимые мои братья, разве не избрал Бог тех, кто беден в этом мире, чтобы они были богатыми верой и наследниками Царства, которое Он обещал всем, кто любит Его? 6А вы презираете бедного. Разве не богатые угнетают вас и таскают вас по судам? 7Разве не они оскорбляют доброе имя, которое вы носите?

8Если вы действительно соблюдаете царский закон, как написано: «Люби ближнего твоего, как самого себя»2:8 См. Лев. 19:18, а также Мат. 22:39; Мк. 12:31; Гал. 5:14., то поступаете правильно. 9Но если вы оказываете предпочтение одним людям перед другими, то грешите, и Закон обличает вас как преступников. 10Кто соблюдает весь Закон, но согрешит в чем-то одном, тот виновен во всем. 11Тот, кто сказал: «Не нарушай супружескую верность»2:11 Исх. 20:14; Втор. 5:18., сказал и: «Не убивай»2:11 Исх. 20:13; Втор. 5:17.. Если ты не изменяешь в браке, но убиваешь, ты становишься нарушителем Закона.

12Говорите и поступайте как те, кому предстоит быть судимыми по Закону, несущему свободу. 13Для тех, кто не проявляет милости, суд тоже будет без милости. Милость превыше суда!

Вера и дела

14Братья мои, какая польза, если человек говорит, что имеет веру, но дел не имеет? Может ли такая вера спасти его? 15Если брат или сестра без одежды и без пищи, 16то какая польза будет в том, что кто-то из вас скажет им: «Идите с миром, грейтесь и ешьте», не дав им того, в чем они нуждаются? 17Так же и вера, если не имеет дел, сама по себе мертва.

18Может, кто-то скажет: «У тебя есть вера, а у меня есть дела – покажи мне твою веру без дел, а я покажу тебе мою веру в моих делах». 19Ты веришь, что Бог – един2:19 См. Втор. 6:4., и это хорошо. Но и демоны верят и трепещут от страха.

20Желаешь ли ты знать, неразумный человек, что вера без дел бесполезна? 21Не в результате ли дел наш праотец Авраам был оправдан, когда положил своего сына Исаака на жертвенник? 22Ты видишь, что его вера и его дела были неразрывно связаны, и именно в делах его вера и получила совершенство. 23Так исполнились слова Писания: «Авраам поверил Богу, и это было вменено ему в праведность»2:23 См. Быт. 15:6., и Авраам был назван другом Божьим2:23 См. 2 Пар. 20:7; Ис. 41:8.. 24Вы сами видите, что человек получает оправдание по делам, а не только по вере.

25И разве не по делам была оправдана блудница Раав, когда приютила лазутчиков и послала их другим путем?2:25 См. Нав. 2:1-24; 6:22-25.

26Так что, как тело мертво без духа, так и вера без дел мертва.

Słowo Życia

Jakuba 2:1-26

Traktujcie wszystkich tak samo

1Moi przyjaciele, jeśli wierzycie Jezusowi Chrystusowi, naszemu Panu, nie możecie traktować jednych ludzi inaczej niż drugich.

2Załóżmy, że na wasze spotkanie przychodzi ktoś bogaty, dobrze ubrany, z sygnetami na palcach, oraz ktoś biedny, w starym i zniszczonym ubraniu. 3Wy zaś patrzycie na dobre ubranie tego pierwszego i mówicie: „Siądź tu z przodu, na honorowym miejscu”. Do biednego zaś mówicie: „Stań sobie tam z boku albo usiądź na podłodze”. 4Czy, postępując tak, nie stajecie się niesprawiedliwymi sędziami, dzielącymi ludzi na lepszych i gorszych?

5Moi kochani przyjaciele, posłuchajcie mnie uważnie. Czy Bóg nie wybrał właśnie biednych, aby—dzięki wierze—stali się bogaci i otrzymali królestwo, obiecane przez Boga tym, którzy Go kochają? 6Wy jednak gardzicie biednymi. A czy to nie bogaci gnębią was i oskarżają przed sądem? 7Czy to nie oni śmieją się z Tego, który jest waszym Panem?

8Jeśli jednak kierujecie się królewskim przykazaniem Pisma, które mówi: „Kochaj innych ludzi jak samego siebie!”, to postępujecie właściwie. 9Jeżeli jednak dzielicie ludzi na lepszych i gorszych, popełniacie grzech, i w świetle Prawa jesteście przestępcami. 10Ten bowiem, kto przestrzega całego Prawa, a przekroczy tylko jedno z przykazań, ponosi taką sama winę jak ten, kto złamał wszystkie przykazania. 11Bóg, który powiedział: „Bądź wierny w małżeństwie!”, powiedział także: „Nie zabijaj!”. Jeśli więc jesteś wierny w małżeństwie, ale zabiłeś kogoś, zgodnie z Prawem jesteś przestępcą.

12Mówcie więc i postępujcie tak, abyście zostali dobrze osądzeni na podstawie prawa dającego wolność. 13Ten bowiem, kto nie okazywał innym miłości, sam również jej nie doświadczy. Miłość jest ważniejsza niż sąd.

Wiara i czyny

14Moi przyjaciele, jaki jest sens mówić, że się wierzy Bogu, jeśli ta wiara nie przejawia się w czynach? Czy taka wiara może kogoś zbawić? 15Załóżmy, że ktoś z wierzących—mężczyzna lub kobieta—nie ma pieniędzy na ubranie i jedzenie. 16Wtedy ktoś z was powie im: „Bądźcie dobrej myśli! Mam nadzieję, że uda wam się zdobyć coś do ubrania i jedzenia”, sam jednak nie da im tego, czego potrzebują. Czy jego słowa będą miały wtedy jakieś znaczenie?

17Podobnie jest z wiarą. Jeśli nie wypływają z niej dobre czyny, znaczy to, że jest martwa.

18Ktoś jednak może powiedzieć: „Jeden wierzy Bogu, a drugi czyni dobro”. Jak jednak udowodnisz, że wierzysz Bogu, skoro z twojej wiary nie wypływają żadne dobre czyny? Ja właśnie poprzez moje czyny pokazuję, że wierzę Bogu!

19Twierdzisz, że wierzysz w istnienie Boga? To dobrze, ale demony też w to wierzą, a mimo to drżą ze strachu. 20Niemądry człowieku! Czy mam ci udowodnić, że wiara, z której nie wypływają dobre czyny, jest bezużyteczna?

21Czy Abraham, nasz przodek, nie został uniewinniony przez Boga na podstawie czynu? Złożył przecież swojego syna, Izaaka, na ołtarzu ofiarnym! 22Widzisz więc, że jego wiara była ściśle powiązana z czynami i właśnie dzięki nim stała się doskonała. 23W ten sposób wypełniły się następujące słowa Pisma: „Abraham uwierzył Bogu i został uniewinniony”. Co więcej, Abraham został nawet nazwany przyjacielem Boga! 24Widzicie więc, że człowiek zostaje uniewinniony również na podstawie jego czynów, a nie tylko wiary.

25Kolejny przykład stanowi Rachab, prostytutka z Jerycha. Czy nie została ona uniewinniona na podstawie jej czynu? Udzieliła przecież schronienia izraelskim zwiadowcom i wskazała im drogę ucieczki!

26Ciało, w którym nie ma ducha, jest martwe. Podobnie jest z wiarą—jeśli nie wypływają z niej dobre czyny, jest martwa.