Luke 17 – NIVUK & APSD-CEB

New International Version – UK

Luke 17:1-37

Sin, faith, duty

1Jesus said to his disciples: ‘Things that cause people to stumble are bound to come, but woe to anyone through whom they come. 2It would be better for them to be thrown into the sea with a millstone tied round their neck than to cause one of these little ones to stumble. 3So watch yourselves.

‘If your brother or sister17:3 The Greek word for brother or sister (adelphos) refers here to a fellow disciple, whether man or woman. sins against you, rebuke them; and if they repent, forgive them. 4Even if they sin against you seven times in a day and seven times come back to you saying “I repent,” you must forgive them.’

5The apostles said to the Lord, ‘Increase our faith!’

6He replied, ‘If you have faith as small as a mustard seed, you can say to this mulberry tree, “Be uprooted and planted in the sea,” and it will obey you.

7‘Suppose one of you has a servant ploughing or looking after the sheep. Will he say to the servant when he comes in from the field, “Come along now and sit down to eat”? 8Won’t he rather say, “Prepare my supper, get yourself ready and wait on me while I eat and drink; after that you may eat and drink”? 9Will he thank the servant because he did what he was told to do? 10So you also, when you have done everything you were told to do, should say, “We are unworthy servants; we have only done our duty.” ’

Jesus heals ten men with leprosy

11Now on his way to Jerusalem, Jesus travelled along the border between Samaria and Galilee. 12As he was going into a village, ten men who had leprosy17:12 The Greek word traditionally translated leprosy was used for various diseases affecting the skin. met him. They stood at a distance 13and called out in a loud voice, ‘Jesus, Master, have pity on us!’

14When he saw them, he said, ‘Go, show yourselves to the priests.’ And as they went, they were cleansed.

15One of them, when he saw he was healed, came back, praising God in a loud voice. 16He threw himself at Jesus’ feet and thanked him – and he was a Samaritan.

17Jesus asked, ‘Were not all ten cleansed? Where are the other nine? 18Has no-one returned to give praise to God except this foreigner?’ 19Then he said to him, ‘Rise and go; your faith has made you well.’

The coming of the kingdom of God

20Once, on being asked by the Pharisees when the kingdom of God would come, Jesus replied, ‘The coming of the kingdom of God is not something that can be observed, 21nor will people say, “Here it is,” or “There it is,” because the kingdom of God is in your midst.’17:21 Or is within you

22Then he said to his disciples, ‘The time is coming when you will long to see one of the days of the Son of Man, but you will not see it. 23People will tell you, “There he is!” or “Here he is!” Do not go running off after them. 24For the Son of Man in his day17:24 Some manuscripts do not have in his day. will be like the lightning, which flashes and lights up the sky from one end to the other. 25But first he must suffer many things and be rejected by this generation.

26‘Just as it was in the days of Noah, so also will it be in the days of the Son of Man. 27People were eating, drinking, marrying and being given in marriage up to the day Noah entered the ark. Then the flood came and destroyed them all.

28‘It was the same in the days of Lot. People were eating and drinking, buying and selling, planting and building. 29But the day Lot left Sodom, fire and sulphur rained down from heaven and destroyed them all.

30‘It will be just like this on the day the Son of Man is revealed. 31On that day no-one who is on the housetop, with possessions inside, should go down to get them. Likewise, no-one in the field should go back for anything. 32Remember Lot’s wife! 33Whoever tries to keep their life will lose it, and whoever loses their life will preserve it. 34I tell you, on that night two people will be in one bed; one will be taken and the other left. 35Two women will be grinding corn together; one will be taken and the other left.’ 3617:36 Some manuscripts include here words similar to Matt. 24:40.

37‘Where, Lord?’ they asked.

He replied, ‘Where there is a dead body, there the vultures will gather.’

Ang Pulong Sa Dios

Lucas 17:1-37

Ang Sala

(Mat. 18:6-7, 21-22; Mar. 9:42)

1Miingon si Jesus sa iyang mga tinun-an, “Dili mahimo nga dili muabot ang mga pagtintal. Apan alaot ang tawo nga mahimong hinungdan sa pagpakasala sa iyang isigka-tawo. 2Mas maayo pa nga higtan ang iyang liog ug galingan nga bato ug itambog sa dagat kaysa mahimo siyang hinungdan sa pagpakasala sa usa niining mga bata pa sa pagtuo. 3Busa pagbantay kamo!

“Kon makasala ang imong igsoon kanimo, badlonga siya. Ug kon maghinulsol siya, pasayloa siya. 4Kon sulod sa usa ka adlaw makapito siya makasala kanimo, ug sa matag higayon nga makasala siya mangayo siyag pasaylo, pasayloa siya.”

Ang Pagtuo

5Miingon ang mga apostoles kaniya, “Ginoo, dugangi ang among pagtuo!” 6Mitubag ang Ginoo kanila, “Kon may pagtuo kamo nga sama kagamay sa liso sa mustasa, makahimo kamong mosulti niining kahoy, ‘Malukat ka ug balhin sa dagat!’ Ug motuman kini kaninyo.”

Ang Katungdanan sa Sulugoon

7Midugang si Jesus sa pag-ingon kanila, “Pananglitan, may sulugoon ka nga nagdaro o nagbantay sa imong mga hayop, ug bag-o pa lang siya nakapauli gikan sa iyang trabaho. Isip agalon moingon ba ikaw kaniya, ‘Dali kaon na!’ 8Dili gayod. Hinuon moingon ka, ‘Sige, andami ako sa akong panihapon ug silbihi ako. Pagkahuman ikaw na usab ang mokaon.’ 9Wala niya pasalamati ang sulugoon tungod kay naghimo lang kini sa iyang katungdanan. 10Ingon usab kamo niana, human ninyo matuman ang gipahimo kaninyo, huna-hunaa ninyo nga kamo mga sulugoon lang nga nagtuman sa inyong katungdanan.”

Giayo ni Jesus ang Napulo ka Tawo nga May Ngilngig nga Sakit sa Panit

11Samtang naglakaw si Jesus padulong sa Jerusalem, miagi siya sa utlanan sa Samaria ug Galilea. 12Ug sa iyang pagsulod sa usa ka baryo, gisugat siya sa napulo ka tawo nga may ngilngig nga sakit sa panit.17:12 ngilngig nga sakit sa panit: Tan-awa usab ang 4:27. Nagtindog lang sila sa unahan,17:12 Wala sila moduol kang Jesus tungod kay mga sanglahon sila. Gidid-an ang mga sanglahon nga moduol sa mga tawo, kay basin kon matakdan ang mga tawo sa ilang sangla. 13ug naninggit, “Jesus, Ginoo! Malooy ka kanamo!” 14Pagkakita ni Jesus kanila, miingon siya, “Adto kamo sa mga pari ug pagpatan-aw kanila.” Sa naglakaw pa lang sila, nangaayo na sila. 15Pagkakita sa usa kanila nga naayo na siya, mibalik siya kang Jesus ug misinggit sa pagdayeg sa Dios. 16Miluhod siya ug nagpasalamat kang Jesus. Kadtong tawhana taga-Samaria. 17Unya miingon si Jesus, “Dili ba napulo man ang nangaayo? Hain na man ang siyam? 18Nganong wala may mibalik aron magpasalamat sa Dios gawas niining tawo nga dili Judio?” 19Ug miingon si Jesus kaniya, “Tindog ug pauli na. Ang imong pagtuo maoy nagluwas17:19 nagluwas: Sa Griego nga pinulongan, ang buot ipasabot niini, nagluwas ug/o nagaayo. kanimo.”

Ang Bahin sa Paghari sa Dios

(Mat. 24:23-28, 37-41)

20May mga Pariseo nga nangutana kang Jesus kon kanus-a magsugod ang paghari sa Dios. Miingon si Jesus kanila, “Sa pagsugod sa paghari sa Dios walay timailhan nga makita. 21Busa walay makaingon, ‘Ania dinhi, tan-awa ninyo!’ O, ‘Atua didto!’ Kay ang paghari sa Dios anaa na kaninyo.” 22Unya miingon si Jesus sa iyang mga tinun-an, “Moabot ang panahon nga mangandoy kamo nga unta makita ninyo ako nga Anak sa Tawo bisan sa usa lang ka adlaw, apan dili pa kana mahitabo. 23May mga tawo nga moingon kaninyo, ‘Atua siya didto!’ o, ‘Ania siya dinhi!’ Ayaw kamo pagtuo kanila o mangita ba hinuon kanako. 24Tungod kay ang Anak sa Tawo mobalik sama sa kilat nga mokilab sa palibot.17:24 Ang buot ipasabot ni Jesus, kon mobalik siya, makita gayod sa tanan. 25Apan kinahanglan nga daghan una nga mga pag-antos ang akong maagian. Isalikway ako sa mga tawo niining panahona.

26“Kon unsa ang gihimo sa mga tawo sa panahon ni Noe, mao usab ang himuon sa mga tawo sa pag-abot sa Anak sa Tawo. 27Sa panahon ni Noe, walay laing gihuna-huna ang mga tawo kondili ang maglipay: nagsige lang ug kaon, inom, ug nagminyoanay hangtod nga miabot ang adlaw nga misulod si Noe sa arka. Unya milunop ug nalumos silang tanan. 28Ang himuon sa mga tawo sama usab sa gihimo sa mga tawo sa panahon ni Lot. Ang mga tawo kaniadto nagsige lang ug kaon, inom, pamalit, pamaligya, pananom, ug nagsige lang ug patukod ug mga balay. 29Apan sa adlaw nga nakagawas na si Lot sa Sodoma, miulan didto ug kalayo ug asupre. Ug nangamatay silang tanan. 30Mao usab kana ang mahitabo kon ako nga Anak sa Tawo muabot na. 31Nianang adlawa, ang tawo nga anaa sa gawas sa iyang balay kinahanglan nga dili na mosulod pa aron sa pagkuha sa iyang mga kabtangan. Ug ang atua didto sa uma kinahanglan nga dili na mopauli pa sa iyang balay. 32Hinumdomi ninyo ang nahitabo sa asawa ni Lot. 33Si bisan kinsa nga magtinguha sa pagtipig sa iyang kinabuhi mawad-an hinuon niini. Apan si bisan kinsa nga magbuhis sa iyang kinabuhi tungod sa iyang pagsunod kanako makabaton sa kinabuhi nga walay kataposan. 34Ang tinuod, nianang gabhiona, kon may duha ka tawo nga magtapad sa pagpangatulog, ang usa kuhaon ug ang usa ibilin. 35Kon may duha ka babaye nga maggaling, ang usa kuhaon ug ang usa ibilin. 36[Ug kon may duha ka tawo nga magtrabaho didto sa uma, ang usa kuhaon ug ang usa ibilin.]” 37Unya nangutana ang iyang mga tinun-an, “Ginoo, asa man kini mahitabo?” Gitubag niya sila pinaagi sa usa ka panultihon, “Kon asa ang patayng lawas, atua usab didto magtigom ang mga uwak.”