Psalms 32 – NIV & HLGN

New International Version

Psalms 32:1-11

Psalm 32

Of David. A maskil.Title: Probably a literary or musical term

1Blessed is the one

whose transgressions are forgiven,

whose sins are covered.

2Blessed is the one

whose sin the Lord does not count against them

and in whose spirit is no deceit.

3When I kept silent,

my bones wasted away

through my groaning all day long.

4For day and night

your hand was heavy on me;

my strength was sapped

as in the heat of summer.32:4 The Hebrew has Selah (a word of uncertain meaning) here and at the end of verses 5 and 7.

5Then I acknowledged my sin to you

and did not cover up my iniquity.

I said, “I will confess

my transgressions to the Lord.”

And you forgave

the guilt of my sin.

6Therefore let all the faithful pray to you

while you may be found;

surely the rising of the mighty waters

will not reach them.

7You are my hiding place;

you will protect me from trouble

and surround me with songs of deliverance.

8I will instruct you and teach you in the way you should go;

I will counsel you with my loving eye on you.

9Do not be like the horse or the mule,

which have no understanding

but must be controlled by bit and bridle

or they will not come to you.

10Many are the woes of the wicked,

but the Lord’s unfailing love

surrounds the one who trusts in him.

11Rejoice in the Lord and be glad, you righteous;

sing, all you who are upright in heart!

Ang Pulong Sang Dios

Salmo 32:1-11

Salmo 32Salmo 32 Ang titulo sa Hebreo: Ang “maskil” nga ginsulat ni David.

Pagtuad sang Sala kag Pagpangayo sang Patawad sa Dios

1Bulahan ang tawo nga ang iya mga paglapas ginpatawad,

nga ang iya mga sala wala na ginadumdom sang Dios.

2Bulahan ang tawo nga ang iya mga sala indi na pag-isipon sang Ginoo kontra sa iya

kag wala sing sala nga natago sa iya tagipusuon.

3Sang wala ko pa matuad ang akon mga sala, nagapalangluya ako,

daw sa nagakamudmod ang akon mga tul-an,

tungod sang akon pag-ugayong sa bilog nga adlaw.

4Kay adlaw-gab-i ginasilutan mo ako;

nawad-an na ako sang kusog,

pareho nga nabulad ako sa init sa tingadlaw.

5Dayon gintuad ko ang akon mga sala sa imo;

wala ko ini gintago.

Desidido ako sa pagtuad sang akon mga sala sa imo,

kag ginpatawad mo ako.

6Gani ang tanan nga matutom dapat magpangamuyo sa imo sa tion sang kalisod,32:6 sa tion sang kalisod: Indi klaro ang buot silingon sang Hebreo sini.

agod nga kon mag-abot ang kalisod nga daw sa baha, indi sila maano.

7Ikaw ang akon palanaguan;

tipigan mo ako sa tion sang kalisod,

kag palibutan mo ako sang mga tawo nga nagahinugyaw sa kalipay

tungod sang imo pagluwas sa akon.

8Nagsiling ka sa akon,

“Tudluan ko ikaw sang dalan nga dapat mo pagaagyan.

Laygayan ko ikaw samtang nagabantay ako sa imo.

9Indi ka magpareho sa kabayo ukon mula nga wala sing pag-intiendi,

nga kinahanglan pa anay nga busalan kag rendahan agod magtuman.”

10Madamo ang mga kalisod sang mga malaot,

pero ang nagasalig sa Ginoo higugmaon gid niya.

11Gani kamo nga mga matarong,

magkalipay kamo sa Ginoo!

Kamo nga nagakabuhi sing husto,

maghinugyaw kamo sa kalipay!