Genesis 3 – NIV & APSD-CEB

New International Version

Genesis 3:1-24

The Fall

1Now the serpent was more crafty than any of the wild animals the Lord God had made. He said to the woman, “Did God really say, ‘You must not eat from any tree in the garden’?”

2The woman said to the serpent, “We may eat fruit from the trees in the garden, 3but God did say, ‘You must not eat fruit from the tree that is in the middle of the garden, and you must not touch it, or you will die.’ ”

4“You will not certainly die,” the serpent said to the woman. 5“For God knows that when you eat from it your eyes will be opened, and you will be like God, knowing good and evil.”

6When the woman saw that the fruit of the tree was good for food and pleasing to the eye, and also desirable for gaining wisdom, she took some and ate it. She also gave some to her husband, who was with her, and he ate it. 7Then the eyes of both of them were opened, and they realized they were naked; so they sewed fig leaves together and made coverings for themselves.

8Then the man and his wife heard the sound of the Lord God as he was walking in the garden in the cool of the day, and they hid from the Lord God among the trees of the garden. 9But the Lord God called to the man, “Where are you?”

10He answered, “I heard you in the garden, and I was afraid because I was naked; so I hid.”

11And he said, “Who told you that you were naked? Have you eaten from the tree that I commanded you not to eat from?”

12The man said, “The woman you put here with me—she gave me some fruit from the tree, and I ate it.”

13Then the Lord God said to the woman, “What is this you have done?”

The woman said, “The serpent deceived me, and I ate.”

14So the Lord God said to the serpent, “Because you have done this,

“Cursed are you above all livestock

and all wild animals!

You will crawl on your belly

and you will eat dust

all the days of your life.

15And I will put enmity

between you and the woman,

and between your offspring3:15 Or seed and hers;

he will crush3:15 Or strike your head,

and you will strike his heel.”

16To the woman he said,

“I will make your pains in childbearing very severe;

with painful labor you will give birth to children.

Your desire will be for your husband,

and he will rule over you.”

17To Adam he said, “Because you listened to your wife and ate fruit from the tree about which I commanded you, ‘You must not eat from it,’

“Cursed is the ground because of you;

through painful toil you will eat food from it

all the days of your life.

18It will produce thorns and thistles for you,

and you will eat the plants of the field.

19By the sweat of your brow

you will eat your food

until you return to the ground,

since from it you were taken;

for dust you are

and to dust you will return.”

20Adam3:20 Or The man named his wife Eve,3:20 Eve probably means living. because she would become the mother of all the living.

21The Lord God made garments of skin for Adam and his wife and clothed them. 22And the Lord God said, “The man has now become like one of us, knowing good and evil. He must not be allowed to reach out his hand and take also from the tree of life and eat, and live forever.” 23So the Lord God banished him from the Garden of Eden to work the ground from which he had been taken. 24After he drove the man out, he placed on the east side3:24 Or placed in front of the Garden of Eden cherubim and a flaming sword flashing back and forth to guard the way to the tree of life.

Ang Pulong Sa Dios

Genesis 3:1-24

Ang Pagpakasala sa Tawo

1Sa tanang mga mananap nga gibuhat sa Ginoong Dios, ang bitin mao ang labing limbongan. Usa niadto ka higayon, gipangutana sa bitin ang babaye, “Tinuod ba gayod nga gidid-an kamo sa Dios nga mokaon sa bunga sa bisan unsa nga kahoy sa tanaman?” 2Mitubag ang babaye, “Makakaon kami sa mga bunga sa kahoy dinhi sa tanaman, 3gawas lang sa bunga sa kahoy nga anaa sa taliwala niini. Kay miingon ang Dios nga dili gayod kami mokaon sa bunga niana nga kahoy o bisan mohikap man lang. Kon himuon namo kini, mamatay kami.” 4Apan miingon ang bitin, “Dili tinuod nga mamatay kamo! 5Miingon ang Dios niana tungod kay nahibalo siya nga kon mokaon kamo niini, maabli ang inyong salabotan ug mahimo kamong sama kaniya nga nahibalo kon unsa ang maayo ug daotan.”

6Sa dihang nakita sa babaye nga ang bunga sa kahoy nindot tan-awon ug maayo kan-on, ug tungod kay nangandoy siya nga mahimong maalamon, mikuha siya ug bunga ug mikaon. Gihatagan usab niya ang iyang bana nga uban kaniya, ug mikaon usab kini. 7Pagkahuman gayod nilag kaon, naabli ang ilang salabotan ug nasayod na sila kon unsay maayo ug daotan, ug nasayran nila nga hubo diay sila. Busa nagahimo silag tapis gikan sa mga dahon sa kahoy nga igos3:7 igos: Tan-awa ang Lista sa mga Pulong sa luyo. alang sa ilang lawas.

8Sa dihang bugnaw na ang hangin sa kahaponon, nadungog nila nga nagalakaw ang Ginoong Dios sa tanaman. Busa nanago sila sa kakahoyan. 9Apan gitawag sa Ginoong Dios ang lalaki ug gipangutana, “Hain ka?” 10Mitubag ang lalaki, “Nadungog ko ikaw nga nagalakaw sa tanaman, ug nahadlok ako tungod kay hubo ako, busa mitago ako.” 11Nangutana ang Ginoong Dios, “Kinsay naga-ingon kanimo nga hubo ka? Mikaon ka ba sa bunga sa kahoy nga giingon ko nga dili mo kan-on?” 12Mitubag ang lalaki, “Ang babaye nga gipauban mo kanako maoy nagahatag kanako sa bunga niadto nga kahoy ug mikaon ako.”

13Gipangutana sa Ginoong Dios ang babaye, “Nganong gibuhat mo man kini?” Mitubag ang babaye, “Giilad ako sa bitin, busa mikaon ako.”

Mipahamtang ang Dios ug Silot

14Busa miingon ang Ginoong Dios ngadto sa bitin, “Tungod kay gibuhat mo kini, tinunglo ka labaw sa tanang mga mananap. Ikaw lang gayod ang mahiagom niini nga tunglo: sa tibuok mong kinabuhi, magkamang ka pinaagi sa imong tiyan ug magkaon kag abog.3:14 magkamang ka pinaagi sa imong tiyan ug magkaon kag abog: Ang buot ipasabot, mahimo siyang labing ubos sa tanang mga mananap. 15Ikaw ug ang babaye mahimong magkaaway; apil ang imong kaliwat3:15 kaliwat: o, liwat. Posible nga ang buot ipasabot, singular. ug ang iyang kaliwat magkaaway usab. Dugmokon niya ang imong ulo ug paakon mo ang iyang tikod.”

16Miingon usab siya sa babaye, “Tungod sa imong gibuhat, dugangan ko ang kalisod sa imong pagpanamkon ug ang kasakit sa pagpanganak. Ug bisan pa niana, mangandoy ka gihapon sa imong bana, ug siya ang mogahom kanimo.”3:16 mangandoy ka gihapon sa imong bana, ug siya ang mogahom kanimo: o, magtinguha ka sa pagdominar sa imong bana, apan dominahon ka niya.

17Miingon usab siya sa lalaki, “Tungod kay naminaw ka sa imong asawa ug mikaon sa bunga sa kahoy nga gidili ko kanimo, tunglohon ko ang yuta. Sa tibuok mong kinabuhi, maghago ka ug maayo aron ka makakaon. 18Moturok sa yuta ang mga sagbot ug mga sampinit, ug mokaon ka ug mga tanom gikan sa kaumahan. 19Kinahanglan nga maghago ka ug maayo aron ka makakaon, hangtod nga mobalik ka sa yuta nga mao ang imong gigikanan. Kay sa yuta ka gikan, sa yuta ka usab mobalik.”

20Ginganlan ni Adan3:20 Adan: Ang buot ipasabot sa Hebreo, lalaki; o, katawhan. ang iyang asawa ug “Eva”3:20 Eva: Posible nga ang buot ipasabot sa Hebreo, nagakinabuhi; o, nagahatag ug kinabuhi. tungod kay siya ang mahimong inahan sa tanang mga tawo. 21Unya nagabuhat ang Ginoong Dios ug bisti nga gikan sa panit sa mananap alang kang Adan ug sa iyang asawa.

Gipapahawa sa Dios si Adan ug si Eva sa Tanaman sa Eden

22Unya miingon ang Ginoong Dios, “Karon, ang tawo sama na kanato nga nahibalo kon unsa ang maayo ug ang daotan. Kinahanglan nga dili gayod siya tugotan nga makakaon sa bunga sa kahoy nga nagahatag ug kinabuhi, kay kon mokaon siya, magpabilin siyang buhi hangtod sa kahangtoran.” 23Busa gipapahawa sa Ginoong Dios gikan sa tanaman sa Eden ang tawo aron sa pagpanguma sa yuta nga mao ang iyang gigikanan.

24Sa dihang napapahawa na niya ang tawo, nagabutang ang Ginoong Dios ug mga kerubin3:24 kerubin: Tan-awa ang Lista sa mga Pulong sa luyo. sa sidlakang bahin sa tanaman sa Eden. Nagbutang usab siya ug espada nga nagadilaab ug nagatuyok-tuyok aron walay makaduol sa kahoy nga nagahatag ug kinabuhi.