Revelation 10 – NIRV & HLGN

New International Reader’s Version

Revelation 10:1-11

The Angel and the Little Scroll

1Then I saw another mighty angel coming down from heaven. He was wearing a cloud like a robe. There was a rainbow above his head. His face was like the sun. His legs were like pillars of fire. 2He was holding a little scroll. It was lying open in his hand. The angel put his right foot on the sea and his left foot on the land. 3Then he gave a loud shout like the roar of a lion. When he shouted, the voices of the seven thunders spoke. 4When they had spoken, I was getting ready to write. But I heard a voice from heaven say, “Seal up what the seven thunders have said. Do not write it down.”

5I had seen an angel standing on the sea and on the land. This angel raised his right hand to heaven. 6He made a promise in the name of the God who lives for ever and ever. This is the God who created the sky, earth and sea and all that is in them. The angel said, “There will be no more waiting! 7God’s plan will be carried out. This will happen when the seventh angel is ready to blow his trumpet. God told all this to the prophets who served him long ago.”

8Then the voice I had heard from heaven spoke to me again. It said, “The angel is standing on the sea and on the land. Go and take the scroll from him. It is lying open in his hand.”

9So I went to the angel and asked him to give me the little scroll. He said to me, “Take it and eat it. It will become sour in your stomach. But ‘in your mouth it will taste as sweet as honey.’ ” (Ezekiel 3:3) 10I took the little scroll from the angel’s hand and ate it. In my mouth it tasted as sweet as honey. But when I had eaten it, it became sour in my stomach. 11Then I was told, “You must prophesy again about many peoples, nations, languages and kings.”

Ang Pulong Sang Dios

Pahayag 10:1-11

Ang Anghel kag ang Gamay nga Kasulatan

1Pagkatapos sadto, may nakita ako liwat nga anghel nga gamhanan nga nagapanaog halin sa langit. Nalikupan siya sang panganod, kag may nagalibot nga balangaw sa iya ulo. Nagasilak ang iya nawong pareho sa adlaw, kag ang iya mga tiil daw sa nagadabadaba nga kalayo. 2May ginauyatan siya nga gamay nga kasulatan nga nahumlad. Pag-abot niya sa kalibutan, gintungtong niya ang iya tuo nga tiil sa dagat kag ang iya wala nga tiil sa duta, 3kag nagsinggit siya. Ang iya tingog daw sa leon nga nagangurob. Pagkatapos niya singgit, nagsabat ang pito ka daguob. 4Isulat ko na kuntani ang ginhambal sang pito ka daguob, pero may nabatian ako nga tingog halin sa langit nga nagsiling, “Indi pag-ipanugid ang ginhambal sang pito ka daguob. Indi ini pag-isulat.”

5Karon, ang anghel nga nakita ko nga nagatindog sa dagat kag sa duta nagbayaw sang iya tuo nga kamot sa langit 6kag nagpanumpa sa Dios, ang Dios nga wala sing kamatayon, nga naghimo sang langit, duta, kag dagat, kag sang tanan nga butang nga ara sa ila. Nagsiling ang anghel, “Indi na magdugay, 7kay kon magpatunog na ang ikapito nga anghel sang iya trumpeta, himuon na sang Dios ang iya tinago nga plano suno sa iya ginsugid sa iya mga alagad nga mga propeta.”

8Nagsiling liwat sa akon ang tingog nga halin sa langit, “Kadtui ang anghel nga nagatindog sa dagat kag sa duta, kag kuhaa ang kasulatan nga nahumlad sa iya kamot.” 9Gani nagkadto ako sa anghel kag ginpangayo ko sa iya ang gamay nga kasulatan. Nagsiling siya sa akon, “Ari, kuhaa kag kauna. Daw dugos ini katam-is kon dira pa sa imo baba, pero pag-abot sa imo tiyan magapait ini.” 10Ginkuha ko ang kasulatan sa iya kamot kag ginkaon ko dayon. Daw dugos matuod ang iya katam-is sa akon baba, pero pagkatulon ko na, nagpait sa akon tiyan.

11Kag may nagsiling dayon sa akon, “Kinahanglan iwali mo liwat ang ginpahambal sang Dios parte sa nagkalain-lain nga nasyon, lahi, lingguahe kag hari.”