Psalm 38 – NIRV & TNCV

New International Reader’s Version

Psalm 38:1-22

Psalm 38

A psalm of David. A prayer.

1Lord, don’t correct me when you are angry.

Don’t punish me when you are burning with anger.

2You have wounded me with your arrows.

You have struck me with your hand.

3Because of your anger, my whole body is sick.

Because of my sin, I’m not healthy.

4My guilt has become too much for me.

It is a load too heavy to carry.

5My wounds are ugly. They stink.

I’ve been foolish. I have sinned.

6I am bent over. I’ve been brought very low.

All day long I go around weeping.

7My back is filled with burning pain.

My whole body is sick.

8I am weak and feel as if I’ve been broken in pieces.

I groan because of the great pain in my heart.

9Lord, everything I really want is clearly known to you.

You always hear me when I sigh.

10My heart pounds, and my strength is gone.

My eyes can hardly see.

11My friends and companions avoid me because of my wounds.

My neighbors stay far away from me.

12Those who are trying to kill me set their traps.

Those who want to harm me talk about destroying me.

All day long they make their plans and tell their lies.

13Like a deaf person, I can’t hear.

Like someone who can’t speak, I can’t say a word.

14I’m like someone who doesn’t hear.

I’m like someone whose mouth can’t make any reply.

15Lord, I wait for you to help me.

Lord my God, I know you will answer.

16I said, “Don’t let my enemies have the joy of seeing me fall.

Don’t let them brag when my feet slip.”

17I am about to fall.

My pain never leaves me.

18I admit that I have done wrong.

I am troubled by my sin.

19Though I have done nothing to cause it, many people have become my enemies.

They hate me without any reason.

20They pay me back with evil, even though I was good to them.

They bring charges against me, though I try only to do what is good.

21Lord, don’t desert me.

My God, don’t be far away from me.

22Lord my Savior,

come quickly to help me.

Thai New Contemporary Bible

สดุดี 38:1-22

สดุดี 38

(บทสดุดีของดาวิด คำทูลวิงวอน)

1ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ขออย่าทรงลงโทษข้าพระองค์ขณะที่ทรงกริ้ว

หรือตีสั่งสอนข้าพระองค์ขณะที่ทรงพระพิโรธ

2เพราะลูกศรของพระองค์ปักลึกในตัวข้าพระองค์

พระหัตถ์ของพระองค์วางเหนือข้าพระองค์อย่างหนักหน่วง

3ร่างกายของข้าพระองค์ทรุดโทรมเพราะพระพิโรธของพระองค์

กระดูกของข้าพระองค์เสื่อมโทรมเพราะบาปของข้าพระองค์

4ความผิดของข้าพระองค์ท่วมท้นข้าพระองค์

เหมือนภาระอันหนักหน่วงเกินจะแบกไว้

5บาดแผลของข้าพระองค์ร้าวระบม

และกลัดหนองเพราะบาปอันโง่เขลาของข้าพระองค์

6ข้าพระองค์ถูกทำให้ทรุดลงและตกต่ำอย่างมาก

ข้าพระองค์คร่ำครวญอยู่วันยังค่ำ

7หลังของข้าพระองค์ปวดร้าว

ร่างกายของข้าพระองค์ทรุดโทรม

8ข้าพระองค์อ่อนระโหยและบอบช้ำ

ข้าพระองค์ครวญครางด้วยความร้าวรานใจ

9ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ความปรารถนาทั้งสิ้นของข้าพระองค์เปิดเผยอยู่ต่อหน้าพระองค์

เสียงทอดถอนใจของข้าพระองค์ไม่ได้ถูกปิดกั้นจากพระองค์

10ใจของข้าพระองค์เต้นระรัว กำลังวังชาของข้าพระองค์ถดถอย

และตาของข้าพระองค์ก็มืดมัวไป

11เพื่อนฝูงปลีกตัวออกห่างเพราะบาดแผลของข้าพระองค์

เพื่อนบ้านหลบลี้หนีหน้า

12บรรดาผู้ที่หมายเอาชีวิตข้าพระองค์ก็วางกับดัก

บรรดาผู้ที่จะทำร้ายข้าพระองค์ก็พูดถึงแต่ความหายนะของข้าพระองค์

และคิดหาอุบายอยู่วันยังค่ำ

13แต่ข้าพระองค์เป็นเหมือนคนหูหนวกที่ไม่ได้ยิน

และเป็นเหมือนคนใบ้ที่พูดไม่ได้

14ข้าพระองค์กลายเป็นเหมือนคนที่ไม่ได้ยินอะไร

ผู้ซึ่งไม่สามารถปริปากโต้ตอบ

15ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ข้าพระองค์รอคอยพระองค์อยู่

ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าของข้าพระองค์ พระองค์จะทรงตอบ

16เพราะข้าพระองค์ทูลว่า “ขออย่าให้พวกเขากระหยิ่มยิ้มย่อง

หรือจองหองพองขนเมื่อเท้าของข้าพระองค์พลาดไป”

17เพราะข้าพระองค์กำลังจะล้มลงอยู่รอมร่อ

และความเจ็บปวดอยู่กับข้าพระองค์เสมอ

18ข้าพระองค์สารภาพความชั่วช้าของข้าพระองค์

ข้าพระองค์ร้อนใจในความบาปของตน

19ศัตรูตัวฉกาจของข้าพระองค์มีมากมาย

ผู้ที่เกลียดชังข้าพระองค์โดยไม่มีสาเหตุก็เหลือคณานับ

20คนที่ตอบแทนความดีของข้าพระองค์ด้วยความชั่ว

ให้ร้ายข้าพระองค์

ขณะที่ข้าพระองค์ใฝ่หาความดี

21ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ขออย่าทรงทอดทิ้งข้าพระองค์

ข้าแต่พระเจ้าของข้าพระองค์ ขออย่าทรงห่างไกลข้าพระองค์

22ขอทรงรีบรุดมาช่วยข้าพระองค์เถิด

องค์พระผู้เป็นเจ้าพระผู้ช่วยให้รอดของข้าพระองค์