Exodus 15 – NIRV & HLGN

New International Reader’s Version

Exodus 15:1-27

The Song of Moses and Miriam

1Here is the song that Moses and the people of Israel sang to the Lord. They said,

“I will sing to the Lord.

He is greatly honored.

He has thrown Pharaoh’s horses and chariot drivers

into the Red Sea.

2The Lord gives me strength and protects me.

He has saved me.

He is my God, I will praise him.

He is my father’s God, and I will honor him.

3The Lord goes into battle.

The Lord is his name.

4He has thrown Pharaoh’s chariots and army

into the Red Sea.

Pharaoh’s best officers

drowned in the sea.

5The deep waters covered them.

They sank to the bottom like a stone.

6Lord, your right hand

was majestic and powerful.

Lord, your right hand

destroyed your enemies.

7Because of your great majesty,

you threw down those who opposed you.

Your burning anger blazed out.

It burned them up like straw.

8The powerful blast from your nose

piled up the waters.

The rushing waters stood firm like a wall.

The deep waters stood up in the middle of the sea.

9“Your enemies bragged,

‘We will chase Israel and will catch them.

We’ll divide up what we take from them.

We’ll eat them alive.

We’ll pull our swords out.

Our powerful hands will destroy them.’

10But you blew with your breath.

The Red Sea covered your enemies.

They sank like lead

in the mighty waters.

11Lord, who among the gods is like you?

Who is like you?

You are majestic and holy.

Your glory fills me with wonder.

You do amazing things.

12You reach out your right hand.

The earth swallows up your enemies.

13“Because your love is faithful,

you will lead the people you have set free.

Because you are so strong,

you will guide them to the holy place where you live.

14The nations will hear about it and tremble.

Pain and suffering will take hold of the Philistines.

15The chiefs of Edom will be terrified.

The leaders of Moab will tremble with fear.

The people of Canaan will melt away.

16Fear and terror will fall on them.

Your powerful arm

will make them as still as a stone.

Then your people will pass by, Lord.

Then the people you created will pass by.

17You will bring them in.

You will plant them on the mountain you gave them.

Lord, you have made that place your home.

Lord, your hands have made your holy place secure.

18“The Lord rules

for ever and ever.”

19Pharaoh’s horses, chariots and horsemen went into the Red Sea. The Lord brought the waters of the sea back over them. But the people of Israel walked through the sea on dry ground. 20Aaron’s sister Miriam was a prophet. She took a tambourine in her hand. All the women followed her. They played tambourines and danced. 21Miriam sang to them,

“Sing to the Lord.

He is greatly honored.

He has thrown Pharaoh’s horses and chariot drivers

into the Red Sea.”

The Waters of Marah and Elim

22Then Moses led Israel away from the Red Sea. They went into the Desert of Shur. For three days they traveled in the desert. They didn’t find any water there. 23When they came to Marah, they couldn’t drink its water. It was bitter. That’s why the place is named Marah. 24The people told Moses they weren’t happy with him. They said, “What are we supposed to drink?”

25Then Moses cried out to the Lord. The Lord showed him a stick. Moses threw it into the water. The water became fit to drink.

There the Lord gave a ruling and instruction for the people. And there he tested them. 26He said, “I am the Lord your God. Listen carefully to me. Do what is right in my eyes. Pay attention to my commands. Obey all my rules. If you do, I will not send on you any of the sicknesses I sent on the Egyptians. I am the Lord who heals you.”

27The people came to Elim. It had 12 springs and 70 palm trees. They camped there near the water.

Ang Pulong Sang Dios

Exodus 15:1-27

Ang Kanta ni Moises

1Dayon nagkanta si Moises kag ang mga Israelinhon sang sini nga kanta sa Ginoo:

“Kantahan ko ang Ginoo tungod kay nagmadinalag-on gid siya.

Gintagbong niya sa dagat ang mga kabayo kag ang mga nagasakay sini.

2Ang Ginoo amo ang nagahatag sa akon sang kusog,

kag siya ang akon ginakanta.

Siya ang nagluwas sa akon.

Siya ang akon Dios, kag pagadayawon ko siya.

Siya ang Dios sang akon amay,15:2 amay: ukon, katigulangan. kag padunggan ko siya.

3Ginoo ang iya ngalan, kag isa siya ka mangangaway.

4Gintagbong niya sa dagat ang mga karwahe kag mga soldado sang hari sang Egipto.

Nagkalalumos sa Mapula nga Dagat ang mga pinakamaayo nga mga opisyal sang hari.

5Nagkalalumos sila sa madalom nga tubig;

nagkalalugdang sila sa kadadalman pareho sa bato.

6Puwerte gid ang imo gahom, O Ginoo;

paagi sini gindugmok mo ang mga kaaway.

7Sa imo pagkagamhanan, ginlaglag mo ang mga nagakontra sa imo.

Ginpaagom mo sa ila ang imo kaakig nga amo ang naglaglag sa ila nga daw sa ginsunog sila nga dagami.

8Sa isa mo lang ka paghuyop naghawa ang tubig.

Ang nagadaganas nga tubig naghawa kag nagtindog nga daw sa pader;

daw sa nagtig-a ang madalom nga dagat.

9Nagsiling ang kaaway nga nagapabugal,

‘Lagson ko sila kag dakpon;

partidahon ko ang ila mga manggad kag paayawan ko ang akon kaugalingon sini.

Gabuton ko ang akon espada kag laglagon ko sila.’

10Pero sa isa mo lang ka paghuyop nalumos sila sa dagat.

Naglugdang sila sa kadadalman pareho sa tingga.

11O Ginoo, sin-o bala nga dios ang makapareho sa imo?

Wala na sing pareho sa imo sa pagkabalaan kag pagkagamhanan.

Ikaw lang ang Dios nga nagahimo sang makatilingala nga mga butang!

12Paagi sa imo gahom15:12 Paagi sa imo gahom: sa literal, Gin-untay mo ang imo tuo nga kamot. ginlamon sang duta ang amon mga kaaway.

13“Sa imo mapinadayunon nga gugma tuytuyan mo ang mga tawo nga imo ginluwas.

Sa imo nga kusog, tuytuyan mo sila sa imo balaan nga puluy-an.

14Mabatian ini sang mga nasyon kag magakurog sila sa kahadlok.

Makulbaan gid ang mga Filistinhon.

15Ang mga pangulo sang Edom kag Moab magakulurog sa kahadlok,

kag ang mga pangulo15:15 pangulo: ukon, pumuluyo. sang Canaan magakalalipong sa kahadlok.

16Huo, makulbaan gid sila.

Paagi sa imo puwerte nga gahom magapahimuyong sila pareho sa bato,

hasta makaagi ang imo katawhan nga imo ginluwas,15:16 ginluwas: sa literal, ginbakal. O Ginoo.

17Pagadal-on mo ang imo katawhan sa imo duta,

kag ipahamtang mo sila sa bukid nga imo ginapanag-iyahan—

ang lugar nga ginhimo mo nga imo puluy-an, O Ginoo,

ang templo nga ikaw mismo ang naghimo.

18Magahari ka, O Ginoo, sa wala sing katapusan.”

19Gintabunan sang Ginoo sang tubig ang mga kabayo sang hari sang Egipto kag ang iya mga karwahe kag mga manugkabayo pagkatapos tabok sang mga Israelinhon sa mamala nga duta sa tunga sang dagat.

20Dayon si Miriam nga propeta kag utod ni Aaron nagkuha sang tamborin kag ginpangunahan niya ang mga babayi sa pagtukar sang tamborin kag pagsinaot. 21Nagkanta si Miriam sang sini nga kanta sa ila:

“Kanta kamo sa Ginoo tungod kay nagmadinalag-on gid siya.

Gintagbong niya sa dagat ang mga kabayo kag ang mga nagasakay sini.”

Ang Mapait nga Tubig

22Halin sa Mapula nga Dagat, gindala ni Moises ang mga Israelinhon sa kamingawan sang Shur. Sa sulod sang tatlo ka adlaw nagpanglakaton sila sa kamingawan kag wala sila sing may nakita nga tubig. 23Sang nakaabot sila sa Mara, nakakita sila sang tubig, pero indi sila makainom tungod kay mapait ang tubig. (Amo ina nga gin-ngalanan ini nga lugar nga Mara.15:23 Mara: buot silingon sa Hebreo, mapait.) 24Tungod sini, nagreklamo ang mga Israelinhon kay Moises, “Ano na lang ang imnon ta?”

25Gani nagpangayo sang bulig si Moises sa Ginoo, kag ginpakita sang Ginoo sa iya ang isa ka utod nga kahoy. Ginhaboy ini ni Moises sa tubig kag nagnamit ang tubig.

Didto naghatag ang Ginoo sang sini nga pagsulundan kag sugo sa pagtilaw sang ila katutom sa iya: 26“Kon magsunod kamo sing maayo sa akon, ang Ginoo nga inyo Dios, kag maghimo sing maayo sa akon panulok kag magtuman sang akon mga sugo kag mga pagsulundan, indi ko kamo pagpadal-an sang mga balatian pareho sa ginpadala ko sa mga Egiptohanon. Ako ang Ginoo nga inyo manug-ayo.”

27Nakaabot sila sa Elim, nga sa diin may 12 ka tuburan kag may 70 ka kahoy nga palma, kag nagkampo sila didto malapit sa tubig.