اللاويين 20 – NAV & PCB

Ketab El Hayat

اللاويين 20:1-27

عقوبات الخطيئة

1وَكَلَّمَ الرَّبُّ مُوسَى قَائِلاً: 2«قُلْ لِبَنِي إِسْرَائِيلَ: أَيُّ إِنْسَانٍ مِنْهُمْ أَوْ مِنَ الْغُرَبَاءِ الْمُقِيمِينَ بَيْنَهُمْ قَرَّبَ لِلصَّنَمِ مُولَكَ أَحَدَ أَبْنَائِهِ، فَإِنَّهُ يُقْتَلُ إِذْ يَرْجُمُهُ شَعْبُ الأَرْضِ بِالْحِجَارَةِ. 3وَأَنَا أَنْقَلِبُ عَلَى ذَلِكَ الإِنْسَانِ وَأَسْتَأْصِلُهُ مِنْ بَيْنِ شَعْبِهِ، لأَنَّهُ قَرَّبَ أَحَدَ أَبْنَائِهِ لِلْوَثَنِ مُولَكَ لِيُنَجِّسَ قُدْسِي وَيُدَنِّسَ اسْمِي الْمُقَدَّسَ. 4وَإِنْ تَغَاضَى شَعْبُ الأَرْضِ عَنْ ذَلِكَ الإِنْسَانِ، عِنْدَمَا قَرَّبَ لِمُولَكَ أَحَدَ أَبْنَائِهِ، فَلَمْ يَقْتُلُوهُ، 5فَإِنِّي أَنْقَلِبُ عَلَى ذَلِكَ الإِنْسَانِ وَعَلَى عَشِيرَتِهِ، وَأَسْتَأْصِلُهُ مَعَ جَمِيعِ الضَّالِّينَ وَرَاءَهُ، الزَّانِينَ مَعَ الصَّنَمِ مُولَكَ مِنْ بَيْنِ شَعْبِهِمْ. 6وَكُلُّ نَفْسٍ غَوَتْ وَرَاءَ أَصْحَابِ الْجَانِّ وَتَعَلَّقَتْ بِالتَّوَابِعِ خِيَانَةً لِي، أَنْقَلِبُ عَلَى تِلْكَ النَّفْسِ وَأَسْتَأْصِلُهَا مِنْ بَيْنِ شَعْبِهَا. 7فَتَقَدَّسُوا وَكُونُوا قِدِّيسِينَ، لأَنِّي أَنَا الرَّبُّ إِلَهُكُمْ. 8أَطِيعُوا فَرَائِضِي وَاعْمَلُوا بِها، فَأَنَا الرَّبُّ الَّذِي يُقَدِّسُكُمْ.

9كُلُّ مَنْ شَتَمَ أَبَاهُ أَوْ أُمَّهُ يُقْتَلُ لأَنَّهُ شَتَمَ أَبَاهُ أَوْ أُمَّهُ، لِذَلِكَ دَمُهُ عَلَيْهِ. 10إِذَا زَنَى رَجُلٌ مَعَ امْرَأَةِ قَرِيبِهِ، فَالزَّانِي وَالزَّانِيَةُ يُقْتَلانِ. 11وَإذَا عَاشَرَ رَجُلٌ زَوْجَةَ أَبِيهِ، فَكِلاهُمَا يُقْتَلانِ لأَنَّهُ كَشَفَ عَوْرَةَ أَبِيهِ، وَيَكُونُ دَمُهُمَا عَلَى رَأْسَيْهِمَا. 12وَإذَا عَاشَرَ رَجُلٌ كَنَّتَهُ فَكِلاهُمَا يُقْتَلانِ، لأَنَّهُمَا قَدِ اقْتَرَفَا فَاحِشَةً، وَيَكُونُ دَمُهُمَا عَلَى رَأْسَيْهِمَا. 13وَإذَا ضَاجَعَ رَجُلٌ ذَكَراً مُضَاجَعَةَ امْرَأَةٍ، فَكِلاهُمَا يُقْتَلانِ لأَنَّهُمَا ارْتَكَبَا رِجْساً. وَيَكُونُ دَمُهُمَا عَلَى رَأْسَيْهِمَا. 14وَإذَا تَزَوَّجَ رَجُلٌ مِنِ امْرَأَةٍ وَأُمِّهَا، فَتِلْكَ رَذِيلَةٌ. لِيُحْرَقُوا بِالنَّارِ لِئَلّا تَفْشُوَ رَذِيلَةٌ بَيْنَكُمْ. 15وَإذَا عَاشَرَ رَجُلٌ بَهِيمَةً فَإِنَّهُ يُقْتَلُ، وَكَذَلِكَ الْبَهِيمَةُ تُمِيتُونَهَا أَيْضاً 16وَإذَا قَارَبَتِ امْرَأَةٌ بَهِيمَةً ذَكَراً لِتَنْزُوَهَا فَأَمِتْهُمَا. كِلاهُمَا يُقْتَلانِ، وَيَكُونُ دَمُهُمَا عَلَى رَأْسَيْهِمَا. 17إِذَا تَزَوَّجَ رَجُلٌ أُخْتَهُ، ابْنَةَ أَبِيهِ أَوِ ابْنَةَ أُمِّهِ، فَذَلِكَ عَارٌ، وَيَجِبُ أَنْ يُسْتَأْصَلا عَلَى مَشْهَدٍ مِنْ أَبْنَاءِ شَعْبِهِ، لأَنَّهُ قَدْ كَشَفَ عَوْرَةَ أُخْتِهِ، وَيُعَاقَبُ بِذَنْبِهِ. 18إِذَا عَاشَرَ رَجُلٌ امْرَأَةً حَائِضاً وَكَشَفَ عَوْرَتَهَا فَقَدْ عَرَّى يَنْبُوعَهَا، وَهِيَ أَيْضاً كَشَفَتْ عَنْهُ. فَيَجِبُ أَنْ يُسْتَأْصَلا كِلاهُمَا مِنْ بَيْنِ شَعْبِهِمَا. 19إِذَا عَاشَرَ رَجُلٌ عَمَّتَهُ أَوْ خَالَتَهُ، يُعَاقَبُ كِلاهُمَا بِذَنْبِهِمَا. 20وَإذَا عَاشَرَ رَجُلٌ زَوْجَةَ عَمِّهِ فَقَدْ كَشَفَ عَوْرَتَهَا، وَيُعَاقَبُ كِلاهُمَا بِذَنْبِهِمَا، وَيَمُوتَانِ مِنْ غَيْرِ أَنْ يُعْقِبَا نَسْلاً. 21وَإذَا تَزَوَّجَ رَجُلٌ امْرَأَةَ أَخِيهِ فَذَلِكَ نَجَاسَةٌ لأَنَّهُ كَشَفَ عَوْرَةَ أَخِيهِ. كِلاهُمَا يَمُوتَانِ مِنْ غَيْرِ أَنْ يُعْقِبَا نَسْلاً.

22أَطِيعُوا جَمِيعَ فَرَائِضِي وَأَحْكَامِي وَاعْمَلُوا بِها فَلا تَنْبِذَكُمُ الأَرْضُ الَّتِي أَنَا ذَاهِبٌ بِكُمْ إِلَيْهَا لِتُقِيمُوا فِيهَا. 23لَا تُمَارِسُوا عَادَاتِ الأُمَمِ الَّتِي سَأَطْرُدُهَا مِنْ أَمَامِكُمْ، لأَنَّهَا ارْتَكَبَتْ كُلَّ هَذِهِ الْقَبَائِحِ، فَكَرِهْتُهَا، 24وَوَعَدْتُكُمْ أَنْ تَرِثُوا دِيَارَهَا. وَأَنَا أَهَبُكُمْ إِيَّاهَا لِتَمْتَلِكُوهَا، أَرْضاً تَفِيضُ لَبَناً وَعَسَلاً. فَأَنَا الرَّبُّ إِلَهُكُمْ، مَيَّزْتُكُمْ عَنْ بَقِيَّةِ الشُّعُوبِ. 25مَيِّزُوا الْبَهَائِمَ الطَّاهِرَةَ مِنَ النَّجِسَةِ، وَالطُّيُورَ النَّجِسَةَ مِنَ الطَّاهِرَةِ، فَلا تُدَنِّسُوا أَنْفُسَكُمْ بِالْبَهَائِمِ وَالطُّيُورِ وَالزَّوَاحِفِ الَّتِي حَظَرْتُهَا عَلَيْكُمْ. 26وَكُونُوا قِدِّيسِينَ لأَنِّي أَنَا قُدُّوسٌ، وَقَدْ أَفْرَزْتُكُمْ مِنْ بَيْنِ الشُّعُوبِ لِتَكُونُوا خَاصَّتِي.

27أَيُّ رَجُلٍ أَوِ امْرَأَةٍ يُمَارِسُ الْوَسَاطَةَ مَعَ الْجَانِّ أَوْ مُنَاجَاةَ الأَرْوَاحِ، ارْجُمُوهُ وَيَكُونُ دَمُهُ عَلَى رَأْسِهِ».

Persian Contemporary Bible

لاويان 20:1‏-27

مجازات گناهان

1‏-2خداوند همچنين اين دستورات را برای قوم اسرائيل داد: هر کس، چه اسرائيلی باشد چه غريبی كه در ميان شما ساكن است، اگر بچهٔ خود را برای بت مولک قربانی كند، قوم اسرائيل بايد او را سنگسار كنند. 3من خود بر ضد او برمی‌خيزم و او را از ميان قوم اسرائيل طرد كرده به سزای اعمالش خواهم رساند، زيرا فرزند خود را برای مولک قربانی كرده و بدين وسيله عبادتگاه مرا نجس نموده و نام مقدس مرا بی‌حرمت ساخته است. 4اگر اهالی محل وانمود كنند كه از كاری كه آن مرد كرده، بی‌خبرند و نخواهند او را بكشند، 5آنگاه من بر ضد او و خانواده‌اش برمی‌خيزم و او را با تمامی اشخاص ديگری كه از مولک پيروی نموده، به من خيانت ورزيده‌اند طرد می‌كنم و به سزای اعمالشان می‌رسانم.

6اگر كسی به جادوگران و احضاركنندگان ارواح متوسل شده، با اين عمل به من خيانت ورزد من بر ضد او برمی‌خيزم و او را از ميان قوم خود طرد كرده، به سزای اعمالش می‌رسانم. 7پس خود را تقديس نماييد و مقدس باشيد، چون من خداوند، خدای شما هستم. 8از فرامين من كه خداوند هستم و شما را تقديس می‌كنم، اطاعت كنيد.

9كسی كه پدر يا مادرش را نفرين كند، بايد كشته شود؛ و خونش بر گردن خودش خواهد بود.

10اگر فردی با همسر شخص ديگری زنا كند، مرد و زن هر دو بايد كشته شوند. 11اگر مردی با زن پدر خود همبستر شود به پدر خود بی‌احترامی كرده است، پس آن مرد و زن بايد كشته شوند؛ و خونشان به گردن خودشان می‌باشد. 12اگر مردی با عروس خود همبستر شود، هر دو بايد كشته بشوند، زيرا زنا كرده‌اند؛ و خونشان به گردن خودشان می‌باشد. 13اگر دو مرد با هم نزديكی كنند، عمل قبيحی انجام داده‌اند و بايد كشته شوند؛ و خونشان به گردن خودشان می‌باشد. 14اگر مردی با زنی و با مادر آن زن نزديكی كند، گناه بزرگی كرده است و هر سه بايد زنده‌زنده سوزانده شوند تا اين لكهٔ ننگ از دامن شما پاک شود.

15اگر مردی با حيوانی نزديكی كند، آن مرد و حيوان بايد كشته شوند. 16اگر زنی با حيوانی نزديكی كند، آن زن و حيوان بايد كشته شوند؛ و خونشان به گردن خودشان می‌باشد.

17اگر مردی با خواهر خود ازدواج كند و با او همبستر شود، خواه دختر پدرش باشد، خواه دختر مادرش، عمل شرم‌آوری كرده است و هر دو بايد در ملاء عام از ميان قوم طرد شوند و آن مرد بايد به سزای گناه خود برسد، زيرا خواهر خود را بی‌عصمت كرده است. 18اگر مردی با زنی به هنگام عادت ماهانه‌اش همبستر شود، هر دو نفر بايد از ميان قوم اسرائيل طرد شوند، زيرا مقررات مربوط به طهارت را رعايت نكرده‌اند.

19اگر مردی با خاله يا عمهٔ خود همبستر شود، هر دو آنها بايد به سزای گناه خود برسند زيرا بستگان نزديک يكديگرند. 20اگر مردی با زن عموی خود همبستر شود، به عموی خود بی‌احترامی كرده است. آنها به سزای گناه خود خواهند رسيد و بی‌اولاد خواهند مرد. 21اگر مردی زن برادر خود را به زنی بگيرد، كار قبيحی كرده است زيرا نسبت به برادرش بی‌احترامی نموده است. هر دو ايشان بی‌اولاد خواهند مرد.

22بايد از تمامی قوانين و دستورات من اطاعت كنيد تا شما را از سرزمين جديدتان بيرون نكنم. 23از رسوم مردمی كه از پيش شما می‌رانم پيروی نكنيد چون ايشان همهٔ اعمالی را كه من شما را از آنها برحذر ساخته‌ام انجام می‌دهند و به همين دليل است كه از آنها نفرت دارم.

24قول داده‌ام سرزمين ايشان را به شما بدهم تا آن را به تصرف خود درآورده، مالک آن باشيد. آنجا سرزمينی است كه شير و عسل در آن جاری است. من خداوند، خدای شما هستم كه شما را از قومهای ديگر جدا كرده‌ام.

25بين پرندگان و حيواناتی كه گوشت آنها برای شما حلال است و آنهايی كه حرام است فرق بگذاريد. با خوردن گوشت پرندگان يا حيواناتی كه خوردن آنها را برای شما حرام كرده‌ام خود را آلوده نكنيد. 26برای من مقدس باشيد، زيرا من كه خداوند هستم مقدس می‌باشم و شما را از ساير اقوام جدا ساخته‌ام تا از آن من باشيد.

27احضاركنندهٔ روح يا جادوگر، چه مرد باشد چه زن، بايد حتماً سنگسار شود. خون او به گردن خودش است.