ኢዮብ 14 – NASV & AKCB

New Amharic Standard Version

ኢዮብ 14:1-22

1“ከሴት የተወለደ ሰው፣

ዘመኑ ዐጭርና በመከራ የተሞላ ነው፤

2እንደ አበባ ይፈካል፤ ይረግፋልም፤

እንደ ጥላ ይፈጥናል፤ አይጸናምም።

3እንደዚህ ባለ ሰው ላይ ዐይንህን ታሳርፋለህን?

ለፍርድስ በፊትህ ታቀርበዋለህን?14፥3 ሰብዓ ሊቃናት፣ ቩልጌትና ሱርስት እንዲሁ ሲሆን ዕብራይስጡ ግን ታቀርበኛለህን? ይላል

4ከርኩስ ነገር ውስጥ ንጹሕን ማን ሊያወጣ ይችላል?

አንድ እንኳ የሚችል የለም!

5የሰው ዕድሜ አስቀድሞ የተወሰነ ነው፤

የወራቱንም ብዛት ወስነህ አስቀምጠሃል፤

ሊያልፈው የማይችለውንም ገደብ አኖርህለት።

6እንግዲህ ዘመኑን እንደ ምንደኛ እስኪፈጽም ድረስ፣

ፊትህን ከእርሱ መልስ፤ ተወው።

7“ዛፍ እንኳ ቢቈረጥ፣

እንደ ገና ሊያቈጠቍጥ፣

አዳዲስ ቅርንጫፍም ሊያበቅል ተስፋ አለው።

8ሥሩ በምድር ውስጥ ቢያረጅ፣

ጕቶው በመሬት ውስጥ ቢበሰብስም፣

9የውሃ ሽታ ባገኘ ጊዜ ያቈጠቍጣል፤

እንደ ተተከለም ችግኝ ቅርንጫፍ ያወጣል።

10ሰው ግን ይሞታል፤ ክንዱንም ይንተራሳል፤

ነፍሱም ትወጣለች፤ ከእንግዲህስ የት ይገኛል?

11ውሃ ከባሕር ውስጥ እንደሚያልቅ፣

የወንዝ ውሃም ጠፍቶ እንደሚደርቅ፣

12እንደዚሁም ሰው ይተኛል፤ ቀናም አይልም፤

ሰማይ እስከሚያልፍ ድረስ አይነቃም፤

ከእንቅልፉም አይነሣም።

13“ምነው መቃብር14፥13 በዕብራይስጥ ሲኦል ማለት ነው። ውስጥ በሰወርኸኝ!

ቍጣህም እስከሚያልፍ በሸሸግኸኝ!

ምነው ቀጠሮ ሰጥተህ፣

ከዚያ በኋላ ባስታወስኸኝ!

14ሰው ከሞተ በኋላ ተመልሶ በሕይወት ይኖራል?

እድሳቴ14፥14 ወይም መፈታቴ እስከሚመጣ ድረስ፣

ተጋድሎ የሞላበትን ዘመኔን ሁሉ እታገሣለሁ።

15ትጠራኛለህ፤ እኔም እመልስልሃለሁ፤

የእጅህንም ሥራ ትናፍቃለህ።

16በዚያን ጊዜ በርግጥ ርምጃዬን ትከታተላለህ፤

ነገር ግን ኀጢአቴን አትቈጣጠርም።

17መተላለፌ በከረጢት ይቋጠራል፤

ኀጢአቴንም ትሸፍናለህ።

18“ተራራ እንደሚሸረሸርና እንደሚወድቅ፣

ዐለትም ከስፍራው እንደሚወገድ፣

19ውሃ ድንጋይን እንደሚቦረቡር፣

ጐርፍም ዐፈርን ዐጥቦ እንደሚወስድ፣

አንተም የሰውን ተስፋ ታጠፋለህ።

20አንድ ጊዜ ፈጽመህ ትበረታለህ፤ እርሱም ያልፋል፤

ገጽታውን ትቀይራለህ፤ ትሸኘዋለህም።

21ልጆቹ ቢከበሩ አያውቅም፤

ቢዋረዱም አያይም።

22የገዛ አካሉ ሕመም ብቻ ይሰማዋል፤

ለራሱም ብቻ ያለቅሳል።”

Akuapem Twi Contemporary Bible

Hiob 14:1-22

1“Nnipa a ɔbea awo wɔn

nna yɛ tiaa bi na ɔhaw ahyɛ mu mma.

2Ɔfefɛw te sɛ nhwiren na etwintwam;

ɔte sɛ sunsuma a ɛretwa mu akɔ, ɔntena hɔ nkyɛ.

3Woma wʼani kɔ saa onipa yi so?

Wode no bɛba wʼanim abebu no atɛn ana?

4Hena na obetumi ayi nea ɛyɛ kronkron afi fi mu?

Obiara nni hɔ.

5Woahyehyɛ onipa nkwa nna;

woahyɛ nʼasram dodow ato hɔ

na woahyɛ no bere a ɔrentumi ntra.

6Enti yi wʼani fi ne so na ɔnyɛ nea ɔpɛ,

kosi sɛ obewie nʼadwuma sɛ ɔpaani.

7“Dua mpo anidaso wɔ hɔ ma no:

Sɛ wotwa a, ɛbɛfefɛw bio,

na ne mman foforo no rempenpan.

8Ne ntin betumi anyin akyɛ asase mu

na ne dunsin nso awu wɔ dɔte mu,

9nanso, onya nsu a ɛfefɛw,

na eyiyi mman sɛ dua a wɔatɛw.

10Nanso sɛ nnipa wu a wɔde no hyɛ fam;

ɔhome nea etwa to a, na afei onni hɔ bio.

11Sɛnea nsu tu yera wɔ po mu no,

anaa sɛnea suka mu yowee no,

12saa ara na onipa tɔ fam na ɔnsɔre bio;

enkosi sɛ ɔsoro betwa mu no, nnipa rensɔre

na wɔrennyan wɔn mfi wɔn nna mu.

13“Sɛ anka wode me besie ɔda mu

de me ahintaw kosi sɛ wʼabufuw betwa mu!

Sɛ anka wobɛhyɛ me bere

na afei woakae me!

14Sɛ onipa wu a ɔbɛba nkwa mu bio ana?

Mʼaperedi nna mu nyinaa

mɛtwɛn akosi sɛ me foforoyɛ bɛba.

15Wobɛfrɛ na megye wo so;

wʼani begyina abɔde a wo nsa ayɛ.

16Afei wobɛkan mʼanammɔntu

na worenni me bɔne akyi.

17Wɔbɛsɔ me bɔne ano wɔ kotoku mu,

na woakata mʼamumɔyɛ so.

18“Nanso sɛnea mmepɔw so hohoro na ɛpompono

na ɔbotan nso twe fi ne sibea no,

19sɛnea nsu yiyi abo ho

na osuhweam twe dɔte kɔ no

saa ara na wosɛe onipa anidaso.

20Wutintim ne so prɛko pɛ, na otwa mu kɔ;

wosakra ne nipasu na wugya no kwan.

21Sɛ wɔhyɛ ne mmabarima anuonyam a, onnim;

na sɛ wɔbrɛ wɔn ase a, onhu.

22Ɔno ara were mu yaw na ɔtee

na ɔno ara ne ho na ogyam.”