1በቴቁሔ ከነበሩት እረኞች መካከል አንዱ የሆነው አሞጽ፣ ዖዝያን የይሁዳ ንጉሥ በነበረ ጊዜ እንዲሁም የዮአስ1፥1 ዕብራይስጡ ዮአስ ያለው ለኢዮአስ ተለዋጭ ስም ሳይሆን አይቀርም። ልጅ ኢዮርብዓም የእስራኤል ንጉሥ በነበረ ጊዜ፣ ይኸውም የምድር መናወጥ ከመሆኑ ከሁለት ዓመት በፊት ስለ እስራኤል ያየውና የተናገረው ቃል ይህ ነው፤
2እርሱም እንዲህ አለ፤
“እግዚአብሔር ከጽዮን ድምፁን ከፍ አድርጎ ያሰማል፤
ከኢየሩሳሌምም ያንጐደጒዳል፤
የእረኞች ማሰማሪያዎች ደርቀዋል1፥2 ወይም የእረኞች ሐዘን፤
የቀርሜሎስም ዐናት ጠውልጎአል።”
በእስራኤል ጐረቤቶች ላይ የተሰጠ ፍርድ
3እግዚአብሔር እንዲህ ይላል፤
“ስለ ሦስቱ የደማስቆ ኀጢአት፣
ይልቁንም ስለ አራቱ፣ ቊጣዬን አልመልስም፤
የብረት ጥርስ ባለው ማሄጃ፣ ገለዓድን
አሂዳለችና፤
4የወልደ አዴርን ምሽጎች እንዲበላ፣ በአዛሄል
ቤት ላይ እሳት እሰዳለሁ።
5የደማስቆን በሮች እሰባብራለሁ፤
በቤት ዔደን በትር የያዘውን፣
በአዌን1፥5 ወይም ነዋሪዎች ሸለቆ ያለውን1፥5 አዌን የቃሉ ትርጒም ክፋት አንደ ማለት ነው ንጉሥ እደመስሳለሁ፤
የሶርያም ሕዝብ ተማርኮ ወደ ቂር ይሄዳል”
ይላል እግዚአብሔር።
6እግዚአብሔር እንዲህ ይላል፤
“ስለ ሦስቱ የጋዛ ኀጢአት፣
ይልቁንም ስለ አራቱ፣ ቊጣዬን አልመልስም፤
ሕዝቡን ሁሉ ማርካ በመውሰድ፣
ለኤዶም ሸጣለችና።
7ምሽጎቿን እንዲበላ፣
በጋዛ ቅጥሮች ላይ እሳት እሰዳለሁ።
8በአስቀሎና በትር የያዘውን፣
የአሸዶድንም ንጉሥ1፥8 ወይም ነዋሪዎች እደመስሳለሁ፤ በፍልስጥኤም ካሉት የመጨረሻው ሰው
እስኪሞት ድረስ፣
እጄን በአቃሮን ላይ እዘረጋለሁ፤”
ይላል ጌታ እግዚአብሔር።
9እግዚአብሔር እንዲህ ይላል፤
“ስለ ሦስቱ የጢሮስ ኀጢአት፣
ይልቁንም ስለ አራቱ፣ ቊጣዬን አልመልስም።
የወንድማማችነትን ቃል ኪዳን በማፍረስ፣
ሕዝቡን ሁሉ ማርካ ለኤዶም ሸጣለችና።
10ምሽጎችዋን እንዲበላ፣
በጢሮስ ቅጥሮች ላይ እሳት እሰዳለሁ።”
11እግዚአብሔር እንዲህ ይላል፤
“ስለ ሦስቱ የኤዶም ኀጢአት፣
ይልቁንም ስለ አራቱ፣ ቊጣዬን አልመልስም፤
ርኅራኄን1፥11 ወይም ሰይፍ ከእርሱ ጋር የተባበሩትን አጠፉ በመንፈግ፣
ወንድሙን በሰይፍ አሳዶታልና፤
የቊጣውንም ነበልባል ሳይገድብ፣
መዓቱን ሳያቋርጥ አውርዶበታልና፤
12የባሶራን ምሽጎች እንዲበላ፣
በቴማን ቅጥሮች ላይ እሳት እሰዳለሁ።”
13እግዚአብሔር እንዲህ ይላል፤
“ስለ ሦስቱ የአሞን ኀጢአት፣
ይልቁንም ስለ አራቱ፣ ቊጣዬን አልመልስም፤
ድንበሩን ለማስፋት፣
የገለዓድን ነፍሰ ጡር ሴቶች ሆድ ቀዶአልና።
14በጦርነት ቀን በጩኸት ውስጥ፣
በማዕበል ቀን በዐውሎ ነፋስ ውስጥ፣
ምሽጎቿን እንዲበላ፣
በረባት ቅጥሮች ላይ እሳት እሰዳለሁ።
15ንጉሥዋ1፥15 ወይም ሞሎክ በዕብራይስጡ መልካም ነው ከሹማምንቱ ጋር፣
በአንድነት ተማርኮ ይሄዳል፣”
ይላል እግዚአብሔር።
1عاموس، چوپانی از اهالی تقوع بود. دو سال قبل از وقوع زلزله، در زمان عزيا، پادشاه يهودا و يربعام (پسر يهوآش) پادشاه اسرائيل، خداوند اين رؤيا را درباره آيندهٔ اسرائيل به او نشان داد. 2عاموس دربارهٔ آنچه ديد و شنيد چنين می‌گويد:
«خداوند از كوه صهيون در اورشليم، مانند شير غرش می‌كند و چراگاههای سبز و خرم كوه كرمل خشک می‌شوند و چوپانها ماتم می‌گيرند.»
مجازات همسايگان اسرائيل
سوريه
3خداوند می‌فرمايد: «اهالی دمشق بارها گناه كرده‌اند و من اين را فراموش نخواهم كرد و از سر تقصيرشان نخواهم گذشت، زيرا همانطور كه با ميله‌های آهنی خرمن را می‌كوبند، آنها هم در جلعاد قوم مرا در هم كوبيدند. 4پس من قصر حزائيل پادشاه را به آتش خواهم كشيد و قلعهٔ مستحكم بنهدد را ويران خواهم كرد. 5پشت‌بندهايی را كه دروازه‌های دمشق را می‌بندند خواهم شكست و مردمانش را تا دشت آون هلاک خواهم ساخت و پادشاه بيت‌عدن را نابود خواهم كرد. اهالی سوريه به شهر قير به اسارت خواهند رفت.»
فلسطين
6خداوند می‌فرمايد: «مردم غزه بارها مرتكب گناه شده‌اند و من اين را فراموش نخواهم كرد و از سر تقصيرشان نخواهم گذشت، زيرا آنها قوم مرا تبعيد نموده، ايشان را به عنوان برده در ادوم فروختند. 7پس من حصارهای غزه را به آتش خواهم كشيد و تمام قلعه‌هايش را ويران خواهم كرد. 8اهالی اشدود را می‌كشم. شهر عقرون و پادشاه اشقلون را از بين می‌برم. تمام فلسطينی‌هايی كه باقی مانده‌اند هلاک خواهند شد.»
صور
9خداوند می‌فرمايد: «اهالی صور بارها گناه كرده‌اند و من اين را فراموش نخواهم كرد و از سر تقصيرشان نخواهم گذشت، زيرا پيمان برادری خود را با اسرائيل شكستند و به ايشان حمله كرده، آنها را به ادوم به اسارت بردند. 10پس من حصارهای شهر صور را به آتش می‌كشم و تمام قلعه‌ها و كاخهايش را می‌سوزانم.»
ادوم
11خداوند می‌فرمايد: «مردم ادوم بارها مرتكب گناه شده‌اند و من اين را فراموش نخواهم كرد و از سر تقصيرشان نخواهم گذشت، چون آنها با بی‌رحمی تمام به جان برادران اسرائيلی خود افتادند و با خشم و غضب آنها را از دم شمشير گذراندند. 12پس من هم شهر تيمان را به آتش خواهم كشيد و قلعه‌های بصره را خواهم سوزاند.»
عمون
13خداوند می‌فرمايد: «اهالی عمون بارها مرتكب گناه شده‌اند و من اين را فراموش نخواهم كرد و از سر تقصيرشان نخواهم گذشت، زيرا در جنگ جلعاد برای توسعهٔ مرزهای خود دست به كشتار هولناكی زدند و با شمشير، شكم زنان حامله را پاره كردند.
14«پس، من حصارهای شهر ربه را به آتش خواهم كشيد و قلعه‌ها و كاخهايش را خواهم سوزاند. در آنجا غريو جنگ، همچون غرش طوفان بلند خواهد شد. 15پادشاه و شاهزادگان عمون همه با هم به اسارت خواهند رفت.»
