1ከብዙ ተግሣጽ በኋላ ዐንገቱን የሚያደነድን ሰው፣
በድንገት ይጠፋል፤ መዳኛም የለውም።
2ጻድቃን ሥልጣን ሲይዙ ሕዝብ ሐሤት ያደርጋል፤
ክፉዎች ሲገዙ ግን ሕዝብ ያቃስታል።
3ጥበብን የሚወድ ሰው አባቱን ደስ ያሰኛል፤
የአመንዝራዎች ወዳጅ ግን ሀብቱን ያባክናል።
4ፍትሕን በማስፈን ንጉሥ አገርን ያረጋጋል፤
ጒቦ ለማግኘት የሚጐመጅ ግን ያፈራርሳታል።
5ባልንጀራውን የሚሸነግል፣
ለገዛ እግሩ መረብ ይዘረጋል።
6ክፉ ሰው በራሱ ኀጢአት ይጠመዳል፤
ጻድቅ ግን ይዘምራል፤ ደስም ይለዋል።
7ጻድቅ ለድኾች ፍትሕ ይጨነቃል፤
ክፉ ሰው ግን ደንታ የለውም።
8ተሳዳቢዎች ከተማን ያውካሉ፤
ጠቢባን ግን ቊጣን ያበርዳሉ።
9ጠቢብ ሰው ከተላላ ጋር ወደ ሸንጎ ቢሄድ፣
ተላላ ይቈጣል፤ ያፌዛል፤ ሰላምም አይኖርም።
10ደም የተጠሙ ሰዎች ሐቀኛን ሰው ይጠላሉ፤
ቅን የሆነውንም ለመግደል ይሻሉ።
11ተላላ ሰው ቊጣውን ያለ ገደብ ይለቀዋል፤
ጠቢብ ሰው ግን ራሱን ይቈጣጠራል።
12ገዥ የሐሰት ወሬ የሚሰማ ከሆነ፣
ሹማምቱ ሁሉ ክፉዎች ይሆናሉ።
13ድኻውና ጨቋኙ የጋራ ነገር አላቸው፤
እግዚአብሔር ለሁለቱም የዐይን ብርሃንን ሰጥቶአቸዋል።
14ንጉሥ ለድኻ ትክክለኛ ፍርድ ቢሰጥ፣
ዙፋኑ ዘላለም ጸንቶ ይኖራል።
15የተግሣጽ በትር ጥበብን ታጐናጽፋለች፤
መረን የተለቀቀ ልጅ ግን እናቱን ያሳፍራል።
16ክፉዎች ሥልጣን ሲይዙ ኀጢአት ይበዛል፤
ጻድቃን ግን የእነርሱን ውድቀት ያያሉ።
17ልጅህን ቅጣው፤ ሰላም ይሰጥሃል፤
ነፍስህንም ደስ ያሰኛታል።
18ራእይ በሌለበት ሕዝብ መረን ይሆናል፤
ሕግን የሚጠብቅ ግን የተባረከ ነው።
19አገልጋይ በቃል ብቻ ሊታረም አይችልም፤
ቢያስተውለውም እንኳ በጀ አይልም።
20በችኰላ የሚናገርን ሰው ታያለህን?
ከእርሱ ይልቅ ተላላ ተስፋ አለው።
21ሰው አገልጋዩን ከልጅነቱ ጀምሮ ቢያቀማጥል፣
የኋላ ኋላ ሐዘን29፥21 በዕብራይስጡ የዚህ ቃል ትርጓሜ በእርግጠኝነት አይታወቅም ያገኘዋል።
22ቊጡ ሰው ጠብን ይጭራል፤
ግልፍተኛም ብዙ ኀጢአት ይሠራል።
23ሰውን ትዕቢቱ ያዋርደዋል፤ ትሑት መንፈስ ያለው ግን ክብርን
ይጐናጸፋል።
24የሌባ ግብረ አበር የገዛ ራሱ ጠላት ነው፤
የመሐላውን ርግማን እየሰማ ጭጭ ይላል።
25ሰውን መፍራት ወጥመድ ነው፤
በእግዚአብሔር የሚታመን ግን በሰላም ይኖራል።
26ብዙዎች በገዥ ፊት ተደማጭነት ማግኘት ይሻሉ፤
ሰው ፍትሕ የሚያገኘው ግን ከእግዚአብሔር ዘንድ ነው።
27ጻድቃን አታላዮችን ይጸየፋሉ፤
ክፉዎችም ቅኖችን ይጠላሉ።
1كسی كه بعد از تنبيه بسيار، باز سرسختی كند، ناگهان خرد خواهد شد و ديگر علاجی نخواهد داشت.
2وقتی قدرت در دست نيكان است مردم شادند، اما قدرت كه به دست بدان بيفتد مردم مینالند.
3پسر عاقل پدرش را خوشحال میكند، اما پسری كه به دنبال زنان بدكاره میرود اموالش را بر باد میدهد.
4پادشاه عاقل به مملكتش ثبات میبخشد، اما آنكه رشوه میگيرد مملكت خود را نابود میكند.
5شخص متملق با چاپلوسیهای خود به دوستش صدمه میزند.
6بدكاران در دام گناه خود گرفتار میشوند، اما شادی نصيب درستكاران میگردد.
7شخص درستكار نسبت به فقرا با انصاف است، اما آدم بدكار به فكر آنها نيست.
8آدم احمقی كه همه را مسخره میكند میتواند شهری را به آشوب بكشاند، اما شخص دانا تلاش میكند صلح و آرامش برقرار نمايد.
9بحث كردن با آدم نادان سودی ندارد، زيرا او يا عصبانی میشود يا مسخره میكند.
10افرادی كه تشنهٔ خون هستند از اشخاص درستكار متنفرند و قصد جانشان را دارند.
11آدم نادان خشم خود را فوری بروز میدهد، اما شخص دانا جلو خشم خود را میگيرد.
12اگر حاكم به حرفهای دروغ گوش كند، تمام افرادش دروغگو خواهند شد.
13فقير و ثروتمند در يک چيز مثل هم هستند: خداوند به هر دو آنها چشم بينا داده است.
14پادشاهی كه نسبت به فقرا با انصاف باشد، سلطنتش هميشه پا برجا خواهد ماند.
15برای تربيت بچه، چوب تأديب لازم است. اگر او را به حال خود واگذاری و ادب نكنی، باعث سرافكندگی مادرش خواهد شد.
16وقتی اشخاص بدكار به قدرت میرسند، فساد زياد میشود؛ ولی قدرت آنها دوامی نخواهد داشت و نيكان سقوط آنها را به چشم خواهند ديد.
17فرزند خود را تأديب كن تا باعث شادی و آرامش فكر تو شود.
18در جايی كه پيام خدا نيست، مردم سركش میشوند. خوشا به حال قومی كه احكام خدا را به جا میآورند.
19خدمتكار را نمیتوان تنها با نصيحت اصلاح كرد، زيرا او هر چند حرفهای تو را بفهمد ولی به آنها توجه نخواهد كرد.
20شخصی كه بدون فكر كردن و با عجله جواب میدهد از يک احمق هم بدتر است.
21غلامی كه اربابش او را از كودكی به نازپرورده باشد، برای اربابش غلامی نخواهد كرد.
22شخص تندخو نزاع به پا میكند و باعث ناراحتی میشود.
23تكبر، انسان را به زمين میزند، ولی فروتنی منجر به سربلندی میشود.
24كسی كه با دزد رفيق میشود، دشمن جان خويش است، زيرا شهادت دروغ میدهد و به اين ترتيب خود را زير لعنت قرار میدهد.
25كسی كه از انسان میترسد گرفتار میشود، اما شخصی كه به خداوند توكل میكند در امان میماند.
26بسياری از مردم از حاكم انتظار لطف دارند غافل از اينكه خداوند است كه حق هر كس را میدهد.
27درستكاران از بدكاران نفرت دارند و بدكاران از درستكاران.