ሁሉም ነገር ከንቱ ነው
1በኢየሩሳሌም የነገሠው፣ የዳዊት ልጅ፣ የሰባኪው ቃል1፥1 ወይም የጕባኤ መሪ፤ እንዲሁም በ2 እና 12፤
2ሰባኪው፣
“ከንቱ፣ ከንቱ፣
የከንቱ ከንቱ፤
ሁሉም ነገር ከንቱ ነው” ይላል።
3ከፀሓይ በታች ከሚለፋበት ተግባር ሁሉ፣
ሰው ምን ትርፍ ያገኛል?
4ትውልድ ይሄዳል፤ ትውልድ ይመጣል፤
ምድር ግን ለዘላለም ጸንታ ትኖራለች።
5ፀሓይ ትወጣለች፤ ትጠልቃለችም፤
ወደምትወጣበትም ለመመለስ ትጣደፋለች።
6ነፋስ ወደ ደቡብ ይነፍሳል፤
ወደ ሰሜንም ይመለሳል፤
ዞሮ ዞሮ ይሄዳል፤
ዘወትርም ወደ ዑደቱ ይመለሳል።
7ወንዞች ሁሉ ወደ ባሕር ይፈስሳሉ፤
ባሕሩ ግን ፈጽሞ አይሞላም፤
ወንዞች ወደ መጡበት ስፍራ፣
ወደዚያ እንደ ገና ይመለሳሉ።
8ሰው መናገር ከሚችለው በላይ፣
ነገሮች ሁሉ አድካሚ ናቸው፤
ዐይን ከማየት አይጠግብም፤
ጆሮም በመስማት አይሞላም።
9የነበረው ነገር እንደ ገና ይሆናል፤
የተደረገውም ተመልሶ ይደረጋል፤
ከፀሓይ በታች ምንም አዲስ ነገር የለም።
10ማንም፣ “እነሆ፤ ይህ አዲስ ነገር ነው!”
ሊል የሚችለው አንዳች ነገር አለን?
ቀድሞውኑ በዚሁ የነበረ ነው፤
ከእኛ በፊት የሆነ ነው።
11የቀድሞ ነገሮች መታሰቢያ የላቸውም፤
ወደ ፊት የሚመጡትም ቢሆኑ፣
ከእነርሱ በኋላ በሚተኩት አይታወሱም።
ጥበብ ከንቱ ነው
12እኔ ሰባኪው፣ በኢየሩሳሌም የእስራኤል ንጉሥ ነበርሁ። 13ከሰማይ በታች የተደረገውን ሁሉ በጥበብ ለማጥናትና ለመመርመር ራሴን አተጋሁ፤ አምላክ በሰዎች ላይ የጫነው እንዴት ያለ ከባድ ሸክም ነው! 14ከፀሓይ በታች የተደረገውን ነገር ሁሉ አየሁ፤ ሁሉም ከንቱ፣ ነፋስንም እንደ መከተል ነው።
15የተጣመመው ሊቃና አይችልም፤
የሌለም ነገር ሊቈጠር አይችልም።
16እኔም በልቤ፣ “እነሆ፤ ከእኔ በፊት በኢየሩሳሌም ከገዙት ከማንኛቸውም ይልቅ ታላቅ ሆኛለሁ፤ ጥበብም በዝቶልኛል፤ በብዙ ጥበብና ዕውቀት ተመክሮም ዐልፌአለሁ” አልሁ። 17ከዚያም የጥበብንና የእብደትን፣ የሞኝነትንም ነገር ለመገንዘብ ራሴን አተጋሁ፤ ይህም ነፋስን እንደ መከተል መሆኑን ተረዳሁ።
18ጥበብ ሲበዛ፣ ትካዜ ይበዛልና፤
ዕውቀት ሲጨምርም ሐዘን ይበዛል።
Biribiara Yɛ Adehuhuo
1Yeinom ne nsɛm a Ɔsɛnkafoɔ, ɔhene Dawid babarima a ɔyɛ ɔhene wɔ Yerusalem seɛ:
2“Ahuhudeɛ! Ahuhudeɛ!”
Ɔsɛnkafoɔ no na ɔseɛ.
“Ahuhudeɛ mu ahuhudeɛ
Biribiara yɛ ahuhudeɛ.”
3Ɛdeɛn na onipa nya firi nʼadwumayɛ nyinaa mu?
Deɛn na ɔnya firi deɛ enti ɔkum ne ho yɛ no awia so no?
4Awoɔ ntoatoasoɔ ba na ɛkɔ,
nanso asase tim hɔ daa.
5Owia pue na owia kɔtɔ,
na ɛyɛ ntɛm kɔ deɛ ɛpue firiiɛ hɔ.
6Mframa bɔ kɔ anafoɔ fam
na ɛdane hwɛ atifi fam;
ɛkyinkyini kɔ baabiara
na ɛsane bɔ fa ne kwan so.
7Nsubɔntene nyinaa tene kɔgu ɛpo mu,
nanso ɛpo nyɛ ma da.
Baabi a nsubɔntene no firie no
ɛhɔ na wɔsane kɔ bio.
8Biribiara yɛ ɔbrɛ
a ɛboro deɛ obi bɛka soɔ.
Ani nhwɛ adeɛ nwie da
na aso nso ntie nsɛm mma ɛmmu so da.
9Deɛ aba no bɛba bio,
deɛ wɔayɛ no, wɔbɛyɛ bio;
adeɛ foforɔ biara nni owia yi ase.
10Biribi wɔ hɔ a wɔbɛtumi aka wɔ ho sɛ:
“Hwɛ! Yei yɛ ade foforɔ” anaa?
Ɛwɔ hɔ dada firi tete nteredee;
ɛwɔ hɔ ansa na wɔwoo yɛn.
11Wɔnnkae tetefoɔ no,
na wɔn a wɔnnya nnwoo wɔn no nso
wɔn a wɔbɛdi wɔn akyi no
renkae wɔn.
Nimdeɛ Yɛ Ahuhudeɛ
12Me, Ɔsɛnkafoɔ, na meyɛ Israelhene wɔ Yerusalem. 13Metuu me ho sii hɔ sɛ mede nimdeɛ bɛsua ayɛ nhwehwɛmu wɔ biribiara a wɔyɛ no owia yi ase ho. Adesoa duruduru bɛn na Onyankopɔn de ato adasamma soɔ yi! 14Mahunu biribiara a wɔyɛ no owia yi ase; ne nyinaa nka hwee, ɛte sɛ deɛ obi de mmirika taa mframa.
15Deɛ akyea no, wɔntumi ntene;
na deɛ ɛnni hɔ no, wɔntumi nkan.
16Mekaa wɔ me ho sɛ, “Hwɛ, manyini na manya nimdeɛ bebree asene obiara a watena Yerusalem ahennwa so ansa na merebɛdi adeɛ. Manya nhunumu ne nimdeɛ mu osuahunu.” 17Afei, meyɛɛ mʼadwene sɛ mɛhwehwɛ na mate nimdeɛ ase, ɛne abɔdamsɛm ne nkwaseasɛm. Nanso mehunuu sɛ yei nso te sɛ deɛ obi di mmirika taa mframa.
18Nimdeɛ bebree de awerɛhoɔ na ɛba;
nyansa bebree de ahohiahia bebree ba.
