Jeremiah 5 – NIV & HLGN

New International Version

Jeremiah 5:1-31

Not One Is Upright

1“Go up and down the streets of Jerusalem,

look around and consider,

search through her squares.

If you can find but one person

who deals honestly and seeks the truth,

I will forgive this city.

2Although they say, ‘As surely as the Lord lives,’

still they are swearing falsely.”

3Lord, do not your eyes look for truth?

You struck them, but they felt no pain;

you crushed them, but they refused correction.

They made their faces harder than stone

and refused to repent.

4I thought, “These are only the poor;

they are foolish,

for they do not know the way of the Lord,

the requirements of their God.

5So I will go to the leaders

and speak to them;

surely they know the way of the Lord,

the requirements of their God.”

But with one accord they too had broken off the yoke

and torn off the bonds.

6Therefore a lion from the forest will attack them,

a wolf from the desert will ravage them,

a leopard will lie in wait near their towns

to tear to pieces any who venture out,

for their rebellion is great

and their backslidings many.

7“Why should I forgive you?

Your children have forsaken me

and sworn by gods that are not gods.

I supplied all their needs,

yet they committed adultery

and thronged to the houses of prostitutes.

8They are well-fed, lusty stallions,

each neighing for another man’s wife.

9Should I not punish them for this?”

declares the Lord.

“Should I not avenge myself

on such a nation as this?

10“Go through her vineyards and ravage them,

but do not destroy them completely.

Strip off her branches,

for these people do not belong to the Lord.

11The people of Israel and the people of Judah

have been utterly unfaithful to me,”

declares the Lord.

12They have lied about the Lord;

they said, “He will do nothing!

No harm will come to us;

we will never see sword or famine.

13The prophets are but wind

and the word is not in them;

so let what they say be done to them.”

14Therefore this is what the Lord God Almighty says:

“Because the people have spoken these words,

I will make my words in your mouth a fire

and these people the wood it consumes.

15People of Israel,” declares the Lord,

“I am bringing a distant nation against you—

an ancient and enduring nation,

a people whose language you do not know,

whose speech you do not understand.

16Their quivers are like an open grave;

all of them are mighty warriors.

17They will devour your harvests and food,

devour your sons and daughters;

they will devour your flocks and herds,

devour your vines and fig trees.

With the sword they will destroy

the fortified cities in which you trust.

18“Yet even in those days,” declares the Lord, “I will not destroy you completely. 19And when the people ask, ‘Why has the Lord our God done all this to us?’ you will tell them, ‘As you have forsaken me and served foreign gods in your own land, so now you will serve foreigners in a land not your own.’

20“Announce this to the descendants of Jacob

and proclaim it in Judah:

21Hear this, you foolish and senseless people,

who have eyes but do not see,

who have ears but do not hear:

22Should you not fear me?” declares the Lord.

“Should you not tremble in my presence?

I made the sand a boundary for the sea,

an everlasting barrier it cannot cross.

The waves may roll, but they cannot prevail;

they may roar, but they cannot cross it.

23But these people have stubborn and rebellious hearts;

they have turned aside and gone away.

24They do not say to themselves,

‘Let us fear the Lord our God,

who gives autumn and spring rains in season,

who assures us of the regular weeks of harvest.’

25Your wrongdoings have kept these away;

your sins have deprived you of good.

26“Among my people are the wicked

who lie in wait like men who snare birds

and like those who set traps to catch people.

27Like cages full of birds,

their houses are full of deceit;

they have become rich and powerful

28and have grown fat and sleek.

Their evil deeds have no limit;

they do not seek justice.

They do not promote the case of the fatherless;

they do not defend the just cause of the poor.

29Should I not punish them for this?”

declares the Lord.

“Should I not avenge myself

on such a nation as this?

30“A horrible and shocking thing

has happened in the land:

31The prophets prophesy lies,

the priests rule by their own authority,

and my people love it this way.

But what will you do in the end?

Ang Pulong Sang Dios

Jeremias 5:1-31

Ang mga Sala sang Jerusalem

1Nagsiling ang Ginoo, “Mga pumuluyo sang Jerusalem, kadto kamo sa inyo mga dalan! Tan-awa ang mga plasa! Kon may makita kamo bisan isa lang ka tawo nga matarong kag masaligan, patawaron ko ang inyo siyudad. 2Bisan nagasumpa kamo sa akon ngalan, nagabutig gihapon kamo.”

3Dayon nagsiling ako, “O Ginoo, indi bala nga nagapangita ka sang tawo nga masaligan? Ginsakit mo ang imo katawhan pero wala sila masakitan. Ginsilutan mo sila, pero indi sila gusto disiplinahon. Nagkabalan na ang ila mga guya, kag indi na sila maghinulsol.

4“Abi ko mga imol lang ini sila nga wala makatuon, gali mga buang-buang sila. Kay wala sila makahibalo sang mga pamaagi sang Ginoo nga ila Dios nga ginapatuman sa ila. 5Gani makadto ako sa ila mga pangulo kag magpakighambal sa ila. Sigurado nga nahibaluan nila ang mga pamaagi sang Ginoo nga ila Dios nga ginapatuman sa ila.” Pero bisan sila nagsikway man sa mga ginapatuman sang Dios.5:5 nagsikway man sa mga ginapatuman sang Dios: sa literal, ginbali nila ang gota kag ginbugto ang mga gapos. 6Gani salakayon sila sang ila mga kaaway nga pareho sang leon nga halin sa kagulangan ukon pareho sang mabangis nga ido5:6 mabangis nga ido: sa English, wolf. nga halin sa kamingawan, ukon pareho sang sapat nga leopardo nga nagabantay malapit sa ila mga banwa sa paggus-ab sa kay bisan sin-o nga magguwa. Matabo ini sa ila kay puwerte na ang ila pagrebelde sa Dios kag madamo na nga beses nga nagtalikod sila sa iya.

7Nagsiling ang Ginoo, “Ngaa patawaron ko kamo? Kay bisan ang inyo mga kabataan nagsikway sa akon kag nagsumpa sa ngalan sang indi matuod nga mga dios. Ginhatag ko ang ila mga kinahanglanon pero nahimo pa nila ang pagpanginbabayi kag ang pagdinas-ok sa mga balay sang mga babayi nga nagabaligya sang ila lawas. 8Pareho sila sa mga mapagros nga kabayo nga lalaki, nga ginsagod sing maayo. Kada isa sa ila nagakaibog sa asawa sang iban. 9Indi bala nga dapat lang nga silutan ko sila tungod sini? Indi bala nga dapat lang nga balusan ko ang nasyon nga pareho sini? Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.

10Kamo nga mga kaaway sang mga Israelinhon, laglaga ninyo ang ila mga talamnan sang ubas, pero indi lang pag-ubusa. Pangtapsa ninyo ang mga sanga sini, kay ang ini nga katawhan indi na akon. 11Ako, ang Ginoo, nagasiling nga ang mga katawhan sang Israel kag sang Juda indi na gid matutom sa akon. 12Wala sila naghambal sing matuod parte sa akon. Siling nila, ‘Indi kita pag-anhon sang Ginoo! Wala sing katalagman nga magaabot sa aton. Indi kita makaeksperiensya sang inaway ukon gutom. 13Wala sing pulos ang mga ginahambal sang mga propeta kay ang ila mga mensahi wala naghalin sa Dios. Kabay pa nga matabo sa ila ang mga kalaglagan nga ila gintagna.’ ”

14Gani amo ini ang ginsiling sa akon sang Ginoong Dios nga Makagagahom: “Tungod kay amo ini ang ginhambal sang sini nga mga tawo, hatagan ko ikaw sang mensahi nga pareho sang kalayo nga magasunog sa ila. Mangin pareho sila sa kahoy nga nasunog.”

15Nagsiling ang Ginoo, “Mga katawhan sang Israel, magapadala ako sang mga tawo halin sa malayo nga nasyon sa pagsalakay sa inyo. Ini isa ka madugay na gid nga nasyon, nga ang ila lingguahe indi ninyo maintiendihan. 16Ang ila mga armas makamamatay, kag sila tanan mga mangangaway. 17Ubuson nila ang inyo mga patubas, mga pagkaon, pati ang inyo mga ubas kag mga higera. Pamatyon nila ang inyo mga kasapatan kag mga kabataan. Gub-on nila ang inyo napaderan nga mga banwa, nga ginasaligan ninyo nga makadepensa sa inyo. 18Pero bisan sa sina nga mga inadlaw, indi ko kamo paglaglagon sing bug-os. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini. 19Kon mamangkot ang mga tawo, ‘Ngaa ginhimo ini tanan sa aton sang Ginoo nga aton Dios?’ Silinga sila, ‘Kay ginsikway ninyo ang Ginoo kag nag-alagad kamo sa iban nga mga dios sa inyo mismo duta. Gani karon magaalagad kamo sa mga taga-iban nga lugar sa duta nga indi inyo.’

20“Ipahibalo ini sa mga katawhan sang Israel5:20 katawhan sang Israel: sa Hebreo, balay ni Jacob. kag sang Juda: 21Pamatii ninyo ini, kamo nga mga buang-buang kag balingag nga mga katawhan. May mga mata kamo pero indi makakita, may mga dulunggan pero indi makabati. 22Ako, ang Ginoo, nagasiling: Wala bala kamo sang kahadlok sa akon? Ti ngaa wala kamo nagakurog sa akon atubangan? Ginhimo ko ang baybayon nga dulunan sang dagat. Ini permanente nga dulunan nga indi malapawan. Mahampak ini sang mga balod pero indi nila ini malapawan. 23Pero ini nga mga katawhan matig-a sing ulo kag mga rebelde. Nagtalikod sila kag nagpalayo sa akon. 24Wala gid sila nagahambal halin sa ila tagipusuon nga, ‘Tahuron naton ang Ginoo nga aton Dios nga nagahatag sang ulan sa husto nga tion kag nagahatag sa aton sang patubas sa tion sang tig-alani.’ 25Ang inyo mga kalautan amo ang nagpalayo sang sini nga mga butang sa inyo. Ang inyo mga sala amo ang kabangdanan nga indi ninyo mabaton ini nga mga pagpakamaayo.

26“May malaot nga mga tawo sa akon katawhan nga nagahulat sang ila mabiktima pareho sang tawo nga nagapaniod sang pispis. Nagabutang sila sang mga siod para sa iban nga mga tawo. 27Pareho sang hawla nga puno sang mga pispis, ang balay sining malaot nga mga tawo puno man sang manggad halin sa ila pagpanunto. Gani nagmanggaranon sila kag nangin gamhanan. 28Nagtalambok sila kag nagbalakod ang ila mga lawas. Wala sing pugong-pugong ang ila paghimo sang mga kalautan. Wala nila ginahatagan sang hustisya ang mga ilo, kag wala nila ginapangapinan ang kinamatarong sang mga imol. 29Ako, ang Ginoo, nagasiling: Indi bala nga dapat lang nga silutan ko sila tungod sini? Indi bala nga dapat lang nga balusan ko ang nasyon nga pareho sini? 30Makahaladlok kag makakulugmat nga butang ang natabo sa sini nga duta: 31Ang mga propeta nagpanagna sing butig. Ang mga pari nagadumala sa ila lang kaugalingon nga awtoridad. Kag gusto ini sang akon katawhan. Pero ano ang ila himuon kon mag-abot na ang katapusan?”