Leviticus 26 – NIV & APSD-CEB

New International Version

Leviticus 26:1-46

Reward for Obedience

1“ ‘Do not make idols or set up an image or a sacred stone for yourselves, and do not place a carved stone in your land to bow down before it. I am the Lord your God.

2“ ‘Observe my Sabbaths and have reverence for my sanctuary. I am the Lord.

3“ ‘If you follow my decrees and are careful to obey my commands, 4I will send you rain in its season, and the ground will yield its crops and the trees their fruit. 5Your threshing will continue until grape harvest and the grape harvest will continue until planting, and you will eat all the food you want and live in safety in your land.

6“ ‘I will grant peace in the land, and you will lie down and no one will make you afraid. I will remove wild beasts from the land, and the sword will not pass through your country. 7You will pursue your enemies, and they will fall by the sword before you. 8Five of you will chase a hundred, and a hundred of you will chase ten thousand, and your enemies will fall by the sword before you.

9“ ‘I will look on you with favor and make you fruitful and increase your numbers, and I will keep my covenant with you. 10You will still be eating last year’s harvest when you will have to move it out to make room for the new. 11I will put my dwelling place26:11 Or my tabernacle among you, and I will not abhor you. 12I will walk among you and be your God, and you will be my people. 13I am the Lord your God, who brought you out of Egypt so that you would no longer be slaves to the Egyptians; I broke the bars of your yoke and enabled you to walk with heads held high.

Punishment for Disobedience

14“ ‘But if you will not listen to me and carry out all these commands, 15and if you reject my decrees and abhor my laws and fail to carry out all my commands and so violate my covenant, 16then I will do this to you: I will bring on you sudden terror, wasting diseases and fever that will destroy your sight and sap your strength. You will plant seed in vain, because your enemies will eat it. 17I will set my face against you so that you will be defeated by your enemies; those who hate you will rule over you, and you will flee even when no one is pursuing you.

18“ ‘If after all this you will not listen to me, I will punish you for your sins seven times over. 19I will break down your stubborn pride and make the sky above you like iron and the ground beneath you like bronze. 20Your strength will be spent in vain, because your soil will not yield its crops, nor will the trees of your land yield their fruit.

21“ ‘If you remain hostile toward me and refuse to listen to me, I will multiply your afflictions seven times over, as your sins deserve. 22I will send wild animals against you, and they will rob you of your children, destroy your cattle and make you so few in number that your roads will be deserted.

23“ ‘If in spite of these things you do not accept my correction but continue to be hostile toward me, 24I myself will be hostile toward you and will afflict you for your sins seven times over. 25And I will bring the sword on you to avenge the breaking of the covenant. When you withdraw into your cities, I will send a plague among you, and you will be given into enemy hands. 26When I cut off your supply of bread, ten women will be able to bake your bread in one oven, and they will dole out the bread by weight. You will eat, but you will not be satisfied.

27“ ‘If in spite of this you still do not listen to me but continue to be hostile toward me, 28then in my anger I will be hostile toward you, and I myself will punish you for your sins seven times over. 29You will eat the flesh of your sons and the flesh of your daughters. 30I will destroy your high places, cut down your incense altars and pile your dead bodies26:30 Or your funeral offerings on the lifeless forms of your idols, and I will abhor you. 31I will turn your cities into ruins and lay waste your sanctuaries, and I will take no delight in the pleasing aroma of your offerings. 32I myself will lay waste the land, so that your enemies who live there will be appalled. 33I will scatter you among the nations and will draw out my sword and pursue you. Your land will be laid waste, and your cities will lie in ruins. 34Then the land will enjoy its sabbath years all the time that it lies desolate and you are in the country of your enemies; then the land will rest and enjoy its sabbaths. 35All the time that it lies desolate, the land will have the rest it did not have during the sabbaths you lived in it.

36“ ‘As for those of you who are left, I will make their hearts so fearful in the lands of their enemies that the sound of a windblown leaf will put them to flight. They will run as though fleeing from the sword, and they will fall, even though no one is pursuing them. 37They will stumble over one another as though fleeing from the sword, even though no one is pursuing them. So you will not be able to stand before your enemies. 38You will perish among the nations; the land of your enemies will devour you. 39Those of you who are left will waste away in the lands of their enemies because of their sins; also because of their ancestors’ sins they will waste away.

40“ ‘But if they will confess their sins and the sins of their ancestors—their unfaithfulness and their hostility toward me, 41which made me hostile toward them so that I sent them into the land of their enemies—then when their uncircumcised hearts are humbled and they pay for their sin, 42I will remember my covenant with Jacob and my covenant with Isaac and my covenant with Abraham, and I will remember the land. 43For the land will be deserted by them and will enjoy its sabbaths while it lies desolate without them. They will pay for their sins because they rejected my laws and abhorred my decrees. 44Yet in spite of this, when they are in the land of their enemies, I will not reject them or abhor them so as to destroy them completely, breaking my covenant with them. I am the Lord their God. 45But for their sake I will remember the covenant with their ancestors whom I brought out of Egypt in the sight of the nations to be their God. I am the Lord.’ ”

46These are the decrees, the laws and the regulations that the Lord established at Mount Sinai between himself and the Israelites through Moses.

Ang Pulong Sa Dios

Leviticus 26:1-46

Ang Ganti sa Pagkamatinumanon

(Deu. 7:11-24; 28:1-14)

1Ayaw kamo paghimog mga dios-dios sama sa mga rebulto, bato nga handomanan, o kinulit nga bato aron inyong simbahon, kay ako mao ang Ginoo nga inyong Dios.

2Tumana ninyo ang akong mga ginapahimo kaninyo sa Adlaw nga Igpapahulay ug tahora ninyo ang dapit diin kamo nagasimba kanako. Ako mao ang Ginoo.

3Kon tumanon ninyo ang akong mga patakaran ug mga sugo, 4padad-an ko kamo ug ulan sa husto nga panahon aron nga ang yuta mohatag ug abot ug ang mga kahoy makapamunga. 5Mahimong abundansya kaayo ang inyong mga abot nga bisan pa gani ang inyong paggiok sa mga uhay moabot pa hangtod sa tingpamupo sa mga ubas, ug ang inyong pagpamupo sa ubas moabot pa hangtod sa inyong pagpugas. Busa makapatuyang kamo sa inyong pagkaon ug magkinabuhi kamo nga malinawon diha sa inyong dapit.

6Palungtaron ko ang kalinaw sa inyong dapit, busa makatulog kamo nga walay gikahadlokan. Abugon ko ang mabangis nga mga mananap, ug walay mga kaaway nga makasulong kaninyo. 7Kamo ang mosulong sa inyong mga kaaway ug pamatyon ninyo sila. 8Ang 5 kaninyo makapildi ug 100, ug ang 100 kaninyo makapildi ug 10,000. 9Atimanon ko kamo ug hatagan ug daghang mga kaliwat aron matuman ko ang akong kasabotan kaninyo. 10Dili ninyo mahurot ug kaon ang inyong nangaging abot. Panghabwaon na lang ninyo kini sa inyong gibutangan ug ilisan sa bag-ong abot. 11Magapuyo ako uban kaninyo ug dili ko kamo isalikway. 12Magauban ako kaninyo ug ako ang mahimo ninyong Dios ug kamo padayon nga mahimong akong katawhan. 13Ako mao ang Ginoo nga inyong Dios nga nagpagawas kaninyo gikan sa Ehipto aron nga dili na kamo mahimong mga ulipon sa mga Ehiptohanon. Gihatagan ko na kamo ug kagawasan, busa wala na kamoy angayng ikaulaw.

Ang Silot sa Dili Matinumanon

(Deu. 28:15-68)

14-15Apan kon dili gani kamo mamati kanako ug isalikway ninyo ang tanan kong mga sugo, mga patakaran, mga lagda, ug lapason ninyo ang akong kasabotan kaninyo, 16mao kini ang akong himuon kaninyo: Mataranta kamo tungod kay padad-an ko kamo ug makamatay nga sakit ug hilanat nga makadaot sa inyong mga mata ug lawas. Magtanom kamo, apan dili ninyo kini mapuslan kay sulongon kamo sa inyong mga kaaway ug kaonon nila ang inyong mga abot. 17Kapungtan ko kamo aron nga mapildi kamo sa inyong mga kaaway ug sila na ang modumala kaninyo. Tungod sa inyong kataranta moikyas kamo bisan ug walay nagagukod kaninyo. 18Ug kon dili gihapon kamo mamati kanako, silotan ko kamo sa makapito ka pilo. 19Sumpoon ko ang gipasigarbo ninyo nga gahom. Dili ako magpadala ug ulan, busa mobantok pag-ayo ang inyong mga yuta.26:19 Dili ako… yuta: sa literal, Himuon ko ang mga panganod nga morag puthaw ug ang mga yuta morag bronsi. 20Mahimong walay kapuslanan ang inyong mga paghago, kay ang inyong mga yuta dili mohatag ug abot ug ang inyong mga kahoy dili mamunga.

21Kon magpadayon pa gihapon kamo sa pagsupak kanako ug dili kamo mamati kanako, dugangan ko pa gayod ug pito ka pilo ang inyong silot. 22Padad-an ko kamo ug mabangis nga mga mananap ug pamatyon nila ang inyong mga kabataan ug mga binuhing kahayopan, ug tungod niini gamay na lang ang mahibilin kaninyo ug maawaaw ang inyong mga kadalanan.

23Kon dili pa gihapon kamo mamati kanako ug padayon hinuon kamo sa pagsupak kanako, 24ako gayod mismo ang mokontra kaninyo ug silotan ko kamo sa makapito ka pilo. 25Ipasulong ko kamo sa inyong mga kaaway agig pagsilot kaninyo tungod sa inyong paglapas sa akong kasabotan. Bisan motago pa kamo sa inyong mga lungsod padad-an ko gihapon kamo ug mga katalagman, ug mapugos kamo nga magpailalom sa inyong mga kaaway. 26Kulangon ang inyong pagkaon, busa usa lang ka pugon ang gamiton sa napulo ka babaye sa pagluto ug pan, ug bahin-bahinon pa nila kini alang kaninyo. Tinuod nga makakaon kamo apan dili kamo mabusog.

27Kon dili pa gihapon kamo mamati kanako ug padayon pa hinuon kamo sa pagsupak kanako, 28sa akong kasuko kontrahon ko kamo ug silotan sa makapito ka pilo. 29Pagutman ko kamo ug mapugos kamo sa pagkaon sa inyong kaugalingong mga anak. 30Gub-on ko ang inyong mga simbahanan diha sa habog nga mga dapit, lakip ang mga halaran nga sunoganan sa insenso. Ug ilabay ko ang inyong mga patayng lawas ibabaw sa inyong mga patayng dios-dios, ug isalikway ko kamo. 31Gub-on ko ang inyong mga lungsod ug mga simbahan, ug dili ko ikalipay ang kahumot sa inyong mga halad. 32Gub-on ko ang inyong dapit ug matingala na lang ang inyong mga kaaway nga mosakop sa maong dapit. 33Padad-an ko kamo ug gira nga moguba sa inyong dapit apil na ang mga lungsod niini. Ug ipatibulaag ko kamo ngadto sa laing mga nasod. 34-35Samtang mga bihag kamo sa dapit sa inyong mga kaaway ug guba ang inyong dapit, makapahulay ang inyong yuta. Kay sa dihang nagapuyo pa kamo sa inyong yuta wala gayod ninyo kini papahulaya bisan sa tuig nga tingpahulay sa yuta. Apan karon makapahulay na gayod kini samtang guba pa.

36-37Kamo nga mga nahibilin sa gira, nga gidala sa inyong mga kaaway ngadto sa ilang mga dapit, patarantahon ko gayod kamo. Bisan sa kinasikas lang sa mga dahon nga huypon sa hangin, mangikyas na kamo nga daw sa may nagagukod sa pagpatay kaninyo. Magbinanggaanay kamo ug mangatumba, busa dili gayod kamo makasukol sa inyong mga kaaway. 38Mangamatay kamo didto sa dapit sa inyong mga kaaway. 39Ug ang mahibilin kaninyo inanay nga mangamatay tungod sa inyong mga sala ug sa mga sala sa inyong mga katigulangan. 40-41Tungod sa inyong pagluib ug pagsupak kanako, kontrahon ko kamo ug ipabihag sa lugar sa inyong mga kaaway. Apan kon maghinulsol kamo sa inyong mga sala ug sa sala sa inyong mga katigulangan ug undangon na ninyo ang pagpagahi sa inyong ulo, ug dawaton ninyo ang silot tungod sa inyong mga sala, 42tumanon ko ang akong kasabotan sa inyong mga katigulangan nga si Abraham, Isaac, ug Jacob ug ibalik ko kamo sa inyong yuta. 43Apan kinahanglan nga papahawaon ko una kamo gikan sa inyong yuta isip bayad ninyo sa inyong mga sala, tungod sa inyong pagsalikway sa akong mga lagda ug mga patakaran. Ug makapahulay ang yuta samtang wala kamo. 44Apan bisan kon silotan ko kamo, dili ko kamo isalikway sa dapit sa inyong mga kaaway; dili ko kamo laglagon sa hingpit. Ug dili mahimo nga walaon ko ang akong kasabotan kaninyo, tungod kay ako mao ang Ginoo nga inyong Dios. 45Tumanon ko diha kaninyo ang akong kasabotan sa inyong mga katigulangan nga gipagawas ko gikan sa Ehipto sa pagpakita sa akong gahom sa mga nasod. Gihimo ko kini sa inyong mga katigulangan aron mahimong ilang Dios. Ako mao ang Ginoo.

46Mao kadto ang nagkalain-lain nga mga patakaran, mga lagda, ug mga kasugoan alang sa mga Israelinhon nga gihatag sa Ginoo didto sa Bukid sa Sinai pinaagi kang Moises.