Ezekiel 21 – NIV & HLGN

New International Version

Ezekiel 21:1-32

Babylon as God’s Sword of Judgment

In Hebrew texts 21:1-32 is numbered 21:6-37. 1The word of the Lord came to me: 2“Son of man, set your face against Jerusalem and preach against the sanctuary. Prophesy against the land of Israel 3and say to her: ‘This is what the Lord says: I am against you. I will draw my sword from its sheath and cut off from you both the righteous and the wicked. 4Because I am going to cut off the righteous and the wicked, my sword will be unsheathed against everyone from south to north. 5Then all people will know that I the Lord have drawn my sword from its sheath; it will not return again.’

6“Therefore groan, son of man! Groan before them with broken heart and bitter grief. 7And when they ask you, ‘Why are you groaning?’ you shall say, ‘Because of the news that is coming. Every heart will melt with fear and every hand go limp; every spirit will become faint and every leg will be wet with urine.’ It is coming! It will surely take place, declares the Sovereign Lord.”

8The word of the Lord came to me: 9“Son of man, prophesy and say, ‘This is what the Lord says:

“ ‘A sword, a sword,

sharpened and polished—

10sharpened for the slaughter,

polished to flash like lightning!

“ ‘Shall we rejoice in the scepter of my royal son? The sword despises every such stick.

11“ ‘The sword is appointed to be polished,

to be grasped with the hand;

it is sharpened and polished,

made ready for the hand of the slayer.

12Cry out and wail, son of man,

for it is against my people;

it is against all the princes of Israel.

They are thrown to the sword

along with my people.

Therefore beat your breast.

13“ ‘Testing will surely come. And what if even the scepter, which the sword despises, does not continue? declares the Sovereign Lord.’

14“So then, son of man, prophesy

and strike your hands together.

Let the sword strike twice,

even three times.

It is a sword for slaughter—

a sword for great slaughter,

closing in on them from every side.

15So that hearts may melt with fear

and the fallen be many,

I have stationed the sword for slaughter21:15 Septuagint; the meaning of the Hebrew for this word is uncertain.

at all their gates.

Look! It is forged to strike like lightning,

it is grasped for slaughter.

16Slash to the right, you sword,

then to the left,

wherever your blade is turned.

17I too will strike my hands together,

and my wrath will subside.

I the Lord have spoken.”

18The word of the Lord came to me: 19“Son of man, mark out two roads for the sword of the king of Babylon to take, both starting from the same country. Make a signpost where the road branches off to the city. 20Mark out one road for the sword to come against Rabbah of the Ammonites and another against Judah and fortified Jerusalem. 21For the king of Babylon will stop at the fork in the road, at the junction of the two roads, to seek an omen: He will cast lots with arrows, he will consult his idols, he will examine the liver. 22Into his right hand will come the lot for Jerusalem, where he is to set up battering rams, to give the command to slaughter, to sound the battle cry, to set battering rams against the gates, to build a ramp and to erect siege works. 23It will seem like a false omen to those who have sworn allegiance to him, but he will remind them of their guilt and take them captive.

24“Therefore this is what the Sovereign Lord says: ‘Because you people have brought to mind your guilt by your open rebellion, revealing your sins in all that you do—because you have done this, you will be taken captive.

25“ ‘You profane and wicked prince of Israel, whose day has come, whose time of punishment has reached its climax, 26this is what the Sovereign Lord says: Take off the turban, remove the crown. It will not be as it was: The lowly will be exalted and the exalted will be brought low. 27A ruin! A ruin! I will make it a ruin! The crown will not be restored until he to whom it rightfully belongs shall come; to him I will give it.’

28“And you, son of man, prophesy and say, ‘This is what the Sovereign Lord says about the Ammonites and their insults:

“ ‘A sword, a sword,

drawn for the slaughter,

polished to consume

and to flash like lightning!

29Despite false visions concerning you

and lying divinations about you,

it will be laid on the necks

of the wicked who are to be slain,

whose day has come,

whose time of punishment has reached its climax.

30“ ‘Let the sword return to its sheath.

In the place where you were created,

in the land of your ancestry,

I will judge you.

31I will pour out my wrath on you

and breathe out my fiery anger against you;

I will deliver you into the hands of brutal men,

men skilled in destruction.

32You will be fuel for the fire,

your blood will be shed in your land,

you will be remembered no more;

for I the Lord have spoken.’ ”

Ang Pulong Sang Dios

Ezekiel 21:1-32

Ang Babilonia Gamiton sang Dios Bilang Espada sa Pagsilot sa Israel

1Nagsiling ang Ginoo sa akon, 2“Tawo, mag-atubang ka sa Jerusalem kag maghambal kontra sa Israel kag sa mga simbahan sini. 3Silinga sila nga ako, ang Ginoong Dios, nagasiling: Kontra ko kamo! Gabuton ko ang akon espada kag pamatyon ko kamo tanan, maayo man ukon malain. 4Huo, pamatyon ko kamo tanan sang akon espada halin sa bagatnan hasta sa aminhan. 5Dayon mahibaluan sang tanan nga ako amo ang Ginoo. Gin-gabot ko ang akon espada, kag indi ko ini pag-ibalik sa iya tagob hasta nga indi matapos ang pagpamatay sini.

6“Gani tawo, mag-ugayong ka sa puwerte nga kasubo kag kasakit sang tagipusuon. Mag-ugayong ka sa ila atubangan. 7Kon mamangkot sila kon ngaa nagaugayong ka, silinga sila nga tungod sa balita nga makapakurog, makapaluya, makapahadlok kag makapalipong sa ila. Matabo gid ini nga mga butang sa indi madugay. Ako, ang Ginoong Dios, ang nagasiling sini.”

8Nagsiling pa gid ang Ginoo sa akon, 9-10“Tawo, ihambal ang akon mensahi sa mga tawo. Silinga sila nga ako, ang Ginoo, nagasiling: Ginbaid ko ang akon espada para sa pagpamatay sa inyo. Ginpahining ko gid ini agod mag-igrab pareho sang kilat. Ti magakalipay pa bala kamo? Yagutaon pa bala ninyo ang akon mga pagdisiplina sa inyo?21:9-10 Yagutaon… sa inyo?: Indi klaro ang buot silingon sang Hebreo sini. 11Ginbaid ko ang akon espada kag ginpahining, kag handa na ini nga gamiton sa pagpamatay.

12“Tawo, maghibi ka sing tudo kag pukpuka ang imo dughan sa kasubo kay ina nga espada magapatay sa akon katawhan nga mga Israelinhon kag sa ila mga pangulo. 13Ini isa ka pagtilaw sa akon katawhan. Indi sila maghunahuna nga indi ko pagpadayunon ang akon pagdisiplina nga ginayaguta nila. Ako, ang Ginoong Dios, ang nagasiling sini. 14Gani, tawo, magsugid ka sang akon mensahi. Isumbag ang imo inumol sa imo palad sa kaakig, kag magkuha ka sang espada kag ilabo ini sing duha ukon tatlo ka beses bilang simbolo nga madamo ang magakalamatay sa ila sa inaway. 15Magakurog sila sa kahadlok kag madamo ang malaglag sa ila. Ginbutang ko na ang espada sa mga puwertahan sang ila siyudad sa pagpatay sa ila. Nagaigrab ini pareho sang kilat kag handa sa pagpamatay. 16O espada, magpanglabo ka sa wala kag sa tuo. Magpanglabo ka bisan diin ka magliso. 17Isumbag ko man ang akon inumol sa akon palad sa kaakig, kag dayon madula ang akon kaakig. Ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.”

18Nagsiling ang Ginoo sa akon, 19“Tawo, maghimo ka sang mapa kag markahi ini sang duha ka dalan nga pagaagyan sang hari sang Babilonia nga may dala nga espada. Ining duha ka dalan magaumpisa sa Babilonia. Magbutang ka sang karatula sa ginsang-an sang duha ka dalan agod mahibaluan kon diin pakadto ining duha ka dalan. 20Ang isa ka dalan pakadto sa Raba, ang kapital sang Ammon, kag ang isa pakadto sa Jerusalem, ang napaderan nga kapital sang Juda. 21Kay ang hari sang Babilonia magatindog sa ginsang-an sang duha ka dalan kag hibaluon niya kon sa diin siya nga dalan maagi paagi sa paggabot-gabot sang pana,21:21 Ang mga pana ginabutangan sang ngalan sang tawo ukon lugar, dayon ginauyog, kag pagkatapos ginagabot ang isa. pagpamangkot sa mga dios-dios, kag pagtan-aw sing maayo sa atay sang sapat nga ginhalad. 22Ang iya magabot nga pana amo ang may marka nga Jerusalem. Dayon magasinggit siya sa pagsalakay sa Jerusalem kag sa pagpamatay sang mga pumuluyo sini. Magabutang siya sang dalagko nga mga kahoy nga pangwasak sa puwertahan sang Jerusalem. Magahimo siya sang tore-tore kag magatumpok sang duta sa kilid sang pader sang siyudad agod mataklas ini. 23Indi makapati ang mga taga-Jerusalem nga matabo ini sa ila tungod kay may kasugtanan sila sa Babilonia. Pero ang hari sang Babilonia magapadumdom sa ila sang ila mga sala, kag dayon pagabihagon niya sila.

24“Gani ako, ang Ginoong Dios, nagasiling sa ila: Ang inyo mga sala nabuyagyag, kag ginapakita gid ninyo kon daw ano kamo ka rebelde kag makasasala. Tungod nga ginahimo ninyo ini, ipabihag ko kamo.

25“Ikaw nga malaot kag makasasala nga pangulo sang Israel, nag-abot na ang tion nga silutan ka! 26Ako, ang Ginoong Dios, nagasiling: Kuhaa ang imo turban kag korona, kay ang tanan lain na. Ang mga kubos mangin dungganon, kag ang mga dungganon mangin kubos. 27Laglagon ko gid ang Jerusalem! Indi ini pagpatindugon liwat hasta nga mag-abot ang akon pinili nga magahukom sa sini nga siyudad; kay siya ang akon gintugyanan sini.

28“Kag ikaw nga tawo, silinga ang mga Ammonhon nga nagainsulto sa Israel nga ako, ang Ginoong Dios, nagasiling sa ila: Handa na ang espada sa pagpamatay. Ginpahining gid ini agod mag-igrab pareho sang kilat. 29Indi matuod ang mga palanan-awon kag mga tagna nga nabaton ninyo parte sa espada. Ang matuod, handa na ang espada sa pag-utod sang mga liog sang mga malaot nga tawo. Ang tion sang pagsilot sa ila nag-abot na. 30Ibalik ko bala ang espada sa tagob? Indi! Sentensyahan ko kamo sa inyo mismo nasyon, sa lugar nga sa diin kamo natawo. 31Ipaagom ko sa inyo ang akon puwerte nga kaakig, kag itugyan ko kamo sa mapintas nga mga tawo, nga hanas sa pagpamatay. 32Mangin gatong kamo, kag ang inyo dugo magaagay sa inyo duta. Wala sing may magdumdom sa inyo. Matabo gid ini, kay ako, ang Ginoo, ang nagasiling sini.”