Yobu 9 – LCB & OL

Luganda Contemporary Bible

Yobu 9:1-35

Yobu Ayanukula

1Yobu n’alyoka addamu nti,

2“Ddala nkimanyi nga kino kituufu.

Naye omuntu asobola atya okuba omutuukirivu eri Katonda?

3Wadde ng’omuntu yandyagadde okuwakana naye,

tayinza kumuddamu kibuuzo na kimu ku bibuuzo olukumi.

4Amagezi ge ga nsusso, amaanyi ge mangi nnyo;

ani eyali amuwakanyizza n’avaayo nga taliiko binuubule?

5Asimbula ensozi ne zivaayo nga tezimanyiridde

era n’azivuunika ng’asunguwadde.

6Ensi aginyeenya n’eva mu kifo kyayo

era n’akankanya empagi zaayo.

7Ayogera eri enjuba ne teyaka,

akugira n’alemesa ekitangaala ky’emmunyeenye okulabika.

8Ye yekka abamba eggulu

era n’atambulira ku mayengo g’ennyanja.

9Ye mukozi wa Nabaliyo, entungalugoye ne Kakaaga,

n’ebibinja eby’emunyeenye eby’obukiikaddyo.

10Akola ebyewuunyo ebizibu okunnyonnyola,

n’akola n’ebyamagero ebitabalika.

11Bw’ayita we ndi sisobola kumulaba,

bw’ampitako, sisobola kumutegeera.

12Bw’aba alina ky’aggya ku muntu, ani ayinza okumuziyiza?

Ani ayinza okumubuuza nti kiki ky’okola?

13Katonda taziyiza busungu bwe;

n’ebibinja bya Lakabu byakankanira wansi w’ebigere bye.

14Kaakano nnyinza ntya okuwakana naye?

Nnyinza ntya okufuna ebigambo mpakane naye?

15Wadde nga siriiko musango, sisobola kubaako kye muddamu,

mba nnyinza kwegayirira bwegayirizi oyo Omulamuzi wange ankwatirwe ekisa.

16Ne bwe na ndimukoowodde n’ampitaba,

sirowooza nti yandimpadde ekiseera n’ampuliriza.

17Yandimenyeemenye mu muyaga

nannyongerako ebiwundu awatali nsonga.

18Teyandindese kuddamu mukka

naye yandimmaliddewo ddala nga mbonaabona.

19Bwe kiba nga kigambo kya maanyi bwanyi, ye wa maanyi.

Era bwe kiba kya kusala musango, ani alimuyita?

20Ne bwe sandibaddeko musango, akamwa kange kandigunsalidde.

Ne bwe bandinnangiridde nti siriiko kyakunenyezebwa, kandirangiridde nti gunsinze.

21“Wadde nga sirina kyakunenyezebwa,

sikyefaako,

obulamu bwange mbunyooma.

22Byonna kye kimu, kyenva ŋŋamba nti,

Azikiriza bonna abataliiko musango awamu n’abakozi b’ebibi.

23Kawumpuli bw’aba asse mbagirawo,

Mukama asekerera okubonaabona kw’abatalina musango.

24Ensi yaweebwayo mu mukono gw’abakozi b’ebibi.

Abikka ku maaso g’abagiramula.

Bw’aba nga si Mukama, kale ani?

25Kaakano ennaku zange zidduka okusinga omuddusi,

zifuumuuka, tezirina kalungi ke ziraba.

26Zifuumuuka ng’amaato ag’ebitoogo9:26 Amaato ag’ebitoogo gaakolebwanga mu Misiri agadduka ennyo,

ng’empungu eyanguyiriza okugenda eri omuyiggo.

27Bwe ŋŋamba nti, Leka neerabire okusinda kwange,

oba nti neerabire obunyiikaavu bwange, nsekemu,

28ne neekokkola okubonaabona kwange,

mmanyi nga Mukama tombale ng’ataliiko musango.

29Omusango gunsinze,

lwaki nteganira obwereere?

30Ne bwe nandinaabye sabbuuni

n’engalo zange ne nzitukuza,

31era wandinsudde mu kinnya,

n’engoye zange zennyini ne zinneetamwa.

32Kubanga Mukama si muntu nga nze bwe ndi nti muddemu,

era nti tusisinkane tuwozaŋŋanye mu mbuga z’amateeka.

33Tewali mutabaganya

ayinza kututeekako mukono gwe ffembi,

34eyandizigyeko omuggo gwa Katonda

entiisa ye n’erekeraawo okunzijira.

35Olwo nno nandyogedde nga simutya;

naye nga bwe kiri kaakano, sisobola.”

O Livro

Job 9:1-35

Job

1Resposta de Job:

2“Sim, eu sei isso tudo. Não me estão a dizer nada de novo.

Como pode alguém ser verdadeiramente justo aos olhos de Deus?

3Se Deus decidir confrontá-lo,

terá alguma possibilidade de responder

a uma só das mil questões que lhe apresentar?

4Deus é infinitamente sábio e poderoso.

Quem jamais conseguiu defrontá-lo com sucesso?

5É capaz de, repentinamente,

derrubar montanhas, na sua cólera;

6de abanar a Terra, e tirá-la do seu lugar,

de fazer estremecer os seus alicerces.

7O Sol poderá não aparecer, nem as estrelas brilhar,

se tal for ordenado por ele.

8Foi só Deus quem estendeu os céus;

ele caminha sobre as ondas do mar.

9Formou as constelações da Ursa, Orion e Plêiades,

assim como as do Zodíaco, no extremo sul.

10Seus milagres são enormes e inumeráveis.

11Deus está junto de nós e não o vemos;

move-se por toda a parte e ninguém o sente.

12Quando apanha a presa que deseja,

quem pode impedi-lo de o fazer?

Quem ousaria perguntar-lhe: ‘Que estás a fazer?’

13Deus não refreia a sua ira;

até os aliados de Raab9.13 Nos relatos babilónicos da criação do mundo, o monstro marinho (Raab) personificava o oceano ou o caos, vencido pelo deus criador. se curvam a seus pés.

14Quem seria eu, para argumentar com o Deus,

ou para abrir sequer a minha boca diante dele?

15Mesmo que eu não fosse pecador,

não haveria de proferir uma palavra,

a não ser para implorar misericórdia ao meu juiz.

16E se as minhas orações fossem respondidas,

dificilmente haveria de crer que a minha voz foi ouvida.

17Deus é o único que é capaz de me destruir;

multiplica as minhas feridas, sem eu compreender porquê.

18Impede-me de respirar,

antes me enche de amargura.

19Em questão de força, ele é o mais forte;

a tribunal, quem o intimaria?

20Mas eu, seria eu também justo?

A minha boca obriga-me a dizer que não!

Ainda que eu fosse perfeito, em confronto com Deus,

facilmente teria de revelar a minha perversão natural.

21Ainda que esteja inocente, não ouso considerar-me tal;

não considero a minha vida com valor algum.

22Aliás, que esteja inocente ou não, é-lhe indiferente,

porque Deus faz acabar a vida tanto dos que o são

como dos que o não são.

23Para ele é coisa sem grande peso

que a calamidade esmague o inocente.

24Toda a Terra foi entregue nas mãos dos ímpios;

Deus cega os olhos dos juízes e deixa-os ser parciais.

Se não é ele quem o faz, quem é então?

25Os meus dias correm mais rápidos que um atleta;

fogem sem ter vislumbrado o bem e a felicidade.

26Os anos passam por mim como rápidos barcos de junco,

como águias caindo sobre uma presa.

27Se eu decidisse esquecer as minhas queixas contra Deus,

esquecer a amargura e me pusesse bem disposto,

28nessa altura, ó Deus, haverias de derramar sobre mim

angústias ainda maiores.

Eu sei que não permitirás que eu seja tido por inocente.

29Pelo contrário, me condenarás;

por isso, de que serve tentar mudar de atitude?

30Ainda que me lavasse com a água mais pura

e esfregasse as mãos com o mais forte sabão,

31mesmo assim, haverias de me atolar num fosso de lama;

até a minha roupa seria considerada, por ti,

menos suja que eu mesmo!

32E eu não posso defender-me a mim próprio,

porque ele não é um simples humano como eu.

33Se fosse, poderíamos discutir este assunto,

ao mesmo nível, de homem para homem;

mas não há árbitro possível entre nós,

não há intermediário, não há mediador

34que possa pôr-nos frente a frente.

Oh! Que ele pare de me castigar,

para que não continue a viver no terror da sua punição!

35Então sim, poderia falar-lhe sem ter medo

e dizer-lhe ousadamente que não sou culpado.