1ئێمە ئەمە ڕادەگەیەنین سەبارەت بە وشەی1:1 وشە: لە زمانی یۆنانی پێی دەگوترێت لۆگۆس کە واتایەکی فراوانی هەیە، بەڵام لێرەدا مەبەست لەو پەیامەیە کە ژیان دەبەخشێت. بڕوانە ئینجیلی یۆحەنا 1:1. ژیان، ئەوەی لە سەرەتاوە بوو، ئەوەی گوێمان لێی بوو، ئەوەی بە چاوی خۆمان بینیمان، ئەوەی تەماشامان کرد و دەستمان لێیدا. 2ژیانەکە دەرکەوت، ئێمە بینیومانە و شایەتی بۆ دەدەین، ژیانە هەتاهەتاییەکەتان بۆ ڕادەگەیەنین، ئەو ژیانەی کە لەلای باوکی ئاسمانی بوو و بۆ ئێمە دەرکەوت. 3ئەوەی بینیومانە و بیستوومانە بە ئێوەی ڕادەگەیەنین، بۆ ئەوەی پێکەوە ژیانی هاوبەشمان هەبێت، پێکەوە ژیانی ئێمەش پەیوەستە لەگەڵ باوکی ئاسمانی و عیسای مەسیحی کوڕی. 4ئێمە ئەمانەتان بۆ دەنووسین تاکو خۆشییەکەمان پڕ و تەواو بێت.
خودا ڕووناکییە
5ئەمەش ئەو پەیامەیە کە لە مەسیحەوە بیستمان و پێتانی ڕادەگەیەنین: خودا ڕووناکییە، هیچ تاریکییەکی تێدا نییە. 6ئەگەر بڵێین لەگەڵیدا پێکەوە دەژین و بە تاریکیدا بڕۆین، ئەوا درۆ دەکەین و ڕاست ناکەین، 7بەڵام ئەگەر بە ڕووناکیدا بڕۆین، هەروەک چۆن خودا لە ڕووناکیدایە، ئەوا پێکەوە دەژین و خوێنی عیسای کوڕی لە هەموو گوناهێک پاکمان دەکاتەوە.
8ئەگەر بڵێین گوناهمان نییە، ئەوا خۆمان هەڵدەخەڵەتێنین و ڕاستی لە ئێمەدا نییە. 9ئەگەر دانمان بە گوناهەکانماندا نا، ئەوا خودا دڵسۆز و دادپەروەرە، تەنانەت لە گوناهەکانمان خۆشدەبێت و لە هەموو ناڕەواییەک پاکمان دەکاتەوە. 10ئەگەر بڵێین گوناهمان نەکردووە، ئەوا بە درۆزنی دادەنێین و پەیامەکەی لە ئێمەدا نییە.
Иса аль-Масих – Слово жизни
1Мы возвещаем о том, что существовало от начала, что слышали, что видели своими глазами, за чем наблюдали и к чему прикасались: о Слове жизни. 2Сама жизнь явилась, и мы видели её, о чём и свидетельствуем. Мы возвещаем вам о вечной жизни, которая была с Небесным Отцом и которая была явлена нам. 3Мы говорим вам о том, что сами видели и слышали, чтобы и вы имели общение с нами, а наше общение с Небесным Отцом и Его (вечным) Сыном1:3 То, что Иса назван Сыном Всевышнего, не означает, что у Аллаха есть сын, который был зачат обычным путём. В древности у иудеев титул «сын Всевышнего» применялся к царям Исраила (см. 2 Цар. 7:14; Заб. 2:6-7), но также указывал на ожидаемого Масиха, Спасителя и праведного Царя от Аллаха, т. е. Ису (см. Ин. 1:49; 11:27; 20:31). В Инджиле через этот термин постепенно раскрывается идея вечных взаимоотношений Всевышнего и аль-Масиха, указывающая на сходство характеров и единство природы Этих Личностей, на понятном нам примере – близких взаимоотношениях отца и сына (см. 1 Ин. 2:23). Исой аль-Масихом1:3 Аль-Масих (переводится как «Помазанник») – праведный Царь и Освободитель, Спаситель, обещанный Аллахом ещё в Таурате, Забуре и Книге Пророков. Аль (также передаётся в русской транскрипции как эль, الـ) — определённый артикль в арабском языке.. 4Об этом мы и пишем для того, чтобы вы сделали нашу радость полной.
Свет и тьма, грех и прощение
5И вот та весть, которую мы сами слышали от аль-Масиха и теперь передаём вам: Всевышний – это свет, и в Нём нет никакой тьмы. 6Если мы говорим, что имеем общение с Ним, но сами ходим во тьме, то мы лжём и не поступаем согласно истине. 7Но если мы ходим во свете, как и Всевышний во свете, то мы имеем общение друг с другом, и кровь Его (вечного) Сына Исы очищает нас от всякого греха.
8Если мы заявляем, что безгрешны, то обманываем самих себя, и в нас нет истины. 9Если же мы признаём наши грехи перед Аллахом, то Он простит их нам и очистит нас от всякой неправедности, потому что Он верен и справедлив. 10А если мы говорим, что не согрешили, то представляем Аллаха лжецом, и, значит, Его слова нет в нас.
