ڕۆژی حەوتەم: کۆتایی بەدیهێنان
1بەم شێوەیە ئاسمان و زەوی و هەرچی تێیاندا ڕێکخرابوو تەواو کران.
2ئیتر خودا لە ڕۆژی حەوتەم لەو کارەی کە کردبووی تەواو ببوو. خودا لە ڕۆژی حەوتەم لە هەموو کارەکانی پشووی دا2:2 وشەی شەباتی عیبری لە بنەڕەتدا بە واتای دەستهەڵگرتن لە کارێک لەدوای تەواوکردنی کارەکە دێت، هەروەها بە واتای پشوودان دێت.. 3خودا ڕۆژی حەوتەمی بەرەکەتدار و پیرۆز کرد، چونکە تێیدا کۆتایی بە هەموو کارێکی بەدیهێنان هێنا.
ئادەم و حەوا
4ئەمانەش ڕێکخستنەکانی ئاسمان و زەوین کاتێک بەدی هێنران، لەو ڕۆژەی یەزدانی پەروەردگار زەوی و ئاسمانی دروستکرد.
5هیچ دەوەنێکی کێڵگە لەسەر زەوی نەبوو، هەروەها هیچ ڕووەکێکی کێڵگەش سەری دەرنەکردبوو، چونکە هێشتا یەزدانی پەروەردگار بارانی بەسەر زەویدا نەباراندبوو. هیچ مرۆڤێکیش نەبوو ئیشی جوتیاری بکات. 6بەڵام تەم لە زەوییەوە سەردەکەوت و هەموو ڕووی زەوی ئاو دەدا. 7جا یەزدانی پەروەردگار پیاوی لە خۆڵی زەوی2:7 لە زمانی عیبری بە پیاو دەگوترێت ئادام، کە نزیکە لە وشەی ئەداما کە بە واتای زەوی دێت. دروستکرد و هەناسەی ژیانی فووکردە کونە لووتی. بەمەش پیاوەکە بووە گیانێکی زیندوو.
8ئینجا یەزدانی پەروەردگار باخچەیەکی لە عەدەن، لە ڕۆژهەڵاتدا چاند. لەوێش پیاوەکەی دانا کە دروستی کردبوو. 9یەزدانی پەروەردگار هەموو ئەو جۆرە درەختانەی کە لەبەرچاو جوان بوون و بۆ خواردن خۆش بوون لە زەویدا گەشەی پێکرد. درەختی ژیانیش لە ناوەڕاستی باخچەکەدا بوو، هەروەها درەختی زانینی چاکە و خراپە.
10ڕووبارێک لە عەدەنەوە سەرچاوە دەگرێت و لەبەری دەڕوات بۆ ئاودانی باخچەکە، لەوێوە دەبێت بە چوار لقەوە: 11ناوی یەکەمیان پیشۆنە کە بە هەر چوار لای هەموو زەوی حەڤیلادایە، کە زێڕی لێیە. 12زێڕی ئەو زەوییە چاکە، هەروەها سرێشی2:12 شیلەیەکی لینجە لە هەندێک دارودرەخت دەردەچێت، کاتێک بریندار دەکرێت یان دەبڕدرێت. داری بۆن خۆش و بەردی عاشقبەندیشی لێیە. 13ناوی ڕووباری دووەمیان گیحۆنە، کە بە شێوەی پێچاوپێچ بە هەموو خاکی کوشدا2:13 دەشێت باشووری ڕۆژهەڵاتی میسۆپۆتامیا بێت. دەڕوات. 14ناوی ڕووباری سێیەم دجلەیە،2:14 دجلە: عیبری حیدەقەل هەمان ڕووباری دجلەیە. ئەمیش بە ڕۆژهەڵاتی شاری ئەشووردا2:14 وڵاتی ئاشور لە ڕۆژهەڵاتی ڕووباری دجلە بوو، بەڵام شاری ئەشوور لە کەناری ڕۆژئاوای ڕووبارەکە بوو. پاشان ناونراوە بە نەینەوا. بڕوانە پەیدابوون 10:11. دەڕوات. ڕووباری چوارەمیش فوراتە.
15یەزدانی پەروەردگار پیاوەکەی هێنا و لە باخچەی عەدەن داینا، بۆ ئیشی جوتیاری و بایەخ پێدانی. 16یەزدانی پەروەردگار فەرمانی بە پیاوەکە دا و فەرمووی: «تۆ ئازادیت لە هەموو درەختەکانی باخچەکە بخۆیت، 17بەڵام بۆت نییە لە درەختی زانینی چاکە و خراپە بخۆیت، چونکە ئەو ڕۆژەی لێی بخۆیت بێگومان دەمریت.»
18یەزدانی پەروەردگار فەرمووی: «باش نییە بۆ پیاو بە تەنها بێت. یاریدەرێکی هاوشانی بۆ دروستدەکەم.»
19یەزدانی پەروەردگار هەر لە خۆڵی زەوی هەموو ئاژەڵی کێوی و هەموو باڵندەکانی ئاسمانی دروستکرد. ئینجا بۆ پیاوەکەی هێنا بۆ ئەوەی ببینێت چ ناوێکیان لێ دەنێت، هەر ناوێک کە پیاوەکە لە هەریەک لەم بوونەوەرە زیندووانەی نا، ئەوە ناوەکەی بوو. 20پیاوەکە ناوی لە هەموو ئاژەڵی ماڵی و باڵندەی ئاسمان و ئاژەڵی کێوی نا.
بەڵام بۆ پیاوەکە2:20 بۆ پیاوەکە: بۆ ئادەم. لە زمانی عیبری بە وشەی لئادام هاتووە، واتا (بۆ پیاوەکە) یان (بۆ ئادام). هیچ یاریدەرێکی هاوشان نەدۆزرایەوە. 21لە ئەنجامدا یەزدانی پەروەردگار پیاوەکەی خستە خەوێکی قووڵەوە. کاتێک خەوتبوو، یەکێک لە پەراسووەکانی دەرهێنا و شوێنەکەی بە گۆشت بۆ پڕکردەوە. 22ئینجا یەزدانی پەروەردگار ئافرەتێکی لەو پەراسووە دروستکرد کە لە پیاوەکەی وەرگرتبوو، جا هێنای بۆ لای پیاوەکە.
23پیاوەکە گوتی:
«ئێستا ئەمە ئێسکێکە لە ئێسقانەکانم و
گۆشتە لە گۆشتم.
ئەمە ناودەبردرێت بە ”ئافرەت“2:23 ئافرەت: لە زمانی عیبری وشەی ئیش بە واتای پیاوە، ئافرەتیش ئیشا.
چونکە لە پیاوەوە وەرگیراوە.»
24لەبەر ئەوە پیاو دایک و باوکی خۆی بەجێدەهێڵێت و بە ژنەکەیەوە دەنووسێت، ئیتر دەبنە یەک جەستە.
25پیاوەکە و ژنەکەی هەردووکیان ڕووت بوون، شەرمیشیان نەدەکرد.
1So the heavens and the earth and everything in them were completed.
2By the seventh day God had finished the work he had been doing. So on that day he rested from all his work. 3God blessed the seventh day and made it holy. He blessed it because on that day he rested from all the work he had done.
Adam and Eve
4Here is the story of the heavens and the earth when they were created. The Lord God made the earth and the heavens.
5At that time, bushes had not yet appeared on the earth. Plants had not started to grow. The Lord God had not sent rain on the earth. And there was no one to farm the land. 6But streams came from the earth. They watered the entire surface of the ground. 7Then the Lord God formed a man. He made him out of the dust of the ground. God breathed the breath of life into him. And the man became a living person.
8The Lord God had planted a garden in the east in Eden. He put in the garden the man he had formed. 9The Lord God made every kind of tree grow out of the ground. The trees were pleasing to look at. Their fruit was good to eat. There were two trees in the middle of the garden. One of them had fruit that let people live forever. The other had fruit that let people tell the difference between good and evil.
10A river watered the garden. It flowed out of Eden. From there the river separated into four other rivers. 11The name of the first river is the Pishon. It winds through the whole land of Havilah. Gold is found there. 12The gold of that land is good. Onyx and sweet-smelling resin are also found there. 13The name of the second river is the Gihon. It winds through the whole land of Cush. 14The name of the third river is the Tigris. It runs along the east side of Ashur. And the fourth river is called the Euphrates.
15The Lord God put the man in the Garden of Eden. He put him there to farm its land and take care of it. 16The Lord God gave the man a command. He said, “You may eat fruit from any tree in the garden. 17But you must not eat the fruit from the tree of the knowledge of good and evil. If you do, you will certainly die.”
18The Lord God said, “It is not good for the man to be alone. I will make a helper who is just right for him.”
19The Lord God had formed all the wild animals and all the birds in the sky. He had made all of them out of the ground. He brought them to the man to see what names he would give them. And the name the man gave each living creature became its name. 20So the man gave names to all the livestock, all the birds in the sky, and all the wild animals.
But Adam didn’t find a helper that was just right for him. 21So the Lord God caused him to fall into a deep sleep. While the man was sleeping, the Lord God took out one of the man’s ribs. Then the Lord God closed the opening in the man’s side. 22Then the Lord God made a woman. He made her from the rib he had taken out of the man. And the Lord God brought her to the man.
23The man said,
“Her bones have come from my bones.
Her body has come from my body.
She will be named ‘woman,’
because she was taken out of a man.”
24That’s why a man leaves his father and mother and is joined to his wife. The two of them become one.
25Adam and his wife were both naked. They didn’t feel any shame.
