بینینەکەی عۆبەدیا
1بینینەکەی عۆبەدیا.
یەزدانی باڵادەست سەبارەت بە ئەدۆم ئەمە دەفەرموێت،
هەواڵێکمان لەلایەن یەزدانەوە بیست،
نێردراوێک بۆ نەتەوەکان نێردراوە تاکو پێیان بڵێت:
«هەستن! هەستن بۆ جەنگ.»
2«ئێستا لەنێو گەلاندا بچووکت دەکەمەوە،
تۆ زۆر ڕیسوا دەبیت.
3فیزی دڵت هەڵیخەڵەتاندی،
ئەی نیشتەجێی نێو کەلێنی تاشەبەرد1:3 پایتەختی ئەدۆم ناوی سەلەع بوو، کە هەمان وشەی عیبرییە بۆ تاشەبەرد.،
ئەوەی نشینگەکەت لە بەرزاییدایە،
ئەوەی لە دڵی خۆتدا دەڵێیت:
”کێ دامدەگرێتە سەر زەوی؟“
4ئەگەر وەک هەڵۆ بەرز بیتەوە و
ئەگەر هێلانەت لەناو ئەستێرەکان دابنێیت،
لەوێوە دەتهێنمە خوارەوە.»
ئەوە فەرمایشتی یەزدانە.
5«ئەگەر دز یان چەتەی شەوانت بۆ بێت،
ئایا تەنها ئەوەی پێویستیان بێت نایدزن؟
ئەگەر ڕەزبڕت1:5 ڕەزبڕ: ئەوەی بەرهەمی ڕەزی دەبڕێتەوە. بۆ بێت
ئایا هەندێک ترێ بەجێناهێڵن؟
ئای چۆن بە تەواوی بڕایتەوە!
6ئای عیسۆ چۆن دەپشکێنرێت!
گەنجینە شاردراوەکانی تاڵان دەکرێن!
7هەموو هاوپەیمانەکانت هەتا سنوور ڕاویان نای،
هەڵیانخەڵەتاندی و بەسەرتدا زاڵبوون،
ئەوانەی نمەکی تۆیان کردبوو داوت بۆ دەنێنەوە،
بەڵام تۆ تێناگەیت.»
8یەزدان دەفەرموێت:
«ئایا لەو ڕۆژەدا،
دانایان لە ئەدۆم لەناو نابەم،
تێگەیشتووانیش لە چیای عیسۆ؟
9ئەی تێمان، پاڵەوانەکانت دەتۆقن،
هەموو ئەوانەی لە چیای عیسۆن
بە کوشتن لەناودەچن.
10لەبەر ستەمی تۆ لە یاقوبی برات،
ڕیسوایی داتدەپۆشێت،
بۆ هەتاهەتایە لەناودەچیت.
11ئەو ڕۆژەی تەماشات دەکرد
کاتێک بیانییەکان سامانەکەیان داگیر کرد و
نامۆکان هاتنە ناو دەروازەکانی و
لەسەر ئۆرشەلیم تیروپشکیان کرد،
هەروەها تۆش وەک یەکێک بووی لەوان.
12بەڵام نابێت بە ڕۆژی کارەساتی براکەت دڵخۆش بیت،
یان لە ڕۆژی لەناوچوونی نەوەی یەهودا شادمان بیت،
یان لە ڕۆژی تەنگانەیاندا شانازی بکەیت.
13نابێت بچیتە ناو دەروازەی گەلەکەم
لە ڕۆژی کارەساتیان،
یان بە ناخۆشییەکەیان دڵخۆش بیت
لە ڕۆژی کارەساتیان،
یان دەستت بۆ سامانەکەیان درێژ بکەیت
لە ڕۆژی کارەساتیان.
14نابێت لەسەر دووڕیانەکان بوەستیت
بۆ کوشتنی دەربازبووەکانیان،
نابێت هەڵاتووەکانیان ڕادەست بکەیت
لە ڕۆژی تەنگانەیاندا.
15«ڕۆژی یەزدان1:15 ڕۆژی سزادانی گوناهباران و ڕزگارکردنی گەلی خودا. بۆ هەموو گەلان نزیکە.
هەروەک ئەوەی کردت ئاوات پێ دەکرێتەوە،
کردەوەکانت بەسەر خۆت دێتەوە.
16هەروەک لەسەر کێوی پیرۆزم خواردتانەوە،
هەموو گەلان بەردەوام جامی سزا دەخۆنەوە؛
دەخۆنەوە و دەخۆنەوە و
وەک ئەوەیان لێدێت کە هەرگیز نەبووبن.
17بەڵام دەربازبوون لەسەر کێوی سییۆن دەبێت،
پیرۆز دەبێت،
بنەماڵەی یاقوبیش بەشە میراتی خۆیان وەردەگرن.
18بنەماڵەی یاقوب دەبێتە ئاگر و
بنەماڵەی یوسف دەبێتە گڕ؛
بنەماڵەی عیسۆش دەبێتە پووش،
جا گڕیان تێبەردەدەن و دەیانخۆن.
بنەماڵەی عیسۆ کەسیان لێ دەرباز نابێت.»
ئەمە فەرمایشتی یەزدانە.
19خەڵکی نەقەب
چیای عیسۆ داگیر دەکەن،
خەڵکی زوورگەکانیش
خاکی فەلەستییەکان.
دەبنە خاوەنی کێڵگەکانی ئەفرایم و سامیرە،
بنیامینیش دەبێتە خاوەنی گلعاد.
20ئەو کۆمەڵەی ڕاپێچکراوانی ئیسرائیل کە لە کەنعانن
هەتا سەرەفەند دەست بەسەر خاکەکەدا دەگرن؛
ڕاپێچکراوانی ئۆرشەلیمیش کە لە سفارەدن
دەست بەسەر شارۆچکەکانی نەقەبدا دەگرن.
21ڕزگارکەرانی خاکەکەش سەردەکەونە سەر کێوی سییۆن
بۆ فەرمانڕەوایەتی لەسەر چیای عیسۆ.
پاشایەتیش بۆ یەزدان دەبێت.
مجازات ادوم
1خداوند، آيندهٔ سرزمين ادوم را در رؤيايی به عوبديا نشان داد.
از جانب خداوند خبر رسيده كه قاصدی با اين پيام نزد قومها فرستاده شده است: «آماده شويد تا به جنگ ادوم برويم.»
2خداوند می‌فرمايد: «ای ادوم، تو را در ميان قومها خوار و ضعيف می‌سازم.
3«از اينكه بر صخره‌های بلند ساكن هستی به خود می‌بالی و با غرور می‌گويی: ”كيست كه دستش در اين بلنديها به من برسد!“ خود را گول نزن! 4اگر همچون عقاب به اوج آسمانها بروی و آشيانهٔ خود را بين ستارگان بر پا داری، تو را از آنجا به زمين می‌آورم.
5«اگر دزدها شبانگاه آمده تو را غارت می‌كردند به مراتب برای تو بهتر می‌بود، زيرا همه چيز را نمی‌بردند! يا اگر انگورچينان به سراغ تو می‌آمدند پس از چيدن انگور خوشه‌ای چند باقی می‌گذاشتند! 6ولی وقتی به چنگ دشمن بيفتی تمام ثروت تو به يغما خواهد رفت و چيزی برای تو باقی نخواهد ماند.
7«تمام هم‌پيمانانت دشمن تو می‌شوند و دست به دست هم داده، تو را از سرزمينت بيرون می‌رانند. دوستان مورد اعتمادت، برايت دام می‌گذارند و تو از آن آگاه نخواهی شد.»
8خداوند می‌فرمايد: «در آن روز در سراسر ادوم حتی يک شخص دانا باقی نخواهد ماند! زيرا من همهٔ دانايان1:8 ادوم به داشتن حکيمان و دانايان معروف بود. اليفاز تيمانی، داناترين دوست ايوب نيز از ادوم بود. نگاه کنيد به ايوب 4. ادوم را از حماقت پر می‌سازم. 9دليرترين سربازان تيمان، هراسان و درمانده شده نخواهند توانست از كشتار جلوگيری كنند.
دليل مجازات ادوم
10«به سبب ظلمی كه به برادر خود اسرائيل كردی رسوا و برای هميشه ريشه‌كن خواهی شد؛ 11زيرا اسرائيل را به هنگام سختی و احتياجش ترک كردی. وقتی كه مهاجمان، ثروت او را غارت می‌كردند و بر اورشليم قرعه انداخته، آن را ميان خود تقسيم می‌نمودند، تو كنار ايستاده، نخواستی هيچ كمكی به او بكنی و مانند يكی از دشمنانش عمل نمودی.
12«تو نمی‌بايست اين كار را می‌كردی. وقتی كه او را به سرزمينهای بيگانه می‌بردند تو نمی‌بايست می‌نشستی و او را تماشا می‌كردی. در روز مصيبتش نمی‌بايست شادی می‌كردی و زمانی كه در سختی بود نمی‌بايست به او می‌خنديدی. 13روزی كه اسرائيل گرفتار اين مصيبت و بلا شده بود، تو نيز به او بدی رساندی و رفته، غارتش كردی. 14بر سر چهارراه‌ها ايستادی و كسانی را كه سعی می‌كردند فرار كنند كشتی. در آن زمان وحشت و پريشانی، بازماندگان اسرائيل را دستگير نموده، تحويل دشمن دادی.
مجازات قومها
15«من، خداوند بزودی از تمام قومها انتقام خواهم كشيد. ای ادوم، همانطور كه با اسرائيل رفتار كردی، با تو نيز به همانگونه رفتار خواهد شد. هر چه كردی بر سر خودت خواهد آمد. 16بر بالای كوه مقدس من، جام مكافاتم را نوشيدی، قومهای ديگر نيز آن را خواهند نوشيد. آری، آنها خواهند نوشيد و از بين خواهند رفت و اثری از آنها باقی نخواهد ماند.
پيروزی اسرائيل
17«ولی كوه مقدس من در اورشليم، پناهگاه و محل نجات خواهد شد. اسرائيل سرزمين خود را دوباره تصرف خواهد نمود 18و مانند آتش، ادوم را خواهد سوزاند به طوری كه از ادوم كسی باقی نخواهد ماند.» اين را خداوند می‌فرمايد.
19اهالی جنوب يهودا، كوهستان ادوم را اشغال خواهند كرد و اهالی جلگه‌های يهودا، دشتهای فلسطين را تصرف نموده، دوباره مراتع افرايم و سامره را به چنگ خواهند آورد و قبيلهٔ بنيامين، جلعاد را خواهد گرفت. 20تبعيدشدگان اسرائيلی مراجعت نموده، فينيقيه را تا صرفه در شمال، اشغال خواهند كرد و آنانی كه از اورشليم به آسيای صغير به اسارت رفته بودند، به وطن خود بازگشته، شهرهای جنوب يهودا را خواهند گرفت. 21فاتحان اورشليم بر سرزمين ادوم حكومت خواهند كرد و خداوند، پادشاه ايشان خواهد بود!
