ヨブ 記 37 – JCB & APSD-CEB

Japanese Contemporary Bible

ヨブ 記 37:1-24

37

1私の心はおののく。

2神の声である雷の音を聞け。

3雷が天を渡って来ると、

いなずまの閃光が四方八方に散る。

4そのあとで、耳をつんざくような雷鳴がとどろく。

神の威厳を告げ知らせているのだ。

5雷鳴は神の声に栄光を添える。

神の力の偉大さは測り知れない。

6神が雪や夕立や豪雨を地上に降らせると、

7すべての人は仕事の手を休め、神の力を認める。

8野獣は岩間やほら穴に避難する。

9雨は南から、寒さは北から来る。

10神が川の上に息を吹きかけると、

急流でさえ凍りつく。

11神が雲に水分を含ませると、

雲はいなずまをまき散らす。

12いなずまは神の命令どおり、地を行き巡る。

13神が嵐を起こすのは懲らしめのため、

また、いつくしみで人々を元気づけるためだ。

14ヨブさん、あなたには、神のすばらしい奇跡を

じっくり考えてもらいたい。

15あなたは、どのようにして神が自然界を支配し、

雲間にいなずまをひらめかすのか知っているだろうか。

16-17雲は完全な調和をもって見事につり合っているし、

南風が吹くと暑くなる。

いったいどうしてそうなるのか、知っているだろうか。

18あなたは神のように、

途方もなく大きな鏡のような空を

張り広げることができるだろうか。

19-20自分には豊富な知識があると考える人がいたら、

神に近づく方法を教えてもらいたい。

私たちはあまりにも鈍く、

何もわかっていないからだ。

はて、そんな知識で神に近づけるだろうか。

生きたままのみ込まれてもよいというのか。

21風が雲を吹き払うと、まぶしくて

太陽をまともに見ることができないように、

22天の切れ間から差し込む、

目のくらむような輝きを放つ

神の威厳を見つめることは不可能だ。

23全能者の力を推し量ることはできない。

しかし、神はこの上なく正しく、

思いやりにあふれているので、私たちを滅ぼさない。

24人々が神を恐れるのは不思議ではない。

世界最高の賢者も、

神を感心させることなどできないのだから。」

Ang Pulong Sa Dios

Job 37:1-24

1“Magkubakuba ang akong dughan tungod niana nga bagyo. 2Pamatia ninyo ang tingog sa Dios nga nagdahunog. 3Gipakilat niya ang kalangitan ug mikilab kini hangtod sa kinatumyan sa kalibotan. 4Unya madungog ang dahunog sa iyang makusog nga tingog. Ug dili niya kini pugngan. 5Katingalahan kaayong nagdahunog ang tingog sa Dios. Nagahimo siya ug katingalahang mga butang nga dili nato matugkad. 6Gimandoan niya ang snow nga mahulog sa yuta ug gipabunok ang ulan, 7aron makapahulay ang mga tawo sa ilang trabaho ug makapamalandong sa gihimo sa Dios. 8Ang mga mananap manago sa ilang tagoanan ug magpabilin sila didto panahon sa bagyo. 9Ang makusog ug bugnaw nga hangin nagagikan sa ilang tagoanan. 10Sa pagginhawa sa Dios maporma ang ice, ug ang halapad nga katubigan mag-ice. 11Pun-on niya ug tubig ang kapanganoran, ug gipakilat kini. 12Maglibot-libot ang mga panganod sa tibuok kalibotan sunod sa mando sa Dios. 13Nagapadala ang Dios sa makusog nga ulan aron sa paghatag ug tubig sa yuta, o sa pagdisiplina sa tawo, o sa pagpakita sa iyang gugma.

14“Pamatia kini, Job, ug pamalandongi ang katingalahan nga mga butang nga gihimo sa Dios. 15Nahibalo ka ba kon giunsa pagpahimutang sa Dios ang mga panganod ug kon giunsa niya pagpakilab ang kilat? 16Nahibalo ka ba kon giunsa paglutaw sa mga panganod? Buhat kini sa katingalahan nga Dios nga labihan kamaalamon. 17Ikaw gani panington tungod sa init nga hangin gikan sa habagatan, 18makatabang ka ba sa Dios sa pagbukhad sa mga panganod ug sa pagpagahi niini sama sa espeho nga bronsi? 19Kon maalamon ka, tudloi kami kon unsay angay namong isulti sa Dios. Dili kami kahibalo kon unsaon namo pagpangatarungan kay blangko ang among hunahuna. 20Dili ako moingon sa Dios nga makiglalis ako kaniya, kay tingalig laglagon niya ako. 21Walay tawo nga makatutok sa adlaw human mahawani sa hangin ang mga panganod ang kalangitan, kay sulaw kini kaayo. 22Gikan sa amihan mogawas ang Dios nga nagasidlak sama sa bulawan ug ang iyang kasulaw katingalahan. 23Dili nato matugkad ang Makagagahom nga Dios nga labing gamhanan. Matarong gayod siya ug dili mangdaog-daog, 24busa gitahod siya sa mga tawo. Dili niya tagdon ang mga tawo nga nagaisip sa ilang kaugalingon nga mga maalamon.”