2
1主はこう言います。
「モアブの住民は何度もくり返して罪を犯し、
わたしはそのことを忘れない。
もうこれ以上、処罰を猶予しない。
彼らはエドムの王たちの墓を汚し、
死者を丁重に取り扱わなかったからだ。
2今、その報いとしてモアブに火を放ち、
その火はケリヨテの宮殿をすべて破壊する。
勇士が叫び、角笛が鳴り響くうちに、
モアブは混乱の中で倒れる。
3わたしは彼らの王を滅ぼし、その臣下をみな殺す。」
4主はこう言います。
「ユダの民は何度もくり返して罪を犯し、
わたしはそのことを忘れない。
もうこれ以上、処罰を猶予しない。
彼らは神の教えを受け入れず、従うことを拒んだからだ。
先祖がそうであったように、
心をかたくなにして罪を犯した。
5だから、ユダを火で滅ぼし、
エルサレムの宮殿もとりでもすべて灰にする。」
イスラエルへのさばき
6主はこう言います。
「イスラエルの民は何度もくり返して罪を犯し、
わたしはそのことを忘れない。
もうこれ以上、処罰を猶予しない。
彼らはわいろを取って公正な裁判を曲げ、
借金を返せない貧しい者を奴隷に売ったからだ。
それも、たったのくつ一足分の代金のために。
7彼らは貧しい者を踏みつけ、
おとなしい者を足蹴にする。
父と息子とが同じ巫女を犯し、
わたしの聖なる名を傷つけている。
8祭りの日には、
借金のかたに取った着物の上で横になり、
わたしの神殿に、
取り立てた金で買ったぶどう酒を携えて来る。
9わたしが彼らにしてやったことを、よく考えてみよ。
目の前のエモリ人をこの地から追い払ったのは、
このわたしだ。
彼らは杉のように背が高く、樫の木のように強かった。
だが、わたしはその実を切り落とし、根を切った。
10あなたがたをエジプトから連れ出し、
荒野の中を四十年間導き、
エモリ人の地を所有させたのだ。
11また、あなたがたの息子の中から
ナジル人や預言者を選んだ。
イスラエルよ、そうではなかったか」と主は尋ねます。
12「ところがあなたがたは、
ナジル人にむりやりぶどう酒を飲ませて罪を犯させ、
『うるさい、黙れ!』と言って預言者を沈黙させた。
13だから、穀物を満載した荷車がきしむように、
あなたがたをうめかせよう。
14あなたがたの中で一番すばやい戦士が逃げてつまずき、
強い者はみな弱くなり、
勇士ももはや自分のいのちを救えない。
15射かける矢は、みなはずれ、
足の速い者も逃げのびれず、
熟達した騎手も危険地帯を逃げ切ることができない。
16その日には、どんなに勇敢で力のある者も、
武器を捨てて、いのちからがら逃げる。」
神、主がこのように語ったのです。
موآب
1خداوند میفرمايد: «اهالی موآب بارها مرتكب گناه شدهاند و من اين را فراموش نخواهم كرد و از سر تقصيرشان نخواهم گذشت، زيرا آنها استخوانهای پادشاه ادوم را با بیشرمی سوزانده آنها را تبديل به خاكستر كردند. 2من هم در عوض، موآب را به آتش میكشم و كاخهای قريوت را میسوزانم. موآب در ميان آشوب و هياهوی جنگجويان و صدای شيپورها از پای در خواهد آمد. 3من پادشاه و رهبران او را خواهم كشت.»
يهودا
4خداوند میفرمايد: «اهالی يهودا بارها گناه كردهاند و من اين را فراموش نخواهم كرد و از سر تقصيرشان نخواهم گذشت. آنها نسبت به شريعت من بیاعتنايی كرده، احكام مرا بجا نياوردند. آنها با پيروی از بتهايی كه پدرانشان میپرستيدند، گمراه شدند. 5پس من يهودا را با آتش نابود میكنم و تمام قلعهها و كاخهای اورشليم را میسوزانم.»
مجازات اسرائيل
6خداوند میفرمايد: «مردم اسرائيل بارها مرتكب گناه شدهاند و من اين را فراموش نخواهم كرد و از سر تقصيرشان نخواهم گذشت. آنها با قبول رشوه، مانع از اجرای عدالت میشوند. فقرايی را كه نمیتوانند قرضشان را پس بدهند، به غلامی میفروشند و آنها را با يک جفت كفش مبادله میكنند. 7آنها فقرا را به خاک میاندازند و پايمال میكنند و افتادگان را با لگد از سر راه خود دور میسازند. پدر و پسر با يک دختر همبستر میشوند و نام مقدس مرا بیحرمت میسازند. 8در جشنهای مذهبی با لباسهایی كه با بیانصافی از بدهكاران2:8 مطابق شريعت موسی نگه داشتن لباس گرویی جايز نبود (خروج 22:26). خود گرفتهاند بر پشتيها لم میدهند و در معبد خدای خود شرابی را كه با مال حرام خريدهاند سر میكشند.
9«ولی ای اسرائيل، من به خاطر شما اموریها را كه همچون درختان سرو، بلند قد و مانند درختان بلوط قوی بودند، به کلی از ميان بردم. 10شما را از مصر بيرون آوردم و مدت چهل سال در بيابان رهبری كردم تا زمين اموریها را به تصرف خود درآوريد. 11پسران شما را انتخاب كردم تا نذيرههای2:11 «نذيره» به کسی گفته میشد که به خدا نذر شده بود و به عنوان نشانهٔ نذر از هر نوع مشروب پرهيز میکرد، موی سر خود را نمیتراشيد و به جنازه نزديک نمیشد (نگاه کنيد به اعداد 6:1-8). من و انبيای من باشند.» خداوند میفرمايد: «ای اسرائيل، آيا میتوانيد اين حقايق را انكار كنيد؟ 12اما شما به نذيرههای من شراب نوشانيده، باعث شديد گناه كنند و انبيای مرا ساكت گردانيده، نگذاشتيد حرف بزنند! 13بنابراين من شما را مثل گاريهايی كه زير بار بافهها به صدا میافتند، به ناله میاندازم. 14سريعترين جنگجويانتان هنگام فرار بر زمين خواهند افتاد. دليران ضعيف خواهند شد و دلاوران از رهانيدن خود عاجز خواهند بود. 15تيراندازان تيرشان به خطا خواهد رفت، سريعترين دوندگان از فرار باز خواهند ماند. بهترين سواركاران هم نخواهند توانست جان به در برند. 16در آن روز، شجاعترين افراد شما سلاحهای خود را به زمين انداخته، برای نجات جان خود خواهند گريخت.» خداوند اين را فرموده است.