Romeinen 2 – HTB & CARSA

Het Boek

Romeinen 2:1-29

1Maar dan zijt ook gij niet te verontschuldigen, gij mens, die oordelen durft, wie ge ook zijt. Want, waarin ge een ander oordeelt, veroordeelt ge uzelf; gij rechter. ge doet juist hetzelfde. 2Welnu, we weten, dat Gods oordeel onpartijdig allen treft, die dergelijke dingen doen. 3En meent ge dan, dat ge zelf Gods oordeel ontgaan zult, gij mens, die een oordeel velt over anderen, die dergelijke daden bedrijven, maar die juist hetzelfde doet? 4Of begrijpt ge de rijkdom van zijn goedheid, geduld en lankmoedigheid verkeerd, en beseft ge niet, dat Gods goedheid u aanspoort tot boete? 5Maar dan stapelt ge door uw verstoktheid en door uw onboetvaardig hart toorn op voor uzelf tegen de Dag van de toorn en van de komst van het rechtvaardig oordeel Gods. 6Hij zal ieder naar zijn werken vergelden: 7Het eeuwig leven aan hen, die door volharding in het goede, naar glorie en eer en onsterflijkheid streven; 8maar toorn en gramschap aan hen, die door hun partijzucht ongehoorzaam zijn aan de waarheid en luisteren naar de ongerechtigheid. 9Kommer en angst naar de ziel voor iederen mens, die het kwade verricht, eerst voor den Jood en dan voor den Griek; 10glorie, eer en vrede voor ieder, die het goede verricht, eerst voor den Jood, en dan voor den Griek. 11Want bij God is geen aanzien des persoons. 12Immers, wie buiten de Wet heeft gezondigd, zal ook verloren gaan buiten de Wet; en wie gezondigd heeft onder de Wet, zal worden geoordeeld volgens de Wet. 13Want niet zij, die de Wet horen, zijn rechtvaardig voor God; maar zij, die de Wet volbrengen, zullen gerechtvaardigd worden. 14Welnu, wanneer de heidenen, die de Wet niet bezitten, natuurlijkerwijze de voorschriften der Wet onderhouden, dan zijn ze zonder de Wet zichzelf tot wet. 15Ze tonen dan, dat de voorschriften der Wet in hun hart staan geschreven, en hun geweten legt dezelfde getuigenis af; zo ook hun gedachten, die beurtelings hen zullen aanklagen of vrijpleiten 16op de Dag, dat God de verborgen daden der mensen door Christus Jesus zal oordelen, naar mijn Evangelie 17Maar gij, zo ge u Jood noemt, zo ge steunt op de Wet en u op God beroemt, 18zo ge zijn wil kent, en onderricht door de Wet, het goed van het kwaad onderscheidt, 19zo ge de overtuiging bezit, dat ge een leidsman zijt voor de blinden, een licht voor wie in het duister zijn, 20een opvoeder van onwetenden, een leermeester voor onmondigen, daar ge in de Wet de maatstaf bezit van kennis en waarheid: 21onderwijst ge uzelf dan niet, terwijl ge anderen onderricht?. Gij die preekt, dat men niet stelen mag, ge steelt? 22Gij die overspel verbiedt, ge zijt een overspelige? Gij die van de afgoden gruwt, ge plundert hun tempels? 23Gij die pocht op de Wet, ge onteert God door overtreding der Wet; 24want “door uw schuld wordt de naam van God onder de heidenen gelasterd,” zoals er geschreven staat. 25Zeker, de besnijdenis strekt tot nut, zo ge de Wet onderhoudt; maar zo ge de Wet overtreedt, dan staat uw besnijdenis met onbesnedenheid gelijk. 26Wanneer dus de onbesnedene de voorschriften der Wet onderhoudt, zal dan zijn onbesnedenheid niet voor besnijdenis gelden? 27En zal dan de onbesnedene, die in zijn natuurlijke staat is gebleven, maar toch de Wet onderhoudt, geen rechter worden over u, die trots letter en besnijdenis de Wet overtreedt? 28Immers niet hij is een Jood, die het uiterlijk is; en dit is geen besnijdenis, die uiterlijk geschiedt in het vlees; 29maar hij is een Jood, die het is in zijn binnenste; en dit is besnijdenis, die geschiedt in het hart, naar de geest en niet naar de letter; -zo iemand krijgt lof, niet van de mensen, maar van God.

Священное Писание (Восточный перевод), версия с «Аллахом»

Римлянам 2:1-29

Праведный Суд Аллаха

1Поэтому нет тебе извинения, судящий другого, кто бы ты ни был! Осуждая других, ты тем самым осуждаешь и себя, потому что ты, судящий, сам делаешь то же. 2Мы знаем, что тех, кто так поступает, ждёт Суд Аллаха, и Суд этот справедлив. 3Так неужели же ты надеешься избежать Суда Аллаха, осуждая других за то, что делаешь сам? 4Или ты пренебрегаешь великой добротой Аллаха, Его снисходительностью и долготерпением, не понимая, что доброта Аллаха ведёт тебя к покаянию? 5Своим упрямством и нераскаявшимся сердцем ты сам накапливаешь гнев, который обрушится на тебя в день гнева Аллаха, когда свершится Его праведный Суд. 6Аллах воздаст каждому по его делам2:6 См. Заб. 61:13; Мудр. 24:12.. 7Тем, кто, постоянно творя добро, ищет у Аллаха славы, чести и бессмертия, Он даст вечную жизнь. 8Но кто ищет своего, кто отвергает истину и следует злу, того ждут гнев и ярость. 9Каждого, делающего зло, ожидают горе и беда, во-первых, иудеев, потом и других. 10А каждого, делающего добро, ждут слава, честь и мир, во-первых, иудеев, потом и других, 11потому что Аллах не отдаёт предпочтения никому.

12Кто грешит, не имея изложенного в Таурате Закона, тот вне Закона и погибнет, а кто грешит, зная этот Закон, тот по Закону и будет судим. 13(Аллах признаёт праведными не тех, кто слушает Закон, а тех, кто его исполняет. 14Да, язычники не имеют Закона, но когда они интуитивно делают то, чего требует Закон, они этим показывают, что им и без изложенного в Таурате Закона известно, что они должны делать, а что нет. 15Они показывают тем самым, что требования Закона записаны у них в сердце2:15 См. Иер. 31:32-33., и об этом свидетельствуют их совесть и мысли, то оправдывающие их, то обвиняющие.) 16Так будет в тот день, когда Аллах через Ису аль-Масиха будет судить все тайные дела и мысли людей в согласии с Радостной Вестью, которую я возвещаю.

Иудеи и Закон

17Вот ты называешь себя иудеем, полагаешься на Закон и хвалишься тем, что близок к Аллаху; 18ты знаешь Его волю и можешь определить согласно Закону, что хорошо, а что нет. 19Ты считаешь, что ты поводырь слепым и свет для тех, кто заблудился во тьме, 20что ты наставник глупцов и учитель невежд, потому что обладаешь Законом – воплощением знания и истины. 21Тогда почему же ты, уча других, не научишь в первую очередь самого себя? Ты проповедуешь против воровства2:21 См. Исх. 20:15; Втор. 5:19., а сам крадёшь; 22ты порицаешь супружескую неверность2:22 См. Исх. 20:14; Втор. 5:18., а сам изменяешь супруге; ты ненавидишь идолов, а сам обкрадываешь языческие храмы; 23ты гордишься Законом, а бесчестишь Аллаха, нарушая Закон. 24Написано: «Из-за вас бесчестится имя Аллаха среди язычников»2:24 Ис. 52:5; см. также Езек. 36:20-23..

25В обрезании2:25 Обряд обрезания был установлен Аллахом как знак священного соглашения с Ибрахимом и его потомками (см. Нач. 17:9-14). есть польза тогда, когда ты соблюдаешь Закон, но если ты Закон нарушаешь, то в твоём обрезании нет смысла. 26Ведь если язычники соблюдают Закон, то разве они не будут считаться обрезанными? 27И тот, кто лишён телесного обрезания, но исполняет Закон, осудит тебя, обрезанного и имеющего писаный Закон, но не исполняющего его. 28Ведь иудей не тот, кто выглядит иудеем, и настоящее обрезание – не то, которое на теле. 29Нет, настоящий иудей – это тот, кто внутренне таков, и обрезание – это обрезание сердца по духу2:29 Или: «обрезание сердца, сделанное Духом»., а не по букве Закона. Такому человеку похвала не от людей, а от Аллаха.