Psalmen 35 – HTB & CARS

Het Boek

Psalmen 35:1-28

1Van David. Bestrijd, o Jahweh, die mij bestrijden, Kamp tegen hen, die mij bekampen! 2Grijp schild en beukelaar, Sta op, mij te hulp; 3Trek speer en strijdbijl tegen mijn vervolgers, Zeg tot mijn ziel: “Uw redding ben Ik!” 4Laat smaad en schande hen treffen, die mijn leven belagen, Vol schaamte vluchten, die boze plannen tegen mij smeden. 5Ze mogen worden als kaf voor de wind, Wanneer de Engel van Jahweh ze opjaagt; 6Hun weg zij donker en glad, Wanneer de Engel van Jahweh ze nazet. 7Want zonder reden hebben ze mij hun netten gespannen, Zonder aanleiding een kuil mij gegraven. 8Moge hem de ondergang treffen, Eer hij het weet; Laat het net, dat hij spande, hem vangen, Laat hem vallen in zijn eigen kuil! 9Dan zal mijn ziel in Jahweh juichen, Zich over mijn redding verheugen; 10En heel mijn gebeente zal zeggen: “Jahweh, wie is U gelijk? Gij beschermt den zwakke tegen den sterke, Den zwakke en arme tegen zijn berovers!” 11Ze staan tegen mij op Als valse getuigen; En wat ik mij niet ben bewust, Brengen ze tegen mij in. 12Goed met kwaad vergelden ze mij, En leggen het op mijn leven aan. 13En toch, toen zìj ziek lagen, Trok ik het boetekleed aan, Putte mij door vasten uit, En het gebed was niet weg uit mijn hart; 14Ik liep rond, als gold het mijn broer of mijn vriend, Onder droefheid gebukt, als in rouw voor mijn moeder. 15Maar nu ik zelf dreig te vallen, worden ze vrolijk, Lopen te hoop en scholen tegen mij samen; Als vreemden, die ik niet ken, Gaan ze tegen mij schelden, 16Honen mij met bittere spot, En knarsetanden tegen mij. 17Hoe lang nog, o Heer, Zult Gij dit aanzien? Verlos mij toch van hun brullen, Het enige, dat mij nog rest, uit de macht van de leeuwen! 18Dan zal ik U loven in de grote gemeente, Voor een talloze schare U prijzen. 19Laat toch mijn valse vijand niet om mij lachen, Geen knipoogjes geven, die mij onverdiend haten. 20Want nooit spreken ze woorden van vrede, Doch verzinnen maar leugens tegen het vreedzame volk; 21Ze zetten een grote mond tegen mij op, En zeggen: Ha, ha! We hebben het met eigen ogen gezien! 22Jahweh! Gìj hebt het gezien; blijf niet zwijgen! Heer; houd U niet verre van mij! 23Ontwaak en sta op, om mij recht te verschaffen, Om mij te verdedigen, mijn God en mijn Heer. 24Schaf mij recht naar uw gerechtigheid, Jahweh, mijn God; Laat ze niet over mij juichen. 25Laat ze niet denken: “Ha, nu zijn wij tevreden!” Niet zeggen: “We hebben hem onder de voet!” 26Neen, laat ze allen blozen van schaamte, Die zich vrolijk maken over mijn ongeluk; Met smaad en schande worden bedekt, Die een hoge toon tegen mij aanslaan. 27Maar mogen juichen en jubelen Die van mijn goed recht zijn doordrongen; Zonder ophouden zeggen: “Jahweh is groot, Die enkel het heil van zijn dienaar beoogt!” 28Dan zal mijn tong uw gerechtigheid prijzen, En elke dag uw lof verbreiden.

Священное Писание

Забур 35:1-13

Песнь 35

1Дирижёру хора. Песнь Давуда, раба Вечного.

2Грех побуждает нечестивого

из глубин его сердца;

он не боится Всевышнего.

3Льстит он себе в своих же глазах,

что ищет порок свой,

чтобы возненавидеть его35:3 Или: «Он так превозносит себя, что не видит порок свой, чтобы возненавидеть его»..

4Слова его уст полны беззакония и обмана;

он отрёкся от мудрости и не делает добра.

5Даже на ложе своём замышляет он беззаконие.

Он встал на недобрый путь

и не отвергает зла.

6Вечный, милость Твоя до небес,

до облаков Твоя верность!

7Праведность Твоя велика, как горы,

Твоя справедливость глубока, как бездна!

Вечный, Ты хранишь человека и зверя!

8Милость Твоя, Всевышний, драгоценна!

В тени Твоих крыл укрываются смертные.

9Пируют они от щедрот Твоего дома;

из реки отрад Твоих Ты их поишь.

10Ведь у Тебя источник жизни,

и жизнь наша полна света,

когда Ты даёшь Свой свет.

11Излей Свою милость на знающих Тебя,

праведность Свою – на правых сердцем.

12Да не наступит на меня нога гордеца;

да не изгонит меня рука нечестивого.

13Посмотри, как пали беззаконники:

повергнуты они и не могут подняться.