Psalmen 115 – HTB & BPH

Het Boek

Psalmen 115:1-18

1Niet ons, o Jahweh, niet ons, Maar uw Naam geef eer om uw goedheid en trouw! 2Waarom zouden de heidenen zeggen: “Waar is toch hun God?” 3De God van òns is in de hemel, En Hij doet wat Hij wil; 4Doch hùn goden zijn maar zilver en goud, Door mensenhanden gemaakt. 5Ze hebben een mond, maar kunnen niet spreken; Ogen, maar kunnen niet zien; 6Oren, maar kunnen niet horen; Een neus, maar kunnen niet ruiken. 7Hun handen kunnen niet tasten, Hun voeten niet gaan; Ze geven geen geluid met hun keel, En hebben geen adem in hun mond. 8Aan hen worden gelijk, die ze maken, En allen, die er op hopen! 9Maar Israël blijft op Jahweh vertrouwen: Hij is hun hulp en hun schild; 10Het huis van Aäron blijft op Jahweh vertrouwen: Hij is hun hulp en hun schild; 11Die Jahweh vrezen, blijven op Jahweh vertrouwen: Hij is hun hulp en hun schild! 12En Jahweh zal ons gedenken, Ons zijn zegen verlenen: Het huis van Israël zegenen, Het huis van Aäron zegenen, 13Die Jahweh vrezen zegenen, Kleinen en groten; 14En Jahweh zal u blijven zegenen, U en uw kinderen! 15Weest dan gezegend door Jahweh, Die hemel en aarde heeft gemaakt: 16De hemel blijft de hemel van Jahweh, Maar de aarde gaf Hij aan de kinderen der mensen. 17De doden zullen Jahweh niet prijzen, Niemand, die in het oord van Stilte is gedaald: 18Maar wij, wij zullen Jahweh loven, Van nu af tot in eeuwigheid!

Bibelen på hverdagsdansk

Salmernes Bog 115:1-18

Den sande Gud

1Dig tilhører æren, Herre, ikke os,

for du er pålidelig og trofast.

2Hvorfor siger de fremmede folkeslag:

„Nå, hvor er så jeres Gud?”

3Vores Gud er i Himlen,

og han gør, hvad han vil.

4Deres gudebilleder er lavet af sølv og guld,

de er skabt af mennesker,

5de har mund, men kan ikke tale,

øjne, men kan intet se,

6de har ører, men kan ikke høre,

næse, men kan intet lugte.

7De har hænder, men udretter intet,

fødder, men kan ikke gå,

de kan ikke frembringe en eneste lyd.

8De, som fremstiller og tilbeder den slags guder,

ender med at blive lige så døde som dem.

9Men Israels folk, I skal stole på Herren,

for han er jeres skjold, og han kommer jer til hjælp.

10Arons præsteslægt, I skal stole på Herren,

for han er jeres skjold, og han kommer jer til hjælp.

11Alle I, der tilbeder Herren, I skal stole på ham,

for han er jeres skjold, og han kommer jer til hjælp.

12Herren har omsorg for os og velsigner os.

Han velsigner Israels folk og Arons slægt,

13han velsigner alle, der adlyder ham,

både små og store.

14Herren vil lade jeres antal vokse,

give jer mange efterkommere.

15Herren, der skabte himlen og jorden,

vil velsigne jer.

16Himlen er Herrens område,

men jorden har han givet til menneskene.

17De døde lovsynger ikke Herren,

i stilhedens rige prises han ikke.

18Men vi, der lever, vi lover Herren,

vi vil prise ham nu og altid.115,18 Eller „til evig tid”. Ordet evig på hebraisk henviser til en uafgrænset tidsperiode, og som her kan det henvise til ens levetid.

Halleluja!