Job 36 – HTB & NSP

Het Boek

Job 36:1-33

1Vierde rede: mag de mens God ter verantwoording roepen? Elihoe vervolgde, en sprak: 2Heb nog een weinig geduld, en ik zal u onderrichten, Want er valt nog genoeg ten gunste van de Godheid te zeggen; 3Ik wil mijn kennis tot het uiterste voeren, Om mijn Schepper te rechtvaardigen. 4Neen, mijn woorden liegen niet: Ge hebt met iemand te doen, die het eerlijk meent. 5Ja, God is groot: Hij veracht den rechtschapene niet; 6Machtig: Hij laat den boze niet leven! Hij verschaft aan de verdrukten hun recht, 7Van de rechtvaardigen wendt Hij zijn ogen niet af; Hij zet ze bij koningen op de troon, Hoog plaatst Hij hun zetel voor eeuwig! 8Maar worden zij in boeien geklonken, In koorden van ellende gevangen, 9Dan brengt Hij hun daardoor hun gedrag onder het oog, En hun zonden uit hoogmoed ontstaan; 10Zo opent Hij hun oor ter belering, En vermaant ze, zich van hun ongerechtigheid te bekeren. 11Wanneer ze dan luisteren, en Hem weer dienen, Dan slijten ze hun dagen in geluk, Hun jaren in weelde; 12Maar wanneer ze niet willen horen, Dan gaan ze heen naar het graf, En komen om door onverstand. 13En de verstokten, die er toornig om worden, En niet smeken, als Hij ze bindt: 14Zij sterven al in hun jeugd, Hun leven vliedt heen in de jonge jaren. 15Hij redt dus den ellendige door zijn ellende, En opent zijn oor door zijn nood! 16Zo trekt Hij ook u uit de muil van ellende Inplaats daarvan zal het onbekrompen overvloed zijn, En het genot van een dis, met vette spijzen beladen. 17Maar oordeelt gij geheel als een boze zijn gericht zal u treffen, 18Pas dus op, dat de wrevel u geen straf komt brengen, Waarvan de grootste losprijs u niet zou ontslaan; 19Uw smeken tot Hem in de nood niets bereiken Al doet ge het ook uit al uw kracht. 20Laat de dwaasheid u toch niet bedriegen Om u te verheffen met hen, die wijs willen zijn; 21Wacht u ervoor, u tot de zonde te wenden, Want hierdoor juist werdt gij door ellende bezocht! 22Zie, God is groot door zijn kracht: Wie is heerser als Hij? 23Wie schrijft Hem zijn weg voor, Wie zegt: Gij handelt verkeerd? 24Denk er aan, dat ook gij zijn daden verheft, Die de stervelingen moeten bezingen, 25Die iedere mens moet overwegen, Ieder mensenkind van verre beschouwt. 26Zie, God is groot: wij begrijpen Hem niet, Het getal van zijn jaren is zelfs niet te schatten! 27Hij trekt uit de zee de druppels omhoog, Vervluchtigt de regen tot zijn nevel, 28Die de wolken naar beneden doet stromen, En op alle mensen doet storten; 29Wie begrijpt de sprei van de wolken En de gedaante van zijn tent? 30Zie, Hij spreidt zijn nevel uit over de zee, En houdt haar kolken bedekt. 31Want daarmee spijst Hij de volken En geeft Hij voedsel in overvloed. 32In zijn handen verbergt Hij de bliksem, En zendt hem af op zijn doel; 33Zijn strijdkreet kondigt Hem aan, Zijn woede ontketent de storm!

New Serbian Translation

Књига о Јову 36:1-33

1Елијуј је наставио овим речима:

2„Стрпи се мало да ти објасним,

још бих да ти нешто кажем о Богу.

3Знање ћу своје нашироко да изнесем,

зарад Саздатеља свога

праведност ћу да објасним.

4Стварно нема неистине у речима мојим,

пред тобом је човек беспрекорног знања.

5Гле! Бог је силан, не презире никог.

Он је силан, у науму велик!

6Он злотвора не оставља живог,

ојађеним удељује правду.

7Са праведног свој поглед не скида,

с царевима навек на престо их поставља

и они се уздижу високо.

8Ако су и ланцима оковани

и свезани конопцима јада,

9он им јавља шта су урадили,

о преступима којим се бахате.

10Он им ухо за прекор отвара,

позива их да се греха клоне.

11Буду ли га чули и њему служили,

у напретку дане своје проживеће

и године своје у милини.

12А ако не послушају,

мач ће их сасећи;

ишчезнуће без икаквог знања.

13Гнев навлаче људи срца безбожнога,

чак и за помоћ не преклињу кад их он везује.

14Док су млади душа им умире,

скончавају међу храмским блудницима.

15Невољника он невољом спасава

и ухо му тлачењем отвара.

16И тебе ће ишчупати из раља невоље на пространо место;

на место где зебње нема,

где је прострт сто крцат изобиљем.

17Али ти кипиш судом за злобнике,

обузет си и судом и правдом!

18Пази да те нико богатством не мами,

не дај да те заведе големи откуп.

19Хоће ли те из невоље избавити благо твоје

и сав труд снаге твоје?

20Не жуди за ноћи

када људе узимају из њихових кућа.36,20 Или: када народе одводе са свог места.

21Чувај се, злу се не приклањај,

јер то си и одабрао рађе него муку.

22Гле! Узвишен је Господ у сили својој!

Попут њега учитељ ко ли је?

23Ко ли му је пут његов наменио?

Каже ли му ико: ’Лоше си чинио’?

24Имај на уму да његово величаш дело

о коме певају људи.

25Сав га је људски род видео,

мотре га људи издалека.

26Јесте, узвишен је Бог, нама несазнатљив

и број година његових нам је недокучив!

27Јер он подиже капи воде

што из кише маглом росе,

28па људима обилно

из облака пљуште.

29Ко још разуме како се ваља облак

и како грми из куће његове?

30Ено, око себе он простире муњу своју

и покрива дубине мора!

31Он тиме влада народима

и даје обиље хране.

32Муњама пуни руке

па им нареди где ће да ударе.

33Грмљавина њихова га најављује,

али и стока када олуја стиже.