1Op die dag zal Jahweh bestraffen Met zijn groot, geweldig en machtig zwaard Liwjatan, de vluchtende draak, Liwjatan, de kronkelende slang; Hij zal vermoorden Het monster der zee! 2Op die dag zal men van de lieflijke wijngaard zingen: 3Ik, Jahweh, verzorg hem, Blijf hem altijd besproeien, Opdat zijn blaren niet vallen. Ik waak over hem dag en nacht, 4Niet langer ben Ik vertoornd! En vind Ik nog doornen en distels, Ik trek er tegen ten strijde, En zal ze allen verbranden! 5Dan klampt hij zich vast aan mijn sterkte, En maakt vrede met Mij, Maakt vrede met Mij! 6Dan zal in die dagen, Jakob weer wortel schieten, Israël bloeien en vruchten dragen, En de aarde vullen met zijn oogst. 7Of zou Hij hem slaan, zoals Hij slaat, die hèm slaan, Hem doden, zoals Hij doodt, die hèm doden? 8Zou Hij hem zijn volle wraak doen gevoelen, Hem verwerpen, wegvagen door zijn ziedende toorn Op de dag van de storm? 9Neen, zo bedoelt Hij het niet! Maar de misdaad van Jakob moet worden verzoend, De verdelging zijner zonde moet de vrucht er van zijn: Als hij alle altaarstenen als brokken kalk heeft verbrijzeld, En er geen heilige palen en zonnezuilen meer staan. 10Wel zal de machtige stad nog eenzaam zijn, Een ontvolkte plaats, verlaten als een woestijn. De kalveren zullen er weiden, Tussen haar struiken liggen, en ze vernielen; 11Haar takken zullen verdorren en knappen, De vrouwen komen, En steken ze in brand. Want nog is dit volk niet tot inzicht gekomen; Zijn Maker heeft dus voor hem geen erbarmen, Zijn Schepper geen ontferming voor hem. 12Maar op die dag zal Jahweh oogsten Van de oever van de Eufraat tot de stroom van Egypte; En gij zult weer worden verzameld, Een voor een, Israëls zonen! 13Op die dag Zal schallen de grote bazuin: En die in het land van Assjoer waren verloren, Of naar het land van Egypte waren verstoten, Zullen Jahweh komen aanbidden In Jerusalem, op de heilige berg!
Israel Ɔgyeɛ
1Saa ɛda no,
Awurade de nʼakofena bɛtwe aso,
ɔde nʼakofena a ɛyɛ hu na ɛso na ɛyɛ nnam no
bɛtwe ɔwɔ Lewiatan a ne ho yɛ herɛ
a ɔbobɔ ne ho no aso;
ɔbɛkum ɛpo mu aboa kɛseɛ a ne ho yɛ hu no.
2Saa da no,
“To dwom fa bobeturo a ɛso no ho sɛ:
3Me, Awurade, mehwɛ so;
megugu so nsuo ɛberɛ biara.
Mebɔ ho ban awia ne anadwo
sɛdeɛ obiara rensɛe no.
4Me bo mfuiɛ.
Sɛ ɛkaa nwerɛ ne nkasɛɛ nko ara na ɛko tia me a
anka mene wɔn de bɛbɔ ani;
na mahye wɔn nyinaa.
5Sɛ ɛnte saa deɛ, ma wɔn mmra me nkyɛn mmɛhinta
na wɔ ne me mmɛdwene asomdwoeɛ ho,
aane, asomdwoeɛ ho na mo ne me mmɛdwene.”
6Nna a ɛreba no mu no, Yakob ase bɛtim,
Israel bɛgu nhyerɛnne na anyini fɛɛfɛɛfɛ
na ɔde nʼaduaba ahyɛ ewiase nyinaa ma.
7Awurade abɔ Israel
sɛdeɛ ɔbɔɔ wɔn a wɔbɔɔ Israel hwee fam no anaa?
Awurade akum Israel
sɛdeɛ ɔkum wɔn a wɔkum Israel no anaa?
8Wode ɔko ne otukɔ twee Israel aso.
Wode mframa a ano yɛ den pam no
te sɛ da a apueeɛ mframa bɔ no.
9Ɔyɛɛ yei de yɛɛ mpatadeɛ maa Yakob afɔdie;
yei na ɛmaa ne bɔne asetuo dii mu pa ara:
Ɛno enti ɔbɛbubu Asera afɔrebukyia so aboɔ
mu nketenkete,
na Asera afɔrebukyia
ne nnuhwam afɔrebukyia rensisi hɔ bio.
10Kuropɔn a wɔabɔ ho ban no ada mpan;
atenaeɛ a wɔafiri so no wɔagya no te sɛ anweatam;
ɛhɔ na anantwie mma didie,
ɛhɔ na wɔdeda;
wɔwe ɛso nnua no mman ma ɛho yɛ kokwakokwa.
11Sɛ nnubaa no wo a, wɔbubu
na mmaa bɛfa de kɔsɔ ogya.
Na saa nnipa yi nni nteaseɛ
enti wɔn yɛfoɔ nhunu wɔn mmɔbɔ,
na wɔnnya adom mfiri deɛ ɔbɔɔ wɔn no nkyɛn.
12Saa ɛda no, Awurade bɛporo wɔn afiri asutene Eufrate akɔsi Misraim asuwa, na mo, Israelfoɔ deɛ, wɔbɛfa mo mmaako mmaako aboaboa mo ano. 13Saa ɛda no, wɔbɛhyɛn totorobɛnto kɛseɛ no. Wɔn a na wɔrewuwu wɔ Asiria ne wɔn a na wɔwɔ nnommumfa mu wɔ Misraim bɛba abɛsom Awurade wɔ Yerusalem bepɔ kronkron no so.