Jeremia 14 – HTB & YCB

Het Boek

Jeremia 14:1-22

1Het woord, dat Jahweh tot Jeremias richtte naar aanleiding van de droogte: 2Juda treurt, Zijn poorten versmachten, En liggen in rouw op de grond. Een jammerklacht stijgt uit Jerusalem op! 3De rijken zenden hun knechten om water, Ze gaan naar de putten, maar vinden het niet. Met lege kruiken keren ze terug, Beschaamd en verlegen, het hoofd bedekt. 4De akkerbouw is gestaakt, Want op het veld valt geen regen; Beschaamd staan de boeren, En bedekken hun hoofd. 5Ja, zelfs de hinde op het veld, Die haar jong heeft geworpen; Laat het in de steek, Omdat er geen gras is. 6De wilde ezels staan op de klippen, Naar lucht te happen als jakhalzen; Hun ogen versmachten, Omdat er geen groen is. 7Al klagen onze zonden ons aan, Ach Jahweh, geef uitkomst terwille van uw Naam! Ja, talloos zijn onze schulden, Waarmee wij tegen U hebben misdaan: 8Tegen Jahweh, Israëls Hoop, Zijn Redder in tijden van nood! Waarom zoudt Gij als een vreemdeling zijn in het land, Als een reiziger, die alleen overnacht? 9Waarom zoudt Gij staan als een hulpeloos man, Als een held, die de kracht mist tot redding? Gij zijt toch in ons midden, o Jahweh; Wij dragen uw Naam: verlaat ons niet! 10Maar zo spreekt Jahweh over dit volk: Ze hielden zoveel van losbandig leven. En rusteloos waren hun voeten. Maar nu houdt Jahweh niet langer van hen, Maar gedenkt Hij hun schuld, En vergeldt Hij hun zonden. 11En Jahweh zeide tot mij: Smeek geen genade voor dit volk! 12Al vasten ze ook: Ik luister niet naar hun bidden; Al dragen ze brandoffers op, Of spijsoffers: Ik wil ze niet meer! Neen, met zwaard en honger en pest Maak Ik ze af! 13Ik zeide: Ach Jahweh, mijn Heer! Zie, de profeten zeggen hun toch: Geen zwaard zult ge zien, Geen hongersnood lijden; Maar Ik zal u bestendige vrede geven In deze plaats! 14Maar Jahweh zeide tot mij: Leugens voorspellen ze in mijn Naam, die profeten! Ik zond ze niet, heb hun geen opdracht gegeven, En tot hen niet gesproken. Leugen-visioenen, waan-orakels, En eigen verzinsels: Dat profeteren ze u! 15Daarom spreekt Jahweh over die profeten: Die in mijn Naam profeteren, Al zond Ik ze niet; En die durven zeggen, Geen zwaard en geen honger teistert dit land: Door het zwaard en de honger zullen ze sterven, Die leugen-profeten! 16En het volk, waarvoor zij profeteren, Zal in Jerusalems straten worden geworpen Door de hongersnood en het zwaard, En niemand zal het begraven. Op hen, op hun vrouwen, hun zonen en dochters, Stort Ik hun eigen boosheid uit! 17Dit moet ge hun zeggen: Mijn ogen stromen van tranen Nacht en dag, en vinden geen rust; Want met een vreselijke ramp Is de jonkvrouw geslagen, De dochter van mijn volk Met een smartelijke wonde. 18Ga ik het veld in: Daar liggen ze, vermoord door het zwaard; Kom ik in de stad: Uitgemergeld door de honger; Zelfs profeet en priester Lopen radeloos rond door het land. 19Hebt Gij dan Juda voor altoos verworpen, Hebt Gij zo’n afkeer van Sion? Ach, waarom slaat Gij ons toch, Waarom is er geen genezing voor ons? Wij hopen op vrede: geen zegen, Op een tijd van genezing: ontzetting! 20Ach Jahweh, wij erkennen onze misdaad, En de schuld onzer vaderen: Ja, wij hebben gezondigd tegen U! 21Verwerp ons niet terwille van uw Naam, Geef de Zetel uwer Glorie niet prijs; Gedenk uw Verbond met ons, en verbreek het toch niet! 22Zijn er onder de goden der heidenen, die ‘t laten regenen, Of kan de hemel soms buien geven? Zijt Gij het niet alleen, o Jahweh, onze God, Op wien wij nog hopen, Omdat Gij dit alles verricht?

Bíbélì Mímọ́ Yorùbá Òde Òn

Jeremiah 14:1-22

Àjàkálẹ̀-ààrùn, ìyàn àti idà

1Èyí ni ọ̀rọ̀ Olúwa sí Jeremiah nípa ti àjàkálẹ̀-ààrùn:

2“Juda káàánú,

àwọn ìlú rẹ̀ kérora

wọ́n pohùnréré ẹkún fún ilẹ̀ wọn,

igbe wọn sì gòkè lọ láti Jerusalẹmu.

3Àwọn ọlọ́lá ènìyàn rán àwọn ìránṣẹ́ wọn lọ bu omi,

wọ́n lọ sí ìdí àmù

ṣùgbọ́n wọn kò rí omi.

Wọ́n padà pẹ̀lú ìkòkò òfìfo;

ìrẹ̀wẹ̀sì àti àìnírètí bá wọn,

wọ́n sì bo orí wọn.

4Ilẹ̀ náà sán

nítorí pé kò sí òjò ní ilẹ̀ náà;

ìrètí àwọn àgbẹ̀ di òfo,

wọ́n sì bo orí wọn.

5Kódà, abo àgbọ̀nrín tí ó wà lórí pápá

fi ọmọ rẹ̀ tí ó ṣẹ̀ṣẹ̀ bí sílẹ̀,

torí pé kò sí koríko.

6Àwọn kẹ́tẹ́kẹ́tẹ́ igbó dúró lórí òkè òfìfo

wọ́n sì ń mí ẹ̀fúùfù bí ìkookò

ojú wọn kò ríran

nítorí pé kò sí koríko jíjẹ.”

7Bí ó tilẹ̀ jẹ́ pé ẹ̀ṣẹ̀ wa jẹ́rìí lòdì sí wa,

wá nǹkan kan ṣe sí i Olúwa, nítorí orúkọ rẹ.

Nítorí ìpadàsẹ́yìn wa ti pọ̀jù,

a ti ṣẹ̀ sí ọ.

8Ìrètí Israẹli;

ìgbàlà rẹ lásìkò ìpọ́njú,

èéṣe tí ìwọ dàbí àlejò ní ilẹ̀ náà

bí arìnrìn-àjò tí ó dúró fún bí òru ọjọ́ kan péré?

9Èéṣe tí ìwọ dàbí ẹni tí a dààmú,

bí jagunjagun tí kò le ran ni lọ́wọ́?

Ìwọ wà láàrín wa, Olúwa,

orúkọ rẹ ni a sì ń pè mọ́ wa;

má ṣe fi wá sílẹ̀.

10Báyìí ni Olúwa sọ nípa àwọn ènìyàn wọ̀nyí:

“Wọ́n fẹ́ràn láti máa rìn kiri;

wọn kò kó ọkàn wọn ní ìjánu.

Nítorí náà Olúwa kò gbà wọ́n;

yóò wá rántí ìwà búburú wọn báyìí,

yóò sì fi ìyà ẹ̀ṣẹ̀ wọn jẹ wọ́n.”

11Nígbà náà ni Olúwa sọ fún mi pé, “Má ṣe gbàdúrà fún àlàáfíà àwọn ènìyàn wọ̀nyí. 1214.12: If 6.8.Bí ó tilẹ̀ jẹ́ pé wọ́n gbààwẹ̀, èmi kò ní tẹ́tí sí igbe wọn. Bí ó tilẹ̀ jẹ́ pé wọ́n rú ẹbọ sísun àti ẹbọ ìyẹ̀fun, èmi ò nígbà wọ́n. Dípò bẹ́ẹ̀, èmi ó fi idà, ìyàn àti àjàkálẹ̀-ààrùn pa wọ́n run.”

13Ṣùgbọ́n mo sọ pé, “Háà! Olúwa Olódùmarè. Àwọn wòlíì ń sọ fún wọn pé, ‘Ẹ kò ni rí idà tàbí ìyàn. Dájúdájú èmi ó fún yín ní àlàáfíà tí yóò tọ́jọ́ níbí yìí?’ ”

14Nígbà náà Olúwa sọ fún mi pé, “Àwọn wòlíì ń sọ àsọtẹ́lẹ̀ èké ní orúkọ mi. Èmi kò rán wọn, tàbí yàn wọ́n tàbí bá wọn sọ̀rọ̀. Ìran èké ni wọ́n ń rí sí i yín. Àsọtẹ́lẹ̀ èké ni wọ́n ń sọ fún un yín nípa ìran ìrírí, àfọ̀ṣẹ, ìbọ̀rìṣà àti ìtànjẹ ọkàn wọn. 15Nítorí náà, èyí ni Olúwa sọ nípa àwọn wòlíì tí wọ́n ń sọ àsọtẹ́lẹ̀ lórúkọ mi. Èmi kò rán wọn, síbẹ̀ wọ́n sì ń sọ pé, ‘Idà kan tàbí ìyàn, kì yóò dé ilẹ̀ yìí.’ Àwọn wòlíì kan náà yóò parẹ́ nípa idà àti ìyàn. 16Bẹ́ẹ̀ sì ni àwọn ènìyàn tí wọ́n ń sọ àsọtẹ́lẹ̀ fún ni a ó lé sí òpópónà Jerusalẹmu torí idà àti ìyàn. Wọn kò ní i rí ẹni tí yóò sìn wọ́n tàbí ìyàwó wọn, àwọn ọmọkùnrin àti ọmọbìnrin wọn. Èmi yóò mú ìdààmú tí ó yẹ bá ọmọkùnrin àti ọmọbìnrin wọn.

17“Kí ìwọ kí ó sì sọ ọ̀rọ̀ yìí fún wọn pé:

“ ‘Jẹ́ kí ojú mi kí ó sun omijé

ní ọ̀sán àti ní òru láìdá;

nítorí tí a ti ṣá wúńdíá,

ọmọ ènìyàn mi ní ọgbẹ́ ńlá

pẹ̀lú lílù bolẹ̀.

18Bí mo bá lọ sí orílẹ̀-èdè náà,

Èmi yóò rí àwọn tí wọ́n fi idà pa.

Bí mo bá lọ sí ìlú ńlá,

èmi rí àwọn tí ìyàn ti sọ di aláàrùn.

Wòlíì àti Àlùfáà

ti lọ sí ilẹ̀ tí wọn kò mọ̀.’ ”

19Ṣé o ti kọ Juda sílẹ̀ pátápátá ni?

Ṣé o ti ṣá Sioni tì?

Èéṣe tí o fi pọ́n wa lójú

tí a kò fi le wò wá sàn?

A ń retí àlàáfíà

ṣùgbọ́n ohun rere kan kò tí ì wá,

ní àsìkò ìwòsàn

ìpayà là ń rí.

20Olúwa, a jẹ́wọ́ ìwà ibi wa

àti àìṣedéédéé àwọn baba wa;

lóòótọ́ ni a ti ṣẹ̀ sí ọ.

21Nítorí orúkọ rẹ má ṣe kórìíra wa;

má ṣe sọ ìtẹ́ ògo rẹ di àìlọ́wọ̀.

Rántí májẹ̀mú tí o bá wa dá

kí o má ṣe dà á.

22Ǹjẹ́ èyíkéyìí àwọn òrìṣà yẹ̀yẹ́ tí àwọn orílẹ̀-èdè le ṣe kí òjò rọ̀?

Ǹjẹ́ àwọsánmọ̀ fúnra rẹ̀ rọ òjò bí?

Rárá, ìwọ ni, Olúwa Ọlọ́run wa.

Torí náà, ìrètí wa wà lọ́dọ̀ rẹ,

nítorí pé ìwọ lo ń ṣe gbogbo nǹkan wọ̀nyí.