1Ik ben een narcis uit Saron, een lelie in het dal.
2Als ik naar mijn allerliefste kijk te midden van andere meisjes, zie ik een blanke lelie tussen distelstruiken.
3Als ik mijn liefste zie zitten tussen de andere jonge mannen, zie ik een appelboom tussen gewone loofbomen. Ik verlang ernaar in zijn schaduw te zitten en zijn vruchten te proeven.
4Hij heeft mij naar het wijnhuis gebracht en ik koesterde mij in zijn liefde.
5Geef mij rozijnenkoekjes om aan te sterken en appels om nieuwe energie te krijgen, want door de liefde ontbreekt mij elke kracht.
6Met mijn hoofd lig ik op zijn linkerarm. Zijn rechterarm is om mij heen.
7Meisjes van Jeruzalem, let op wat ik jullie met nadruk zeg. Kijk daarbij naar de gazellen en hinden op het veld. Zij kunnen jullie een les leren. Loop niet vooruit op de liefde, overhaast niets. Laat de liefde zichzelf openbaren als de tijd daarvoor gekomen is.
8Luister! Daar komt mijn liefste. Hij springt door de bergen en komt huppelend over de heuvels aan.
9Mijn liefste loopt als een gazel of een hertenjong. Kijk, nu staat hij achter de muur van ons huis en kijkt door de ramen.
10Hij spreekt tegen mij: sta nu op, mijn allerliefste. Jij bent voor mij de mooiste. Kom, ga met me mee.
11Kijk maar, de winter is voorbij en ook de regentijd is over.
12De bloemen ontluiken op de velden. Nu is de tijd om te zingen aangebroken. Overal hoor je het koeren van de tortelduiven.
13De eerste vijgen rijpen aan de bomen en de bloeiende druivenstruiken geuren. Sta op, mijn allerliefste. Je bent zo mooi, kom met me mee.
14Jij bent mijn duifje, verborgen in de rotsspleten. Laat me je gezicht zien en je stem horen. Je stem klinkt zo zoet en je gezicht is zo lief.
15Vang de jonge vossen die onze wijngaarden ruïneren. De druiven bloeien nu immers?
16Mijn liefste en ik zijn van elkaar. Hij weidt zijn kudde in de bloeiende velden.
17Hij gaat wanneer de avondwind opsteekt en de schaduwen langer worden. Kom dan naar mij toe en doe als de gazel, mijn liefste. Of als een jong hert dat rondspringt in de bergen.
1I am the rose of Sharon, and the lily of the valleys. 2As the lily among thorns, so is my love among the daughters.
3As the apple tree among the trees of the wood, so is my beloved among the sons. I sat down under his shadow with great delight, and his fruit was sweet to my taste.2.3 I sat…: Heb. I delighted and sat down, etc2.3 taste: Heb. palate 4He brought me to the banqueting house, and his banner over me was love.2.4 banqueting…: Heb. house of wine 5Stay me with flagons, comfort me with apples: for I am sick of love.2.5 comfort…: Heb. straw me with apples 6His left hand is under my head, and his right hand doth embrace me. 7I charge you, O ye daughters of Jerusalem, by the roes, and by the hinds of the field, that ye stir not up, nor awake my love, till he please.2.7 I charge…: Heb. I adjure you
8¶ The voice of my beloved! behold, he cometh leaping upon the mountains, skipping upon the hills. 9My beloved is like a roe or a young hart: behold, he standeth behind our wall, he looketh forth at the windows, shewing himself through the lattice.2.9 shewing…: Heb. flourishing 10My beloved spake, and said unto me, Rise up, my love, my fair one, and come away. 11For, lo, the winter is past, the rain is over and gone; 12The flowers appear on the earth; the time of the singing of birds is come, and the voice of the turtle is heard in our land; 13The fig tree putteth forth her green figs, and the vines with the tender grape give a good smell. Arise, my love, my fair one, and come away.
14¶ O my dove, that art in the clefts of the rock, in the secret places of the stairs, let me see thy countenance, let me hear thy voice; for sweet is thy voice, and thy countenance is comely. 15Take us the foxes, the little foxes, that spoil the vines: for our vines have tender grapes.
16¶ My beloved is mine, and I am his: he feedeth among the lilies. 17Until the day break, and the shadows flee away, turn, my beloved, and be thou like a roe or a young hart upon the mountains of Bether.2.17 of Bether: or, of division
