Deuteronomium 33 – HTB & NASV

Het Boek

Deuteronomium 33:1-29

1Dit is de zegen, die Moses, de man Gods, voor zijn dood over Israëls kinderen uitsprak. 2Hij zeide: Toen Jahweh van de Sinaï kwam, Voor zijn volk van Seïr oprees, Van het gebergte Paran verscheen, Van Meribat-Kadesj optrok: Schoot een laaiend vuur uit zijn rechterhand, 3En vernielde zijn gramschap de volken. Maar al zijn heiligen waren in uw hand, En zaten neer aan uw voeten; Het volk nam uw uitspraken aan. 4En Moses gaf ons een wet. De gemeente van Jakob werd zijn bezit 5Hij zelf werd koning in Jesjoeroen Toen de hoofden van het volk zich verzamelden, De stammen van Israël zich aaneen sloten. Over Ruben sprak hij: 6Moge Ruben leven en niet sterven, Al telt hij slechts weinig mannen. 7Over Juda sprak hij aldus: Hoor Jahweh het smeken van Juda, En verenig hem met zijn volk, Strijd voor hem met eigen hand, En help hem tegen zijn vijand. 8Over Levi sprak hij: Geef aan Levi uw Toemmim, Uw Oerim aan uw gunsteling, Die Gij bij Massa op de proef hebt gesteld, Met wie Gij bij het water van Meriba hebt getwist; 9Die van zijn vader en moeder zeide: Ik zie ze niet; Die zijn broeders niet erkende, En van zijn zoon niets wilde weten. Maar die uw woord hebben bewaard, Uw Verbond onderhouden! 10Zij leren aan Jakob uw voorschriften, En uw Wet aan Israël. Zij brengen wierookgeur in uw neus, En brandoffers op uw altaar. 11Jahweh, zegen zijn kracht, Heb welgevallen aan het werk zijner handen, Verlam de heupen van zijn vijanden Van die hem haten, zodat ze geen stand houden. 12Over Benjamin sprak hij: De lieveling van Jahweh Zal in veiligheid bij Hem wonen; Hij beschermt hem voor immer, En woont tussen zijn heuvels. 13Over Josef sprak hij: Zijn land zij door Jahweh gezegend! Het kostelijkste van de hemel daarboven, En van de zee die zich uitstrekt omlaag, 14Het kostelijkste dat de zon doet ontspruiten, Het kostelijkste dat de manen doen rijpen, 15Het beste der oude bergen, Het kostelijkste der eeuwige heuvelen, 16Het kostelijkste der aarde met wat zij bevat, En de genade van Hem, die in een doornstruik woonde, Mogen komen op het hoofd van Josef, Op de schedel van den vorst zijner broeders. 17Als het eerste jong van een stier is zijn pracht, Met hoornen als die van een buffel; Daarmee stoot hij volken neer, Allen, tot aan de grenzen der aarde. Zo zijn de tienduizenden van Efraïm, Zo de duizenden van Manasse! 18Over Zabulon sprak hij: Verheug u, Zabulon, over uw tochten, Gij Issakar, over uw tenten. 19Volken nodigen zij uit op de berg, Om daar gerechte offers te brengen; Want de overvloed der zeeën zuigen zij in, Met de verborgen schatten van het strand. 20Over Gad sprak hij: Gezegend Hij, die Gad ruimte verschaft, Zodat hij zich neervlijt als een leeuwin, En arm en schedel verscheurt, 21Maar voor zich het beste deel behoudt, Want een vorstelijk deel lag daar bewaard. Hij kwam met de hoofden van het volk Voltrok de gerechtigheid van Jahweh En zijn gerichten met Israël samen. 22Over Dan sprak hij: Dan is een jonge leeuw, Die opspringt uit Basjan. 23Over Neftali sprak hij: Neftali is verzadigd van gunst, En vervuld van de zegen van Jahweh, Het meer met de zuidstreek is zijn bezit. 24Over Aser sprak hij: De meest gezegende zoon is Aser, De meest begunstigde onder zijn broeders. Hij dompelt zijn voet in de olie. 25Van ijzer en koper zijn uw sloten, En heel uw leven woont gij veilig. 26Niemand is gelijk aan God, O Jesjoeroen: Die de hemelen bestijgt om u te helpen, De wolken in zijn majesteit! 27Een toevlucht is de oude God, Met eeuwig uitgestrekte armen. Hij dreef den vijand voor u uit, En sprak: Verdelg! 28Zo woonde Israël zonder zorg, Jakobs bron in veiligheid, In een land van koren en most, Waarop zijn hemel dauw laat druppelen. 29Israël, wie is gelukkig als gij, Een volk door Jahweh gered? Hij is het schild van uw hulp, Het zwaard van uw glorie: Vijanden zullen u vleien En gij zult hun toppen betreden.

New Amharic Standard Version

ዘዳግም 33:1-29

ሙሴ የእስራኤልን ነገዶች ባረከ

33፥1-29 ተጓ ምብ – ዘፍ 49፥1-28

1የእግዚአብሔር (ያህዌ) ሰው ሙሴ ከመሞቱ በፊት ለእስራኤላውያን የሰጠው ቃለ ቡራኬ ይህ ነው፤ 2እንዲህም አለ፦

እግዚአብሔር (ያህዌ) ከሲና መጣ፤

በእነርሱም ላይ ከሴይር እንደ ማለዳ ፀሓይ ወጣ፤

ከፋራን ተራራ አበራላቸው፤

ከአእላፋት ቅዱሳኑ ጋር33፥2 ወይም በአእላፋት ቅዱሳኑ። መጣ፤

በስተ ቀኙ የሚነድድ እሳት ነበር።

3በርግጥ ሕዝቡን የምትወድ አንተ ነህ፤

ቅዱሳኑ ሁሉ በእጅህ ውስጥ ናቸው።

ከእግርህ ሥር ሁሉ ይሰግዳሉ፤

ከአንተ ትእዛዝ ይቀበላሉ፤

4ይህ ሙሴ የሰጠን ሕግ፣

የያዕቆብ ጉባኤ ርስት ነው።

5የሕዝቡ አለቆች ከእስራኤል ነገዶች ጋር ሆነው፣

በአንድነት በተሰበሰቡ ጊዜ፣

እርሱ በይሹሩን33፥5 በዚህ ስፍራና በቍጥር 26 ላይ ይሽሩን ማለት፣ ቅን ወይም ትክክለኛ ማለት ሲሆን ይኸውም እስራኤልን የሚያሳይ ነው። ላይ ንጉሥ ነበር።

6“ሮቤል በሕይወት ይኑር፤ አይሙት፤

የወገኖቹ ቍጥርም አይጕደልበት።”

7ስለ ይሁዳ የተናገረው ይህ ነው፦

እግዚአብሔር (ያህዌ) ሆይ፤ የይሁዳን ጩኸት ስማ፤

ወደ ወገኖቹም አምጣው።

በገዛ እጆቹ ራሱን ይከላከላል፤

አቤቱ ከጠላቶቹ ጋር ሲዋጋ ረዳቱ ሁን!”

8ስለ ሌዊም እንዲህ አለ፦

“ቱሚምህና ኡሪምህ፣

ለምትወድደው ሰው ይሁን፤

ማሳህ በተባለው ቦታ ፈተንኸው፤

በመሪባም ውሃ ከእርሱ ጋር ተከራከርህ።

9ስለ አባቱና ስለ እናቱ ሲናገርም፣

‘ስለ እነርሱ ግድ የለኝም’ አለ።

ወንድሞቹን አልለያቸውም፤

ልጆቹንም አላወቃቸውም።

ለቃልህ ግን ጥንቃቄ አደረገ፤

ኪዳንህንም ጠበቀ።

10ሥርዐትህን ለያዕቆብ፣

ሕግህንም ለእስራኤል ያስተምራል።

ዕጣን በፊትህ፣

የሚቃጠለውን መሥዋዕት ሁሉ በመሠዊያህ ላይ ያቀርባል።

11እግዚአብሔር (ያህዌ) ሆይ፤ ኀይሉን ሁሉ ባርክለት፤

በእጁ ሥራ ደስ ይበልህ፤

በእርሱ ላይ የሚነሡበትን ሽንጣቸውን ቍረጠው፤

ጠላቶቹንም እንዳያንሠራሩ አድርገህ ምታቸው።”

12ስለ ብንያም እንዲህ አለ፦

የእግዚአብሔር (ያህዌ) ወዳጅ የሆነ በእርሱ ተጠብቆ በሰላም ይረፍ፤

ቀኑን ሙሉ ይጋርደዋልና፤

እግዚአብሔር (ያህዌ) የሚወድደውም ሰው በትከሻዎቹ መካከል ያርፋል።”

13ስለ ዮሴፍ ደግሞ እንዲህ አለው፦

እግዚአብሔር (ያህዌ) ምድሩን ይባርክ፤

ድንቅ የሆነውን ጠል ከላይ ከሰማይ በማውረድ፣

ከታች የተንጣለለውን ጥልቅ ውሃ

14ፀሓይ በምታስገኘው ምርጥ ፍሬ፣

ጨረቃም በምትሰጠው እጅግ መልካም

15ከጥንት ተራሮች በተገኘ ምርጥ ስጦታ፣

በዘላለማዊ ኰረብቶች ፍሬያማነት፤

16ምድር በምታስገኘው ምርጥ ስጦታና በሙላቷ፣

በሚቃጠለው ቍጥቋጦም ውስጥ በነበረው በእርሱ ሞገስ።

እነዚህ ሁሉ በወንድሞቹ መካከል ገዥ በሆነው፣

በዮሴፍ ዐናት ላይ ይውረዱ።

17በግርማው እንደ በኵር ኰርማ ነው፤

ቀንዶቹም የጐሽ ቀንዶች ናቸው።

በእነርሱም ሕዝቦችን፣

በምድር ዳርቻ ላይ ያሉትን እንኳ ሳይቀር ይወጋል፤

እነርሱም የኤፍሬም ዐሥር ሺዎቹ ናቸው፤

የምናሴም ሺዎቹ እንደዚሁ ናቸው።”

18ስለ ዛብሎንም እንዲህ አለ፦

“ዛብሎን ሆይ፤ ወደ ውጭ በመውጣትህ፣

አንተም ይሳኮር በድንኳኖችህ ውስጥ ደስ ይበልህ፤

19አሕዛብን ወደ ተራራው ይጠራሉ፤

በዚያም የጽድቅን መሥዋዕት ያቀርባሉ።

በባሕሮች ውስጥ ያለውን በተትረፈረፈ ብልጽግና፣

በአሸዋውም ውስጥ የተደበቀውን ሀብት ይደሰቱበታል።”

20ስለ ጋድም እንዲህ አለ፦

“የጋድን ግዛት የሚያሰፋ የተመሰገነ ነው!

ክንድንና ራስን በመገነጣጠል፣

ጋድ እንደ አንበሳ በዚያ ይኖራል።

21ለም የሆነውን መሬት ለራሱ መረጠ፤

የአለቃም ድርሻ ለእርሱ ተጠብቆለታል።

የሕዝቡ መሪዎች በተሰበሰቡ ጊዜ፣

የእግዚአብሔርን (ያህዌ) የቅን ፈቃድና፣

በእስራኤል ላይ የበየነውን ፍርዱን ፈጸመ።”

22ስለ ዳንም እንዲህ አለ፦

“ዳን ከባሳን ዘልሎ የሚወጣ፣

የአንበሳ ደቦል ነው።”

23ስለ ንፍታሌምም እንዲህ አለ፦

“ንፍታሌም በእግዚአብሔር (ያህዌ) ሞገስ ረክቷል፤

በበረከቱም ተሞልቷል፤

ባሕሩንና የደቡብን ምድር ይወርሳል።”

24ስለ አሴርም እንዲህ አለ፦

“አሴር ከሌሎች ልጆች ይልቅ የተባረከ ነው፤

በወንድሞቹ ዘንድ ተወዳጅ ይሁን፤

እግሩንም በዘይት ውስጥ ያጥልቅ።

25የደጃፍህ መቀርቀሪያ ብረትና ናስ ይሆናል፤

ኀይልህም በዘመንህ ሁሉ ይኖራል።

26“አንተን ለመርዳት በሰማያት ላይ፣

በደመናትም ላይ በግርማው እንደሚገሠግሥ፣

እንደ ይሽሩን አምላክ ያለ ማንም የለም።

27ዘላለማዊ አምላክ (ኤሎሂም) መኖርያህ ነው፤

የዘላለም ክንዶቹም ከሥርህ ናቸው፤

‘እርሱን አጥፋው!’ በማለት፣

ጠላትህን ከፊትህ ያስወግደዋል።

28ስለዚህ እስራኤል ብቻውን በሰላም ይኖራል፤

የሰማያት ጠል በሚወርድበት፣

እህልና የወይን ጠጅ ባለበት ምድር፣

የያዕቆብን ምንጭ የሚነካው የለም።

29እስራኤል ሆይ፤ አንተ ቡሩክ ነህ፤

እግዚአብሔር (ያህዌ) ያዳነው ሕዝብ፣

እንደ አንተ ያለ ማን አለ?

እርሱ ጋሻህና ረዳትህ፣ የክብርህም ሰይፍ ነው።

ጠላቶችህ በፍርሀት ከፊትህ ያፈገፍጋሉ፤

አንተም የማምለኪያ ኰረብታቸውን

መረማመጃ ታደርጋለህ።”