1 Kronieken 23 – HTB & PCB

Het Boek

1 Kronieken 23:1-32

1Toen David oud was geworden en hoogbejaard, verhief hij zijn zoon Salomon tot koning van Israël, 2en riep alle bestuurders van Israël met de priesters en levieten bijeen. 3En toen de levieten boven de dertig jaar waren geteld, bleek het aantal mannelijke personen acht en dertigduizend te bedragen. 4En David beval, dat vier en twintigduizend van hen zouden worden belast met de dienst in het heiligdom van Jahweh, dat zesduizend zouden worden aangesteld als beambten en rechters, 5en dat vierduizend Jahweh zouden loven op de instrumenten, die hij daartoe had laten vervaardigen. 6Bovendien deelde David hen in groepen in, naar gelang ze afstamden van Gersjon, Kehat en Merari, de zonen van Levi. 7De zonen van Gersjon waren Ladan en Sjimi. 8De zonen van Ladan waren Jechiël, het opperhoofd, met Zetam en Joël, in het geheel drie; 9die van Sjimi waren Sjelomit, Chaziël en Haran, in het geheel drie. Dit waren de familiehoofden van het geslacht Ladan. 10De zonen van Sjimi waren Jáchat, Zina, Jeöesj en Beria; dit waren de zonen van Sjimi, in het geheel vier. 11Jáchat was het opperhoofd, en Zina de tweede; Jeöesj en Beria werden in hun familie als een ambtsgroep gerekend, omdat ze weinig kinderen hadden. 12De zonen van Kehat waren Amram, Jishar, Chebron en Oezziël, in het geheel vier. 13De zonen van Amram waren Aäron en Moses. Aäron zelf en zijn afstammelingen waren voor immer afgezonderd en voor de hoogheilige bediening gewijd, om voor altijd offers op te dragen aan Jahweh, Hem te dienen en in zijn Naam te zegenen. 14Moses was de man Gods, maar de zonen van Moses werden weer tot de stam der levieten gerekend. 15Het waren Gersjom en Eliézer. 16De zoon van Gersjom was Sjeboeël, een opperhoofd; 17die van Eliézer was Rechabja, eveneens een opperhoofd. Eliézer zelf had geen andere kinderen, maar Rechabja had er zeer veel. 18De zoon van Jishar was Sjelomit, een opperhoofd. 19De zonen van Chebron waren Jeri-jáhoe, het opperhoofd, Amarja, de tweede, Jachaziël de derde, Jekamam de vierde. 20De zonen van Oezziël waren Mika, het opperhoofd, en Jissji-ja, de tweede. 21De zonen van Merari waren Machli en Moesji. De zonen van Machli waren Elazar en Kisj. 22Elazar stierf zonder zonen na te laten; hij had alleen maar dochters, die door hun neven, de zonen van Kisj, werden gehuwd. 23De zonen van Moesji waren Machli, Éder en Jeremot, in het geheel drie. 24Dit waren dus de familiehoofden boven de dertig jaar van de gemonsterde levietische families, die met name en persoonlijk waren aangewezen, om de dienst te verrichten in de tempel van Jahweh. 25David bepaalde: Nu Jahweh, de God van Israël, zijn volk rust heeft geschonken, en voor altijd in Jerusalem woont, 26behoeven de levieten niet meer de tabernakel te dragen met heel zijn toebehoren voor de eredienst. 27Later werd volgens de laatste aanwijzingen van David het aantal levieten berekend van twintig jaar af en ouder. 28Nu konden zij de zonen van Aäron behulpzaam zijn bij de dienst in het huis van Jahweh, door het toezicht op de voorhoven en zalen, het rein houden van alle gewijde voorwerpen, en het verrichten van de andere werkzaamheden die in het huis Gods te doen vielen. 29Bovendien moesten ze zorgen voor de toonbroden, de meelbloem voor het spijsoffer, en de ongezuurde vladen, voor het bakwerk en de mengsels, en voor alle inhouds- en lengtematen. 30Verder moesten ze elke morgen, en ‘s avonds eveneens, gereed staan, om Jahweh lof en dank te zingen. 31Daarenboven moesten ze zorgen voor al wat er nodig was voor de brandoffers, die aan Jahweh werden opgedragen op sabbatten, nieuwe manen en hoogtijden, opdat er voortdurend zoveel aan Jahweh werden opgedragen, als voorgeschreven was. 32Zo moesten ze de dienst waarnemen bij de openbaringstent en bij het Heilige, en hun broeders, de zonen van Aäron, behulpzaam zijn bij de dienst in het huis van Jahweh.

Persian Contemporary Bible

اول تواريخ 23:1-32

وظايف لاويان

1وقتی داوود پير و سالخورده شد پسرش سليمان را بر تخت سلطنت اسرائيل نشاند.

2داوود تمام رهبران اسرائيل و كاهنان و لاويان را جمع كرد. 3سپس دستور داد كه از لاويان سرشماری به عمل آيد. تعداد كل مردان لاوی سی ساله و بالاتر، سی و هشت هزار نفر بود. 4داوود فرمان داد كه بيست و چهار هزار نفر از آنها بر كار ساختمان خانهٔ خداوند نظارت كنند، شش هزار نفر قاضی و مأمور اجرا باشند، 5چهار هزار نفر نگهبان خانهٔ خدا و چهار هزار نفر ديگر با آلات موسيقی كه او تهيه كرده بود خداوند را ستايش كنند.

6سپس داوود آنها را برحسب طايفه‌های لاوی، به سه دسته تقسيم كرد: جرشون، قهات و مراری.

7دستهٔ جرشون از دو گروه به نامهای پسرانش لعدان و شمعی تشكيل شده بود. 8‏-9اين دو گروه نيز از شش گروه ديگر تشكيل شده بودند كه به نام پسران لعدان و شمعی خوانده می‌شدند. اسامی پسران لعدان يحی‌ئيل، زيتام و يوئيل بود. ايشان رهبران خاندان لعدان بودند. اسامی پسران شمعی شلوميت، حزی‌ئيل و هاران بود.

10خاندانهای شمعی به اسم يحت، زينا، يعوش و بريعه (چهار پسر شمعی) ناميده می‌شدند. 11يحت بزرگتر از همه بود و بعد زينا. اما يعوش و بريعه با هم يک خاندان را تشكيل می‌دادند، چون هيچكدام پسران زيادی نداشتند.

12دستهٔ قهات از چهار گروه به نامهای پسرانش عمرام، يصهار، حبرون و عزی‌ئيل تشكيل شده بود.

13عمرام پدر موسی و هارون بود. هارون و نسل او برای خدمت مقدس تقديم قربانی و هدايای بنی‌اسرائيل به حضور خداوند انتخاب شدند تا پيوسته خداوند را خدمت كنند و بنی‌اسرائيل را به نام خداوند بركت دهند.

14‏-15جرشوم و العازار پسران موسی، مرد خدا نيز جزو قبيلهٔ لاوی بودند. 16بين پسران جرشوم، شبوئيل رهبر بود. 17العازار فقط يک پسر داشت به نام رحبيا. رحبيا رهبر خاندان خود بود و فرزندان بسيار داشت.

18از پسران يصهار، شلوميت رهبر خاندان بود.

19پسران حبرون عبارت بودند از: يريا، امريا، يحزی‌ئيل و يقمعام.

20پسران عزی‌ئيل، ميكا و يشيا بودند.

21مراری دو پسر داشت به نامهای محلی و موشی. العازار و قيس پسران محلی بودند. 22وقتی العازار مرد پسری نداشت. دخترانش با پسر عموهای خود، يعنی پسران قيس ازدواج كردند. 23موشی هم سه پسر داشت: محلی، عادر و يريموت.

24هنگام سرشماری، تمام مردان لاوی كه بيست ساله يا بالاتر بودند، جزو اين طوايف و خاندانها اسم‌نويسی شدند و همه برای خدمت در خانهٔ خداوند تعيين گرديدند.

25داوود گفت: «خداوند، خدای اسرائيل به ما صلح و آرامش بخشيده و برای هميشه در اورشليم ساكن شده است. 26پس ديگر لزومی ندارد لاويان خيمهٔ عبادت و لوازم آن را از مكانی به مكان ديگر حمل كنند.» 27به اين ترتيب طبق آخرين دستور داوود تمام مردان قبيلهٔ لاوی بيست ساله و بالاتر، سرشماری شدند. 28وظيفهٔ لاويان اين بود كه در خدمت خانهٔ خداوند كاهنان را كه از نسل هارون بودند، كمک كنند. نگهداری حياط و اتاقهای خانهٔ خدا و نيز طهارت اشیا مقدس نيز به عهدهٔ ايشان بود. 29تهيهٔ نان مقدس، آرد برای هديهٔ آردی، نانهای فطير، پختن و آغشته كردن هدايا به روغن زيتون و وزن كردن هدايا نيز جزو وظايف لاويان بود. 30ايشان هر روز صبح و عصر در حضور خداوند می‌ايستادند و با سرود او را ستايش می‌كردند. 31همين كار را هنگام تقديم قربانیهای سوختنی در روز سبت و ماه نو و جشنهای ساليانه انجام می‌دادند. لاويان موظف بودند به تعداد مناسب و به طريق تعيين شده به طور مرتب خدمت كنند. 32ايشان از خيمهٔ عبادت و خانهٔ خداوند مواظبت می‌نمودند و كاهنان را كه از نسل هارون بودند، كمک می‌كردند.